Alex Agnew (49): ‘Als ik in de spiegel kijk, zie ik een oude man’

Alex Agnew presenteert het nieuwe seizoen én format van het iconische programma ‘Fear Factor’. ‘Ik kreeg al vaker aanbiedingen om een programma te presenteren. Maar dat lag me niet, ik vond het niet leuk of ik voelde het niet’, zegt de komiek.

‘Ik keek vroeger zelden naar “Fear Factor”‘, vertelt Alex Agnew. ‘Ik kende het programma vooral van de Amerikaanse versie die gepresenteerd werd door Joe Rogan. Hij heeft ook een populaire podcast, is een komiek en doet aan gevechtssport. Dat hebben we allemaal gemeen. Zo hebben ze het dan ook aan mij gepitcht: iemand van je grote helden heeft het ooit gepresenteerd.’

Heb je getwijfeld om het te doen of zei je direct ja?

‘Het was eerlijk gezegd het allereerste programma dat ze aan mij voorstelden om te presenteren waar ik mezelf ook daadwerkelijk als presentator zag. Ik kreeg al vaker aanbiedingen. Om lief te zijn voor de mensen in kwestie zal ik geen namen noemen. Maar het lag me niet, ik vond het niet leuk of ik voelde het niet. Bij “FearFactor” kon ik er echt m’n eigen draai aan geven.’

Het heet dan ook ‘Alex Agnew’s Fear Factor’. Je treedt dus niet in de voetsporen van je voorganger Walter Grootaerts?

‘Nee, dat is m’n stijl niet. Ik wilde het presenteren, maar op voorwaarde dat ik mezelf kon blijven én dat ik er mijn eigen ding mee mocht doen. Ik wilde m’n eigen outfits dragen en niet iets aandoen dat niet bij me past. Ik las ook geen voorgeschreven tekstjes voor, maar kwam zelf op de proppen met de grappen en oneliners. Ik wou ruimte laten voor een hoop nonsens. Bovendien ligt de focus dit keer op meer extremere uitdagingen in plaats van gortige dingen eten zoals tarantula’s of kakkerlakken. Dat ligt me eerlijk gezegd ook meer.’

Je staat bekend als iemand die rechtuit is. Had je geen schrik dat de kandidaten gekwetst zouden zijn als je ze bijvoorbeeld losers noemt.

‘Nee. Iedereen die me een beetje kent, weet dat ik een roeper ben, maar dat ik wel een peperkoekenhartje heb. Het zou ook heel vreemd zijn als je bij “Fear Factor” iemand een zakdoekje geeft als die afvalt en zegt: “We vinden het spijtig om je te zien vertrekken”. Het is geen “Love Island”. Het is een extreem programma, dus dan mag dat in de presentatie ook wel wat extremer zijn. Daarom hebben ze ook míj gevraagd.‘

Het is je eerste keer als presentator. Was je zenuwachtig?

‘Ja, toch wel. Het is iets totaal anders dan wat ik gewend ben. Daarom heb ik me enorm goed voorbereid. De tekstjes die ik als aankondiging deed, kende ik van voor naar achter en van achter naar voor. Wat wel in m’n voordeel speelde, was dat ik dankzij m’n tweeëntwintig jaar als komiek heel snel kan inspelen op wat iemand zegt of op onvoorziene omstandigheden. Dat is m’n kracht. Als je “Fear Factor” aan een andere presentator had gegeven, dan was het veel droger. Waar niks mis mee is. Maar door m’n intermezzo’s blijft het heel spontaan.’

Je schreef op Instagram dat dit ‘de tijd van je leven’ was?

‘Ik ben een maand lang geen enkele dag tegen m’n zin gaan werken. Ik vond het zalig. Ik ben het gezicht dat het presenteert, maar eigenlijk ben ik maar een klein radartje in een hele grote machine. Het was een heerlijke productie om aan mee te werken. De kandidaten waren geweldig en de crew was fantastisch. Dit alles zorgt ervoor dat het eindresultaat zo goed is.’

Had je niet liever als kandidaat meegedaan?

‘Nee. Ik ben geen bangerik. Ik poseerde voor de foto’s van het programma met een gigantische spin op m’n gezicht. Dat was voor alle duidelijkheid geen Photoshop. Ik heb ook ondersteboven gehangen zoals de kandidaten, maar daar was ik nadien enorm mottig van. Ik heb twee uur lang in een emmer gekotst. Ik zou al die dingen dus wel doen, maar ik zou het er niet zo goed vanaf brengen.‘

Wat zou je nooit of te nimmer doen?

‘Goh ik denk dat ik mij wel over alles heen zou kunnen zetten. Als je aan zo’n programma meedoet, leg je je grens altijd wat verder. Daar herken ik mezelf enorm in.’

Ben je naast presentator, ook motivator?

‘Eigenlijk niet. Ik ben meer de kwelgeest. Ik ben diegene die hen op voorhand al wat angst inboezemt door te zeggen dat het pittig zal worden. “Heb je al schrik? Het zal nodig zijn”, is mijn standaardzinnetje bij elke kandidaat. Ik ben geen onmens, maar ze moeten niet bij mij komen om op hun gemak gesteld te worden (lacht).’

Smaakt dit naar meer, wil je nog vaker presenteren?

‘Ik moet heel eerlijk zijn dat ik geluk had met dit programma, want alles klopte: de crew was fijn en inhoudelijk lag de show me volledig. Ik had me geen betere droomstart kunnen voorstellen. Als er nog iets op m’n pad komt dat zoals “Fear Factor” op m’n lijf geschreven is, zal ik zeker ja zeggen. Dat hoeft daarvoor niet hetzelfde genre te zijn, dat mag bijvoorbeeld een humoristische quiz zijn. Ik merk dat ik nu wel meer aanbiedingen krijg omdat mensen zien dat ik dit ook kan.‘

Vind je het nog vreemd om jezelf op beeld te zien?

‘Ja. Ik kijk absoluut niet graag naar mezelf. Ik moet altijd de knop afzetten om me niet dood te ergeren aan mezelf. Ik denk dan: je had beter je buik wat meer ingetrokken, je trekt een raar gezicht, ik heb een dubbele kin of hoe spreek je dat woord nu uit. Ik leerde wel om dit los te laten, want je kijkt altijd met een veel kritischer oog naar jezelf. Niemand anders is daar mee bezig als ze naar de show kijken.’

Ben je altijd zo streng voor jezelf?

‘Ja. Als je de middenmoot wil overstijgen, moet je kritisch zijn voor jezelf. Als je dat niet bent, ben je ofwel een genie ofwel blijf je ter plaatse trappelen. Je hebt talent, maar dat is niks als je er niet keihard voor werkt en jezelf uitdaagt om nieuwe dingen te ontdekken.’

Heb je veel zelfvertrouwen?

‘Ja. Maar dat is ook gegroeid met de jaren. Er is een reden dat ik dit doe in het jaar dat ik vijftig word. Op m’n dertigste was dit niet goed gekomen omdat ik te veel geldingsdrang had, te weinig luisterde naar anderen, te arrogant was en me te goed voelde voor dit soort programma’s. Ik was heel elitair: ik was een komiek die iets te zeggen had en zich niet inliet met dit soort “flauwekul” als entertainment. Nu ik ouder word, denk ik: get over yourself en besef je dat dit soort televisie eigenlijk best wel plezant is.’

Je wordt eind dit jaar 50. Heb je moeite met dat getal?

‘Zeker. Als ik in de spiegel kijk, zie ik een oude man. Ik zei altijd dat dat getal me niet interesseerde, tot ik merkte dat m’n haar grijzer en dunner werd, die paar kilo’s er bijkwamen waar ik maar niet van afkom en ik me bij bepaalde kleren afvraag of ik er niet te oud voor ben. Ik besef plots dat ik niet oneindig veel tijd meer heb, en dat is best wel eng! Ook op professioneel vlak besef je dat je een vervaldatum hebt.’

Vertel.

‘Het is moeilijker om relevant te blijven. Jonge mensen zijn vinger aan de pols, want die zíjn de pols. Ik ben diegene die moet voelen of ik überhaupt nog een pols heb. De enige manier waarop ik het zolang als mogelijk kan volhouden zonder opzij gezet te worden als een oude vent, is door te voelen wat er leeft bij jonge mensen. Ik moet ook beseffen dat wereldbeelden en tijden veranderen, dus wat ik vroeger cool vond, dat niet per se nu nog is.’

Je hebt een veertienjarige dochter, dat kan je misschien ook helpen?

‘Sowieso! Ik was mee met TikTok voor de meesten wisten wat dat was, omdat Amy daarop zat. Zij houdt me echt jong.’

Over sociale media gesproken. Lig jij wakker van online reacties?

‘Nee. Ik lees nóóit wat er over mij geschreven wordt. Zelfs positieve commentaar probeer ik te vermijden, want ook dat kan je op een slechte manier beïnvloeden. Als je keigoede kritiek krijgt, dan ga je automatisch denken: dat vinden ze leuk, dus ik moet meer van dat maken. Maar ik wil doen wat ík wil doen en me niet laten leiden door anderen. Als ik er een goed gevoel bij heb, dan maakt het me eerlijk gezegd niks uit wat anderen ervan vinden, punt.’

Probeer je ook aan je dochter mee te geven dat ze sociale media met een korreltje zou moet nemen, want zij groeit op in een tijdsgeest waar bijna alles zich afspeelt op dat gsm-schermpje?

‘Amy is heel intelligent! Ze is op veel vlakken zelfs al wijzer dan ik (lacht). Ze weet maar al te goed dat sociale media niet écht zijn. Ze is ook totaal niet onder de indruk van vrouwen die in hun bikini pronken terwijl ze dansjes doen. Ze vindt dat allemaal wat onnodig, dus ze gaat zichzelf daar zeker niet mee vergelijken.’

Je geeft waarschijnlijk het goede voorbeeld.

‘Goh ik wil mezelf daar niet té veel krediet in geven, want mijn vrouw heeft Amy meer opgevoed dan ik. Ik was vaker weg van huis door optredens en shows. We hebben gewoon een hele goede communicatie met haar, waardoor ze het gevoel heeft dat ze alles tegen ons kan zeggen. Ik ben geen strenge papa. Er is maar één ding waar ik echt niet tegen kan, en dat is liegen.‘

Tot slot: waarom moeten mensen zeker naar ‘Alex Agnew’s Fear Factor’ kijken?

‘Het is een programma waarmee je je gaat amuseren. In tijden waar alles kapot gepolitiseerd wordt, is het tof om een show te hebben waar je gewoon naar kunt kijken en genieten.’

Lees ook:

• Matteo Simoni speelt Dennis Black Magic in ‘Zillion’: ‘Ik keur zijn daden niet goed, maar dat hield me niet tegen’
• Nathan Bouts (24) uit ‘2DEZIT’: ‘Jongeren doen drugs, drinken en hebben seks. Laten we het bespreekbaar maken in plaats van het dood te zwijgen.’
• Jana (29) uit ‘Blind Getrouwd’: ‘Ik ben niet zo zelfzeker en had schrik dat m’n man meer interesse zou hebben in een van de andere bruiden’