‘Hij is de beste papa die Tilde zich maar kan toewensen, maar toch wil ík haar graag altijd troosten of verzorgen.’
Esther (31): ‘Ik vind het moeilijk om hulp toe te laten, zelfs van mijn vriend. Dat zorgde al voor wrijving tussen ons.’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Esther (31) werd vroeger dan verwacht ingeleid. Sander (31) en zij zijn nu de trotse ouders van Tilde.
‘We hadden al een tijdje een zwangerschapswens, maar ik raakte niet supersnel zwanger omdat mijn vriend vaak op verplaatsing werkt en bijgevolg op de belangrijkste dagen van de maand net niet thuis was’, lacht Esther. ‘Toch hield ik na zeven maanden een positieve zwangerschapstest in m’n handen. De eerste maanden had ik last van het typische kwaaltje misselijkheid, maar gelukkig moest ik nooit overgeven.’
Nog meer mooie, inspirerende en ontroerende verhalen van mama’s over het moederschap vind je onder onze rubriek Babyb(r)abbels.
Roadtrip
‘We vertelden het geweldige nieuws aan onze ouders rond Kerstmis’, aldus Esther. ‘We staken een foto van de echo in een mooi doosje en legden dat als pakje onder de kerstboom. Ze waren dolgelukkig! Als ik bijna zes maanden zwanger was, trokken Sander en ik naar Californië om mijn broer te bezoeken die daar woont. Die reis lag al vast voor ik zwanger was en het was extra speciaal dat onze baby ons vergezelde in m’n buik. We vroegen mijn broer ter plekke of hij peter wilde worden. De reis kon doorgaan zoals gepland, enkel de wandelingen in de nationale parken kortten we wat in.’
Ik vroeg een epidurale, maar ik kreeg daar enorme jeuk van over m’n hele lichaam.
‘Eenmaal terug thuis begon ik last te krijgen van opgezwollen voeten en een hoge bloeddruk’, zegt Esther. ‘Uit onderzoek bleek dat ik een lichte vorm van zwangerschapsvergiftiging had. Wanneer ik begin juli nog eens op controle ging, besliste de gynaecoloog dat ik moest ingeleid worden. Dit was drie weken voor de uitgerekende datum, dus dat was wel even schrikken.’
Knipje
‘Eenmaal in het ziekenhuis kreeg ik een vaginaal pilletje om de weeën op te wekken, zonder succes’, vertelt Esther. ‘Ze herhaalden dit drie keer, maar steeds zonder resultaat. De volgende dag beslisten ze dan maar om m’n water te breken. Na een tijdje kreeg ik hevige weeën, net toen mijn vriend even naar huis ging om de vuilnisbakken buiten te zetten aangezien er toch geen schot in de zaak kwam (lacht). Ik vroeg een epidurale, maar ik kreeg daar enorme jeuk van over m’n hele lichaam. Na anderhalf uurtje persen, wat enorm intens was want ik riep bij elke pers, kwam onze dochter eindelijk ter wereld.’
Ik was ook enorm emotioneel: kraamtranen zijn echt een ding! Ik moest al huilen toen ik gewoon naar Tilde keek.
‘Ze moesten me een knipje geven en daar had ik de eerste dagen last van’, zegt Esther. ‘Ik kon moeilijk zitten. Ik was ook enorm emotioneel: kraamtranen zijn echt een ding! Ik moest al huilen toen ik gewoon naar Tilde keek. Die naam bleef hangen toen ik een aantal jaar terug een tattoo liet zetten bij een inspirerende vrouw met dezelfde naam. Borstvoeding lukte niet, want Tilde hapte niet spontaan aan, dus kolfde ik drie maanden af. Dat was heel tijdrovend en enorm stresserend.’
Schaterlachen
‘Ik voel me elke dag meer zelfzeker als mama’, aldus Esther. ‘Al ben ik zeker geen “kleine baby”- mama, iets waar ik me wel schuldig over voelde in het begin. Ik geniet nu véél meer van Tilde, dan wanneer ze een “platte” baby was. Nu kunnen we samen spelen, eten en gek doen. Haar horen schaterlachen is het leukste gevoel ter wereld! Het moederschap heeft me veranderd in de zin dat ik nooit meer onbezorgd ben. Tilde is altijd en overal in mijn gedachten.’
Ik vind het moeilijk om hulp toe te laten, zelfs van mijn vriend. Hij is de beste papa die Tilde zich maar kan toewensen, maar toch wil ík haar graag altijd troosten of verzorgen. Iets wat wel al voor wrijving zorgde tussen ons.
‘Ik vind het ook moeilijk om hulp toe te laten, zelfs van mijn vriend’, besluit Esther. ‘Hij is de beste papa die Tilde zich maar kan toewensen, maar toch wil ík haar graag altijd troosten of verzorgen. Iets wat wel al voor wrijving zorgde tussen ons. Ik wou dat ik dat kon loslaten, maar het is nog altijd heel moeilijk. Sander en ik wilden vroeger drie kindjes, maar nu denken we dat twee al mooi zou zijn. Tilde krijgt dus zeker nog een broertje of zusje.’
Met deze foto kondigden we onze zwangerschap aan op Instagram. We waren net op reis in Londen en mijn vriend werd die dag 30 jaar. Ideaal!
We maakten nog een kleine roadtrip in de States en konden zo ook genieten met ons dochtertje in m’n buik van de prachtige natuur van Zion National Park.
Een kleine maand voor ik uiteindelijk bevallen ben, ging ik met mijn zus en vriendinnen nog naar het concert van Harry Styles op de wei van Werchter. Het was warm, wat lastig is als je hoogzwanger bent, maar ook zo fantastisch!
Op deze foto is Tilde één week oud. Haar prachtig geboortekaartje is van Ghiszlan van ‘3 Little Stories’.
Op deze foto is Tilde net geen maand oud. Dit is de allereerste foto van ons drie samen als gezinnetje. We zien er moe uit, maar ook heel gelukkig.
Wanneer Tilde anderhalve maand oud was, logeerde ik enkele dagen bij mijn ouders omdat mijn vriend op Pukkelpop moest werken voor Studio Brussel. Mijn mama is enorm trots op haar eerste kleinkind.
Net voor Tildes derde maand, gingen we als gezin voor het eerst op vakantie. We logeerden enkele dagen in het huis van mijn peter in Oostduinkerke. Het was spannend, maar vooral genieten met ons drietjes.
Tilde zwom voor de eerste keer in Center Parcs. Het was heel kort, maar ook zo leuk om dit met haar te kunnen doen.
Sander is een fantastische papa die enorm geniet van elke minuut die hij met Tilde spendeert. Hij is een meester in haar doen lachen en kan vliegtuigje spelen zoals geen ander.
Samen met mijn dochter in de living van ons gerenoveerde huis. Hier geniet ik enorm van!
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
