‘Ik ben opgegroeid met ouders die drie keer zoveel verdienen als mijn vriend en ik.’
Mies (25) is leerkracht lager onderwijs: ‘Ik heb een nettoloon van ± € 2230’
De beleefdheid zegt dat je een vrouw niet naar haar getallen vraagt. De leeftijd, cupmaat en financiën zijn verboden terrein, maar niet voor ons. Mies (25) is leerkracht in het derde leerjaar en praat open over haar geldzaken.
‘Tijdens mijn kindertijd zei ik lang dat ik later juf wilde worden. In het middelbaar studeerde ik woordkunst-drama, dus toen dacht ik eerder dat ik een creatievere richting zou inslaan, maar uiteindelijk besefte ik dat het onderwijs best veel gelijkenissen met theater heeft. Ook als leerkracht sta je voor een groep, moet je expressief zijn en de leerstof overtuigend proberen over te brengen.’
‘Maar wat voor mij écht de doorslag voor het onderwijs gaf, waren bepaalde leerkrachten die zelf mijn pad hadden gekruist. Ik heb ADHD, een diagnose waar de een enorm veel begrip voor had, terwijl de ander mij een beetje aan mijn lot overliet. Ik heb gemerkt dat een goede leerkracht wel degelijk een verschil kan maken en dat probeer ik ook voor mijn leerlingen te zijn.’
Extra zorgbehoeften
‘Er waren schooljaren dat mijn resultaten met meer dan tien procent zakten. Niet omdat ik de leerstof niet kende, maar omdat ik me niet goed voelde in de klas. Daarom ben ik extra waakzaam voor leerlingen met extra zorgbehoeften en dat werpt zijn vruchten af, want van sommige ouders kreeg ik al te horen dat ik de eerste leerkracht ben die iets positiefs over hun kind zegt. Dat is toch wel erg…’
‘Ik sta intussen vier jaar voor de klas, maar heb nog geen vaste benoeming. Ik heb wel het geluk dat ik ben kunnen starten op het ogenblik dat een collega met pensioen ging en nu voor de tweede keer voltijds in het derde leerjaar mag staan. Veel van mijn vriendinnen pendelen nog altijd van de ene naar de andere school en/of gaan van de ene naar de andere interim. Er is een lerarentekort, maar het is niet zo eenvoudig om dat ene plekje te vinden, en wie wil er nu graag op meer dan vijftig kilometer van huis gaan werken?’
Nooit gestopt met sparen
‘Mijn vriend en ik betalen elke maand € 1300 voor de afbetaling van ons hypothecair krediet. We hebben voor een formule gekozen waarbij de aflossing elke maand een klein beetje naar boven gaat, tot we aan maximaal € 1500 zullen zitten. Ik heb hulp gekregen van thuis om onze woondroom te verwezenlijken en ben mijn ouders daar extreem dankbaar voor, want hoewel ze het zeker niet altijd financieel makkelijk hadden, zijn ze nooit gestopt met sparen voor mijn broer en mij.’
‘Met de stijgende rente en soms hallucinante prijzen was het niet zo eenvoudig om een woning te vinden. Het huis van mijn ouders – gelegen aan de rand van een bos – kostte evenveel als het kleine dorpshuisje waarin wij wonen. We zijn nog maar heel recent verhuisd, dus ik weet nog niet hoeveel de kosten van onze nutsvoorzieningen bedragen, maar mijn vriend en ik hebben de afspraak dat we iedere maand elk € 1350 op onze gemeenschappelijke rekening storten. Dat lijkt ons voldoende om het huishouden te laten draaien en van dat bedrag proberen we nog eens € 500 te sparen.’
Mooie start
‘Ik ben opgegroeid met ouders die drie keer zoveel verdienen als mijn vriend en ik. Daardoor hebben wij een mooie start in dit leven gekregen, maar ik besef diep vanbinnen dat wij dat later waarschijnlijk nooit gaan kunnen doen voor onze kinderen... Ik ben een vrij impulsieve koper, maar nu ik op eigen benen sta, besef ik dat ik niet zomaar een zonnecrème van € 50 kan kopen. Ik ben supergevoelig aan reclames via Instagram. Bepaalde aanbieders verkopen hun producten zo mooi, wat voor mij vaak voldoende is om overstag te gaan (lacht). Toch wil ik mijn rekening liever niet te veel plunderen, en nu ik weer wat meer spaargeld achter de hand heb, vind ik het iets makkelijker om eraf te blijven. Toen er € 500 op mijn rekening stond, dacht ik vaker dat € 100 minder het verschil nu ook weer niet zou maken.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
