Elien (26) uit ‘Boer zkt Vrouw’: ‘Ik vreesde ervoor dat ik veel vunzige berichten zou krijgen, maar ik heb niet één dickpic gekregen’

Elien zocht het afgelopen seizoen van ‘Boer zkt Vrouw’ de ware liefde en vond die bij Lorenz. De twee zijn dolgelukkig samen. ‘Lorenz en ik hebben afgesproken dat we nu zo hard werken als we kunnen, en eenmaal er kinderen komen, doen we het rustiger aan’, aldus Elien.

‘Het was voor mij een evidente keuze om in het boerenleven te stappen omdat mijn ouders een landbouwbedrijf hadden’, vertelt Elien. ‘Het is me met de paplepel ingegeven. Moesten zij geen boeren zijn, dan was het voor mij geen optie om boerin te worden. Dat is onmogelijk’.

Hoezo?

‘Dat is financieel onhaalbaar. De investeringen die daarbij komen kijken, zijn gigantisch. Denk alleen al aan die grote lap grond, stallen en machines. Dat kan je bijna niet meer van nul opstarten.’

Heb je ooit gedacht om iets anders te doen?

‘Nee. Ik had die passie blijkbaar al als klein kindje. Ik liep tussen de koeien en probeerde mijn ouders zoveel mogelijk te helpen waar het kon. Ik vond dat geweldig!’

Gaat dat soms ten koste van je sociaal leven?

‘Ik kan niet elke avond op café zitten, maar dat is ook niet mijn behoefte. Toch heb ik een vrij druk sociaal leven, maar dat speelt zich vooral af in het weekend. Dan heb ik er echt eens nood aan om ander volk te zien (lacht). Zaterdagavond hou ik dan ook meestal vrij om iets te gaan eten met vriendinnen of eens op stap te gaan. Verder is het voor mij niet haalbaar om vijf keer per jaar op reis te gaan, maar ook daar heb ik geen nood aan.’

Deed je daarom mee aan ‘Boer zkt Vrouw’, omdat het voor jou moeilijker is om een lief te vinden?

‘Ik heb er inderdaad niet veel tijd voor, en daarbovenop is het gewoon niet evident om een partner te zoeken die bij m’n levensstijl past. Niet iedereen snapt dat mijn job zoveel tijd en energie van me vraagt of heeft daar respect voor, en dat is wel nodig. Anders lukt die relatie gewoonweg niet. Als ik in het verleden merkte dat een jongen hier niet voor openstond, begon ik er zelfs niet aan. Dat is echt wel een struikelblok.’

Uiteindelijk schreven meer dan 60 mannen zich in. Schrok je daarvan?

‘Ja. Je hoopt dat er toch wel meer dan twee mannen komen opdagen, anders zou het ook maar triestig zijn (lacht). Ik was dus in de wolken toen ik die hele bende zag staan. Het was een streling voor mijn ego.’

Je had het daardoor wel heel lastig met kiezen.

‘Ja. Vooral van drie mannen naar nog maar eentje gaan, vond ik enorm moeilijk. Ik had een klik met alle drie en ik denk dat het sowieso met elk van hen had gelukt om een relatie uit te bouwen.’

En dan voelde je nog eens de druk van je ouders die per se iemand wilden die mee kon helpen op het melkveebedrijf?

‘Klopt. Dat is hier thuis een hele discussie geweest, die ein-de-lijk is uitgebabbeld. Dus het liefst van al heb ik het daar niet meer over. Ze zijn uiteindelijk tevreden met mijn keuze, omdat ze zien dat ik gelukkig ben en ze komen goed overeen met Lorenz. Dat is het belangrijkste.’

Wat gaf uiteindelijk de doorslag om voor Lorenz te gaan?

‘Hij was diegene waar ik het meeste plezier mee had. Toen ik uiteindelijk voor hem koos, was er vrij snel sprake van gevoelens omdat er een enorme druk van mijn schouders viel. Ik durfde me toen pas volledig openstellen en de vlinders kwamen vanzelf.’

Had hij het er niet moeilijk mee dat je zo twijfelde?

‘Helemaal niet. Hij wist dat hij meedeed aan een programma waarbij hij kon afvallen, dus hij kon dat wel goed kaderen. Lorenz is ook totaal geen jaloers persoon. Net als ik, ik heb daar ook helemaal geen last van.’

Je zei dat je Dries de knapste vond. Heb je achteraf niet spijt van die uitspraak?

‘Toen ik de afleveringen terugzag, had ik wel medelijden met Lorenz dat ik dat een paar keer herhaalde. Ocharme! Nu vind ik dat trouwens totaal niet meer. Ik voel me enorm aangetrokken tot Lorenz, zeker nu ik hem volledig restylede.’

Vertel.

‘Ik was écht geen fan van z’n kledingstijl toen hij bij mij op de boerderij was. Toen we samen waren ben ik onmiddellijk met hem gaan shoppen en stak ik ‘m volledig in het nieuw. Hij heeft een heel sterk karakter, behalve als je met hem naar een kledingwinkel gaat, dan loopt ie als een hond achter mij aan en doet hij alles aan wat ik in zijn handen stop (lacht). Het interesseert hem echt niet wat hij draagt, dus op dat vlak heb ik carte blanche.’

Wat doet hij dat je zo gelukkig maakt?

‘Ik vind Lorenz enorm grappig. Humor is bij mij echt een van de belangrijkste zaken in een relatie. Wie mij doet lachen, verovert automatisch mijn hart. Verder doet hij ontzettend veel voor mij. Ik moet nog maar vermelden dat er bijvoorbeeld een lamp kapot is of hij heeft ze al hersteld. Hij is heel praktisch. Goed gerief in huis, noemen ze dat (lacht).’

Jullie hebben allebei een keidrukke job, blijft er veel qualitytime over met jullie tweetjes?

‘Tijdens de week komt hij pas om half 9 of 9 uur thuis, terwijl ik iemand ben die graag vroeg gaat slapen. Maar alleen al samen eten ’s avonds en nog even babbelen voor we in bed kruipen, daar hecht ik veel belang aan. Daarom plannen we wel momenten in dat we eens samen op restaurant gaan of een uitstapje maken. Ik vind dat belangrijk.’

Vind je het soms niet jammer dat jullie zoveel werken en elkaar niet vaak zien?

‘Lorenz en ik hebben afgesproken dat we nu zo hard werken als we kunnen, en eenmaal er kinderen komen, doen we het rustiger aan. Dan willen we genieten van die kleine mannen.’

Hebben jullie al toekomstplannen?

‘Lorenz woont eigenlijk al bij mij. Het is nog niet officieel, maar hij slaapt hier wel iedere nacht in plaats van bij z’n ouders. Hij is nog een huis aan het bouwen in Retie, maar helaas kunnen we daar niet intrekken, want ik moet dicht bij de beestjes blijven.’

Is het de bedoeling dat hij meehelpt op de boerderij op termijn?

‘Ik heb de boerderij al overgenomen van mijn vader en op zich draait het nu goed met ons tweetjes. Al merk ik dat hij steeds meer helpt hier. Ik leerde wel dankzij “Boer zkt Vrouw” dat je er niet zomaar vanuit mag gaan dat je partner mee in de zaak stapt. Als Lorenz zijn eigen job wil behouden, dan zoeken we daar later als mijn vader niet meer kan meehelpen wel een oplossing voor.‘

Was het wennen om jezelf op tv te zien?

‘Ja, dat was heel raar. Ik dacht echt vaak: wat heb ik nu weer gezegd (lacht)? Ik ben een flapuit, dus ik denk niet altijd na over wat ik allemaal uitkraam.’

Lag je wakker van hoe je in beeld kwam?

‘Eerlijk gezegd: totaal niet! Als ik op de boerderij rondloop, dan ben ik echt niet bezig met mijn uiterlijk. Die koeien zien dat toch niet (lacht). Als ik uitga, zal ik wel wat meer moeite doen en me opkleden. Maar ik ga niet met mijn mooiste schoenen tussen de koeienstront staan, zelfs al is het voor tv.’

Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?

‘Ja. Ik vond dat ik er op tv veel dikker uitzag. Ik vind sowieso dat ik een “dikke kop” heb, zoals ze hier in Lommel zeggen, maar op tv viel dat nog meer op. Ik durf ook niet meer met een crop top rondlopen terwijl ik dat wel mooi vind. Maar in mijn hoofd is m’n buik daar niet plat genoeg voor.’

Heb je in het algemeen veel self-love?

‘Goh er zijn altijd verbeterpuntjes. Ik weet dat soms wat langer moet nadenken voor ik er weer iets uitfloep, want mijn reacties komen soms nogal bot over. Ik probeer er dan ook echt op te letten dat ik tot twee tel en dan pas reageer.’

Hoe komt het volgens jou dat veel mensen worstelen met zichzelf graag te zien?

‘We spiegelen ons te veel aan anderen en hun zogezegde perfecte leventje op sociale media. Ik maak me daar ook soms schuldig aan. Ik zie dan een prachtige foto van een internationaal model voorbijkomen in m’n feed en denk: dju, die heeft toch een mooier lichaam dan ik!‘

Wat doe je als er zulke gedachten in je opkomen?

‘Gewoon snel aan iets anders denken (lacht). Ik kan dat eigenlijk heel snel naast me neerleggen en ik blijf daar niet over piekeren. Iedereen is anders, en gelukkig maar ook. Het zou anders nogal saai zijn! Trouwens, wat ik niet of minder mooi vind aan mezelf, vindt iemand anders dan misschien weer net wél mooi. Schoonheid is zo subjectief.’

Geeft Lorenz je vaak complimentjes?

‘Nee (lacht). We zijn allebei niet echt het melige type dat voortdurend veren in elkaars gat steekt. Ik heb eerlijk gezegd ook niet veel bevestiging nodig. Ik heb mijn complexen, maar in het algemeen sta ik eigenlijk heel stevig in m’n schoenen. Vroeger was ik een pak minder zelfzeker.’

Hoe komt dit?

‘Ik heb de boerderij op m’n achttiende overgenomen en dat was een heel grote verantwoordelijkheid. Daar word je automatisch wel heel sterk van! Ik had het daar in begin heel moeilijk mee, want je moet plots beslissingen maken die grote gevolgen kunnen hebben. Maar ik ben daar enorm door gegroeid en het heeft me veel zelfvertrouwen gegeven.’

Kreeg je al te maken met negatieve reacties?

‘Ja, maar ik weet eerlijk gezegd al niet meer wat ze schreven. Dat raakt me sowieso niet, omdat die mensen me totaal niet kennen. Hoe kan je nu een beeld vormen van iemand die je één keer per week pakweg een halfuurtje op televisie ziet?! Ik zal me enkel iets aantrekken van wat mijn geliefden over me zeggen. Wat iemand die ik niet ken over me schrijft, deert me niet.’

En omgekeerd: ontving je al vunzige berichten, oneerbare voorstellen of zelfs dickpics?

‘Ik vreesde daar wel voor, maar ik heb er niet één gekregen! Ik prijs mezelf gelukkig, want ik hoef dat ook niet te zien (lacht). Misschien is dat omdat ik meedeed aan een datingprogramma, waardoor mensen snel doorhadden dat ik bezet ben.’

Heb je bepaalde mentale struggles waar je soms van wakker durft te liggen?

‘Ik ben iemand die binnen de tien seconden in slaap ligt, dus ik lig niet vaak te piekeren in bed. Ik kan wel soms eens stress hebben over de boerderij. Zo zetten we een paar jaar terug nieuwe stallen en daar liep ik wel een aantal dagen niet goed van. Ik maakte me zorgen dat ik die investering niet zou kunnen terugbetalen en twijfelde aan mijn beslissing. Wat dan helpt, is praten! Ik krop niks op en alleen al erover babbelen, doet een enorme last van je schouders vallen.’

Lees ook:

• Anaïs (21) en Cedric (23) winnen ‘Huis Gemaakt’: ‘Toen ik de afleveringen zag, besefte ik dat we om de domste dingen discussieerden’
• Kelly Pfaff (44): ‘Het kan me niet schelen als je rimpels, wallen of een dubbele kin ziet’
• Cath Luyten (44): ‘Ik wil geen uithangbord zijn van op latere leeftijd mama worden, maar het leven loopt gewoon niet altijd zoals je wil’