‘Niet alles moet perfect zijn, zolang jij en je kindjes maar gelukkig zijn.’
Esther (29): ‘Ik heb soms het gevoel dat ik faal als mama, maar als ik naar de vrolijke gezichtjes van mijn dochtertjes kijk, weet ik dat ik toch goed bezig ben’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Esther (29) heeft endometriose waardoor zwanger raken absoluut geen evidentie was. Kevin (31) en zij zijn nu de trotse ouders van Kato, het kleine zusje van Amelie.
‘Ik heb endometriose, dus het was voor mij absoluut geen evidentie om zwanger te raken’, vertelt Esther. ‘Toen ik een eerste kindje wilde, hebben ze me geopereerd waardoor ik toch spontaan zwanger raakte. Omdat het die eerste keer supermoeilijk was om in verwachting te raken, beslisten we snel om voor een tweede kindje te gaan. Amelie was toen amper negen maanden oud.’
Nog meer mooie, inspirerende en ontroerende verhalen van mama’s over het moederschap vind je onder onze rubriek Babyb(r)abbels.
Ivf
‘Ik had helaas een zwangerschapsverlies waardoor we toch beslisten om de hulp van de artsen in te schakelen’, aldus Esther. ‘We probeerden eerst hormonale stimulatie, zonder succes, ik ging nogmaals onder het mes en na een jaar schakelden we toch over op ivf. Helaas hadden we van 14 follikels slechts 4 eicellen, maar we gingen er toch voor. Eerst leek het erop dat het opnieuw op een mislukking zou uitdraaien, want geen enkele eicel begon te delen, maar uiteindelijk kwam er toch schot in de zaak. Enkele dagen later werden de eicellen teruggeplaatst in mijn lichaam en was het bang afwachten.’
Ik heb soms het gevoel dat ik faal of niet goed weet wat ik doe, maar als ik dan naar de vrolijke gezichtjes van mijn dochtertjes kijk, dan weet ik dat ik toch goed bezig ben als mama.
‘Twee weken later kregen we het verlossende telefoontje dat ik zwanger was’, vertelt Esther. ‘We waren natuurlijk in de wolken! Deze zwangerschap was wel veel zwaarder dan de vorige. Ik was voortdurend misselijk en had last van bekkeninstabiliteit, harde buiken en noem maar op. Gelukkig kon ik me afleiden door het goede nieuws te vertellen aan vrienden en familie. We deden dit door ons oudste dochtertje een T-shirt aan te trekken met daarop: becoming big sister.’
Intens geluk
‘Mijn eerste bevalling beleefde in een roes, want alles gebeurde zo snel’, vertelt Esther. ‘Het was een spoedkeizersnede omdat haar hartslag daalde. De tweede keer verliep alles gelukkig een pak rustiger omdat het een geplande keizersnede was. Op voorhand bespraken we alles waardoor ik perfect wist wat me te wachten stond. Net als bij Amelie voelde ik een intens gevoel van geluk als Kato ter wereld kwam. Ons gezinnetje is eindelijk compleet!’
Ik zou het niet meer aankunnen om nóg een keer door dat hele fertiliteitstraject te moeten gaan, want dit is zowel fysiek als mentaal zo zwaar!
‘Een van de mooiste momenten was dan ook toen Amelie haar kleine zusje voor de allereerste keer zag’, vertelt Esther. ‘We doopten ons tweede dochtertje Kato omdat we dit een mooie naam vonden en het goed past bij Amelie. De eerste weken met twee kleine sloebers thuis was echt wel wennen, maar gelukkig kon ik rekenen op de hulp van mijn man, vrienden en familie.’
Falen
‘Het moederschap is een ware rollercoaster, geen enkele dag is hetzelfde’, besluit Esther. ‘Het is genieten, maar er zijn ook zware dagen, zeker wanneer Amelie een driftbui heeft of Kato weer eens niet doorslaapt. Ik heb soms het gevoel dat ik faal of niet goed weet wat ik doe, maar als ik dan naar de vrolijke gezichtjes van mijn dochtertjes kijk, dan weet ik dat ik toch goed bezig ben als mama. Ik leerde dat niet alles perfect hoeft te zijn, zolang jij en je kindjes maar gelukkig zijn. Ons gezinnetje is compleet met onze twee prachtige dochters. Ik zou eerlijk gezegd het ook niet meer aankunnen om nóg een keer door dat hele fertiliteitstraject te moeten gaan, want dit is zowel fysiek als mentaal zo zwaar!’
De eerste foto van Amelie toen ze amper enkele minuten oud was.
Ik maakte voor mijn beide dochtertjes een herinneringsdoos met allerlei dingetjes van voor en net na hun geboorte.
De medicatie die we opnieuw moesten gebruiken toen we terug in het fertiliteitstraject stapten. Dagelijks een inspuiting en heel wat ritjes naar het ziekenhuis in Leuven voor bloedafnames en echo’s.
De tweede keer dat ik geopereerd werd aan endometriose. Dit keer had ik een enorme verkleving van mijn baarmoeder aan de buikwand.
Om het nieuws van de zwangerschap bekend te maken, trokken we grote zus Amelie een T-shirt aan met een duidelijk opschrift.
We betrokken Amelie heel nauw bij de hele zwangerschap. Ze was enorm gefascineerd door de buik van mama. Elke dag kwam ze knuffelen met haar zusje in de buik en gaf ze haar kusjes.
De geboorte van Kato verliep heel gemoedelijk. Ons gezinnetje is eindelijk compleet.
Onze eerste gezinsfoto met ons viertjes. Moe, maar gelukkig.
Amelie en Kato zijn de beste vriendinnetjes. Amelie zorgt graag voor haar kleine zusje en Kato lacht altijd als ze haar grote zus ziet of hoort.
Nog meer mama’s over het moederschap:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
