‘Ik keek de anderen aan met een killer blik. Mijn ogen zullen toen veel mensen argwaan bezorgd hebben, vrees ik.’
Charlotte Van Brabander (33) over ‘De Verraders’: ‘Iemand van de productie noemde een bepaalde move zelfs Oscarwaardig’
Het is voorbij voor de ‘queen of manipulation’. Verrader Charlotte Van Brabander (33) werd gisteren aan de ronde tafel in ‘De Verraders’ jammer genoeg onverbiddelijk verbannen. Maar wat een sterke speler, dat kunnen we wel zeggen. We spraken met haar over haar bewogen parcours.
Charlotte Van Brabander (33) is belegger, pokerspeelster, gamer en laat ons eerlijk zijn: een topkandidaat in ‘De Verraders’. Bovenal werd ze in augustus mama van haar eerste kindje. Tijdens de opnames van het programma wist ze dat ze zwanger was (Charlotte verloor haar kindje vroeg tijdens de zwangerschap, maar werd enkele maanden later opnieuw zwanger. In augustus beviel ze van Billie-June, nvdr) en schoten de emoties soms de lucht in: ‘Sommigen noemen het krokodillentranen, maar ik was oprecht geëmotioneerd’, vertelt ze.
Als pokerspeelster zijnde moet ik je het meteen vragen: wilde je graag een verrader zijn?
‘Aanvankelijk wel, maar toen ik vlak voor het programma te weten kwam dat ik zwanger was toch liever niet. Mijn ratio en mijn emotie lopen quasi gelijk volgens mij, maar die zwangerschapshormonen zorgden ervoor dat het emotionele aspect zo de kop op stak! Ik wist al op voorhand dat ik die gevoelens moeilijk zou kunnen onderdrukken.’
Denk je dat je pokerface in het spel een groot voordeel was?
‘Ik weet niet of ik écht een pokerface heb, maar ik heb tijdens het pokeren wel geleerd om mijn mimieken te misbruiken. Een actrice ben ik zeker niet, maar aan de pokertafel heb ik wel al wat toneel gespeeld. En die kleine ervaringen bleken een groot voordeel te zijn, want iemand van de productie noemde een move van mij op een bepaald moment zelfs Oscarwaardig (lacht).’
Je bent die pokerspeelster-titel eigenlijk liever even kwijt dan rijk in zo’n spel als ‘De Verraders’.
Waren er langs de andere kant daardoor veel kandidaten die je wantrouwden?
‘Absoluut. Je bent die pokerspeelster-titel eigenlijk liever even kwijt dan rijk in zo’n spel. Maar ik begrijp het wel, want ik heb wel wat tactieken van aan de pokertafel meegenomen naar “De Verraders”.’
Vertel.
‘Wanneer de blinddoeken afgingen, vlak nadat Staf de oorspronkelijke verraders had aangeduid, keek ik echt heel goed rond naar iedereen. Dat doe ik ook altijd tijdens het pokeren, op het moment dat de kaarten worden uitgedeeld om te speuren naar wie een goede of een slechte hand heeft. Weliswaar met een killer blik vanjewelste, ik denk dat ik zo kwaad keek als een pitbull. Mijn ogen zullen toen al veel mensen argwaan bezorgd hebben, vrees ik.’
Wist je al op voorhand dat je dat wilde doen?
‘Ja, dat screenen en zoveel mogelijk mensen bekijken in die eerste seconden was een voorbedachte tactiek. Al moet ik zeggen dat er toen niet veel te zien viel. Aan de pokertafel ken ik mijn tegenstanders meestal, maar hier kende ik bijna niemand. Maar ik voelde wel al snel aan waar nattigheid zat.’
Bij wie was dat dan?
‘Bij Walter en Klaasje. En mogen dat nu net twee oorspronkelijke verraders zijn (lacht)! Ik speurde al snel in de juiste richting. Grotendeels omdat zij meteen op mij zaten, dus dat was als bondgenoot zijnde erg verdacht. Langs de andere kant ook omdat ik aanvoelde dat ze een spelletje speelden.’
Waren er ook bondgenoten die je wél vertrouwde?
‘Mijn tactiek als bondgenoot was zo snel mogelijk naar mensen te zoeken die ik vertrouwde. Hendrik was mijn strategiemaatje bijvoorbeeld. Ook met Sarah heb ik een erg goede band. Maar ik kwam eigenlijk wel met iedereen goed overeen. Er zijn mooie vriendschappen ontstaan.’
Toen Staf me erop wees dat het maar een spel was, dacht ik: ik speel spelletjes om ze te winnen en als ik nu nee zeg, word ik toch vermoord.
En toen werden de rollen omgedraaid. Hoe heb jij die switch gemaakt van bondgenoot naar verrader?
‘Ik zat zo diep in het spel dat ik als bondgenoot altijd zei dat ik zou overlopen en verleidbaar was. Dat was met het idee dat de verraders me niet zouden vermoorden, omdat ze dan dachten dat ze me ooit nog konden gebruiken. Toen puntje bij paaltje kwam en ik verleid werd, weigerde ik bijna. Toen Staf me erop wees dat het maar een spel was, dacht ik: ik speel spelletjes om ze te winnen en als ik nu nee zeg, word ik toch vermoord.’
Heb je eigenschappen die je echt hebben geholpen in dit programma?
‘Ik doorprik heel snel leugens en ik kan goed gezichten lezen. Dat speelde als bondgenoot wel een beetje in mijn nadeel eerst, omdat de verraders al snel doorhadden dat ik een bedreiging voor hen vormde. Verder ben ik belegger, waardoor ik mijn hoofd vaak koel moet houden op beurzen bijvoorbeeld. Ik studeerde daarnaast ook Criminologie omdat ik graag rechercheur wilde worden. Speuren zat dus altijd al in mij.’
Welke karaktertrekken speelden dan weer in je nadeel?
‘Zowel in de pokerwereld als voor een belegger is het belangrijk emoties geen parten te laten spelen. Door die zwangerschapshormonen werd ik genekt en kon ik mijn tranen vaak niet verbergen. Je mag ook niet vergeten dat je daar in een kasteel wordt gedropt, helemaal afgezonderd van de buitenwereld. Ik voelde me net in “The Hunger Games” met telkens de angst om vermoord of verbannen te worden. Het was een zwaar psychologisch experiment.’
Je beseft wel dat het allemaal maar een spelletje is, maar als je daar middenin zit vergeet je dat soms en lijkt het wel een kwestie van leven of dood (lacht).
Uit vorig seizoen bleek ook al dat het mentaal een erg zwaar spel is. Had je daar wat schrik voor, zeker omdat je zwanger was?
‘Nee, eigenlijk echt niet. Ik speel graag spelletjes. Alleen werden de fysieke proeven naar het einde toe wel zwaar en kon ik mijn emoties niet onder controle houden. De spanning was op sommige momenten ook echt te snijden. Je beseft wel dat het allemaal maar een spelletje is, maar als je daar middenin zit vergeet je dat soms en lijkt het wel een kwestie van leven of dood (lacht).’
Je toonde oprecht je emoties: hoe kijk je daarop terug?
‘Sommigen noemen het krokodillentranen, anderen zien de echtheid ervan. Ik was inderdaad oprecht geëmotioneerd. Weinig slaap in combo met het vele liegen en het niet willen opgeven, maakte het heel zwaar. Mijn realiteitszin raakte verloren en als sentimenteel iemand werd ik overvallen door de complexiteit aan emoties.’
Mijn realiteitszin raakte verloren en als sentimenteel iemand werd ik overvallen door de complexiteit aan emoties.
Heb je ooit spijt gehad dat je toch naar het verradersteam bent overgestapt?
‘Ik heb nooit spijt gehad. Het was een moeilijker parcours, maar het heeft me uitgedaagd en mijn grenzen leren kennen. Je leeft maar één keer en ik wil altijd alle kansen nemen die er zijn. Zoveel mogelijk ervaringen opdoen, dat is mijn motto.’
Tot slot: heb je het spel goed gespeeld als je er nu op terugkijkt?
‘Ik zou het niet anders spelen, hoewel dat ik op het einde wel wat foutjes heb gemaakt. Daardoor heb ik mezelf zwaar in de shit gezet. Maar ik ben heel fier dat ik het desondanks de zware beschuldigingen die ik kreeg tóch zolang heb kunnen trekken.’
Je ziet de finale van ‘De Verraders’ zondag om 19u55 bij VTM.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
