‘Het moederschap gaat vanzelf. Ik ga enorm voort op mijn gevoel en mijn intuïtie en die blijkt ook steevast te kloppen.’
Valerie (29): ‘Vlak voor de bevalling aten we ijsjes en keken we Netflix’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Valerie (29) is te vroeg bevallen, maar amuseerde zich kostelijk in het verloskwartier. Jasper (28) en zij zijn nu de trotse ouders van Gaston.
‘Zwanger raken, was voor Jasper en mij niet zo evident’, vertelt Valerie. ‘De dokters vonden geen oorzaak hiervoor en we besloten over te schakelen op kunstmatige inseminatie. Na drie pogingen was ik uiteindelijk in verwachting! Ik had nog steeds schrik dat er iets zou mislopen, terwijl Jasper al in de zevende hemel zat (lacht). Zwanger zijn vond ik op zich niet zo fijn. Die buik zat de hele tijd in de weg en het vervelendste was dat ik zo weinig energie had! Als verpleegkundige is dat natuurlijk niet zo handig.’
Nog meer mooie, inspirerende en ontroerende verhalen van mama’s over het moederschap vind je onder onze rubriek Babyb(r)abbels.
Netflix en ijsjes
‘Daarbovenop kwam nog eens dat ik zwangerschapsdiabetes had’, gaat Valerie verder. ‘Ik moest op mijn eten letten en genoeg bewegen. Ik moest na 29 weken insuline inspuiten en wekelijks aan de monitor. Gelukkig waren er ook mooie momenten zoals toen we voor de eerste keer het hartje van de baby hoorden kloppen en toen Jasper de eerste keer zijn schopjes voelde in mijn buik!’
Zwanger zijn vond ik op zich niet zo fijn. Die buik zat de hele tijd in de weg en het vervelendste was dat ik zo weinig energie had!
‘Toen er tijdens een controle bloed werd geprikt, zagen ze dat er foetaal bloed in mijn bloed zat waardoor ik beter kon ingeleid worden’, aldus Valerie. ‘Ik was toen 35 weken, dus dat was iets te vroeg. Maar Jasper en ik maakten er het beste van. We keken Netflix op zijn gsm en aten ijsjes in het verloskwartier (lacht). Helaas had ik niet de bevalling die ik voor ogen had. Ik droomde ervan te bevallen in bad zonder epidurale, maar dat was niet mogelijk door mijn zwangerschapsdiabetes. Onze baby bleek uiteindelijk ook nog eens een sterrenkijker!’
Neonatologie
‘Gelukkig verliep alles vlot en dat is uiteindelijk het belangrijkste’, zegt Valerie. ‘Toen ze Gaston op mij legden, wist ik in eerste instantie niet wat ik moest doen. Hij begon meteen te drinken aan de borst en mocht een uurtje bij ons blijven, daarna werd hij overgebracht naar neonatologie. Daar verbleef hij veertien dagen. Dat was een vreemde periode, want we moesten ons zoontje achterlaten toen wij iedere dag opnieuw naar huis vertrokken. We bleven sterk en bereidden ons huisje goed voor op z’n komst, dat trok ons erdoor. We hadden natuurlijk ook alle vertrouwen in de vroedvrouwen. We kozen trouwens de naam Gaston toen we die in Brussel boven een brasserie zagen staan (lacht).’
Het moederschap gaat vanzelf. Ik ga enorm voort op mijn gevoel en mijn intuïtie en die blijkt ook steevast te kloppen.
‘Eenmaal thuis vonden we snel onze vaste routine’, besluit Valerie. ‘Het moederschap gaat vanzelf. Ik ga enorm voort op mijn gevoel en mijn intuïtie en die blijkt ook steevast te kloppen. Ook Jasper doet het fantastisch! Hij wil alles leren, zelfs hoe je de luiers ververst. Hij is ook een bezorgde papa en verliest Gaston geen seconde uit het oog. We willen in de toekomst heel graag een broertje of zusje voor Gaston, dat staat nu al vast!’
Met deze foto maakten we het heugelijke nieuws bekend op onze sociale media.
We waren samen met mijn ouders in de Ardennen en de belichting was perfect om toch eens een foto van mijn bolle babybuik te maken. Ik was toen 33 weken zwanger.
Jasper en ik keken enorm uit naar de komst van ons zoontje.
Mijn beste vriendin was ook zwanger en ze vroeg mij om meter te worden van hun wondertje.
We amuseerden ons in het verloskwartier.
Ik had al een hele poos niets meer gegeten, dus dat ijsje kwam als geroepen.
Onze eerste foto samen met Gaston. Toen was hij amper vier minuten oud.
Gaston moest twee weekjes op de neonatologie blijven.
Gastons naam linkten we aan het doopsuiker: GasTONY Chocolonely. Het geboortekaartje ontwierp ik zelf via ‘Pretty orange’. We hebben verschillende huisdieren, die mochten niet ontbreken op het kaartje.
Op deze foto is Gaston 2 weken oud.
Fotograaf: Camilledf_fotografie.
Nog meer mama’s over het moederschap:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
