‘Ik heb aan den lijve ondervonden dat ik veel meer kan, dan ik zelf soms denk.’
Arts Chloé doet solo mee aan ‘Klopjacht’: ‘Ik moest alles alleen doen, maar dat was een boost voor mijn zelfvertrouwen’
Chloé is een van de kandidaten die zich waagt aan het spannende kat-en-muisspel in het derde seizoen van ‘Klopjacht’. ‘Ik ging normaal meedoen met mijn papa, maar hij viel twee weken voor de opnames uit door medische redenen’, aldus de spoedarts in spé.
In het derde seizoen van ‘Klopjacht’ moeten veertien deelnemers opnieuw vierhonderd uur (!) lang uit het oog én vooral de handen blijven van een team topspeurders die bakken ervaring hebben bij de politie, defensie of in de private sector. Chloé zat in haar laatste jaar Geneeskunde en moest zelfs nog één laatste examen afleggen tijdens de opnames, wat dit avontuur nóg een tikkeltje spannender maakte. ‘Ik keek de vorige afleveringen steevast samen met mijn papa. We vonden het een fantastisch programma en besloten ons samen in te schrijven voor het derde seizoen’, vertelt Chloé.
Toch doe je alleen mee?
‘Ik was oorspronkelijk ingeschreven om deel te nemen met mijn papa, maar twee weken voor de start bleek dit om medische redenen niet mogelijk te zijn. Ik heb me daarna laten overtuigen om toch alleen mee te doen.’
Twijfelde je zelf om dan nog door te gaan solo?
‘Ja. Het was heel jammer, want we keken er enorm naar uit om dit samen te doen. We deden ook alle voorbereidingen met ons tweetjes. Ik wist dat ik tijdens de opnames in de examenperiode zou zitten waardoor papa veel op zich zou nemen qua planning tijdens het vluchten zodat ik toch een aantal uur per dag kon studeren. Dat viel natuurlijk allemaal weg en plots stond ik er helemaal alleen voor. Dat was toch heel stresserend.’
Hoe gaat het ondertussen met je papa?
‘Alles is gelukkig weer helemaal in orde! Hij baalt natuurlijk dat hij dit avontuur moest missen, maar hij is ook super trots dat ik me niet liet afschrikken en toch meedeed zonder hem.’
Ben je avontuurlijk aangelegd?
‘Enorm. Ik ben skimonitor, redder aan zee, ik reis heel graag rond met enkel een rugzak en ik zou als spoedarts heel graag naar het buitenland trekken voor Artsen Zonder Grenzen.’
Mijn papa kreeg twee jaar geleden een aandoening Guillain-Barré waardoor hij deels verlamd was. We besloten ons na zijn revalidatie in te schrijven, maar twee weken voor de opnames kon hij om medische redenen toch plots niet meer meedoen.
Denk je dat je het beter kan dan de kandidaten uit de vorige seizoenen?
‘Dat durf ik zeker niet zeggen! Het is makkelijk om commentaar te geven als je op je gemakje thuis in de zetel naar het programma kijkt. Eenmaal je erin zit, is het toch volledig anders. Je hebt ontzettend veel stress en je gedachten staan nooit stil. Zelfs als je keigoed bent voorbereid, bots je sowieso op onvoorziene omstandigheden. Je hebt gewoon een portie geluk nodig.’
Denken je familie en vrienden dat je dit goed zal doen?
‘Iedereen denkt dat ik heel ver raakte. Ze schatten me allemaal hoog in, dat is natuurlijk leuk om te horen.’
Bekijk de eerste beelden van het derde seizoen: Dit zijn de eerste beelden van het nieuwe seizoen van ‘Klopjacht’
Wat is je tactiek?
‘Ik wilde niet veel contact met vrienden en familie. Ik probeerde zoveel mogelijk gewoon bij mensen die ik niet kende, aan te bellen met de vraag of ik daar mocht blijven slapen. Helaas bleef ik uiteindelijk toch veel bij mijn eigen netwerk. Voor de rest had ik niet echt een bepaalde strategie omdat je je toch voortdurend moet aanpassen aan opdrachten of het moment zelf. Elke dag verander je tien keer van gedachten of plan, dus ik vond het het slimste om alles gewoon op mij te laten afkomen.’
Heb je je goed proberen voorbereiden?
‘Ik had wel een plannetje mee met de adressen van al mijn vrienden voor moest ik geen slaapplek vinden. Ik bekeek op voorhand ook nog eens de twee vorige seizoenen zodat ik kon leren uit hun fouten. Een week voor de opnames moest ik toevallig mijn reddersbrevet verlengen waardoor ik keiveel moest sporten, dat was ook mooi meegenomen voor het programma.’
Je moest nog een examen afleggen tijdens de opnames. Was dat geen enorm groot risico?
‘Ja. Maar ik wilde echt afstuderen, dus er zat niets anders op. Toch onderschatte ik dit, want ik had niet enkel stress voor het vluchten, maar ook nog eens stress voor het examen en die combinatie was loodzwaar.’
Had je schrik dat ze je zouden klissen tijdens je examen?
‘Het was mondeling en die dagen en uren verschilden per student, dus het was heel moeilijk om dit te weten te komen. Dat stelde me enigszins gerust. Of ze me toch te pakken kregen, mag ik niet verklappen. Maar ik kan wel vertellen dat ik ondertussen afgestudeerd ben als spoedarts.’
Wat is je sterkte tijdens dit avontuur?
‘Ik ben een perfectionist waardoor ik over alles tien keer nadenk. Je zal me normaal geen impulsieve beslissingen zien nemen, ik ben heel berekend, maar tijdens “Klopjacht” was dit toch weleens anders (lacht).’
En wat is je zwakte?
‘Ik kan niet goed alleen zijn, ik ben een heel sociaal persoon. Maar nu moest ik alles alleen doen en kon ik dit niet delen met iemand, dat vond ik ontzettend moeilijk. Gelukkig waren de gezinnen bij wie ik terechtkwam wel heel gastvrij. Samen eten ‘s avonds en ontbijten ‘s morgens maakte veel goed en zorgde ervoor dat ik niet té eenzaam werd.’
Was het avontuur wat je ervan verwacht had?
‘Het was nóg intenser! Het was fantastisch, maar ik onderschatte toch hoe zwaar die stress was van opgejaagd te worden. Ik dacht dat er momenten waren dat ik het spel even kon laten rusten, maar dat is niet zo. Je bent er letterlijk elke minuut van de dag mee bezig, je gedachten staan niet stil.’
Was je soms bang als vrouw alleen?
‘Totaal niet. Ik werd altijd met open armen ontvangen bij hele lieve mensen, dus er was nooit een situatie waarin ik me niet op mijn gemak voelde.’
Ik kan niet goed alleen zijn, ik ben een heel sociaal persoon. Maar nu moest ik alles alleen doen en kon ik dit niet delen met iemand, dat vond ik ontzettend moeilijk.
Wat was het tofste moment van dit hele avontuur?
‘Het is moeilijk om één moment te kiezen dat eruit springt. Wat ik het leukste vond, waren sowieso de avonden dat ik bij mensen thuis rond de eettafel zat. Ik kon het spel niet loslaten, maar op die momenten was ik er toch iets minder hard mee bezig en kon ik me even verstrooien.’
Wat was minst toffe moment?
‘De stress na elke opdracht. Er kruipt heel veel denkwerk in en na zo’n dag was ik echt volledig kapot. Ik wilde toen gewoon even in de zetel gaan liggen, maar dat kon natuurlijk niet. Je moest blijven doorgaan.’
Het programma is fysiek zwaar, maar zo te horen is het mentaal ook zeker niet te onderschatten?
‘Klopt. Ik vind het zelfs meer een mentaal, dan een fysiek spel omdat je echt over elke stap die je zet tien keer moet nadenken. Dat komt niet altijd zo over op tv, omdat iemands stresslevel natuurlijk moeilijk in beeld is te brengen. Maar geloof me: onze hartslag zat vaak boven de 140!’
Was er een moment dat je er echt door zat?
‘Er was een superlastige dag waarop werkelijk alles tegenzat! Ik had die dag enorm veel stress gehad omdat ik dacht dat de speurders me op de hielen zaten. Het regende, was koud, al laat en ik had nog altijd geen slaapplaats.’
Heb je jezelf beter leren kennen?
‘Absoluut. Ik moest alles zelf doen waardoor ik een pak meer zelfvertrouwen kreeg. Ik heb nu aan den lijve ondervonden dat ik veel meer kan, dan ik zelf soms denk. Door het programma leerde ik ook om mensen op straat, in de winkel of de bus gewoon aan te spreken. Toen ik terug thuis was, merkte ik echt dat ik sneller een praatje sla met onbekenden en dat vind ik wel fijn.’
Zou je het achteraf gezien anders aanpakken?
‘Zeker! Ik zou dit avontuur sowieso nooit meer combineren met het afleggen van een examen. Dat zorgde ervoor dat ik iets minder kon genieten van het avontuur én dat ik het spel ook op een andere manier moest spelen. Het beïnvloedde mijn spel, want ik maakte beslissingen in functie van dat examen die ik anders niet zou maken. Zo bleef ik soms wat langer op een plek omdat ik er kon studeren, terwijl ik anders als ik de zaak niet vertrouwde me sneller zou verplaatsen.’
We voelen een enorme maatschappelijke druk om er perfect uit te zien. Maar niemand is perfect! Eigenlijk moeten we gewoon gelukkig zijn met wie we zijn, want iedereen is uniek én dat is net onze schoonheid.
Vind je het vreemd om jezelf terug te zien op tv?
‘Ik vind dat verschrikkelijk! Ik kan niet wennen aan mijn stem, maar ik denk dat iedereen dat wel herkent. Het belangrijkste is dat ik wel volledig mezelf ben kunnen blijven.’
Bij Flair staat self-love centraal. Heb jij veel zelfliefde?
‘Ik van nature uit niet zo’n zelfzeker persoon. Zoals ik eerder al zei, kreeg mijn zelfvertrouwen wel een boost door mijn deelname. Ik sta nu een pak steviger in mijn schoenen. Als de onzekerheid toeslaat, denk ik: als ik “Klopjacht” aankan, dan is dit een makkie (lacht).’
Dit zijn alle kandidaten uit dit nieuwe seizoen: Deze 14 voortvluchtigen wagen zich aan een nieuw seizoen van ‘Klopjacht’
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Ja, zoals iedereen. Als ik naar mezelf kijk op tv, zie ik dingen die me aan mezelf storen, terwijl mijn vrienden en familie die niet eens opmerken.’
Waarom denk jij dat we zo streng zijn voor onszelf?
‘We voelen een enorme maatschappelijke druk om er perfect uit te zien. Maar niemand is perfect! Eigenlijk moeten we gewoon gelukkig zijn met wie we zijn, want iedereen is uniek én dat is net onze schoonheid.’
Ben jij vatbaar voor al die perfecte plaatjes op Instagram?
‘Vroeger wel. Maar nu met iets ouder te worden, doet het me allemaal veel minder omdat ik stilletjesaan wel begin te beseffen dat jezelf vergelijken met anderen enorm vermoeiend is en alleen maar voor frustraties zorgt. We zouden ons allemaal beter wat meer focussen op ons eigen leven en alles wat we wél al hebben, in plaats van steeds maar te verlangen naar wat anderen hebben of meer te willen.’
Ik ben heel benieuwd wat mensen zullen sturen. Ik zit alleszins niet te wachten op datingverzoeken of dickpics!
Ben je bang voor negatieve reacties?
‘Ja. Dat was de enige reden dat ik zelfs even twijfelde om me in te schrijven. Maar deze ervaring meemaken samen met mijn papa trok me toch over de streep. Toen hij plots uitviel, sloeg die angst weer toe, want ik zou mezelf nooit alleen hebben ingeschreven. Ik wacht dus met een bang hartje de commentaren af. Ik ga ze sowieso lezen, want ik ben te nieuwsgierig om het niet te doen. Ik ben sowieso blij met de manier waarop ik het spel gespeeld heb, en haters zullen er helaas altijd zijn.’
En omgekeerd: ben je bang voor vreemde dm’s in je inbox?
‘Ik dacht daar nooit over na, maar mijn vriendinnen zeiden dat ook enkele dagen geleden (lacht). Ik denk dat het nog zal meevallen omdat “Klopjacht” geen datingprogramma is zoals “Love Island” en dergelijke. Ik ben heel benieuwd wat mensen zullen sturen. Ik zit alleszins niet te wachten op datingverzoeken of dickpics!’
Self-love slaat ook op mentaal vlak. Zijn er bepaalde dingen waar je mee worstelt?
‘Vroeger dacht ik heel veel na over mijn handelingen en wat ik allemaal zei. ‘s Avonds in mijn bed overliep ik mijn dag en had ik vaak schrik dat ik iets verkeerd zei of deed, terwijl wanneer ik die persoon ermee zou confronteren die volledig uit de lucht zou vallen. Door mijn studies groeide dat er een beetje uit omdat ik als spoedarts leerde om snel beslissingen te nemen zonder daarna alles in twijfel te trekken. Dat mag op spoed absoluut niet. Sowieso ben ik iemand die beter werkt onder adrenaline, dus dat werkt in m’n voordeel. Als je me veel tijd en ruimte geeft, begin ik te twijfelen.’
Tot slot: waarom moeten we zeker naar ‘Klopjacht’ kijken?
‘De kandidaten zijn stuk voor stuk fantastische personen. Het is een leuk samenspel van alle karakters. Het is ook enorm spannend! Ze hebben zich nog overtroffen met de indrukwekkende opdrachten en uitdagingen.’
‘Klopjacht’ zie je vanaf 3 september elke zondag om 20u op Play4.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
