Cath Luyten (44): ‘Ik wil geen uithangbord zijn van op latere leeftijd mama worden, maar het leven loopt gewoon niet altijd zoals je wil’

Cath Luyten trekt voor het zesde seizoen van ‘Buurman, wat doet u nu?’ naar het buitenland. Ze bezoekt bekende landgenoten die België inruilden voor onder meer Marokko, Oeganda en Zuid-Afrika. ‘Dit seizoen woog harder door omdat ik al een jaar bijna niet slaap door m’n babyzoontje Jools. Fysiek heeft het er serieus op ingehakt‘, lacht Cath.

Het concept van ‘Buurman, wat doet u nu?’ blijft hetzelfde: Cath Luyten logeert bij bekende mensen en dompelt zich enkele dagen volledig onder in hun professioneel én privéleven. Wat dit keer wel anders is, is dat ze het vliegtuig moest nemen, want haar gasten vertoeven niet meer in België of Nederland. Zo gaat ze langs bij Sam Bettens in Palm Desert in de Verenigde Staten, VRT-coryfee Jessie De Caluwe in Marokko, voormalig zanger en interviewer Ivan Heylen op de Canarische Eilanden, topkok Piet Huysentruyt in Zuid-Afrika en voormalig politicus Johan Van Hecke en zijn echtgenote, journaliste Els De Temmerman, in Oeganda. ‘Het is de eerste keer dat ik deze boeiende mensen ontmoet’, vertelt Cath Luyten. ‘Dat is voor mij wel een voorwaarde. Anders kan je niet zo onbevangen naar hen gaan. ‘

Ben je soms zenuwachtig om bij iemand langs te gaan?

‘Het kwartier voor ik aanbel, borrelt er een gezonde dosis nervositeit naar boven. ‘s Avonds wanneer de ploeg stopt met filmen, blijf ik daar wel. Ik ben non-stop bij die mensen, dus ik hoop wel altijd dat er een klik is.’

Ben je een vlotte babbelaar?

‘Ja. Tot ergernis van mijn partner. Ik ben namelijk het type persoon dat op een terrasje automatisch met de mensen aan het tafeltje naast ons begint te babbelen (lacht).’

Bereid je de gesprekken op voorhand voor?

‘Ik ga een bekentenis doen: wij lezen met de redactie werkelijk álles wat er te vinden is over de gasten die ik bezoek. Niet omdat we dat willen herkauwen, maar ik wil achtergrondinformatie hebben. De insteek van het programma is: hoe gaat het nog met die persoon. Je moet dus wel weten wat hij of zij heeft gedaan in het verleden. Ik probeer bepaalde gespreksonderwerpen dan aan te snijden op de meest gepaste momenten. Is het een gevoelig onderwerp, dan begin ik daarover als we bijvoorbeeld in de auto zitten. Dan staat de hele ploeg er niet bij en dat zorgt toch voor een intiemere sfeer. Op het moment zelf moet je natuurlijk ook improviseren, want je kan het gesprek niet altijd sturen. Dat vind ik ook het leukst. Die mix zorgt ervoor dat het programma zo goed werkt.’

Ben je soms bang dat het gesprek stilvalt?

‘Ik ben iemand die graag babbelt, maar af en toe moet je eens een stilte laten vallen. Ik leerde dat vooral in mijn huidige relatie. Die stilte wijst er net op dat je op je gemak bent met elkaar. Ook in het programma is dat een goede zaak, want hoe langer je zwijgt, hoe meer mensen zélf vertellen. Dat is eigenlijk een geslepen interviewtrucje (lacht).’

Op reis gaan voor je werk lijkt een droomjob. Is dat ook zo?

‘Ik besef dat ik mijn twee pollekes mag kussen met deze job! Maar het is niet te onderschatten. Vanaf je aanbelt tot je afscheid neemt, zit je op een sneltrein. Het stopt niet en dat vraagt enorm veel energie. Ik drink, eet en slaap te weinig én daarbovenop draaien we tientallen overuren. Ik cijfer mezelf die dagen volledig weg. Dit seizoen woog nog harder door omdat ik al een jaar bijna niet slaap door m’n babyzoontje Jools. Fysiek heeft het er serieus ingehakt. Maar een kermis is een geseling waard, want het eindresultaat is top!’

Heb je snel heimwee naar je zoontjes Bill (14) en Jools (1)?

‘Nee. Ik denk eerder: eindelijk een week zonder die kleine mannen, dus ik kan er eens van profiteren (lacht). Ik heb ook niet echt tijd om heimwee te hebben, want we draaien daar aan een razendsnel tempo. Toen ik “Vlaanderen Vakantieland” maakte, was ik trouwens vaak langer weg van huis, dus ik leerde daar wel al goed mee omgaan. Eerder dan heimwee voel ik me soms wel schuldig omdat ik mijn kindjes achterlaat. Maar ook daar groeide ik in, want een mama hoeft geen 24/7 bij haar kroost te zijn. Ik videochat ook veel met mijn gezin, en raar maar waar: zelfs een baby van negen maanden kan dat al! Als ik iets zei, begon onze Jools keihard te lachen. Zalig! Waar ik het wél soms lastig mee had, was als ik ter plekke een kindje zag die dezelfde leeftijd had als die van mij. Dat pikt toch even.’

In de beschrijving van dit seizoen staat dat je gasten naar betere oorden trokken. Denk jij daar ook zo over of is België toch zo slecht nog niet?

‘Ik vind ons land zeker niet slecht op heel wat vlakken zoals de gezondheidszorg. Maar op andere vlakken is het in het buitenland dan weer beter. In Oeganda hebben de mensen geen nagel om aan hun gat te krabben, maar toch staan ze met een glimlach op en gaan ze met diezelfde glimlach slapen. Terwijl wij baden in de luxe en ons toch zo snel druk maken in iets en vaak zelfs verzuurd zijn.’

Je gasten kozen voor een totale ommekeer. Zie je jezelf dat ook ooit doen?

‘Zeker! Ik voel aan dat ik het eigenlijk wat rustiger aan zou moeten doen. Ik zie me ook wel in Griekenland ergens een klein huisje kopen, dat mag heel primitief zijn, om daar te genieten van het leven. Maar ik ben nog niet klaar om me ergens te settelen en helemaal niks meer te doen. Ik haal nog heel veel voldoening uit m’n job, dus dat zal nog niet voor meteen zijn.’

Zou je het niet moeilijk vinden om je vrienden en familie achter te laten?

‘Videochat maakt het gemis sowieso al minder zwaar. Ik zou bovendien ook al mijn charmes en overtuigingkracht in de strijd gooien om hen zoveel als mogelijk te laten afkomen. Ik ben een echte familiemens, dus ik zou mijn ouders wel veel verdriet aandoen als ik plots zou vertrekken. Al denk ik dat zij snel hun koffers zouden pakken en het huisje naast mij zouden kopen (lacht).’

Lig je er wakker van hoe je in beeld komt?

‘Totaal niet! Met alle gevolgen van dien. Ik zie meestal pas tijdens de montage dat ik toch beter mijn haar eens waste of wat make-up opdeed. We filmden namelijk heel vaak ‘s ochtends en die walletjes zijn op je 44ste toch heel sterk aanwezig (lacht). Ik koos er ook voor om liever twintig minuten langer te slapen en bijgevolg met een vettig kopke te presenteren, dan vroeger op te staan om mijn haar te wassen. Twintig jaar geleden zou ik dit niet gekund hebben, maar nu vind ik dit een heel bevrijdend gevoel. Het is nu eenmaal de realiteit, en ik hoop dat mensen zich erin herkennen.’

Bij Flair staat self-love centraal: zie jij jezelf graag?

‘Ik ben op een punt in mijn leven gekomen dat ik best oké ben met wie en wat ik zie in de spiegel. Er zijn natuurlijk nog dagen dat ik wilde dat mijn borsten wat voller waren, maar dat duurt meestal maar een paar seconden.’

Zou jij ooit botox of een esthetische ingreep overwegen?

‘Ik snapte vroeger niet dat sommigen allerlei dingen aan zichzelf laten veranderen. Maar ondertussen besef ik wel dat iemand echt kan afzien van een bepaald complex. Ik hoop dat ik zelf nooit op dat punt kom. Het helpt natuurlijk dat ik een partner heb die me daar enorm in steunt. Als ik klaag over mijn te kleine borsten, dan zegt hij dat hij er net dol op is.‘

Hoe komt het dat we zo hard zijn voor onszelf?

‘Ik denk dat sociale media daar zeker iets mee te maken hebben. Ik vind het wel dubbel, want nooit eerder is er zoveel aandacht gegaan naar lief zijn voor onszelf en iedereen mag zijn wie hij of zij is. Maar tegelijkertijd is er die perfectiedruk vanuit Instagram. Die twee druisen totaal tegen elkaar in, maar zijn wel zo aanwezig in de huidige tijd. Ik denk dat het in je voordeel speelt als je zonder sociale media bent opgegroeid om jezelf liever te zien. Jongeren hebben nu continu het gevoel dat ze er op hun best moeten uitzien. Dat moet heel vermoeiend zijn.’

Jij bent heel naturel, ook op je sociale media. Doe je dat bewust?

‘Nee. Er zijn vrouwen die opzettelijk poseren met hun vetrolletjes of cellulitis en ik juich dat toe, want het steekt sowieso een hart onder de riem van velen. Maar ikzelf post gewoon foto’s die een leuk moment vastlegden. Of die nu flatterend zijn of niet, dat boeit me niet. Onlangs kwam de regisseur me vragen of hij een shot mocht gebruiken waarop ik een dubbele kin had. Ik zou dat nooit laten schrappen, want de inhoud primeert op dat moment. Hij lachte dat zoiets er bij Tom Waes wél uit zou moeten. Grappig toch dat een volwassen man zich daar druk over maakt? Misschien is dat dan mijn manier om mensen de werkelijkheid te tonen.’

Zie je erop toe dat je zoon zichzelf graag ziet en niet alles gelooft wat ie op sociale media ziet?

‘Ik heb hem dat eigenlijk niet hoeven uitleggen. Bill is veertien, maar ik heb het gevoel dat hij mij op dat vlak meer opvoedt dan andersom. Hij is ook meer woke dan ik, en zal me af en toe zeggen dat ik een bepaalde term niet meer mag gebruiken. Hij is heel kritisch, dat heeft ie sowieso van Frank (lacht). Hij zal het daarom ook aan zijn vriendinnetjes zeggen als ze te veel een duckface of een of andere filter gebruiken.’

Kreeg je al te maken met negatieve comments?

‘In de beginjaren wel. Ik deed gewoon mijn job, weliswaar op televisie, maar ik snapte niet dat dit een vrijgeleide was voor mensen om zomaar commentaar te spuien op wat ik deed. Maar ik leerde dat snel naast me neerleggen. Het laatste wat wel even binnenkwam, was een reactie onder een foto van mijn jongste zoontje.’

Vertel.

‘Als je bekend bent, word je regelmatig benaderd om promotie te maken voor bepaalde merken. Ik ben heel zuinig in dat soort samenwerkingen, maar voor een bepaalde huidcrème maak ik wel reclame. Ik heb zelf geen gemakkelijke huid en dat is gewoon een goed product, punt. Ik postte een tijdje terug een foto van Jools met die crème en iemand reageerde dat ik mijn kind misbruikte voor commerciële doeleinden. Ik schrok daarvan, maar tegelijkertijd snap ik die persoon, want ik reageer ook soms op die manier. Ik ga daar sowieso niet op in, want dat is een straatje zonder einde. Maar het grappige is dat mijn mama er wél op reageerde. Zij typte heel droog: zageman (lacht)! Ik vond het geweldig dat mijn mama het voor me opnam.’

Toen je op je 43ste zwanger was van je tweede kindje kreeg je ook heel wat kritiek over je heen.

‘Ik zat op m’n roze wolk en was me eigenlijk niet bewust van al die heisa rond mijn zwangerschap en bevalling. Het was pas toen mensen me erop aanspraken en ik compleet uit de lucht viel dat ik eens online ging kijken. Ik vond een artikel terug op de website van VRT NWS waarin een expert vertelde dat je toch moet oppassen met kinderen krijgen na je veertigste. Dan was ik wel wat verontwaardigd. Het is niet zo dat ik het uithangbord wil zijn van op latere leeftijd mama worden, het leven loopt gewoon niet altijd zoals je wil. Ik heb er ook geen spijt van. Mijn gynaecologe zei zelfs dat ik ervoor geboren ben.’

Merk je een verschil als mama nu tegenover de eerste keer?

‘Eigenlijk niet. Je bent natuurlijk iets meer op je gemak omdat je het allemaal al eens meemaakte, dus je weet wat je moet doen. Je gaat daardoor niet meer om de stomste dingen onmiddellijk panikeren. Ik pak het alleszins op dezelfde manier aan. Het is even leuk, maar ook even vermoeiend (lacht). Dat slaaptekort was ik helemaal vergeten. Ofwel heeft dat met de leeftijd te maken, en weegt dat nu gewoon zwaarder door.’

Voor je vriend Esh is het vaderschap wel nieuw. Hoe gaat hij hiermee om?

‘Super! Toen we in het begin samen waren, zei hij onmiddellijk dat hij er begrip voor had als ik geen kinderen meer wilde. Maar ik zag hoe goed hij was met de kindjes van onze vrienden en ik merkte gaandeweg dat ik hem het gevoel van die liefde voor je eigen kind toch niet wilde ontzeggen. Voor ik het wist, begon die biologische klok weer te tikken. Esh is ook een geboren vader! Hij doet het zo goed met Jools. Pas op, hij is regisseur, dus hij steekt nog steeds enorm veel tijd in z’n job omdat hij daar ook enorm van houdt. Maar de momenten dat hij er is, heeft hij wel enkel en alleen aandacht voor zijn zoontje en mij natuurlijk.’

Self-love betekent ook je mentaal goed voelen. Lig jij ‘s nachts wakker van bepaalde dingen of ben je een zondagskind?

‘Iedereen denkt dat ik altijd vrolijk en optimistisch ben, maar ik pieker ook vaak! Toen Jools net geboren was, maakte ik me zorgen over hoe we het gingen aanpakken omdat we allebei een drukke job hebben. Gelukkig kan Esh me dan kalmeren.’

Met welke projecten ben je nu nog bezig?

‘Er zijn wel nog enkele bekende mensen die in het buitenland leven, dus ik hoop stiekem dat er nog een zevende seizoen komt van “Buurman, wat doet u nu?” over de grenzen heen. Maar we moeten eerst dus afwachten of de nieuwe afleveringen aanslaan. Fingers crossed!’

‘Buurman, wat doet u nu?’ kan je vanaf 26 mei elke donderdag om 21u15 zien op Eén.

Lees ook:

• Sven uit ‘De Mol’: ‘Het is niet de bedoeling dat ik me anno 2022 voordoe als een stoere jongen’
• Hakim Chatar (32): ‘Ik durf mezelf helaas neer te halen in alles wat ik doe’
• Kristel Verbeke (46): ‘Ik ben te weinig kind kunnen zijn, dat woog het zwaarste door’