‘Een job doen waar je weinig voldoening uit haalt en die je enkel doet om te kunnen leven, maakt niet gelukkig.’
Caren (28) over haar geld: ‘Mijn spaarrekening is momenteel zo goed als leeg. Er staat slechts € 1200 aan de kant.’
De beleefdheid zegt dat je een vrouw niet naar haar getallen vraagt. De leeftijd, cupmaat en financiën zijn verboden terrein, maar niet voor ons. Caren (28) is inspecteur bij de verkeersdienst van de lokale politie en praat open over haar financiën.
‘Ik heb altijd geweten dat ik graag bij de politie wilde werken. Ik zag me nooit iets anders doen. Enkele jaren geleden meldde ik me aan voor de selectieprocedure, die bestaat uit vier proeven: een cognitieve vaardigheidsproef en functioneel parcours, diverse persoonlijkheidsproeven, een gesprek met de selectiecommissie en tot slot een medische proef. Toen ik die succesvol beëindigde, werd ik opgenomen in de wervingsreserve en kreeg ik groen licht om te starten met de opleiding die een jaar in beslag nam. Sinds 2017 ben ik daadwerkelijk aan de slag als inspecteur bij de verkeersdienst van de lokale politie en ben ik als het ware een van de zwaantjes, waardoor ik me voornamelijk met de motor verplaats.’
Het nieuwe normaal
‘De wisselende uren zien velen als een nadeel van de job, maar voor mij persoonlijk is het een enorm pluspunt. Ik ben allesbehalve een negen-tot-vijf-persoon. Daar word ik helemaal niet gelukkig van. Ik krijg in het huishouden veel meer gedaan vóór een late shift dan dat ik gedaan krijg na een vroege shift. Aangezien ik op de verkeersdienst werk, hou ik me bezig met het begeleiden van uitzonderlijk vervoer en evenementen, maar het merendeel van de tijd doe ik alcohol- en drugscontroles.’
‘Het is jammer om te zeggen, maar drugs in het verkeer is het nieuwe normaal. Je zou schrikken als je zou weten hoeveel mensen er onder invloed rijden… Dat is toch een schrikwekkende trend die niet zo onschuldig is, dus er is werk nodig om dat cijfer naar beneden te krijgen. Op het werk zijn er drukke en minder drukke periodes, maar ik heb nooit het gevoel dat ik te veel werk. Dat komt waarschijnlijk omdat ik mijn job graag doe. Eerder dit jaar werd ik voor de allereerste keer mama, dus misschien zal dit in de toekomst wel anders aanvoelen.’
Minstens € 5053
‘Op dit ogenblik werk ik om te leven, maar tegelijkertijd leef ik ook voor mijn werk. Ik ben ervan overtuigd dat je iets anders moet gaan doen vanaf het moment dat dat niet meer zo is. Een job doen waar je weinig voldoening uit haalt en die je enkel doet om te kunnen leven, maakt niet gelukkig. Van mijn job kan ik gelukkig ook leven, want ik heb een nettoloon van € 2292, exclusief vergoedingen voor onregelmatige prestaties. Die vergoedingen kunnen oplopen tot € 400 per maand. ’
‘Mijn partner verdient € 2751, wat maakt dat ons gezinsinkomen minstens € 5053 bedraagt. We hebben recent gebouwd en naar onze lening gaat € 1350. Voor gas, elektriciteit en water betalen we € 330 en ik betaal nog € 230 voor andere kosten, zoals mijn gsm-abonnement en het onderhoud van mijn paard. Naar boodschappen gaat dan weer minstens € 550 per maand.’
Zo goed als leeg
‘Eerder dit jaar beviel ik van een dochtertje. Zij is intussen bijna vier maanden oud en sinds vier dagen ben ik weer aan het werk. Hoewel ik van onze tijd samen heb genoten, doet het ook wel deugd om de draad van het dagelijks leven weer op te nemen. Hoe groot de kost voor de onthaalmoeder zal bedragen, is nog koffiedik kijken, maar gelukkig hoeft ze geen vijf dagen per week te worden opgevangen, al zijn we ons er wel van bewust dat daar een hap van het budget naartoe zal gaan.’
‘Als ik werk en premies voor onregelmatige prestaties ontvang, kan ik ongeveer € 200 per maand sparen. Maar toen ik met moederschapsverlof was, vielen die vergoedingen weg en dat heb ik financieel wel gevoeld. Het is ook te merken aan mijn spaarrekening, want die is momenteel zo goed als leeg. Er staat slechts € 1200 aan de kant. Opnieuw meer proberen te sparen, is dus de boodschap!’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier