'Om de drie uur kwamen verpleegsters aan mijn tepels trekken in de hoop toch een lepeltje moedermelk aan ons kindje te kunnen geven.'
Phoebe (30): ‘Het lukte niet om borstvoeding te geven. Ik voelde me gefaald als moeder.’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Phoebe (30) had niet echt een kinderwens, maar werd toch zwanger. Zij en Maren (28) zijn de trotse ouders van Billie.
‘Maren en ik waren op reis in Duitsland en na een lastige wandeling van zo’n twintig kilometer had ik hoofdpijn en voelde ik me enorm misselijk’, vertelt Phoebe. ‘We dachten toen dat het lag aan het vettig eten in de niet zo geweldige plaatselijke restaurants. Eenmaal terug thuis kwamen mijn maandstonden er maar niet door. Ik dacht nog niet onmiddellijk aan een zwangerschap, want ik nam de pil vaak door waardoor mijn regels wel regelmatig later waren of zelfs uitbleven als ik toch eens een pilvrije week had.’
Rollercoaster
‘Om zeker te zijn nam ik toch niet één, maar drie zwangerschapstesten die allemaal positief waren’, zegt Phoebe. ‘Ik liet ook mijn bloed trekken en ook daaruit bleek dat ik acht weken zwanger was. Mijn wereld stond even op z’n kop, want ik had niet echt een kinderwens. Mijn partner wel. Na heel wat open en eerlijke gesprekken besloten we samen toch op die rollercoaster van het moeder- en vaderschap te springen en sindsdien nemen we de ene looping na de andere.’
Ik was misselijk, werd wakker van mijn eigen gesnurk, moest veertig keer per dag naar het toilet, had het altijd warm en ik stapelde overal vocht op.
‘Ik vond het niet zo tof om zwanger te zijn’, aldus Phoebe. ‘Iedereen die op dat moment het tegendeel beweerde, kon ik echt wel slaan (lacht). Ik was misselijk, werd wakker van mijn eigen gesnurk, moest veertig keer per dag naar het toilet, had het altijd warm en ik stapelde overal vocht op! Wat dan wel weer geweldig was, is de gedachte dat er een klein wezentje in je groeit dat af en toe kleine schopjes geeft.’
Nachtmerries
‘Ik was enorm bang voor de bevalling’, geeft Phoebe toe. ‘Ik had er zelfs nachtmerries over! Toen we op een avond na een wielerwedstrijd het restaurant buiten wandelden, mijn partner goed beschonken, brak mijn water. Ik dacht eerst dat ik in mijn broek had geplast. We namen thuis nog vlug een douche en reden naar het ziekenhuis waar Maren het ene na het andere watertje dronk om toch wat nuchter te worden (lacht).’
Benieuwd naar meer mooie verhalen over zwangerschap, bevalling en moederschap? Je kan ze allemaal terugvinden op onze site onder het tabje Babyb(r)abbels.
‘Helaas wilde de baby er maar niet uit komen’, aldus Phoebe. ‘Uiteindelijk besloot de gynaecoloog om een keizersnede te doen. Iets waar ik totaal niet op voorbereid was, dus er volgden veel traantjes. Ik herinner me ook niet veel meer van het moment dat Billie ter wereld kwam. Ik was versuft door de medicatie en ik was ondertussen al bijna twee dagen wakker, dus doodop!’
Falen
‘De dagen erna waren nu ook niet bepaald rooskleurig, want ik verloor nog steeds heel veel bloed en het lukte me maar niet om borstvoeding te geven’, vertelt Phoebe. ‘Om de drie uur kwamen verpleegsters aan mijn tepels trekken in de hoop toch een lepeltje moedermelk aan ons kindje te kunnen geven. Ik voelde me gefaald als moeder en ik liet heel veel traantjes. Gelukkig kon ik rekenen op de steun van de fantastische vroedvrouwen en mijn geweldige partner.’
Ik herinner me ook niet veel meer van het moment dat Billie ter wereld kwam. Ik was versuft door de medicatie en ik was ondertussen al bijna twee dagen wakker, dus doodop!
‘Eenmaal thuis was het even zoeken om onze draai te vinden met ons drietjes, maar ondertussen zijn we goed op elkaar ingespeeld. Ik vind het geweldig om mama te zijn. Het is een soort ongekende verliefdheid die plots komt opgedoken. Ik zie mijn dochter doodgraag!’
Onze kater moest sowieso deel uitmaken van de zwangerschapsaankondiging en de verbazing op zijn snoetje spreekt boekdelen. Onze vrienden en familie waren even verbaasd toen we deze foto op onze sociale media dropten.
We zijn heel fier op onze kinderkamer, mijn leukste project tot nu toe en absoluut de meest gezellige kamer in ons huis.
Ik keek iedere dag vol verbazing naar mijn buik. De gedachte dat daar een mensje in zat, vond ik geweldig!
Het kaartje lieten we ontwerpen door ‘Lemon Lizzie Illustration’. Ze beeldde perfect uit hoe onze rosse kater voor de eerste keer Billie zag. De planten staan voor de tientallen planten in onze woning. De doopsuikertjes maakte ik zelf.
De eerste foto van Billie. Ze was net een popje!
Mama zijn is een fantastisch gevoel.
Het eerste reisje met ons drietjes. We wandelden 16 km samen, wat was ze flink!
We willen Billie overal mee naartoe nemen, dus ook naar festivals. Dit was haar eerste keer op Dranouter.
Onze kater Berlioz was het altijd gewend om alle aandacht te krijgen, maar nu moet hij ons delen met Billie. We hopen dat ze beste vriendjes worden.
Elke dag zo’n dertig foto’s nemen van haar mooie glimlach wordt stilaan een nieuwe hobby.
Nog meer mama’s over het moederschap:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
