‘Om een epidurale verdoving vragen voelde voor mij als falen, maar ik kon de pijn niet meer verdragen.’
Sarah (29): ‘Diabetes hebben en zwanger zijn, is niet gemakkelijk’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Sarah (29) heeft diabetes, dus werd goed opgevolgd tijdens de zwangerschap. Kenneth (30) en zij zijn nu de trotse ouders van Otis, het kleine broertje van Léon (3).
‘Het duurde zes maanden voor ik zwanger was van Léon’, vertelt Sarah. ‘Toen hij een half jaar oud was, beslisten Kenneth en ik om voor een tweede kindje te gaan. Ik stopte opnieuw met de pil, maar na een jaar was ik nog steeds niet zwanger. Toen we op controle gingen bij de gynaecoloog, verwees die ons door naar de fertiliteitskliniek. Zowel mijn man als ik moest bloed laten trekken en er werd een echo genomen bij mij. Uiteindelijk beslisten we om voor intra-uteriene inseminatie te gaan. Helaas kreeg ik een paar dagen later een telefoontje dat er in mijn bloed een CMV-besmetting (het cytomegalovirus komt vaak voor in speeksel en urine van kleine kinderen en kan schadelijk zijn voor een ongeboren kind, red.) werd vastgesteld waardoor ik drie maanden moest wachten om zwanger te raken.’
Nog meer mooie, inspirerende en ontroerende verhalen van mama’s over het moederschap vind je onder onze rubriek Babyb(r)abbels.
Inleiden
‘De week daarna deed ik een zwangerschapstest en die was positief’, gaat Sarah verder. ‘Ik raakte toch op natuurlijke wijze in verwachting! In eerste instantie was ik bang, want ik had natuurlijk die besmetting, maar het bleek om een oude besmetting te gaan, waardoor het risico op besmetting minimaal was. Ik word sowieso tijdens een zwangerschap goed opgevolgd door de gynaecoloog omdat ik diabetes type 1 heb. Ik moet dus elke vier weken op consultatie bij haar én het diabetesteam. Diabetes hebben en zwanger zijn, is niet gemakkelijk. Ik was heel vermoeid en ook misselijk. Daarbovenop liep er bij ons thuis al een peutertje rond die boordevol energie zat, dus ik kon moeilijk rusten.’
De weeën waren heel hevig waardoor ik toch een epidurale vroeg. Ik vond dat heel jammer en het voelde voor mij als falen, maar ik kon de pijn niet meer verdragen.
‘Léon werd te vroeg geboren en moest een tijdje in de couveuse liggen’, aldus Sarah. ‘Het was hartverscheurend om ons kindje in het ziekenhuis te moeten achterlaten. Toen ik 34 weken ver was in mijn tweede zwangerschap, spookte dat scenario terug door m’n hoofd. Gelukkig bleef de baby dit keer wel gezellig zitten en werd beslist om me op 37 weken in te leiden. Omwille van mijn diabetes mag ik niet over de termijn van 38 weken gaan omdat de baby dan veel te groot en te zwaar zou worden, wat de bevalling dan weer veel moeilijker en risicovoller maakt.’
Zevende hemel
‘Op de dag van de inleiding liep alles zoals gepland’, vertelt Sarah. ‘De weeën waren heel hevig waardoor ik toch om epidurale verdoving vroeg. Dat vond ik heel jammer en het voelde voor mij als falen, maar ik kon de pijn niet meer verdragen. Ik had enorm veel stress voor die spuit, maar de anesthesist was supervriendelijk en het stelde uiteindelijk helemaal niks voor. Ik kon uiteindelijk zelfs nog twee uur slapen waarna ik plots wakker schoot van de pijn. Ze vergaten ons uit te leggen dat er een pompje was waar Kenneth om de zoveel tijd eens op mocht duwen om pijnstilling bij te geven.’
‘Iets later beviel ik van ons tweede zoontje Otis’, zegt Sarah. ‘Een flink bolleke van 4,125 kg! Dit keer mocht Otis wel een uurtje bij mij op m’n borst liggen, dat miste ik echt bij mijn eerste bevalling. Ik vroeg me tijdens de hele zwangerschap af of ik dit kindje even graag zou kunnen zien als mijn eerste. Toen ze Otis op mijn borst legden, waren alle twijfels weg. Natuurlijk zie ik hem ook doodgraag, net zoals Léon. Hij kwam ‘s avonds zijn kleine broertje bezoeken en was ook direct in de zevende hemel.’
Vallen en opstaan
‘De kraamperiode was even wennen, want het was een pak drukker dan de eerste keer’, aldus Sarah. ‘Toen zaten we nog volop in de pandemie. Nu reden we al vanaf de eerste week overal naartoe met Otis. Léon ging ook net naar school, dus we moesten een compleet ander ritme zoeken. Gelukkig was Otis een heel rustige baby die bijna altijd doorsliep. We kozen opnieuw voor een Franse naam omdat ik tweetalig ben opgevoed en familie heb die enkel Frans spreekt.’
Ik vroeg me tijdens de hele zwangerschap af of ik dit kindje even graag zou kunnen zien als mijn eerste. Toen ze Otis op mijn borst legden, waren alle twijfels weg.
‘Ik ben heel trots dat ik mama ben, want ik besef dat het niet iedereen gegund is. Het moederschap is niet altijd gemakkelijk. Het blijft vaak zoeken, ploeteren, twijfelen, vallen en opstaan. Zo zijn er momenten dat Otis krijst en Léon op hetzelfde moment aandacht vraagt, waardoor het lijkt alsof ik voor niemand goed kan doen. Maar uiteindelijk doen we gewoon ons best én zien we onze kindjes graag. Dat is het allerbelangrijkste. Ik twijfelde lang of ik nog een derde kindje wou. Voor Kenneth is twee sowieso genoeg. Na de bevalling van Otis besloot ik dat ons gezinnetje compleet is.’
‘Léon wordt grote broer’. Toen begreep hij het allemaal nog niet zo goed. Léon had dat T-shirtje als verrassing aan toen we bezoek kregen van onze ouders.
Léon mocht deel uitmaken van de genderreveal met ballen en blauwe confetti. Hij vond het geweldig!
’s Avonds kwam grote broer Léon al een bezoekje brengen aan Otis. Hij was heel lief voor zijn kleine broertje!
We kozen dit mooie ontwerp bij Tadaaz. We opteerden voor snoep in de vorm van vliegtuigjes en als geboortegeschenkjes zeepjes en kaarsjes.
Onze eerste foto met ons viertjes. Otis was toen vier weekjes oud.
Otis is een duimzuiger. Superschattig!
Otis is echt een lachebekje.
Elke maand maak ik een foto van Otis op zijn handgemaakt dekentje van @Elskestof. Els is een collega die dit dekentje maakte voor de geboorte van Otis met stofjes van Eva Mouton. Het dekentje gaat overal mee naartoe.
Léon houdt ervan om te knuffelen met zijn kleine broer.
Nog meer mama’s over het moederschap:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
