Charlotte uit ‘Big Brother’: ‘Het verlies van een ouder is niet iets dat je kan faken’

Vlak voor de finale zat het er helaas op voor Charlotte Denamur uit Middelkerke. Ze kreeg de minste stemmen van de kijkers en moest daarom nét voor de eindmeet het ‘Big Brother’-huis verlaten. Nu blikt ze terug op haar tijd in het huis én haar terugkomst in de gewone wereld. En voor alle haters heeft ze een belangrijke boodschap.

De 27-jarige Charlotte uit Middelkerke is ongetwijfeld één van de meest besproken kandidaten uit dit ‘Big Brother’-seizoen. Vlak vóór de finale moest ze het spel verlaten en hoorde ze enkele dingen waarvan ze in het huis zelf geen flauw benul had: ‘Ik moet nog even bekomen.’

Er wordt online een heleboel gezegd, vooral over jou en Jolien. Hoe heb je de situatie zelf ervaren?

‘Ik ben eigenlijk direct op de hoogte gebracht door mijn mama. Ik kwam het huis heel positief buiten, maar van zodra ik in de auto stapte kwam alles op me af. Zo bleek dat er bepaalde dingen gezegd zijn, onder andere door Jolien, die me echt gekwetst hebben. Ik weet nog dat ik heel die avond en nacht heb zitten scrollen op mijn telefoon. Ik heb niet geslapen want ik wilde alles lezen, zowel het positieve als het negatieve. Je zit in een huis weg van de buitenwereld, dus je weet eigenlijk echt helemaal niets. Alle positieve berichten doen me natuurlijk heel veel deugd. Op de negatieve berichten probeer ik zo min mogelijk te focussen, maar uiteindelijk ben je toch nieuwsgierig naar wat de mensen zeggen.’

Ben je door de vele commentaren online met een dubbel gevoel thuisgekomen?

‘Het was inderdaad dubbel. Ik doe mijn best om zo positief mogelijk te blijven, maar ik heb het er wel heel moeilijk mee gehad. Ik was enorm gekwetst door die haatberichten, maar eigenlijk nog harder door de woorden van mijn medebewoners. Dat verwacht je niet. Op de finale was het dan eigenlijk ook nét iets te vroeg voor mij om met hen te praten over wat er gebeurd is. Dat doe ik liever een beetje later, zodat alles eerst kan bezinken.’

Ja die finale, hoe ging dat? Er ging een hoop stof opwaaien omdat enkele medebewoners niet klapten voor Jolien, waaronder jij.

‘Dat ligt moeilijk. Ik heb vandaag een berichtje gekregen van Jolien. We hebben afgesproken om op het “No Biggie”-event eens te babbelen. Ik zou heel graag luisteren naar wat ze te zeggen heeft. Ik denk dat Jolien heel wat kwijt wil. Ze heeft ook al gesproken met mijn mama, want ik was er toen nog niet klaar voor. Jolien was in het huis heel belangrijk voor mij dus ik ben wel benieuwd naar wat ze te zeggen heeft.’

Als je terugkijkt op je eigen avontuur, wat zou je dan anders hebben gedaan?

‘Als ik terugkijk op wat ik momenteel al heb gezien van de afleveringen, dan is er echt niets wat ik zou willen aanpassen. Ik ben puur mezelf gebleven en ik heb het spel gespeeld op mijn manier. Sommige mensen bestempelen dat online als naïef. Jammer dat ik inderdaad de hints niet heb gezien, maar ik denk dat dat misschien ook net bewijst dat ik wel echt mezelf was. Ik heb keuzes gemaakt waar ik nu wel spijt van heb, zoals de nominatie van Ali. Je weet nooit wat er allemaal speelt in het huis. Dat kan je niet veranderen en daarom zou ik ook mijn spel niet veranderen.’

Heeft de ‘Big Brother’-ervaring jou veranderd?

‘Ik heb een beetje ontdekt wie ik ben als persoon. Je zit daar echt tussen vier muren vast in het huis. En dan nog eens constant op de lip van andere mensen. Ik heb wel één keer bijna besloten het huis te verlaten omdat het mij even te veel werd. Dat was vooral door het verdriet over papa. Daardoor heb ik ook wel het gevoel dat mijn rouwproces versneld werd in het “Big Brother”-huis. Ik heb dingen gevoeld die ik normaal pas na maanden zou ervaren. Nu ging dat allemaal in één keer. Als je veel tijd om handen hebt, word je bijna verplicht om na te denken. Maar dat heeft mij ook wel geholpen. Het verlies van een ouder is niet iets wat je kan faken, denk ik. Puur verdriet heb ik gehad.

Is het niet moeilijk dat iets wat zo gevoelig ligt, bestempeld wordt als ‘aandachtzoekerij’ door de buitenwereld?

‘Ik vind het echt bizar dat je zoiets zelfs kan denken of zeggen. Ik denk dat mensen vaak oordelen op wat ze zien. Ze kennen mij natuurlijk niet, ze zien enkel wie ik ben op tv. Zolang dat de mensen die ik graag zie weten dat het echt is, is dat oké. Dat is voor mij het enige wat telt.’

Wat heb je geleerd in het huis?

‘Ik heb geleerd dat ik misschien toch meer voor mezelf mag opkomen in de toekomst (lacht). Als ik nu de beelden zie, heb ik dat denk ik te weinig gedaan. Ik weet niet waarom, want ik ben nochtans iemand die snel een mening vormt. Ik heb altijd respect voor iedereen, maar ik dacht dat ik sterker voor mezelf opkwam. Maar je leert heel veel in het huis eigenlijk. Je leert omgaan met verschillende soorten types, karakters en verschillende leeftijden. Dat is wel interessant en ook heel leuk.’

Wat was voor jou het moeilijkste moment in het huis?

‘Ik denk dat ik niet verwacht had dat het een individueel spel zou zijn, of toch niet zo extreem. Dingen werden persoonlijker genomen dan ik had verwacht. Als ik geweten had dat het zo hard zou gaan, denk ik niet dat ik zou hebben meegedaan. De sfeer zat anders dan de voorbije jaren. Iedereen was heel hard op zichzelf gefocust en dat is ook normaal, maar ik merkte dat als je iemand nomineerde het meteen heel persoonlijk werd. Het blijft wel een spel, zolang het spelgericht is! Als er uithalen zijn die naar het persoonlijke leven van iemand gericht zijn, dan vind ik dat weer helemaal anders. Soms had ik het gevoel dat het verschil tussen die twee vergeten werd. Je kan iemand viseren op vlak van het spel, maar dat is iets compleet anders dan écht viseren.’

Was dat van het begin zo of is daar een shift in geweest?

‘Het was in de eerste weken niet zo, denk ik. Dat is echt pas geshift na de aankomst van andere bewoners en wanneer we elkaar beter leerden kennen. Dan komen er misschien ook irritaties naar boven, die je in het begin nog niet hebt want je kent elkaar niet. Al denk ik wel dat dat “ieder voor zich”-gevoel zich automatisch vormt, naarmate het spel vordert.’

Voelde je die spanning dan ook in de rode kamer vs. de blauwe kamer?

‘Op het einde van het spel ervaarde ik dat enorm. Maar ik heb dat doorheen het spel eigenlijk nooit gemerkt. Ik had naar mijn gevoel een goede connectie met beide kamers. Maar als ik dan nadien beelden zag die niet altijd even oprecht waren, deed het wel pijn. Dat is zo jammer. Ik heb telkens geprobeerd om beide kamers te zien als één geheel en één groep. Dat is voor mij het belangrijkste.’

Het lijkt op tv heel duidelijk, maar zie en hoor je alles in het huis?

‘Het lijkt inderdaad heel duidelijk allemaal. Mensen hebben ons misschien 24/7 gevolgd, maar toch lijkt alles anders op televisie, dan dat het voor ons is. Wij ervaren die gevoelens, wij maken ze echt mee. Sommige dingen komen anders over op televisie, dan hoe wij ze ervaren hebben. Zo ontstaan er misverstanden. Alleen de mensen die hebben meegedaan aan “Big Brother” kunnen dat volledig begrijpen.’

Naast die misverstanden waren er ook een hoop mooie momenten. Wat was voor jou het mooiste moment in ‘Big Brother’?

‘De challenges vond ik echt top! Maar ik denk toch dat het moment toen mijn mama voor de spiegel stond het allermooiste was. Ik had het toen zo moeilijk en had totaal geen zin meer om te blijven in het huis. Zij heeft mij toen echt een boost gegeven.’

Uiteindelijk ben je pas vlak voor de finale uit het huis gegaan. Had je tijdens het spel door dat je zo populair was?

‘Nee helemaal niet, ik heb vaak getwijfeld aan mezelf. Vooral door die ene nominatieronde, waarin ik genomineerd was samen met Lindsey en Ali. Ik moest toen eigenlijk naar huis en in mijn hoofd zat ik ook al thuis. Ik besefte heel goed dat ik er eigenlijk uitgestemd was. Dan hoor je van Big Brother dat je mag blijven en eigenlijk was dat niet positief. Want ik weet dat mensen daar een mening over vormen en voelde me er echt ongemakkelijk bij. Toen ik dan uiteindelijk het huis verliet in de finaleweek heb ik veel fans mogen horen, zien en spreken die zó enorm lief zijn en zoveel voor mij hebben gedaan. Ik was gewoon in shock, dat verwacht je niet. Het is echt overweldigend al die liefde, maar ik besefte de impact ervan pas als ik uit het huis was.’

Heb je er vrienden voor het leven aan overgehouden, denk je?

‘Zeker, ik heb echt met heel veel medebewoners nog contact en vooral ook extra contact met oud-bewoners. Je voelt dat er veel mensen zijn die ons avontuur gevolgd hebben en ons steunen en dat doet echt deugd. Vrienden voor het leven, sowieso.’

Bij Flair staat self-love centraal, heb jij op een bepaalde manier in het huis af en toe aan self-love en self-care gedaan?

‘Ik doe normaal aan yoga, maar in het huis is dat niet altijd gelukt. Ik was vaak overprikkeld waardoor het gewoon niet ging. Maar wat wel hielp voor mij was buitenzitten. Even het zonnetje voelen op mijn gezicht, mijn ogen sluiten en nadenken. Dan deed ik aan zelfreflectie, of recflecteerde ik terug op de afgelopen dag. Dat deed ik ook soms voor het slapengaan, want veel momenten voor jezelf heb je daar niet. Je zoekt de momenten op die misschien maar heel kort zijn, maar die er wel voor zorgen dat je even kan bekomen.’

Wat ga je het allerhardst missen?

‘Ik heb een heleboel dingen meegenomen uit het huis (lacht). Dingen die voor mij belangrijk zijn, zoals de drie pinnen. Die tonen aan wat ik allemaal heb meegemaakt. Ik ga eigenlijk alles missen, ik mis het huis nu al. Het is zo raar om het op tv te zien en dan te beseffen dat je daar gewoond hebt. De mensen mis ik natuurlijk ook megahard, maar eigenlijk moet ik toegeven dat ik het contact dat ik daar met hen had, nu nog steeds heb. Ze voelen echt als familie aan, dat is het mooiste wat ik eraan kon overhouden.’

Wat ga je absoluut níét missen aan het ‘Big Brother’-huis?

‘Het eten! (lacht) Het eten was verschrikkelijk! Daar heb ik echt niet van genoten. En ook een beetje de regels die werden opgelegd. Ik hou van vrijheid en gewoon doen en gaan waar ik wil en daar kon dat natuurlijk niet. We mochten zelfs niet helemaal kiezen wanneer we gingen slapen, dus dat was wel moeilijk.’

Zou je, wetende wat je nu weet, nog een keer kiezen om mee te doen aan ‘Big Brother’?

‘Ik weet het niet. Als het terug zo persoonlijk gespeeld zou worden, waarschijnlijk niet. Maar als het een allstar-editie zou zijn, waarbij het terug gaat zoals de voorbije twee seizoenen, dan misschien wel.’

Is er nog iets wat je wil zeggen?

‘Ik wil sowieso iedereen bedanken die er voor mij is. Ik heb het niet makkelijk door alle haat, maar jullie maken het draagbaar. En aan alle mensen die haat verspreiden: denk eens na hoe je jezelf zou voelen. Ik wens niemand haat toe en ik hoop dat we in de toekomst kunnen focussen op het positieve, zonder mensen neer te halen. Ik wil kunnen terugkijken op een mooi avontuur en hoop dat we er kunnen zijn voor elkaar. Zelfs al kom ik niet overeen met een bewoner of hebben we geen contact meer, ik wens ook die bewoners het allerbeste toe. Je kan niet met iedereen bevriend zijn, maar ik wens iedereen wel geluk en succes toe.’

Lees ook: