‘Daarom is de mentale begeleiding voor de kandidaten zo'n belangrijk aspect gedurende het spel.’
Bernard uit ‘De Mol’: ‘Je kan nooit 100 % je hart luchten, want je mag natuurlijk je eigen rol niet weggeven’
Na wekenlang speuren, werd het ‘De Mol’-avontuur van Bernard Balcaen (33) bekroond met dé ultieme kers op de taart: de overwinning. Hij ontmaskerde de meesterlijke Mol Senne en ging naar huis met de groepspot van 24.160 euro. Wij spraken hem over zijn eigen verdachtmakingen en het mentale aspect van het spel.
Dag Bernard, eerst en vooral proficiat! Jij ben de winnaar van ‘De Mol’ 2024! Had je daarvan durven dromen?
‘Goh, ik kijk niet superveel televisie, maar “De Mol” was echt altijd het hoogtepunt van mijn tv-jaar. En nu heb ik natuurlijk het hoogtepunt der hoogtepunten mogen beleven: dat ik zelf mocht meedoen. Dat op zich was al een droom die uitkwam, dus de groepspot winnen was niet per se mijn grote doel als ik aan het avontuur begon. Ik hoopte eerder dat ik de hele reis kon meemaken, ik wilde echt alles van het begin tot het einde meedoen. Ik heb ook hele zware fomo, mijn ergste nachtmerrie was om er de eerste aflevering uit te liggen.’
Dat kan ik geloven!
‘Daarom ben ik ook voor die vrijstelling gegaan, daardoor had ik natuurlijk de garantie dat ik nog even langer mocht blijven. Maar had ik van de finale durven dromen? Zonder arrogant te willen zijn, wist ik wel dat ik kans maakte om het ver te schoppen. Ik ben echt gedreven als het op een spel aankomt en ik had ook wel een beetje een tactiek uitgestippeld op voorhand. Maar natuurlijk is er ook nog een geluksfactor én uiteraard moet je ook op het juiste spoor zitten. Winnen is dus wel meer dan ik had durven verwachten.’
Het was mijn ergste nachtmerrie om er in de eerste aflevering uit te liggen.
Zijn die eliminatiemomenten dan ook even spannend als hoe ze op televisie overkomen?
‘Dat moment is echt heel vreemd. Je komt samen met de groep en neemt eigenlijk afscheid voor de eliminatie begint. Iedereen pakt elkaar nog eens vast, maar je weet dat er tien minuten later iemand naar huis gaat. En dat is ook effectief zoals je op televisie ziet: rood scherm en bam, weg. Dat moment is heel kort. En ik kan me voorstellen dat dat best een eenzame terugvlucht is. Vooral in aflevering twee was ik echt bang. Ik had door mijn vrijstelling nog geen eliminatietest ingevuld, dus ik was ook helemaal niet zo zeker over mijn antwoorden. Wanneer je dan die namen één voor één op het scherm ziet verschijnen, gaat je hart echt heel snel tekeer.’
En dat was tijdens de finale nog tien keer zo erg kan ik me inbeelden. Je was duidelijk geëmotioneerd als het lichtje aanging?
‘Ja, de ontlading was enorm, er flitst zoveel door je hoofd. Je hebt al die stappen gezet, zo’n mooi avontuur beleefd en dan kan je het allerlaatste dingetje daaraan toevoegen, dat is heel zot. Al is er ook meteen dat besef dat het avontuur gedaan is. Hoewel dat ook dubbel aanvoelde: ergens was ik opgelucht dat we ervan af waren. Dat klinkt nu heel negatief, maar het was wel fijn dat we eindelijk mochten stoppen met jagen, elkaar weer volledig konden vertrouwen en terug normaal doen. Dus die ontlading was echt alles omvattend: zowel pure blijdschap, als ongeloof, opluchting én spijt dat het voorbij was.’
Ergens was ik opgelucht dat we ervan af waren. Dat klinkt nu heel negatief, maar het was wel fijn dat we eindelijk mochten stoppen met jagen en elkaar weer volledig konden vertrouwen.
Heb je doorheen het spel veel verschillende verdachten gehad?
‘Ik heb in het begin vooral geprobeerd om mensen uit te sluiten. Dat leek mij het beste, zodat ik niet blindelings op één iemand zou inzetten. Maar er waren wel al een aantal figuren, waaronder Senne, die redelijk snel op mijn radar stonden. Maar ook Philippe hoorde daarbij, toen die het spel moest verlaten zijn er veel mensen verschoten denk ik. Dat is ergens handig, want zo kan je direct een verdachte wegstrepen. Lynn vond ik ook altijd iets mysterieus hebben, maar op het einde, als we in de laatste rechte lijn van het spel zaten, was het wel alles op Senne voor mij.’
Heb je met de gevangenisproef Senne bewust niet uit de douche gehaald voor het ontbijt, omdat je hem wilde testen als verdachte?
‘Nee, ik wist natuurlijk ook niet wat er kwam op dat moment. Ja, hij stond in de douche, maar dat is ook niet abnormaal. Ik douche ook heel graag ‘s ochtends (lacht), dus ik stond er eigenlijk niet echt bij stil. Natuurlijk, als hij op het einde van de proef dan zo’n emotionele reactie had, begon ik dat wel te linken aan die douche: is dit echt of is dit zijn manier om te verdoezelen dat hij stiekem als Mol graag in die toren wilde zitten? Dat was een opvallende gebeurtenis in het spel, ook toen al.’
Als we in de laatste rechte lijn van het spel zaten, zette ik wel alles in op Senne .’
Tv-kijkend Vlaanderen was nochtans erg in de war over wie nu toch de Mol was. Jij werd ook massaal verdacht, zeker na de spaghettiproef of ‘Schabolleke’. Heb jij jezelf ooit bewust verdacht proberen maken?
‘Nee, die dingen zijn gebeurd, maar ik vond dat niet mijn rol om me verdacht te proberen maken. Ergens wil je natuurlijk dat er wat mysterie rond je hangt, als kandidaat. En dat je niet het achterste van je tong laat zien aan de anderen. Soms gaf ik bijvoorbeeld geen antwoord om te zien hoe anderen daarop zouden reageren, maar zeker nooit met het gevolg dat er geld verloren zou gaan. Ik zou bijvoorbeeld nooit de omertaproef doen mislukken om mij verdacht te maken of opzettelijk pizzadozen laten vallen. Dat wilde ik niet en dat was ook mijn rol niet vond ik. Die taak was voorbehouden voor de Mol. Dus alle faalmomenten die je zag tijdens de proeven waren echt (lacht).
Ik heb nooit bewust gesaboteerd. De faalmomenten die je zag tijdens de proeven waren echt (lacht).
Toch waren de meningen hier heel verdeeld over wie de Mol was. Kwam dat vooral door montage denk je, of heeft de Mol het jullie daar even moeilijk gemaakt?
‘Ik denk dat we dat zondag ongetwijfeld gaan zien, maar het was echt niet zo gemakkelijk. Zeker niet iedereen zat op het spoor van Senne. Maar in de finale was het voor ons wel heel duidelijk wie van de drie de saboteur was. Al is dat ergens ook logisch als je zover in het spel zit. Hij heeft ons zeker niet gespaard. (lacht)’
Als er één opdracht is die je opnieuw zou mogen doen, welke zou dat dan zijn?
‘Ik denk de openingsproef. Gewoon voor de beleving. Om voor de eerste keer je medekandidaten te ontmoeten, het afronden van de proef met een etentje in de zonsondergang op die boot, je eigen een molboekje krijgen: daar zat zoveel in! Ik weet het, ik heb ook echt zotte dingen mogen doen hé, die zou ik allemaal ook heel graag nog eens opnieuw doen, maar de start van het avontuur was een prachtig moment.’
Ik heb echt zotte dingen mogen doen, die zou ik allemaal heel graag nog eens opnieuw doen, maar de start van het avontuur was een prachtig moment.’
Was dat voor jou het hoogtepunt van je molavontuur?
‘Ik heb al vaak gezegd dat het voetballen met Romelu Lukaku mijn hoogtepunt was, maar ik heb eigenlijk nog een hoop andere hoogtepunten. Ik was bijvoorbeeld héél trots op mijn behaalde vrijstelling in de eerste aflevering met de verdubbelaars. Op familiefeesten en met vrienden spelen wij vaak “De Wolven van Wakkerdam” en die proef deed me daar keihard aan denken. Het was de eerste psychologische proef, die we ook nog eens met tien personen speelden. De anderen met succes op een fout pad zetten en daar dan ook een vrijstelling mee verdienen, daar was ik echt heel fier op. Ik had wel de gevolgen niet zo goed ingeschat (lacht). Ik dacht leuk, zo liegen. Maar achteraf bleek dan wel dat de kandidaten niet meteen stonden te springen om informatie met mij te delen. Dat was even bijsturen, maar dat was wel een persoonlijk hoogtepunt vond ik.’
Wat vond je het moeilijkste moment gedurende de reis?
‘Ik heb op een bepaald moment een gevoel van eenzaamheid ervaren. Dat was de dag voordat we naar onze families mochten bellen. Je bent op dat moment al even weg van thuis, de eerste vermoeidheid slaat stilletjesaan toe en ergens besef je wel dat – hoe graag je iedereen ook hebt – je nog steeds in een spel zit. Je kan nooit 100 % je hart luchten, want je mag ook natuurlijk je eigen rol niet laten zien. En dat besef kwam toen wel hard binnen.
Het was toen heel fijn om dan even met Gilles Van Bouwel (de Mol in 2016, red.) te babbelen, die nu de kandidatenbegeleiding doet. Hij stond altijd klaar voor de kandidaten met een luisterend oor. Dat kan je er dan ook echt doorhelpen op zo’n moment. Al is het ook normaal dat je je soms zo voelt tijdens het avontuur, je hebt daar zoveel emoties.’
Hoe graag je iedereen ook hebt, je zit nog steeds in een spel. Je kan nooit 100 % je hart luchten, want je mag ook natuurlijk je eigen rol niet laten zien.
Op die kandidatenbegeleiding wordt steeds harder ingezet lijkt me, hoe belangrijk is dat als kandidaat?
‘Absoluut, die mentale begeleiding is heel aanwezig en dat is echt een belangrijk aspect. Het kan zoveel deugd doen wanneer iemand je even zonder camera’s vraagt of alles oké is en hoe je je voelt. Dat hoeft daarom niet per se een lang gesprek te zijn, maar het idee dat je met iemand kan babbelen als je daar nood aan hebt, doet enorm veel.’
Je wil echt kijken volgende week, want we gaan de meest bedrijvige Mol ooit aan het werk zien!
Tot slot: waarom moeten we zeker kijken naar de laatste aflevering?
‘Omdat we de meest bedrijvige Mol ooit aan het werk gaan zien. (lacht) Het is echt maf! Het was ook een superleuk weerzien tussen alle kandidaten. De aflevering zit ook vol de typerende mopjes en oneliners, die ook al in het hele seizoen de rode draad waren. Dus zeker de moeite! Ik kijk er ook naar uit, maar het is ook jammer genoeg al de laatste. Het is echt voorbijgevlogen.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
