‘Soms overweeg ik om mij aan iemand te binden, gewoon om het financieel gemakkelijker te hebben.’
Emilie (24): ‘Voor mijn leeftijd en zonder hoger of universitair diploma, word ik met € 2250 per maand goed betaald’
De beleefdheid zegt dat je een vrouw niet naar haar getallen vraagt. De leeftijd, cupmaat en financiën zijn verboden terrein, maar niet voor ons. Emilie (24) is brokers assistant en praat open over haar geldzaken.
‘Onlangs ben ik van functie veranderd om assistent van een verzekeringsmakelaar te worden, met als doel om in de toekomst zelf als makelaar aan de slag te kunnen gaan. Ik ben voornamelijk verantwoordelijk voor facturatie en het beheer van de contracten. Klantencontact heb ik uitsluitend voor het ondertekenen van de contracten, nog niet om zelf met ze te onderhandelen.’
‘Ik moet nog veel leren, aangezien ik uit een totaal andere sector kom, maar ik ben leergierig en ik verheug me op het moment dat ik de kneepjes van het vak onder de knie heb en kan doorgroeien binnen het bedrijf. Ik ben alvast tevreden met mijn carrièreswitch. Dankzij mijn flexibele uren heb ik veel vrijheid en is er een goede verhouding tussen werk en privé.’
Goed betaald
‘Nog een voordeel? De cafetaria op het werk. Tijdens teammeetings krijgen mijn collega’s en ik gratis broodjes en drank. Bovendien heerst er een fijne, professionele sfeer en wordt slecht gedrag niet getolereerd. Dat vind ik belangrijk en dat is een van de redenen waarom ik bij mijn vorige werkgever ben vertrokken. Een nadeel is wel dat de verzekeringswereld af en toe koudbloedig is. Zo krijgen sommige mensen ongevallen niet uitbetaald of worden ze niet langer gedekt bij het overlijden van een werkende partner, en dat soort zaken vallen me toch zwaar…’
‘Ik ben ook wel tevreden over mijn inkomen. Voor mijn leeftijd en zonder hoger of universitair diploma, word ik met € 2250 per maand goed betaald. Als ik plots genoeg geld achter de hand zou hebben om nooit meer te hoeven werken, zou ik het liefst nog altijd aan het werk blijven. Als je je job graag doet, hoeft werken niet als een last aan te voelen.’
1/3, maar hoe?
‘Een paar maanden geleden huurde ik voor € 850 per maand en betaalde ik € 200 voor de kosten van de nutsvoorzieningen. Dat was in mijn eentje te doen, tot ik een auto-ongeval had met hoge kosten… Intussen woon ik weer bij mijn ouders, terwijl ik naar een betaalbare plek zoek. Ik merk dat mijn regio erg populair is, met als gevolg dat het in je eentje bijna niet te betalen is. Men zegt weleens dat de huur een derde van je loon mag bedragen en dat je nog eens een derde op je spaarrekening moet zetten, maar dat lijkt me onmogelijk. Ik wil nog van mijn jonge jaren genieten, maar daar is vaak geen budget meer voor over. Als ik een recent appartement wil huren, moet ik al snel op € 1000 per maand rekenen.’
‘Ik denk oprecht dat ik nooit meer op vakantie zal kunnen gaan, laat staan dat ik er überhaupt in slaag om ooit nog een woning te kopen. Soms overweeg ik om mij aan iemand te binden, gewoon om het financieel gemakkelijker te hebben. Helft van de huur, helft van de kosten, dat klinkt als een prachtige wereld.’
Rand van armoede
‘Door mijn ongeval heb ik mijn rekening moeten plunderen. Mocht zoiets nog eens gebeuren, weet ik niet hoe ik het financieel kan overleven. Zelfs met een inkomen heb ik het gevoel dat ik op de rand van armoede zit… Nu ik weer bij mijn ouders woon, kan ik meer sparen, maar dat is geen permanente oplossing. Ik raak gedemotiveerd als ik op het einde van de maand zie hoe weinig ik kan opzijzetten, wetende dat ik een huurwaarborg zal moeten betalen en droom van een neuscorrectie. Ik word ziek als ik zie hoe snel huizen van anderhalf miljoen euro verkocht raken. Zijn er dan zoveel miljonairs? Leeft iedereen op bergen schulden? Of ben ik het probleem dat zich verhult in een luxejasje van zogezegd een mooi nettoloon? Ik weet echt niet hoe anderen het doen, zeker niet met kinderen. Ik vind mezelf en mijn kat al zo duur.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
