‘Brahim ligt heel ver van mezelf, dus het is plezant dat kijkend Vlaanderen nu een andere kant van me kan zien’, aldus de ‘Familie’-acteur.
Amine Boujouh (25) over ‘De Verraders’: ‘Je krijgt niet Brahim, maar de échte Amine te zien’
Wat een aflevering! Spoiler alert: er werd gechanteerd (Sean wegtrekken van de boysband?!), verbannen (ocharme Isabelle) en verleid (zegt Roman ja?) in ‘De Verraders’. Bovendien moest gechanteerde bondgenoot en dus kersverse verrader Sean samen met O.G. verrader William een onschuldige speler vermoorden. Zo zagen we ‘Familie’-acteur Amine Boujouh het kasteel onverbiddelijk verlaten.
Fervente ‘Familie’-fans kennen Amine Boujouh (25) vooral als Brahim, de stiefzoon van Benny (Roel Vanderstukken). In ‘De Verraders’ leert kijkend Vlaanderen hem écht kennen. Wij spraken met de acteur over zijn deelname aan het populaire VTM-programma.
Je bent het spel gestart als trouwe bondgenoot. Wilde je stiekem liever een verrader zijn?
‘Ik wilde wel graag een verrader zijn, maar ik ben niet per se met die insteek naar het kasteel getrokken. Meedoen is voor mij om het spel te winnen. Ik vond het dan ook fijn om bondgenoot te zijn. Zoals kijkers misschien al hadden opgemerkt, ben ik heel competitief ingesteld en enorm into the game. Voor Team Bondgenoten spelen, heeft het voor mij dus absoluut niet minder leuk gemaakt.’
We kennen jou vooral als Brahim uit ‘Familie’. Krijgt Vlaanderen een heel andere Amine te zien in ‘De Verraders’?
‘Brahim ligt heel ver van mezelf, dus het is plezant dat de tv-kijker nu een andere kant van me kan zien. Het gebeurt weleens dat mensen me zien als Brahim en niet als Amine, omdat ze me alleen uit ‘Familie’ kennen. Maar Brahim is bijvoorbeeld een vrij hevig manneke in alles wat hij doet, terwijl ik dat minder ben – behalve als ik in een competitieve bui ben (lacht). Ik ben eens benieuwd, want Vlaanderen krijgt nu de échte Amine te zien.’
Het gebeurt weleens dat mensen me zien als Brahim en niet als Amine, omdat ze me alleen uit ‘Familie’ kennen. Maar Brahim ligt ver van mezelf.
Als acteur ben je het gewend om in de huid van andere personages te kruipen. Is het zo dat mensen je daarom misschien snel in hun vizier hadden?
‘Ik vrees dat mensen in het begin, wanneer je echt nog geen flauw idee hebt van wie of wat, inderdaad meer in de richting van acteurs zullen kijken. Ik heb dat zelf ook gedaan naar andere acteurs toe, bijvoorbeeld bij Isabelle (Van Hecke, red.). Het ligt dan ook in onze aard om een masker op te zetten. Maar zelf heb ik niet echt het gevoel gehad dat mijn job in mijn nadeel heeft gespeeld. We hebben het dan ook meer gehad over wie we zijn, niet over onze jobs of branches.’
Uit vorige seizoenen bleek al dat het mentaal een erg zwaar spel is. Was je daar bang voor?
‘Nee, ik kan heel goed relativeren op dat vlak. Vóór de opnames hadden we gesprekken met een psycholoog en ik geef eerlijk toe dat ik dat allemaal een beetje heftig vond. Dat is omdat ik heel goed besef dat het maar een spel is. Die lijn kan ik makkelijk doortrekken. Ik heb die psychologische druk dan ook niet echt ervaren. Ik vind het psychologische aspect net het interessantste aan het concept.’
Zou je een goede verrader kunnen zijn omdat je een acteur bent, of omdat je goed kan liegen?
‘Mocht ik een verrader geweest zijn, zou ik eerder liegen dan acteren. Omdat het té voor de hand ligend zou zijn om een rolletje te spelen. Als je als acteur verrader bent en je het echt goed wil doen, dan lijkt het me geen goed idee om een masker op te zetten want dan val je misschien snel door de mand. Dan blijf je volgens mij beter jezelf.’
Vóór de opnames hadden we gesprekken met een psycholoog en ik geef eerlijk toe dat ik dat allemaal een beetje heftig vond.
Als bondgenoot heb je de taak om de verraders te ontmaskeren. Welke strategieën heb je daarvoor gebruikt?
‘Ik ben iemand die graag voorbereid is. Voor ik vertrok, had ik al een boekje gemaakt met allemaal plannetjes in. Zowel in het geval dat ik een verrader was, als mocht ik een bondgenoot zijn: er stonden genoeg plannetjes klaar.’
Was er een moment dat je zelf begon te twijfelen aan je eigen intuïtie?
‘In het begin niet, dan ben ik daar volledig op afgegaan. Je hebt ook enkel je eigen intuïtie op dat moment, want je hebt geen gsm of geen contact met de buitenwereld. Voor sommigen klinkt dat misschien als de hel, maar ik vond dat top. Even volledig weg van het dagelijkse leven.’
Wie vertrouwde je vanaf het begin voor geen haar?
‘Als ik echt afga op de allereerste interactie, moet ik Ingeborg (Sergeant, red.) zeggen. Gewoon door het feit dat ze té voor de hand liggend zou zijn als verrader en mensen dat zouden denken, waardoor ze het volgens mij dus net wél kon zijn. Ik zag Staf (Coppens, de host van het programma, red.) Vlaanderen nog op z’n kop zetten door Ingeborg te kiezen als verrader. Bij Hans (Otten, red.) had ik dat gevoel ook.’
Zat je dan vast in een tunnelvisie?
‘Nee, dat gelukkig niet. Mijn boekje stond vól. Dat was mijn manier om te ventileren zonder iemand in vertrouwen te nemen. Soms zit ik op een zondag thuis en ik zie dat boekje liggen. Dan blader ik daar nog eens door en denk ik: amai, wat er allemaal gezegd en geschreven is, is eigenlijk wel heftig. Daar staan rare dingen in soms (lacht).’
De banden die ik had met mensen die ik al kende, zijn beter geworden en de nieuwe banden zijn top.
Je maakt deel uit van de jonge garde van de groep. Merkte je dat op?
‘Dat leeftijdsverschil heb ik totaal niet gemerkt. Voor een bepaalde proef vormde ik een team met de “ouderen” en ze keken toch naar mij om de leiding te nemen. Dat vond ik wel opvallend, want zij hebben meer levenservaring. Het was wel een leuk gevoel, het gaf me een zeker vertrouwen. Wat wil je, als grote namen als Ingeborg en Hans tegen je zeggen dat je een sterke speler bent.’
Voelde je je meteen goed in de groep?
‘Ja, zeker. Ik kende ook al een paar mensen, zoals Slongs (Dienavongs, red.) en Gilles (Mbiye-Beya, red.). Gilles en ik woonden ooit drie straten van elkaar en hebben een beetje dezelfde achtergrond. Het was leuk om die connectie opnieuw terug te vinden en wat quality time met elkaar door te brengen. De banden die ik had met mensen die ik al kende, zijn beter geworden en de nieuwe banden zijn top. Ik heb mensen leren kennen die ik anders nooit zou leren kennen en dat zijn dingen die ik nooit ga vergeten.’
Zijn de mensen die je van tevoren kende ook diegenen die je het snelst vertrouwde?
‘Ik persoonlijk niet, maar die mensen kwamen wel naar mij toe. Ik had wel wat argwaan. Het is niet omdat ik hen goed ken buiten het spel, dat ze geen verraders kunnen zijn.’
Wat vond je het moeilijkste aan heel het avontuur?
‘Vertrouwen op wat de andere bondgenoten zeggen. Ik ben iemand die op zijn eigen gedachten en gevoel afgaat en niet zomaar volgt wat anderen zeggen. Ik zal het wel in mijn achterhoofd houden, maar ik volg mezelf. Dat loslaten vond ik het moeilijkst, want ik speelde niet alleen. Ik zeg wel altijd dat ík wil winnen, maar het is nog steeds bondgenoten tegen verraders.’
Hoe zou je je deelname in één zin omschrijven?
‘Voor herhaling vatbaar.’
Je ziet ‘De Verraders’ elke zondag om 19u55 bij VTM.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
