‘Ik kleed me ook graag mooi, zelfs tijdens het wandelen en ik draag ook make-up.’
Dorien Draps (28): ‘Ik wil het taboe doorbreken dat buitenmensen gelijkstaan aan geitenwollensokkenmensen’
Dorien Draps (28) zat in de finale van ‘Bestemming X’, heeft een inspiratieplatform ‘Op Wandel’ waar ze mensen aanmoedigt om meer de buitenlucht op te zoeken en schreef onlangs haar eerste boek ‘10 levenslessen van de wandelaar’. ‘Mensen hebben geen tijd meer om stil te staan bij wat ze voelen, denken, wie ze zijn en wat ze willen. Ik ontdekte dat terug door te hiken’, vertelt ze.
Tijdens de pandemie werd wandelen plots superhip! Niet enkel oudjes met wandelstokken trokken erop uit, maar ook jongeren trokken massaal de natuur in als ontspanning. Vaak omdat er nu eenmaal niks anders te doen was door dat vreselijke coronavirus. Dorien Draps kreeg de smaak vlak voor corona te pakken, nog voor het een hype werd en maakte nu van wandelen zelfs haar beroep. ‘Het was bij mij van willen en niet van moeten’, lacht ze.
Hoe rolde je hierin?
‘Ik kwam uit een moeilijke periode op werkvlak. Ik had toen een job waar ik heel veel binnen zat achter een scherm. Er lag een mooi park achter ons kantoor, maar ik was daar zelfs nog nooit geweest! Ik was echt aan het wegkwijnen en voelde steeds luider die roep van buiten. Ik begon toen te wandelen als therapie.’
Leunde je tegen een burn-out aan?
‘Een burn-out zou ik het niet durven noemen, want ik was er snel bovenop toen ik ontslag nam. Maar ik voelde dat ons klassieke werksysteem van elke dag 9 tot 5 op kantoor te zitten achter een computer voor mij niet werkte. Dat had een enorme invloed op m’n gemoed. Ik was heel lang mezelf niet. Ik probeerde te passen in een keurslijf dat niet voor mij was. Ik deed hard m’n best, maar het bleef jeuken, dus de beste beslissing was om eruit te stappen en voor mezelf te kiezen.’
Heel wat mensen zitten vast in die rat race.
‘Klopt. Dat valt enorm op als je naar andere landen reist en terugkomt in België. Wij zijn altijd gehaast en druk bezig! We hebben geen tijd meer om even te ontstressen in de natuur terwijl wandelen zo veel positieve effecten heeft, zowel fysiek als mentaal. Mijn leven ziet er volledig anders uit!’
Vertel.
‘Eerst en vooral fysiek: mijn conditie is een pak beter en ik ben veel fitter. Ik was rugpatiënt , maar sinds ik wandel heb ik bijna geen last meer. Daarnaast ben ik mentaal veel helderder en sta ik meer in verbinding met m’n buikgevoel, ik ben rustiger en bewuster van alles, en het stimuleert mijn creatief en probleemoplossend vermogen. Het maakt me veel meer Dorien.’
Ik voelde dat ons klassieke werksysteem van elke dag 9 tot 5 op kantoor te zitten achter een computer voor mij niet werkte. Dat had een enorme invloed op m’n gemoed. Ik was heel lang mezelf niet.
Dat wandelen trek je ook door in je reizen.
‘Inderdaad. Ik kreeg dat avontuurlijk reizen zeker niet met de paplepel mee. Vroeger was ik een luxetoerist, ik ging als kind met mijn ouders mee op all-invakanties. Dat begon te keren toen ik een backpackreis naar Thailand won. Toen kreeg ik de smaak te pakken. Maar het was pas toen ik mijn vriend leerde kennen die het wel gewend is om met de rugzak op reis te gaan dat ik de hotels met zwembad links liet liggen en mijn slippers voorgoed inruilde voor bergschoenen.’
Denk je dat iedereen, zelfs echte stadsmensen, baat zou hebben bij wat meer wandelen?
‘Absoluut. Vroeger leefden we als jagers in de natuur en trokken we rond, het is pas de laatste eeuwen dat we ons begonnen settelen in steden. Eigenlijk zijn we dus van oorsprong allemaal wandelaars. Ik geloof er hard in dat het feit dat er zoveel mensen worstelen met hun mentaal welzijn is door de manier dat we leven, we zijn niet meer wie we echt van nature zijn. Mensen hebben nu geen tijd meer om stil te staan bij wat ze voelen, denken, wie ze zijn, wat ze willen, om zich te vervelen en te verwonderen. Ik ontdekte dat terug door te hiken. Je leert ook beter relativeren. Als je ziet hoe groot de natuur is en welk klein schakeltje jij daarin bent, dat plaatst je problemen beter in perspectief.’
Moet je lang en ver wandelen om die positieve effecten van wandelen te ervaren?
‘Nee. Je voelt die positieve impact, hoe kort je wandeling ook is, meteen. Het effect is natuurlijk nog groter als je meerdere dagen na elkaar in de natuur wandelt.’
Er is een verschil tussen eenzaamheid en alleen zijn. Het is niet omdat je alleen bent, dat je automatisch ook eenzaam bent.
Wandel je meestal alleen?
‘Ik wissel af. Soms ga ik alleen, soms met mijn vriend en soms zelfs met een hele groep. Je merkt dat je gesprekken tijdens het wandelen veel dieper zijn dan wanneer je gewoon afspreekt op een terrasje of in een koffiebar. Je luistert beter naar elkaar.’
Ben je als je er alleen op uittrekt niet eenzaam?
‘Nee. Ik voel me in de natuur nooit eenzaam, want je bent nooit alleen! Er is ook een verschil tussen eenzaamheid en alleen zijn. Het is niet omdat je alleen bent, dat je automatisch ook eenzaam bent.’
Ben je soms bang als vrouw alleen?
‘Het is helaas wel de realiteit dat je als vrouw alleen wat voorzichtig moet zijn, maar langs de andere kant mag dat je niet tegenhouden. De kans dat je een auto-ongeluk hebt is groter en toch blijven we allemaal met de auto rijden. Je voorbereiding is vooral belangrijk! Deel bijvoorbeeld altijd je locatie met vrienden en familie en investeer in een gps met noodsignaal. Zo beperk je al veel risico’s. Door ervaring en kennis krijg je ook meer vertrouwen in alleen gaan wandelen.’
Erger je je aan mensen die op wandelingen vooral foto’s trekken in plaats van van het uitzicht te genieten?
‘Goh ik trek zelf ook graag foto’s, dat is een manier om iets te vereeuwigen, dus ik snap het wel. Zolang je niet voortdurend vastgeplakt zit aan je schermpje en alles door je gsm ziet, want dan gaat het doel en het effect van het wandelen natuurlijk verloren.’
Mensen hebben nu geen tijd meer om stil te staan bij wat ze voelen, denken, wie ze zijn en wat ze willen. Ik ontdekte dat terug door te hiken.
Ondertussen verhuisde je zelfs naar een huisje in de natuur?
‘Klopt. Dat trager leven is echt een levensstijl geworden. Ik woonde lang in het centrum van Leuven, wat natuurlijk leuk is, want een stad leeft en er is altijd wel wat te doen. Maar er is ook altijd lawaai, dronken studenten, verbouwingen en ik vond er op den duur geen rust meer. Het zorgt er ook voor dat ik nu sneller kan wandelen in de natuur, want ik kan gewoon starten aan m’n voordeur in plaats van eerst ergens naartoe te moeten rijden. Die drempel is weggenomen.’
Gaat je partner daarin mee?
‘Hij woonde in het stad, maar hij is zeker ook een buitenmens en de natuur wist hem toch te lokken. We kochten onlangs samen een huis aan de rand van het bos en zijn momenteel bezig met de verbouwingen.’
Zijn er ook nadelen verbonden aan die nieuwe levensstijl?
‘Het kan soms eenzaam zijn in m’n huisje ver weg van alles. Ik kan niet goed tegen te veel prikkels, maar hier heb ik soms te weinig prikkels. Als ik me verveel, moet ik creatief op zoek gaan naar iets nieuw, dat is niet altijd evident. Daarnaast voel ik me soms een buitenbeentje omdat mensen niet begrijpen waarom ik me wat terugtrek. Ik wil het taboe doorbreken dat buitenmensen gelijkstaan aan geitenwollensokkenmensen. Ik kleed me ook graag mooi, zelfs tijdens het wandelen, ik draag ook make-up en ga naast het wandelen nog graag naar festivals enzovoort. Je kan het outdoorleven echt rijmen met een “normaal” bestaan.’
Ik wil het taboe doorbreken dat wandelaars gelijkstaan aan geitenwollensokkenmensen. Ik kleed me ook graag mooi, zelfs tijdens het wandelen, ik draag ook make-up en ga naast het wandelen nog graag naar festivals.
Bij Flair staat self-love centraal: heb je veel zelfliefde?
‘Ik heb nu veel meer zelfliefde dan voor ik begon te wandelen in de natuur omdat ik mezelf toen verloochende. Ik wilde steeds maar meer of beter zijn. Terwijl de natuur niks van je verwacht en ik mag in de natuur zijn wie ik ben, ik moet geen maskertje opzetten. Dat is heerlijk!’
Heb je nog bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Hoe ouder ik word, hoe minder ik dat heb. Als ik in de spiegel kijk, zie ik wel rimpeltjes en grijze haartjes, maar ik omarm het ouder worden heel erg.’
Ben je vatbaar voor stereotiepe schoonheidsidealen en perfecte plaatjes?
‘Vroeger spiegelde ik me daar enorm aan, maar nu kan ik dat beter relativeren, opnieuw dankzij de natuur. Als je naar bomen kijkt, zie je heel veel variatie. Geen enkele boom ziet er hetzelfde uit. Diversiteit is een belangrijke natuurwet. Omdat er veel verschillende soorten zijn, kan de natuur net blijven draaien, dus we kunnen als mens nog veel leren uit de natuur.’
De natuur verwacht niks van je en ik mag in de natuur zijn wie ik ben, ik moet geen maskertje opzetten. Dat is heerlijk!
Self-love slaat uiteraard ook op mentaal welzijn: zijn er dingen waar jij soms mee worstelt?
‘Tuurlijk. Je leven kent net als de natuur seizoenen. Het kan niet altijd mooi weer zijn, dus het is logisch dat je je soms minder goed voelt. De lat moet niet altijd zo hoog liggen. Ik heb ook een heel chaotisch brein en dat speelt me soms parten. Ik voel me vaak schuldig als ik weer eens iets vergeet. Ik ben tot slot een ondernemer en dat is een grote uitdaging. Als je van je passie je beroep maakt, brengt dat een hoge druk met zich mee. Daarom leef ik momenteel niet louter van het wandelen omdat ik het wel graag wil blijven doen en niet als een verplichting zien.’
Maak je je soms zorgen over onze maatschappij die steeds meer de verbinding met de natuur kwijtraakt?
‘Zeker. Klimaattoppen die in Dubai doorgaan met de rijkste sjeiks of de Olympische Spelen in Tahiti waar ze een koraalrif kapotmaken om een jurytoren neer te kunnen zetten, dat is toch onzin! Kapitalisme blijft koning, terwijl de natuur zó belangrijks is voor ons. Daardoor denk ik soms dat de boodschap die ik probeer over te brengen maar een druppel op een hete plaat is, maar ik hoop dat vele druppeltjes op den duur misschien toch een echte verandering kunnen teweegbrengen.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
