'Op sommige momenten dachten we: waarom zijn we voor een tweede kindje gegaan? Daar voelde ik me nadien enorm schuldig over.'
Lievina (31): ‘Roos was een huilbaby. Vier maanden lang verdronken we bijna in ons verdriet en dat van haar!’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Lievina (31) had vier maanden lang een huilbaby. Zij en haar partner zijn nu de trotse ouders van Roos, het kleine zusje van Raf (3).
‘Mijn partner en ik beslisten in 2018 om aan kinderen te beginnen, maar dat lukte niet meteen’, vertelt Lievina. ‘Uiteindelijk ging ik langs bij de gynaecoloog. We gingen een behandeling starten, maar toen ik op de onderzoekstafel lag, bleek dat ik toch zwanger was!’
Corona
‘We wilden snel na de komst van Raf aan een tweede kindje beginnen’, gaat Lievina verder. ‘We dachten: hoe sneller uit de pampers, hoe beter. In de zomer van 2021 stopten we met anticonceptie en een paar maanden later was het al prijs! Toen ik enkele maanden zwanger was, kreeg ik helaas corona. Die timing was behoorlijk rot, want we gingen het goede nieuws net aan onze familie vertellen. We maakten dan maar een schattige foto van Raf die een boekje las hoe hij de beste grote broer kon zijn en stuurden die op naar onze familie en vrienden.’
De tweede zwangerschap was veel zwaarder dan de eerste omdat er al een peuter rondliep bij ons thuis die natuurlijk ook veel aandacht en liefde nodig had.
‘Deze tweede zwangerschap was veel zwaarder dan de eerste omdat er al een peuter rondliep bij ons thuis die natuurlijk ook veel aandacht en liefde nodig had’, aldus Lievina. ‘Ik probeerde een zo goed mogelijk evenwicht te vinden in spelen met Raf, maar toch op tijd rusten voor de baby.’
Isolatie
‘Ik ging normaal ingeleid worden, maar een week daarvoor kreeg ik opnieuw corona’, zegt Lievina. ‘Een tweede keer tijdens deze zwangerschap! In samenspraak met de gynaecoloog verzetten we de bevalling een aantal dagen zodat alles veilig zou verlopen. Ik liet me testen de ochtend van de bevalling en als ik geen bericht kreeg, mocht ik die avond binnenkomen om de inleiding te starten. Zo gezegd, zo gedaan: we trokken naar het ziekenhuis, maar ik merkte onmiddellijk dat de verpleegsters afstand hielden. Wat bleek? De besmettingsgraad was nog heel hoog, maar dat wist ik natuurlijk niet, want niemand liet me iets weten. Het gevolg was dat ik in isolatie zou moeten bevallen. Ik moest een mondmasker dragen en de vroedvrouwen en gynaecoloog droegen speciale pakken. Niet de droombevalling die ik in gedachten had...’
Alle mooie, ontroerende en inspirerende verhalen van mama’s over het moederschap vind je onder onze Babyb(r)abbels.
‘Ondanks de slechte start verliep de bevalling heel rustig’, vertelt Lievina. ‘Ik kreeg een epidurale, waardoor ik geen pijn voelde. Ik had voldoende energie, ik krijg tijd om op adem te komen tussen de weeën door en ik voelde me enorm rustig. Na twintig minuten persen kwam onze dochter Roos ter wereld. De dagen erna in het ziekenhuis waren niet zo gezellig. Omdat ik nog steeds corona had, mocht in geen bezoek ontvangen en zelfs de verplegers en vroedvrouwen kwamen enkel langs als ik hen opbelde. Mijn eten werd zelfs gewoon voor de deur gezet.’
Huilbaby
‘Ik was dan ook heel blij toen ik na twee dagen terug thuis was’, aldus Lievina. ‘Maar die blijdschap ebde stilletjesaan weg toen bleek dat Roos een huilbaby was. Vier maanden lang ploeterden we en verdronken we bijna in ons verdriet en dat van haar! Op sommige momenten dachten we: waarom zijn we voor een tweede kindje gegaan? We hadden het zo goed met ons drietjes. Daar voelde ik me nadien natuurlijk enorm schuldig over. Ik ben vlak voor mijn verjaardag even gecrasht omdat ik het aanhoudende gehuil echt niet meer aankon. Als cadeau bleef mijn man een dagje thuis zodat ik een hele dag gewoon rustig in mijn bed kon liggen zonder gekrijs. Het beste verjaardagscadeau ooit!’
Mama zijn wordt zwaar onderschat. Het verantwoordelijkheidsgevoel, de druk die het legt op je relatie, de korte nachten en de eeuwige twijfel aan jezelf en of je het wel goed doet als mama.
‘Uiteindelijk bleek dat Roos een koemelkeiwitallergie had en toen we die diagnose kregen veranderde alles’, zegt Lievina. ‘De huilbuien stopten en plots was Roos een vrolijk kind. De rust keerde eindelijk terug! Mama zijn wordt zwaar onderschat. Het verantwoordelijkheidsgevoel, de druk die het legt op je relatie, de korte nachten en de eeuwige twijfel aan jezelf en of je het wel goed doet als mama. Wat mij hielp, is beseffen dat iedereen hierdoor gaat. Zolang je het beste voor je kindje doet, ben je sowieso goed bezig. We wilden eigenlijk drie kindjes, maar we twijfelen omdat het zo pittig was met Roos. Die maanden vergden zoveel van ons als koppel, individu en gezin en dat willen we niet nóg een keertje doorstaan.’
Op deze foto was ik 36 weken zwanger. Ik genoot ervan en wat mij betrof, mocht ze nog langer blijven zitten in mijn buik.
Toen ik zwanger was van Roos, was Raf net twee en zat hij in de fase dat hij voortdurend wilde opgepakt worden door mij. Niet evident met die babybuik! Het was pittig om zwanger te zijn en tegelijkertijd een peuter in huis te hebben, maar ik kijk er nu met een glimlach op terug.
De liefde die je voelt voor je kinderen is onbeschrijfelijk!
Daar is onze kleine meid! Roos lijkt als twee druppels water op Raf.
De dag die vooraf ging aan deze foto was pittig, want Roos huilde non-stop en we gingen voor de eerste keer naar vrienden met de twee kindjes. Ik was eigenlijk helemaal uitgeput. Maar ik raapte mezelf bijeen en ben heel blij met het mooie resultaat.
Fotograaf: Wonderfulmoments by Sarah
Roos was drie weken oud op deze foto. Dit beeld toont hoe we functioneerden. Ik die mijn aandacht probeer te verdelen over twee kinderen, Roos die huilde en Raf die wilde troosten omdat hij het niet begreep.
Roos en Raf zijn een topduo. Ze zijn niet bij elkaar weg te slaan en kijken vol bewondering naar elkaar.
We hielden een babyborrel voor beide kindjes omdat die van Raf door corona niet kon doorgaan. Roos was tien weken oud.
Nog meer mama’s over het moederschap:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
