'Ik dacht lang dat ik pas mooi was als ik mijn botten voelde en zag, en dat zit er na al die jaren nog steeds wat ingebakken.'
Anemone Valcke (33): ‘Mijn allergrootste droom is dat Beyoncé op een feestje op mij afstapt en zegt dat ik het goed deed in een film’
Anemone Valcke (33) speelt mee in de nieuwe Streamz-reeks ‘Styx’. ‘Op een set razen de zenuwen nog steeds door mijn lijf’, vertelt de actrice.
In de nieuwe Streamz-reeks ‘Styx’ volgen we de corrupte politieagent Raphaël Styx (Sebastien Dewaele) die vervreemd is van zijn eigen familie. Na een achtervolging wordt hij neergeschoten en spoelt hij ‘s ochtends aan. Hij opent zijn ogen, maar voelt geen polsslag. De kogelwonden in zijn borstkas bewijzen dat hij niet alles heeft gedroomd. In deze misdaadreeks met horrortwist heeft ook Anemone Valcke een rol te pakken. ‘Ik speel Amanda, een sekswerker’, zegt ze.
Heb je veel gelijkenissen met je rol?
‘Ik ben alleszins geen sekswerker (lacht). Ik ben wel ook net zoals Amanda een heel zorgzaam en loyaal persoon. Mijn familie en vrienden kunnen altijd op me rekenen! Ik zou door wind, regen en zelfs vuur gaan voor hen.’
‘Styx’-collega Aimé over de reeks en self-love: Aimé Claeys (28): ‘Ik kreeg echt al véél rare dm’s’
De reeks heeft een horrorkantje. Ben je fan van dat genre?
‘Horror is niet echt mijn genre! Ik kijk niet naar zulke films of series omdat ik er gewoon niet tegen kan. Ik ben te empathisch en ik voel die paniek in heel mijn lijf. Ik heb dat ook niet nodig om te voelen dat ik leef. Ik vind het niet leuk om bang te zijn als ik naar tv kijk.’
Was het voor jou dan moeilijk om in deze reeks mee te spelen?
‘Meespelen in een horrorreeks is iets helemaal anders dan ernaar kijken. Ik zag de schmink en protheses om die zombie tot leven te doen komen en het nepbloed waardoor ik dat allemaal beter een plaats kon geven. Ik wist dankzij het script ook wat er ging komen, dus op die manier had ik het gevoel dat ik er controle over had.’
‘Styx’ gaat over tweede kansen: geloof je dat iedereen een tweede kans verdient ongeacht wat ze uitspookten?
‘Natuurlijk! Elke mens maakt fouten, niemand is perfect. Ik vind het wel belangrijk dat je je verantwoordelijkheid neemt en die tweede kans goed benut.’
Het gaat ook over leven na de dood, geloof je daarin?
‘Ik geloof dat vaders en moeders dingen doorgeven waardoor hun energie wel verder blijft bestaan in hun kinderen en kleinkinderen. Ik ga niet wedergeboren worden in een vlinder en ik geloof niet in de hemel. Maar er is volgens mij wel een plek waar tijd niet bestaat, dus waar geen leven en dood is en waar onze ziel misschien verder kan leven.’
Je bent ondertussen een gevestigde waarde in acteerwereld. Ben je toch nog zenuwachtig voor een nieuwe rol?
‘Enorm! Elke keer opnieuw denk ik: waarom doe ik dit?! Zeker bij theater als ik het publiek zie binnenkomen, klopt mijn hart in m’n keel en heb ik het gevoel dat ik naar het toilet moet (lacht)! Maar vanaf ik begin te spelen ebt dat gevoel gelukkig weg. Op een set razen de zenuwen ook door mijn lijf. Dat is goed anders word je onverschillig en verlies je je focus, en dan stop je er beter mee.’
Heb je nog een bepaalde droomrol op je bucketlist staan?
‘Ik zou heel graag eens samenwerken met Shane Meadows, de regisseur van “This Is England”. Ik wilde ook altijd een keer in m’n leven zelf iets regisseren. Die ambitie ben ik nu aan het realiseren, dus dat is heel spannend! Verder is mijn allergrootste droom dat Beyoncé op een feestje op mij afstapt en zegt dat ik het goed deed in een film! Die vrouw is álles voor mij, dus het feit dat zij zou weten wie ík ben, zou mijn leven compleet maken (lacht).’
Ik dacht lang dat ik pas mooi was als ik mijn botten voelde en zag, en dat zit er na al die jaren nog steeds wat ingebakken.
Bij Flair staat self-love centraal: heb jij veel zelfliefde?
‘Ik ben nog niet zo lang op een punt gekomen dat ik voel dat ik mezelf graag begin te zien. Dat heeft héél lang geduurd. Ik ben er nog steeds niet helemaal. Maar ik begin nu eindelijk in te zien dat andere mensen me graag zien. Ik heb heel goede vrienden en een warme familie. Ik wéét dat ze me graag zien, maar ik heb nog niet zo lang geleden toegelaten om te voelen dat ze me graag zien.’
Hoe komt het dat dit zo lang duurde?
‘Ik denk doordat ik opgroeide als kind van gescheiden ouders. Mijn ouders zien me heel graag, maar ik was toch best wel eenzaam als tiener. Daarna werd ik zoals elke jonge vrouw geconfronteerd met structureel seksisme. Plots kijken mensen anders naar je dan als kind. Ik vond dat lastig. Zeker omdat je denkt dat je moet voldoen aan stereotiepe schoonheidsidealen die zo onrealistisch zijn.’
Vertel.
‘Ik groeide als jong meisje op met heroine chic. De graatmagere modellen waren toen hét ideaalbeeld. Maar het is natuurlijk superongezond om daarnaar te streven als dat jouw lichaamstype niet is. Ik dacht daardoor heel lang dat ik mollig was en dat werd ook best wel vaak tegen mij gezegd, zelfs door familieleden, puur omdat we iedereen spiegelden aan die graatmagere modellen. Ik dacht lang dat ik pas mooi was als ik mijn botten voelde en zag, en dat zit er na al die jaren nog steeds wat ingebakken. Terwijl als ik nu naar foto’s kijk van mezelf als tiener zie ik een normaal meisje! Ik ben bovendien een vrouwelijke acteur en in die sector beoordelen ze je ook vaak op je uiterlijk.’
‘Styx’-collega Koen over de reeks en self-love: Koen De Bouw (59): ‘Mijn vrouw rolt soms met haar ogen als ik in bepaalde outfits de deur uitga’
Werd je daar persoonlijk mee geconfronteerd?
‘Zeker. Op mijn 26ste moest ik iemand spelen met een maatje meer, dat stond letterlijk in de karakterbeschrijving terwijl dat toch niks met een personage te maken heeft. Ik ben bovendien ook niet gezet. Door al die zaken worstel ik nog steeds met mijn lichaamsbeeld. Ik kan niet zeggen dat ik écht blij ben met mijn lijf. Ik vergelijk me nog steeds met de onrealistische schoonheidsidealen die wel degelijk nog heersen in onze maatschappij, en die worden helaas versterkt door sociale media.’
Ook de tattoos die ik liet zetten, ontstonden uit een soort weerstand en een poging om mijn lichaam terug van mij te maken, want ík beslis wat er op mijn lijf staat.
Probeer je op je eigen sociale media in te gaan tegen die ideaalbeelden?
‘Zeker. Als ik poseer voor la fille d’O van Murielle Scherre voel ik me enorm sterk in mijn schoenen. Maar daarna herval ik snel in mijn oude gewoontes door te denken dat ik die avond misschien beter geen frieten eet. Als ik die foto’s deel op mijn socials, zet ik dat denkpatroon er wel onder om aan te tonen dat ik ook nog worstel.’
Heb je een goede self-lovetip voor onze lezers?
‘Als dertienjarig meisje krijg je borsten en plots is je lichaam niet meer van jezelf, want iedereen kijkt anders naar je. Ik probeer mijn lichaam liever te zien, door mijn lichaam te beschouwen als iets van mezelf. Dat vind ik een keigoede self-love-tip. Als twintiger deed ik dit ook al door bijvoorbeeld heel wijde kleren te dragen of mijn benen niet te scheren. Ook de tattoos die ik liet zetten, ontstonden uit een soort weerstand en een poging om mijn lichaam terug van mij te maken, want ík beslis wat er op mijn lijf staat. Pas op, ik vind mijn tattoos nog steeds mooi hoor. Maar nu doe ik dit niet per se door in te gaan tegen alle stereotypes, want ik heb ook soms zin om mij eens volledig op te maken, mijn haar te laten doen en een decolleté te dragen. Maar ik doe dit niet om te voldoen aan een ideaalbeeld of anderen te pleasen, maar omdat ik dat zélf leuk vind. Daar zit het grote verschil en dat doet deugd.’
‘Styx’-collega Sebastien over de reeks en self-love: Sebastien Dewaele (45): ‘Vroeger was ik molliger en dat blijf ik meedragen’
Je maakt er gelukkig geen geheim van dat je ook therapie volgt.
‘Ik ben blij dat we dit taboe stilaan doorbreken. Het is eigenlijk schandalig dat dit nog niet terugbetaald wordt. Ik ben blij dat ik naar de therapeut kan, één keer in de maand, want wekelijks kan ik niet betalen. Pas op, die stap zetten is niet makkelijk. Het vergt veel moed en kracht om kwetsbaar te zijn, en het is veel makkelijker om alles onder de mat te vegen of in de doofpot te steken. Maar eenmaal je die hulp toelaat, doet het zoveel deugd.’
Het vergt veel moed en kracht om kwetsbaar te zijn, en het is veel makkelijker om alles onder de mat te vegen of in de doofpot te steken. Maar eenmaal je die hulp toelaat, doet het zoveel deugd.
Self-love slaat natuurlijk ook op mentaal vlak: zijn er dingen waar jij mee worstelt?
‘Ik sloot me als kind enorm af. Ik kan er goed zijn voor anderen, maar ik vind het moeilijk om zelf hulp te vragen of over mijn gevoelens te babbelen. Ik kan mijn hart wel luchten bij een therapeut, maar heel moeilijk bij vrienden terwijl zij mij wel altijd om 3u ‘s nachts mogen uit mijn bed bellen. Ik ben dit aan het leren, en het lukt me stapje voor stapje.’
Tot slot: waarom moeten we zeker kijken naar ‘Styx’?
‘Het is niet enkel horror zoals je het kent met speciale effecten en gruwelijke scènes. Er zit echt diepgang in, want het is een mooi psychologisch verhaal dat je sowieso raakt als kijker.’
‘Styx’ zie je exclusief op Streamz.
Zit je met iets? Praat bij Tele-Onthaal over wat jou bezighoudt. Bel anoniem en gratis naar 106 (24u/7d) of chat via www.tele-onthaal.be.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
