‘Die onzekerheid zorgde ervoor dat ik geen leuke zwangerschap had.’
Noortje (24): ‘Het niertje van ons ongeboren kindje zat vol met cystes’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. De baby van Noortje (24) had heel wat cystes in zijn niertje wat ervoor zorgde dat haar zwangerschap niet zo aangenaam verliep. Stijn (23) en zij zijn nu de trotse ouders van Dré.
‘Stijn en ik raakten vlot zwanger’, vertelt Noortje. ‘Toen ik op Valentijnsdag een test deed, ontdekte ik dat ik zwanger was! Ik was in de wolken en belde onmiddellijk mijn ouders, vijf zussen en mijn broer op. Hun reactie was geweldig. Mijn ene zus begon zelfs te huilen. Mijn man en ik zijn niet zo emotioneel, maar toen kregen we ook een krop in de keel.’
Nog meer mooie, inspirerende en ontroerende verhalen van mama’s over het moederschap vind je onder onze rubriek Babyb(r)abbels.
Cystes
‘Zwanger zijn was voor mij de hel’, aldus Noortje. ‘Ik was heel misselijk en ik moest daarvoor medicatie nemen tot de dag dat ik beviel. Ik lag enkele keren in het ziekenhuis met nier- en blaasproblemen en moest ook een keer naar de spoed omdat een leerling me per ongeluk hard in mijn buik sloeg. Gelukkig was er met de baby niets aan de hand, maar op de foto’s zagen ze wel iets verontrustend. Zijn buikje was gevuld met een zwart. We werden doorverwezen naar een ander ziekenhuis waar ze niet konden zeggen of onze baby het zou halen. De grond zakte weg onder onze voeten!’
Zijn niertje was volledig gevuld met cystes en die namen zijn buik volledig in. Ofwel zouden die verschrompelen tijdens zijn groei en zouden we niets moeten doen, ofwel zou hij geopereerd moeten worden na de geboorte.
‘Een week lang wachtten we op de uitslag van de test’, zegt Noortje. ‘Ik heb me nog nooit zo slecht gevoeld als toen! Uiteindelijk bleek dat ons kindje een multicystische nier had, wat wil zeggen dat zijn niertje volledig gevuld was met cystes en die namen zijn buik volledig in. Ofwel zouden die verschrompelen tijdens zijn groei en zouden we niets moeten doen, ofwel zou hij geopereerd moeten worden na de geboorte. Als het nog erger zou worden, was er zelfs sprake om hem nog te opereren als hij in mijn buik zat, want er was ook een kans dat zijn andere nier vol zou raken met cystes. Ik werd goed opgevolgd, maar die onzekerheid zorgde ervoor dat ik geen leuke zwangerschap had.’
Vieren met frietjes
‘We hielden geen babyshower omdat Stijn en ik niet echt feestvierders zijn’, lacht Noortje. ‘We vierden het samen met frietjes en onze lievelingsserie. Al deden we dat wel elke week (lacht). De bevalling verliep heel vlot. Ik was daar eigenlijk op voorhand niet bang voor. Het enige wat me schrik aanjoeg, was dat ze me een knipje zouden geven. Toen de weeën opkwamen, nam ik eerst nog een badje en omdat we geen plaats hadden op de parking van het ziekenhuis stapte ik zelfs nog een kilometer van de auto naar de ingang.’
‘De hele bevalling duurde amper vijf uurtjes’, vertelt Noortje. ‘Toen ze Dré op mijn borst legden, begon ik te huilen als een klein kind terwijl ik echt bijna nooit huil! Ik werd gewoon overspoeld door zoveel liefde. Ik was doodop na de bevalling, maar ik kon niet slapen omdat ik de hele nacht zat te staren naar ons zoontje. Dré is vernoemd naar mijn opa André. Zijn bijnaam was Dré en daar hielden zowel Stijn als ik van.’
Verbondenheid
‘De eerste dagen lieten we geen bezoek komen omdat Dré nog volop onderzoeken onderging voor zijn niertjes’, aldus Noortje. ‘Dat zorgde er ook voor dat Stijn, Dré en ik volop konden genieten van elkaar. Uit de MRI-scans bleek dat de ene nier verschrompeld is en zijn andere nier alle functies overneemt. Dat is goed nieuws, maar dat betekent ook dat als Dré ziek is we onmiddellijk naar het ziekenhuis moeten, want hij heeft natuurlijk maar één goed werkende nier.’
De navelstreng tussen Dré en mij is dan wel doorgeknipt, maar ik voel me nog steeds enorm verbonden met mijn zoontje.
‘Ik vind mama zijn geweldig, het is alles waar ik ooit van droomde’, zegt Noortje. ‘De navelstreng tussen Dré en mij is dan wel doorgeknipt, maar ik voel me nog steeds enorm verbonden met mijn zoontje. Ik kan heel goed aanvoelen wat hij nodig heeft en hij wordt meestal al rustig door gewoon bij mij te zijn. De nachten zijn wel lastig, want Dré is om de drie uur wakker. Gelukkig staat Stijn ook mee op en zorgen we er samen voor dat hij weer in slaap valt. We willen zeker nog kinderen, maar daar gaan we nog enkele jaartjes mee wachten.’
Ik vond zwanger zijn verschrikkelijk, maar ik wou toch een blijvende herinnering. Technisch gezien is dit onze allereerste gezinsfoto.
Fotograaf: Le Petit Renard.
Dit is echt mijn lievelingsfoto van tijdens mijn zwangerschap. Stijn en ik zijn beste vrienden. We zijn geen dansers, maar onnozel doen, kunnen we als de beste.
Fotograaf: Le Petit Renard.
Dré had zijn spieren nog niet onder controle en stak continu zijn tongetje uit. Hij staat er wel op zoals hij nu is, een echte speelvogel.
Onze kat en hond, Otje en Mien, moesten op het geboortekaartje staan. Ze liggen ook heel vaak samen, het zijn nu al beste vrienden.
Dagen niet geslapen en amper gegeten, maar we zijn zo verliefd op ons kindje.
Mijn zus Bieke maakte zijn eerste papje voor hem klaar en hij genoot er volop van! Het is nu al een echte levensgenieter.
Het is het eerste kleinkindje voor de ouders van Stijn. Ze zijn zo trots en zien hem ongelofelijk graag.
Als Dré zijn hoedje en zonnebril draagt, is hij een echte diva. Wanneer iemand hem zo ziet, verschijnt er gegarandeerd een grote lach op zijn of haar gezicht.
Dré is een echt papaskindje. Ze kunnen uren samen spelen.
Dré is een heel vrolijke baby en zijn lachje werkt aanstekelijk.
Nog meer mama’s over het moederschap:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
