‘Ik weet dat niet iedereen me graag kan zien, maar toch wil ik bewijzen dat ik een toffe ben.’
Anke Buckinx (43): ‘Ik ben een hele grote people pleaser. Ik kan geen nee zeggen zonder me schuldig te voelen’
Joe-presentatrice Anke Buckinx (43) is binnenkort te zien in ‘De Code van Coppens’. We hebben het met haar over dit avontuur, over self-love en over het moederschap. ‘Wat bij mij werkt als meditatie, ontspanning, babbel bij de psycholoog en detox in één is karaoke! Als ik dit twee uur doe met vriendinnen en me volledig heb gesmeten, kan ik er weer helemaal tegenaan’, zegt Anke.
Het vijfde seizoen van ‘Code van Coppens’ loopt momenteel op VTM. Broers Staf en Mathias Coppens lieten hun ongebreidelde fantasie opnieuw de vrije loop met knotsgekke escaperooms voor de deelnemende BV’s als gevolg. Anke Buckinx is ook van de partij. ‘Ik twijfelde toch even’, vertelt ze. ‘Ik heb vriendinnen die zot zijn van escaperooms, maar ik ging nog nooit met hen mee. Raadsels oplossen en spannende uitdagingen aangaan? Ik hang in mijn schaarse vrije tijd het liefst chill in de zetel! (lacht). Soit, met een klein hartje hapte ik toe. Want ik had wel één doodsangst.’
Vertel.
‘Er mochten geen enge dieren zijn zoals spinnen of slangen en ik doe geen extreme dingen. Zo moet je me niet vragen om in een pretpark in een attractie over de kop te gaan.’
Zonder al te veel te verklappen: ben je er goed in?
‘Ik deed mee samen met Heidi Van Tielen en zij is enorm goed in raadsels oplossen, dus ik surfte wat mee op haar succesgolf. Ik ben ook helemaal niet competitief, dus je zal me terwijl Heidi duchtig haar hoofd breekt over iets eerder een liedje zien zingen of een mopje horen maken. Ik liep voornamelijk in de weg (lacht).’
Kennen jullie elkaar goed?
‘Heidi en ik kennen elkaar al zestien jaar en dat was liefde op het eerste gezicht! We klikken heel goed en dat is omdat we allebei heel chill in het leven staan. Als we samen zijn, dan weet ik op voorhand dat we de hele tijd zullen lachen.’
Jullie nemen het op tegen het mannelijke duo Dieter Coppens en Joris Hessels: scherpt dat de competitiegeest toch wat aan in het teken van girl power?
‘Dat was niet de intentie, maar uiteindelijk sluipt dat er wel in. Vrouwen aan de macht hé, altijd en overal (lacht).’
Heb je er uiteindelijk van genoten?
‘Enorm! Het was zo plezant! Staf en Mathias zijn creatieve genieën! Daarnaast zijn dat de liefste mannen ooit. Dieter en Joris eigenlijk ook!’
Ik ben een hele grote people pleaser. Ik kan geen nee zeggen zonder me schuldig te voelen.
Bij Flair staat self-love centraal: heb jij veel zelfliefde?
‘Daar is wel nog wat werk aan. Ik heb heel snel een kritisch stemmetje in mijn hoofd. Ik begin snel te twijfelen aan mezelf en pieker enorm veel. Ik ben ervan overtuigd dat ik een goed hart heb. Ik ben heel oprecht en probeer ook altijd mild te zijn voor alles en iedereen.. Maar ik worstel enorm met schuldgevoelens.’
Vertel.
‘Ik ben een hele grote people pleaser. Ik kan geen nee zeggen zonder me schuldig te voelen. Mijn ouders hadden een frituur en werkten altijd als ik thuis was. Ik zag hen dus weinig als jong meisje. Dat had als voordeel dat ik van kindsaf aan mijn plan kon trekken. Het nadeel was dat ik mijn ouders miste. Daardoor begon ik met toneel en voordracht, want dan stond ik op een podium en keken mensen wél naar mij. Ik heb gewoon graag dat mensen me graag zien. Ik weet logischerwijs dat niet iedereen me graag kan zien, maar toch wil ik bewijzen dat ik een toffe ben. Hoewel ik besef dat zoiets heel zielig klinkt (lacht).’
Soms kan ik tegen mijn kindjes zeggen dat ik geen leuke mama ben, maar ze antwoorden dan dat ze dat nooit meer willen horen. Schattig hé.
Heb je die schuldgevoelens ook als mama?
‘Ik ben heel veel bij mijn kinderen. We hebben geen babysit. Mijn man brengt ze ‘s ochtends naar school omdat ik dan aan het werken ben, maar ik haal ze altijd terug op. Maar toch voel ik me schuldig als ik eens bezig ben met mijn werk thuis. Ik zit dan wel met mijn laptop naast hen, maar ben emotioneel afwezig. Ik kan ook opvliegender zijn omdat ik chronisch moe ben door die ochtendshow te presenteren. Ik sta op om 3u ‘s nachts. Ik ga dan plots van 0 naar 100 qua boosheid. Soms kan ik tegen mijn kindjes zeggen dat ik geen leuke mama ben, maar ze antwoorden dan dat ze dat nooit meer willen horen. Schattig hé. Ik zeg wel altijd sorry als ik ontplof. Daar hecht ik veel belang aan!’
Hoezo?
‘Mijn ouders komen uit de generatie die nog niet van excuses deed aan kinderen. Terwijl je als ouder toch je fouten moet kunnen toegeven. Ik zeg vaak tegen Lou dat mijn lontje wat korter is op dagen van deadlinestress. Dan snapt ze mijn ongeduldigheid beter. Ik ben ook maar eens mens en wil mijn kinderen vooral inprenten dat ze niet perfect hoeven zijn., maar dat een oprechte sorry wél een must is.’
Heb je nog tijd voor jezelf?
‘Nee. Nul, noppes, nada. Langs de andere kant is mijn job wel mijn hobby. Ik haal daar energie uit waardoor ik ‘s avonds niet nog een cursus pottenbakken moet volgen om mijn batterijen op te laden. Ik haal ook meer energie uit afspreken met vrienden of spelen met de kinderen, dan op m’n eentje zitten. Zo eens een gelaatsverzorging laten doen, een massage krijgen of gaan sporten komt er gewoon niet van. Als ik heel eerlijk ben, mis ik dat wel, maar in het leven moet je keuzes maken. Ik ga nu vol voor mijn gezin, werk en vrienden. Wat bij mij wel werkt als meditatie, ontspanning, babbel bij de psycholoog en detox in één is karaoke! Als ik dit twee uur doe met vriendinnen en me volledig heb gesmeten, kan ik er weer helemaal tegenaan.’
Ik zoek bewust altijd het licht op. Zo zal ik geen boeken lezen of films en series bekijken die me slecht doen voelen. Ik luister ook nooit naar triestige muziek. Er is al zoveel miserie in de wereld dat ik in mijn vrije tijd vrolijk wil worden van wat ik doe.
Hoe ga je als people pleaser om met negatieve reacties?
‘Ik vind dat heel lastig! Ik krijg gelukkig vooral heel veel mooie reacties! Ik begrijp ondertussen gelukkig wel dat mensen die haatreacties plaatsen zelf niet goed in hun vel zitten, want anders doe je dat toch niet. Dat helpt me om dit een plaatsje te geven. Ik vind het gewoon zo erg dat mensen dit doen. Mijn leuze: als je niks liefs te melden hebt, zeg dan niks. Waarom zou je anderen, die je niet eens ként, opzettelijk kwetsen?’
Je moest al heel vroeg afscheid nemen van je broer, sta je daardoor anders in het leven?
‘Ik denk dat dat ook een aandeel heeft in mijn people pleasen. Omdat ik iemand die me zo dierbaar is al moest afgeven, koester ik iedereen die dicht bij me staat en doe ik er alles aan om die niet te verliezen. Verder ben ik veel voorzichtiger geworden. Ik ben heel defensief in het verkeer en als mijn lief naar het skatepark gaat om zotte stunts uit te halen met de kinderen blijf ik thuis, want ik kan het echt niet aan als ik ze zie vallen. Maar ik wil ze ook niet opzadelen met mijn angsten. Ik ben blij dat mijn gezinsgenoten vooral keihard genieten van het leven, en voor niets bang zijn. Tot slot zoek ik bewust altijd het licht op. Zo zal ik geen boeken lezen of films en series bekijken die me slecht doen voelen. Ik luister ook nooit naar triestige muziek. Er is al zoveel miserie in de wereld dat ik in mijn vrije tijd vrolijk wil worden van wat ik doe.’
Ik heb een fronsrimpel waar ik af en toe wat botox laat inspuiten. Sorry maar dat verdien ik, want ik slaap zo weinig en ik worstelde vroeger zo hard met mijn huid!
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Ik denk vaak: ik zou nog eens moeten sporten, maar tegelijkertijd wil ik chips blijven eten. Ik kom ook elke dag op televisie, maar we worden niet professioneel geschminkt. Daardoor lijkt het altijd alsof ik wallen heb! Mensen sturen me dan ook soms de vraag of ik moe ben. Het antwoord is altijd ja (lacht). Maar ik lig niet meer zo wakker van mijn uiterlijk.’
Had je dat vroeger wel?
‘Ja. Ik had heel veel acne. Ik hield daar littekens aan over. Ik probeerde lang om die weg te werken, zo probeerde ik al een laserbehandeling, maar zonder succes. Er was niks dat hielp. Ik was het zodanig beu dat ik op een dag stopte met me daarop te focussen en nu zie ik ze ook niet meer. Dat bewijst dat het echt vaak tussen je twee oren zit.’
Zat je daar vroeger zo hard mee in omdat het stereotiepe schoonheidsideaal nog altijd een gave huid is?
‘Ja. Het eerste wat me opviel bij anderen was de huid! Ik was daar zo hard op gefocust. Je zag ook enkel bij modellen in magazines of tv-gezichten perfect egale huidjes. Het leek wel alsof puistjes niet bestonden!’
Zou je ooit cosmetische ingrepen overwegen?
‘Ik heb een fronsrimpel waar ik af en toe wat botox laat inspuiten. Sorry maar dat verdien ik, want ik slaap zo weinig en ik worstelde vroeger zo hard met mijn huid (lacht)! Ik snap niet waarom dat nog steeds zo’n taboe is en waarom ik toch de neiging heb om mezelf te verantwoorden, want iedereen moet dit toch voor zichzelf beslissen. Het is míjn gezicht en ik doe dit niet om aan een schoonheidsideaal te voldoen of voor mijn lief, hij wil dat zelfs liever niet, ik doe dit puur voor mezelf.’
Ik ben eerlijk gezegd toch wat bang voor de invloed van al die sociale media op het mentale welzijn van jonge kinderen. Het lijkt me afschuwelijk als je kind niet gelukkig is.
Heb je moeite met ‘iets’ ouder worden?
‘Ik ben vooral bezig met het feit dat het leven zo snel voorbij gaat, terwijl ik zo graag leef! Ik wíl ouder worden! Dat ik er zelf wat ouder uitzie, daar heb ik geen problemen mee. Dat betekent alleen dat ik nog langer mag genieten van het leven.’
Probeer je die self-love er ook bij je kinderen in te peperen?
‘Absoluut! Lou zit in het derde leerjaar en zij is nu al helemaal in de ban van influencers en YouTube-filmpjes. Ik probeer dat toch wat te monitoren en haar duidelijk te maken dat ze zich niet moet spiegelen aan wat ze op het internet ziet. Ik ben eerlijk gezegd toch wat bang voor de invloed van al die sociale media op het mentale welzijn van jonge kinderen. Het lijkt me afschuwelijk als je kind niet gelukkig is. Gelukkig heb ik een goede band met haar en vertelt ze me alles als we ‘s avonds nog even samen in haar bedje kruipen voor ze gaat slapen. Die mama-dochtertijd is voor mij heilig! Ik hoop dat ze later ook alles aan mij blijft vertellen.’
Tot slot: waarom moeten we zeker naar jouw aflevering kijken?
‘Mensen gaan sowieso heel hard lachen. Het is een van de grappigste afleveringen die je zal zien, daar ben ik van overtuigd.’
De ‘Code Van Coppens’ zie je elke woensdag om 20u40 op VTM. De aflevering met Anke zie je op 13 maart.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
