'Dit zorgde er natuurlijk voor dat ik het heel moeilijk had om te genieten van m'n zwangerschap.'
Luna (27): ‘Ik kreeg een virus dat ons ongeboren kindje onder andere blind of doof kon maken’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Luna (27) kreeg CMV of het cytomegalovirus tijdens haar zwangerschap, wat heel gevaarlijk is voor een ongeboren kindje. Olivier (29) en zij zijn nu de trotse ouders van Matt, de kleine broer van Milou (2).
‘Het duurde zeker acht maanden voor ik zwanger was van ons eerste dochtertje Milou’, vertelt Luna. ‘Toen Olivier en ik probeerden voor een tweede kindje dacht ik dat dit net hetzelfde zou zijn. Maar ik stopte in juli met de pil en een maand later had ik al een positieve zwangerschapstest in m’n handen. We hadden dit nooit verwacht, maar we waren natuurlijk in de wolken!’
Koningswens
‘Toen we ook nog eens ontdekten dat we een jongetje verwachtten, waren we door het dolle heen: een koningswens, onze grote droom kwam in vervulling’, aldus Luna. ‘De zwangerschap verliep die eerste weken ook heel vlotjes, tot Olivier in oktober heel ziek werd. We dachten eerst dat hij corona had, maar bloedonderzoek wees uit dat hij CMV of het cytomegalovirus had en dat was heel gevaarlijk voor ons ongeboren kindje. Ik liet me ook direct testen, maar het resultaat was gelukkig negatief.’
Elke maand moesten we op controle en werd er een heel uitgebreide echo genomen, maar voor hetzelfde geld was ons kindje misschien wel doof of blind. Dat zien ze natuurlijk niet op voorhand.
‘We besloten zeker geen risico te nemen, dus we sliepen vanaf dat moment apart en we konden ons dochtertje die het virus waarschijnlijk doorgaf aan Olivier ook geen kusjes meer geven. Dat brak wel ons hart! Om de twee weken deden we een nieuwe bloedanalyse, en helaas testte ik op zestien weken zwangerschap ook positief. Ik was er gelukkig niet zo ziek van als Olivier, maar onze grootste zorg was ons zoontje natuurlijk. De gynaecoloog gaf ons twee opties: een vruchtwaterpunctie, maar daarbij konden we de baby verliezen. Of we gingen gewoon verder zonder test, maar dan niet wetende of de baby besmet was. We kozen voor de tweede optie, omdat een punctie wel zou vertellen of er een besmetting was, maar niet in welke mate ons kindje een afwijking zou hebben.’
Geplande keizersnede
‘Dit zorgde er natuurlijk voor dat ik het heel moeilijk had om te genieten van m’n zwangerschap’, zegt Luna. ‘Elke maand moesten we op controle en werd er een heel uitgebreide echo genomen, maar voor hetzelfde geld was ons kindje misschien wel doof of blind. Dat zien ze natuurlijk niet op voorhand. Omdat de bevalling van ons dochtertje Milou uitdraaide op een traumatische spoedkeizersnede kozen we dit keer voor een geplande keizersnede. Alles verliep zo vlotjes in tegenstelling tot die eerste keer waarbij ik zoveel pijn had. Nu was het zelfs gezellig in het operatiekwartier en werd er heel wat afgelachen (lacht).’
‘Ons zoontje kwam op dezelfde dag ter wereld als Olivier 29 jaar geleden, ze zijn dus op dezelfde dag jarig’, lacht Luna. ‘Vijf dagen na zijn geboorte kregen we de resultaten van z’n onderzoek en bleek dat ie kerngezond was! Er viel wel zeker honderdduizend kilo van onze schouders. Nu konden we écht beginnen genieten van ons kleine wondertje.’
Roze wolk
‘We doopten ons zoontje Matt, op z’n Engels, maar helaas spreken velen het op z’n Vlaams uit’, aldus Luna. ‘Mijn hele leven is veranderd sinds ik mama ben geworden, maar wel in de positieve zin. Na de vreselijke bevalling van Milou was een roze wolk nergens te bespeuren. Ze huilde ook veel en sliep niet goed. Tijdens m’n zwangerschap van Matt waarschuwde me iedereen dat het nu nog erger zou zijn omdat ik al een peutertje had rondlopen thuis. Door al die opmerkingen had ik enorm veel schrik, maar dat bleek nergens voor nodig. Matt is een superrustige baby waardoor ik m’n tijd perfect kan verdelen onder hen twee.’
Soms denk ik te weinig aan mezelf. Olivier spoort me aan om eens iets zonder de kindjes te doen, maar ik vind dat moeilijk. Terwijl ik daar echt wel nood aan heb, want m’n hoofd staat soms op springen.
‘Soms denk ik wel te weinig aan mezelf’, besluit Luna. ‘Olivier spoort me aan om eens iets zonder de kindjes te doen, maar ik vind dat moeilijk. Terwijl ik daar echt wel nood aan heb, want m’n hoofd staat soms op springen. Ons gezinnetje is alleszins compleet: we hebben een jongen en een meisje die allebei gezond zijn, wat wil je nog meer hebben?’
Deze foto werd genomen toen ik 36 weken zwanger was in onze eigen tuin.
Fotograaf: Wesley Hosten
Op deze foto zie je hoe goed de sfeer zat in het operatiekwartier. Olivier sprak me goeie moed in en enkele minuten later is Matt geboren.
Dit is een foto van het allereerste moment dat Milou haar kleine broertje zag. De eerste week had ze het een beetje moeilijk omdat ze niet meer álle aandacht kreeg, maar na een paar dagen was ze heel blij met haar broertje.
Ik ontwierp het geboortekaartje zelf online. De vuurtoren heeft een speciale betekenis voor ons. Oliviers papa stierf drie jaar geleden en hij werd uitgestrooid op zee ter hoogte van de vuurtoren. Onze kindjes hebben hem helaas nooit leren kennen, maar we willen dat ze toch weten dat hij voor altijd een deel van onze familie zal zijn.
Dit is onze allereerste foto als gezin. De foto toont exact hoe ons leven er die eerste dagen uitzag: moe, geen make-up aan, kindjes in pyjama en ik die nog heel veel moest rusten na de keizersnede. Maar we zien er echt gelukkig uit, en dat zijn we nog steeds!
Het dochtertje van mijn broer had haar lentefeest en wij trokken er met ons gezinnetje naartoe. Matt was toen net één maandje oud. We genoten met volle teugen.
We kregen die eerste weken superveel bezoek, dus toen Matt zes weken oud was boekten we een last-minutereis naar Mallorca. We genoten enorm van die qualitytime met ons gezinnetje.
Matt is echt een vrolijke baby! Hij lacht heel vaak.
Mijn twee kindjes zien elkaar zo graag. Milou wil haar broertje altijd dragen, maar daar is ze natuurlijk nog véél te klein voor. Matt is echt haar levende pop (lacht).
We hielden voor Milou door de pandemie geen babyborrel en we besloten dit ook niet te doen voor Matt. Maar omdat we niet iedereen bij ons thuis konden uitnodigen, hielden we wel een feestje.
Nog meer mama’s over het moederschap:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
