‘Ik krijg vaak berichtjes van mama’s én papa’s die ook strugglen om alle ballen in de lucht te houden en dankbaar zijn dat ik toon dat het niet altijd even perfect loopt.’
Dorien Reynaert (34): ‘Mijn werkrooster is vaak hectisch, maar mijn werk maakt me gelukkig en dat straal ik uit op mijn zoontje’
Dorien Reynaert (34) schittert niet alleen als actrice. Ze is ook het gezicht van de gloednieuwe ‘Wild At Heart’-zomercollectie van JDY. Die zit boordevol aardetinten, dierenprints en crochet. De perfecte match met Doriens no-nonsense garderobe en daar willen wij weleens de inhoud van kennen.
De shoot voor deze collectie vond plaats in Namibië. Waarom zocht je het zo ver?
‘Wie mij kent, weet dat ik een zwak heb voor dat land. Meer dan tien jaar geleden deed ik er vrijwilligerswerk bij een natuurreservaat. Toen ik drie jaar geleden voor het eerst een campagne deed met JDY zei ik toen al voor te lachen “Kom laat ons in Namibië shooten”. We trokken toen uiteindelijk naar Zoutelande in Nederland, waar het net zo leuk was. Die eerst campagne draaide zo goed uit dat er een vervolg kwam en daarvoor trokken we dus wel naar Nambië. Een grote verrassing. Hoewel we er maar vier dagen zijn geweest, heeft die reis wel veel bij me losgemaakt. Het was het eerste bezoek sinds mijn vrijwilligerswerk tien jaar geleden en het doel van deze reis was dan ook nog eens heel bijzonder. Het was niet zo maar een pleziersreisje, het was voor een shoot met een merk waar ik 100 % achtersta.’
Zie je jezelf ooit nog eens vrijwilligerswerk doen daar?
‘Oh ja! Uiteraard gaat het leven zijn gangetje. Ik heb nu een gezin, een drukke carrière… Dat maakt het allemaal minder evident om zo maar even vrijwilligerswerk aan de andere kant van de wereld te gaan doen. Maar het vlammetje is absoluut weer aangewakkerd. Ik was zelfs aan het bekijken om iets te kopen in Namibië.’ (lacht)
In hoeverre sluit de collectie aan op jouw persoonlijke stijl?
‘De helft van mijn kleerkast bestond al uit JDY voor ik ambassadrice werd voor het merk. Het is een stijl die ik erg leuk vind. Deze samenwerking voelt dan ook heel natuurlijk aan. Het leuke is dat alle stuks ook perfect passen in het Afrikaanse thema, dus dat was ook een hele mooie match met de locatie.’
Er zit inderdaad flink wat beige in de collectie, maar ook oranje. Draag je zelf veel kleur?
‘Meer en meer. Als ik snel moet zijn, grijp ik naar een jeans en een wit en grijs T-shirt, maar ik merk wel dat als ik iets kleurrijk aantrek het een invloed heeft op mijn mood. Dus dat probeer ik wel meer en meer te doen.’
Wat is een must-have in jouw reiskoffer?
‘Dat is een moeilijk vraag, want ik ben het type persoon dat altijd veel te veel bij heeft. Het eerste stuk dat ik in mijn koffer leg, is wel altijd een jeansbroek. Ik draag meestal een exemplaar dat wat losser zit rond m’n benen, maar wel mooi aansluit rond de poep. Een skinny jeans komt nooit meer in mijn kleerkast.’
Ben je een durfal op vlak van mode?
‘Ik experimenteer niet heel veel, maar door mijn televisiewerk schuim ik regelmatig premières af en daarvoor word ik steeds helemaal gestyled. Dat zijn dan ook dé momenten waarop ik eens totaal uit mijn comfortzone stap en van de gelegenheid gebruik maak om een andere kledingstijl te proberen, heel tof! In het dagdagelijkse leven kies ik namelijk meer voor comfort en volg ik de trends eigenlijk niet zo op de voet. Al volg ik dankzij JDY nu wel een beetje meer de trends.’ (lacht)
Welk stuk in jouw kleerkast zou je echt nooit kunnen weggooien?
‘Ik ben sowieso slecht in dingen weggooien. Elk seizoen ruim ik mijn garderobe op, maar onder het motto “het zal weleens van pas komen” leg ik uiteindelijk alles weer netjes opgevouwd terug. Zo heb ik nog steeds het shortje en de beige All Stars die ik tien jaar geleden bijna elke dag droeg tijdens mijn vrijwilligerswerk. Hoewel ze helemaal afgesleten en afgebleekt zijn door de zon krijg ik het niet over mijn hart om het weg te gooien. Er hangt gewoon te veel emotionele waarde aan vast. Oh en dan heb ik nog een hele reeks T-shirts van Metallica die ik koester.’
Heb je een stijlicoon?
‘Toen ik jonger was wel. Zo heb ik dankzij Avril Lavigne een skaterfase gehad en dankzij Evanescence een gothicfase. Nu kijk ik niet meteen naar iemand op. Uiteraard like ik ook weleens leuke outfits wanneer ik op Instagram scroll, maar het is niet zo dat ik daardoor meteen naar de winkel hol om die outfit te kopiëren.’
Wat is jouw grootste modeblunder?
‘Oh als ik nu foto’s uit mijn tienerjaren bekijk dan durf ik toch wel met mijn ogen te draaien. De Fish & Chips in de Antwerpse Kammenstraat was toen echt wel the place to be. Ik stapte er met de meest extreme stukken buiten. Zo droeg ik ooit eens naar een familiefeest een Schotse kilt en zwarte beenverwarmers. Pas toen ik achttien jaar werd, kwam mijn gevoel voor stijl op gang. Beter laat dan nooit, denk ik dan.’ (lacht)
Bij Flair staat self-love centraal. Heb je veel self-love?
‘Nu meer dan vroeger. Als puber had ik altijd het gevoel dat mijn vriendinnen er beter, of toch vrouwelijker, uitzagen dan ik. Waarschijnlijk onterecht, maar dat speelde toen wel in mijn hoofd. Tussen mijn 20 en 23 stond ik dan weer heel sterk in mijn schoenen. Ik was single en living the life. Dat was ook de periode dat ik naar Namibië trok. Nu schommelt mijn zelfliefde een beetje. Ik heb net een theaterproductie met Sven De Ridder achter de rug en je staat dan volop in de spotlight en krijgt veel – leuke – reacties over je heen. Dat was natuurlijk heel fijn maar ik merkte wel dat ik soms moeilijk die complimentjes kon aanvaarden, al probeer ik daar wel aan te werken.’
Hoe dan?
‘Als ik een drukkere periode heb of ik voel me minder goed in mijn vel dan probeer ik echt wel een momentje voor mezelf te pakken. Voor mij is dat een koffietje drinken in de stad. Ik kan dat perfect op mezelf, ik hoef daar dan niemand bij te hebben. Ik kan daar enorm van opladen.’
Je praat via je Instagramaccount ook over de ups en downs als working mom. Wat is de grootste uitdaging voor jou?
‘Toch wel die puzzel leggen. Zowel ik als mijn man zijn zelfstandige. Ons werkrooster ziet er daardoor elke week anders uit en dat maakt het soms wel moeilijk om én je werk te doen én ervoor te zorgen dat Wolf (3,5) niets tekort komt. Langs de andere kant weiger ik ook wel de gemakkelijke weg te kiezen. Neem nu die theatervoorstelling. Dat heeft planmatig enorm veel van ons geëist. Ik was daardoor vijf weekends van huis weg, ons eventbureau liep gewoon door… Toch pak ik zo’n job aan, want dat maakt me gelukkig en dat geluk straal ik vervolgens uit op Wolf. Mijn zoontje is het gewend dat hij bijvoorbeeld drie keer per week ergens anders slaapt en hij vindt dat ook leuk. Dat neemt niet weg dat er soms een schuldgevoel opspeelt. Dat is trouwens ook de reden waarom er nog geen tweede kindje is. Dan wordt het echt wel next level.’
Krijg je daar soms reactie op van je volgers?
‘Eigenlijk alleen maar positieve reacties. Je stelt jezelf kwetsbaar op door zo open te zijn, maar ik krijg vaak berichtjes van mama’s én papa’s die ook strugglen om alle ballen in de lucht te houden en dan ook dankbaar zijn dat ik toon dat het niet altijd even perfect loopt. Onlangs is Robin in het ziekenhuis beland. Op mijn Instagrampagina zag je toen alleen maar toffe foto’s van het theater terwijl het achter de schermen pure chaos was. Ik vind het dan ook niet meer dan normaal dat ik dat deel. Ik wil niet dat mensen een vertekend beeld krijgen.’
Laat jij je soms beïnvloeden door al die perfecte plaatjes op Instagram?
‘Als ik een mindere dag heb dan merk ik wel dat ik daar gevoeliger voor ben. De televisiesector is een vrij harde wereld met heel veel concurrentie. Als ik dan naast een leuke job heb gegrepen en je ziet anderen floreren dan wil ik dat op die moment ook even niet zien. Dat geef ik wel toe. Je hebt dan even het gevoel dat je faalt, wat uiteraard nergens op slaat.’
Heb je nog een self-love tip?
‘Als je voelt dat het je allemaal teveel wordt, luister dan naar dat gevoel en neem voldoende tijd voor jezelf. Doe iets waar je weer van kan opladen. Voor mij is dat dus een lekkere latté gaan drinken, voor iemand anders is dat misschien eens naar de wellness gaan. Op tijd en stond dat moment voor jezelf nemen en je er vooral niet schuldig om voelen.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
