‘De virtuele wereld legt een soort filter op de echte wereld, waardoor we de realiteit wat verliezen.’
Bill Barberis (42): ‘Als ik nog maar twintig minuten op Instagram scrol, denk ik plots dat mijn leven niet goed genoeg is’
Bill Barberis is sinds kort te zien als Linus in ‘Familie’. ‘Ik ben niet altijd de gelukkigste mens ter wereld en ik vind dat niet zo erg’, vertelt de acteur.
Linus is psycholoog en helpt Veronique in ‘Familie’ om haar traumatische verleden te verwerken. Bill Barberis kruipt in de huid van het mysterieuze personage. De acteur leerden we tien jaar geleden kennen in een andere populaire soap ‘Thuis’. ‘Ik vind dat je best op een hoogtepunt stopt en dat voelde zo in 2017 toen ik besliste om uit “Thuis” te stappen’, vertelt Bill. ‘Ik maakte het eerder al mee dat je rollen wat te lang speelt waardoor je er uiteindelijk met een wrang gevoel op terugkijkt en dat is niet fijn.’
Was het eng om die sprong te maken?
‘Sowieso, want ik gaf een groot stuk zekerheid op. De balans zoeken tussen je vrijheid behouden om rollen te spelen, maar tegelijkertijd ook die zekerheid willen van een vaste rol die een lange tijd duurt, vind ik een van de grootste struikelblokken als acteur.’
Wat deed je in tussentijd?
‘Ik deed best wel nog veel, maar dat waren eerder kleine rollen. Ik zat in “Het Is Ingewikkeld”, “Fair Trade” en “De Hoppers” voor Ketnet. Die rollen zijn natuurlijk veel minder zichtbaar voor het grote publiek dan “Thuis” of “Familie”. Ik kan me dus wel voorstellen dat mensen het gevoel hadden dat ik wat van de kaart was verdwenen. Ik ben daarnaast terug beginnen studeren.’
Vertel.
‘Ik ben filosofie aan het studeren. Dat was een bewuste keuze. Ik voelde de noodzaak voor mezelf om mijn zingeving rond iets anders dan acteren te bouwen. Net omdat het zo’n onzekere sector is en ik mijn eigenwaarde niet volledig wil laten afhangen van het al dan niet krijgen van rollen.’
Ik voel de nood niet meer om hip voor de dag te komen. Ik hecht er minder belang aan, want er zijn veel belangrijkere dingen dan hoe je eruitziet of welke outfit je aanhebt.
Je speelt nu in ‘Familie’, ben je niet bang dat ‘Thuis’-fans je een ‘overloper’ vinden?
‘Ik lig daar niet zo wakker van. Ik vond het zelf eerlijk gezegd ook wat raar. Ik moest wennen aan het idee. Maar ik ben niet de eerste die deze stap zet. Janine Bischops ging me voor en speelt nog steeds mee in “Familie”.’
Zijn er grote verschillen tussen ‘Familie’ en ‘Thuis’?
‘Het is een heel gelijkaardige manier van werken. Er hangt ook een eenzelfde gezellige sfeer, want het zijn allemaal topcollega’s. Dat klinkt stroperig, maar het is nu eenmaal zo. Het enige wat anders is, ben ík, want ik speel natuurlijk een compleet andere rol. Het is dezelfde wereld, maar ik ben een ander personage. Ik ben daarbovenop tien jaar ouder en dat merk ik wel.’
Op welke manier?
‘Ik ben gegroeid als mens en dus zeker ook als acteur. Bij “Thuis” was alles best nieuw voor mij, want het was mijn eerste grote tv-rol. Het duurde toen wat langer voor ik bepaalde dingen durfde te zeggen of te doen. Nu voelde ik me sneller op m’n gemak omdat ik de klappen van de zweep ondertussen wel al ken op een set.’
Bills collega Jasmijn: Jasmijn Van Hoof (32): ‘Ik haat de Instagramlook! Die filters maken je heel onzeker.’
Je speelt een therapeut. Heb je veel gelijkenissen met je rol?
‘Eigenlijk wel. Linus is net zoals ik een denker en iemand die veel reflecteert over het leven en over zichzelf.’
Zal je een lange tijd te zien zijn in ‘Familie’?
‘Ik ga dat nog wat geheim houden. Het is leuker voor de kijker als dit een mysterie blijft. Ik kan alleszins wel verklappen dat hij wel nog voor wat leven in de brouwerij zal zorgen.’
Slank en fit zijn blijft toch het grootste ideaal. Terwijl gezond zijn en bewegen uiteraard belangrijk zijn, maar we hoeven daar geen lichaamstype aan te koppelen.
Bij Flair staat self-love centraal: heb jij veel zelfliefde?
‘Er is nog veel werk aan, maar het is goed dat dit een work in progress is. Ik ben namelijk van mening dat er iets waardevol schuilt in wat kritiek hebben op jezelf. Ik vind ook dat je je minpuntjes moet aanvaarden zonder dat je daar per se aan moet werken of die beter moet maken. Het is wat het is, punt. Het is niet goed of slecht, het is een deel van de wereld. Er schuilt net zoveel waarde in lelijkheid of traagheid als in schoonheid of snelheid. Ik ben verder niet altijd de gelukkigste mens ter wereld en ik vind dat niet zo erg. Ik zie er de waarde van in om soms wat pessimistischer of negatiever naar de wereld te kijken omdat je op die manier kritisch blijft tegenover je eigen gedragingen of de toekomst.’
Ben je een ijdel persoon?
‘Minder en minder. Tien jaar geleden was ik meer bezig met wat ik aantrok, nu doe ik het eerste aan wat ik in m’n kast vind. Ik koop de laatste jaren sowieso minder kledij, ik voel de nood niet meer om hip voor de dag te komen. Ik hecht er minder belang aan, want er zijn veel belangrijkere dingen dan hoe je eruitziet of welke outfit je aanhebt. Ik heb er ook gewoon minder tijd voor sinds ik papa werd.’
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Sowieso en ik vind dat verschrikkelijk van mezelf, want ik erger me aan het onhaalbare schoonheidsideaal dat we nog steeds vaak voorgeschoteld krijgen, terwijl we daar beter afstand van nemen omdat het ons zo hard beïnvloedt. We blijven streven naar een ideaal dat we nooit zijn en nooit kunnen bereiken, tenzij je bovenop je werk, ouderschap en sociaal leven je nog eens elk vrij moment uitput in de gym om alsmaar fitter te worden. Slank en fit zijn blijft toch het grootste ideaal. Terwijl gezond zijn en bewegen uiteraard belangrijk zijn, maar we hoeven daar geen lichaamstype aan te koppelen.’
Ben jij daar ook gevoelig voor?
‘Ik ben hier zeker ook vatbaar voor! Zeker omdat ik als acteur in de schijnwerpers sta, heb ik het gevoel of maak ik mezelf wijs dat ik aan die ideaalbeelden moet voldoen. Soms denk ik dat ik meer moet sporten of toch beter op m’n eten moet letten. Ik irriteer me eraan dat ik dit niet kan lossen. Dat staat mijn geluk toch af en toe in de weg.’
Omdat ik als acteur in de schijnwerpers sta, heb ik het gevoel of maak ik mezelf wijs dat ik aan die ideaalbeelden moet voldoen. Soms denk ik dat ik meer moet sporten of toch beter op m’n eten moet letten.
Wilde je vroeger ook al voldoen aan die stereotiepe ideaalbeelden?
‘Nee. Dat is binnengeslopen in mijn twintigerjaren, daarvoor was ik daar niet mee bezig. Het feit dat ik op tv kwam, versterkte dat, want plots werd ik me heel zelfbewust. Tegenwoordig is werkelijk iedereen potentieel “beeldmateriaal”, want sociale media draaien rond zoveel mogelijk kijkers scoren voor je foto’s en filmpjes. Daardoor willen we vanaf jonge leeftijd al bepaalde schoonheidsidealen nastreven. Dat boezemt me wel angst in. Zeker omdat ik nu zelf een zoon heb. Hij is nog te jong om daar nu al mee bezig te zijn, maar ik hou m’n hart vast voor later.’
Ga je het er bij je zoon inpeperen dat hij zichzelf graag moet zien?
‘Ik ga er alles aan doen om dat te proberen, maar ik vrees dat ik dat niet in de hand heb. Ik krijg het benauwd als ik hoor dat achtjarigen als een smartphone hebben. We zouden met z’n allen een stap moeten terugzetten en reflecteren over wat sociale media doen met ons zelfbeeld én het beeld van onze hele samenleving. Ik voel bij mezelf als ik nog maar twintig minuten op Instagram scrol dat ik mezelf vergelijk en plots denk dat mijn leven niet goed genoeg is. De virtuele wereld legt een soort filter op de echte wereld, waardoor we de realiteit wat verliezen. Als volwassen hersenen daar al last van hebben, wat moet dit dan doen met hersenen van kinderen die zich nog volop ontwikkelen? Ik vind dat gevaarlijk!’
Ik voel bij mezelf als ik nog maar twintig minuten op Instagram scrol dat ik mezelf vergelijk en plots denk dat mijn leven niet goed genoeg is. De virtuele wereld legt een soort filter op de echte wereld, waardoor we de realiteit wat verliezen.
Ben je veranderd door papa te worden?
‘Sowieso, ik ben niet dezelfde mens. Ik ben mezelf eigenlijk een beetje verloren, want je leven staat echt in functie van je kind. Ik was vroeger veel meer bezig met mezelf. Mijn ambities, mijn hobby’s, mijn ideeën, mijn vrijheid en noem maar op. Nu hecht ik minder belang aan míjn noden, want Ray staat centraal.’
Hoe ben je als papa?
‘Ik ben niet overbezorgd, maar ik ben wel enorm bezig met zijn opvoeding. Er is dan ook voortdurend iets. Als hij niet ziek is, dan wil hij niet eten of slaapt hij niet goed. Het is een hele rollercoaster en een pittige zoektocht om onze weg hierin te vinden. Je zet iemand op de wereld en je wil die toch een bepaalde koers meegeven en zo goed mogelijk grootbrengen. Dat is boeiend, maar tegelijkertijd ook heel stresserend.’
Lukt de combinatie van acteren en papa zijn, of is het toch soms een ingewikkelde puzzel?
‘Het valt voorlopig goed mee qua draaidagen bij “Familie”. Ik heb best veel tijd over waardoor die combinatie van acteren, studeren en papa zijn vlotjes lukt.’
Blijft er tijd over voor jezelf?
‘Mijn studie is mijn me-time. Als ik dat niet zou hebben, dan zou ik die tijd die ik voor mezelf heb, gebruiken om op mijn gsm te scrollen of naar tv te kijken. Wat natuurlijk oké is, maar dat prikkelt me niet voldoende. Ik word daar eerder moe van, dan dat het me energie geeft.’
Ik was vroeger veel meer bezig met mezelf. Mijn ambities, mijn hobby’s, mijn ideeën, mijn vrijheid en noem maar op. Nu hecht ik minder belang aan míjn noden, want Ray staat centraal.
Self-love slaat ook op mentaal welzijn: zijn er dingen waar jij wakker van ligt?
‘Wakker liggen is op mij niet van toepassing, want ik sluit mijn ogen en ik ben direct weg (lacht). Ik lig dus nooit wakker van iets, maar ik pieker wel overdag. Onze sector kampt best wel met obstakels qua mentaal welzijn. De acteerwereld is een moeilijke wereld: we krijgen alsmaar minder subsidies, waardoor onze job ook minder belangrijk lijkt voor de samenleving. Dat in combinatie met die onzekerheid telkens, maakt het een lastig beroep waar veel stress bij komt kijken.’
Lig je wakker van ouder worden?
‘Ik had het lastig met veertig worden. Ik ging de pandemie in als dertiger zonder kinderen en kwam eruit als veertiger mét een kind. Dat was heftig! Ik worstelde daar toch mee. Ouder worden, is niet mijn ding. Ik ben blij dat ik meer ervaring krijg met de jaren, daar ben ik dankbaar voor, maar dat maakt die vier niet per se leuker.’
Voel je fysiek dat je geen drie maal zeven meer bent?
‘Als ik sport, recupereer ik minder snel. Ik heb ook meer slaap nodig. Vroeger kon ik pas om 1u in mijn bed kruipen en de ochtend erna fris en monter op de set staan. Nu is dat minder prettig. Mentaal daarentegen kan ik nog heel onnozel doen (lacht)! Dat toont dat leeftijd eigenlijk geen barrière mag zijn.’
Ik had het lastig met veertig worden. Ik ging de pandemie in als dertiger zonder kinderen en kwam eruit als veertiger mét een kind. Dat was heftig!
Kreeg je al te maken met negatieve comments?
‘Ik heb op Instagram best wel veel volgers terwijl ik helemaal niet veel post. Ik lees dus ook niet veel comments en als die negatief zijn, zal ik ze zeker niet aan mijn hart laten komen. Ik las er alleszins nog nooit eentje dat bleef plakken.’
Tot slot: kunnen we je naast ‘Familie’ nog in andere projecten aan het werk zien?
‘Ik speel binnenkort samen met mijn vriendin een toneelstuk en ik had enkele opnamedagen voor een komediereeks. Maar mijn focus ligt momenteel voornamelijk op “Familie”.’
‘Familie’ zie je elke weekdag om 20u op VTM en VTM GO.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
