'Mijn ex-partner – de papa van mijn kind – zette zonder mijn weten geld opzij om zijn vertrek voor te bereiden.'
Eef (39) laat in haar portemonnee kijken: ‘Ik hoef mijn huur niet van mijn leefgeld te betalen, maar het blijft krabben om rond te komen’
De beleefdheid zegt dat je een vrouw niet naar haar getallen vraagt. De leeftijd, cupmaat en financiën zijn verboden terrein, maar niet voor ons. Eef (39) is bezig met een opleiding tot vastgoedassistente, combineert haar studie met een job als labomedewerker in een ziekenhuis en praat open over haar financiën.
‘Ik ben al langer dan tien jaar aan de slag als labomedewerker in een ziekenhuis. Stalen die vanuit het ziekenhuis en externe labo’s binnenkomen, worden door mijn collega’s en mij geregistreerd in het systeem en doorgegeven aan onze laboranten, zodat zij op hun beurt de stalen kunnen analyseren. Voor mij is de flexibiliteit het allergrootste voordeel van mijn job, maar het nieuwe ziekenhuisbeleid zie ik als een nadeel.’
‘Daardoor zijn tal van collega’s vertrokken, wat een impact heeft op mijn werktevredenheid en de voldoening die ik uit mijn job haal. Tegelijkertijd was hun vertrek het duwtje in de rug dat ik nodig had om zelf andere horizonten te verkennen en eindelijk mijn dromen na te jagen. Het leven is te kort om bij de pakken te blijven neerzitten.’
Klaar voor de volgende stap
‘Hoewel ik best trots ben op waar ik zonder middelbareschooldiploma ben gekomen, zie ik me deze job niet tot aan mijn pensioen doen en ben ik klaar om de volgende stap te zetten. Als jongvolwassene had ik geen toekomstvisie en deed ik maar wat, maar intussen combineer ik mijn job met een opleiding tot vastgoedassistente. Ik heb interesse in alles wat met het juridische luik te maken heeft, maar een bachelor of master aan de universiteit leek me te hoog gegrepen.’
‘Daarnaast heb ik rechtspraktijk aan de hogeschool overwogen, maar daarvoor heb je nog altijd een diploma nodig, wat ik dus eerst via deze weg probeer te behalen. Als dat lukt, kan ik er op termijn nog altijd voor kiezen om verder te studeren. Hopelijk krijg ik de combinatie van werken, studeren, het huishouden en de zorg voor mijn kind gebolwerkt.’
In collectieve schuldbemiddeling zitten heeft een gigantische impact.
Schuldenpot van € 9000
‘Ik werk niet voltijds, maar tachtig procent en dat brengt € 1900 per maand op. Maar doordat ik in collectieve schuldbemiddeling zit, gaat mijn inkomen integraal naar mijn schuldbemiddelaar en ontvang ik een leefgeld van € 750 per maand. Mijn ex-partner – de papa van mijn kind – had een gat in zijn hand, kampte onder andere met een verslavingsproblematiek en zette zonder mijn weten geld opzij om zijn vertrek voor te bereiden. Daarnaast stonden we achter met bepaalde betalingen, en dat blijft natuurlijk niet zonder gevolg. Daardoor bedraagt de schuldenpot ongeveer € 9000. Deze situatie duurt al bijna vijf jaar, waarvan de eerste vier in het teken stonden van het gerechtelijk proces. Sinds een jaar ben ik bezig met de afbetaling en dat zal nog zo’n zes jaar in beslag nemen.’
€ 40 voor een week
‘In collectieve schuldbemiddeling zitten heeft een gigantische impact. Ik hoef mijn huur niet met mijn leefgeld te betalen, maar het is elke maand krabben om rond te komen. Op dit ogenblik zit er nog € 40 in mijn portemonnee en daar moet ik nog minstens een week mee verder. De meeste lonen worden dan wel geïndexeerd, maar mijn leefgeld volgt die indexeringen jammer genoeg niet. De afgelopen drie jaar is het leven stukken duurder geworden, maar ik moet nog altijd hetzelfde verwezenlijken met € 750, die door de inflatie minder waard is. Ook een flexi-job voor een extra centje is geen optie, want ook die inkomsten zou ik moeten afgeven.’
‘Dat ik geen spaargeld achter de hand heb, is frustrerend en mocht ik het wel hebben, dan wordt het gebruikt om mijn schulden af te betalen. Het is geen gemakkelijke situatie, al schaam ik me niet, want ik weet dat het iedereen kan overkomen. Hoewel mijn omgeving begrip voor mijn situatie heeft, beseffen ze soms niet hoe het is om het als alleenstaande mama met zo’n krap budget te moeten stellen. Ik zou maar al te graag ja zeggen op een uitstap of weekendje weg, maar € 100 is voor mij heel veel geld.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
