‘Ik vond het vervelend dat ik net de grote en stevige in de relatie was in plaats van het kleine prinsesje.’
Elisabeth Lucie Baeten (32): ‘Er wordt ons als vrouw altijd ingepeperd dat we schattig, klein en fragiel moeten zijn’
Elisabeth Lucie Baeten (32) is auteur, scenarist van onder meer ‘Loslopend Wild’ en actrice bekend van ‘De Laatste Dag’. ‘Ik ben wereldkampioen in people pleasen, net als Lucie uit de reeks’, vertelt ze.
Elisabeth Lucie Baeten werkte de laatste jaren vooral achter de schermen als scenarist van tv-formats. Nu is ze de voor de eerste keer in beeld te zien in ‘De Laatste Dag’ op VRT MAX. ‘Ik wilde dat altijd al heel graag doen’, vertelt ze. ‘Als kind volgde ik toneelschool en musicalstages. Op Instagram post ik ook geregeld humoristische video’s met mezelf in de hoofdrol. Deze rol ligt redelijk dicht bij mij en iedereen was enthousiast dat ik dit probeerde. Uiteindelijk is het het tofste dat ik ooit al deed!’
Had je veel zenuwen?
‘Ik oefende heel veel! Ik schreef mee aan de scenario’s, dus ik las die honderd keer waardoor ik niet enkel mijn tekst, maar ook die van mijn tegenspelers volledig uit mijn hoofd kende. Daardoor was ik eigenlijk best wel op m’n gemak als ik op de set stond.’
Wat doe je nu het liefste: schrijven of acteren?
‘Ik vind de combinatie het leukste, al ligt mijn hart toch voornamelijk bij het schrijven. Dat zou ik nooit kunnen opgeven. Maar ik merk dat ik ook wel de nood voel om zelf te creëren, vandaar dat ik ook geregeld filmpjes post op mijn Instagrampagina.’
Is het je doel om mensen aan het lachen te brengen?
‘Ja. Het ligt ook in mijn persoonlijkheid om mensen op hun gemak te stellen en blij te maken. Als daar dan ook nog eens een boodschap of een cynische steek naar iemand inzit, is dat de ideale combinatie.’
Wat is sterkte van ‘De Laatste Dag’?
‘Het is herkenbaar voor veel mensen misschien (lacht). Al hebben we het natuurlijk allemaal wat uitvergroot en overdreven. Verder hoop ik dat de humor mensen aanspreekt en dat het een ontspannende reeks is zonder drama. Je kan ernaar kijken, ontspannen en je gelukkig voelen achteraf.’
Jij speelt Lucie. Heb je veel gelijkenissen met dat personage?
‘Ja. De rode draad van de serie: niet je ontslag kunnen geven, dat is mij letterlijk zelf overkomen toen ik 26 was. Ik ging langs bij mijn baas en vertelde dat ik wilde stoppen, maar zij weigerde mijn ontslag en zei dat het wel zou goed komen. Dat was voor mij een keerpunt, want ik dacht: wat voor persoon kan niet eens haar ontslag geven?! Ik ben wereldkampioen in people pleasen, net als Lucie. Gelukkig ben ik daar wel al wat van verlost.’
Hoe pakte je dit aan?
‘Er zit iets mooi in mensen op hun gemak willen stellen. Ik ben gewoon zo! Maar er zijn natuurlijk situaties dat je dan slachtoffer van je eigen goedheid wordt. Dat wil ik niet meer, dus ik probeer daar echt aan te werken. Ik doe dat met behulp van een therapeut. Hoe erg ik het ook vind, probeer ik nu toch eerlijk te zeggen wat ik voel of denk. Dat is vaak met tranen omdat ik dit extreem moeilijk vind. Maar eigenlijk kan niemand daar iets op tegen hebben, want het zijn míjn gevoelens.’
Sinds ik doorheb dat mijn geluk niet afhangt van een paar kilootjes meer of minder, heb ik een gezonde relatie met voeding.
Vind je het vreemd om naar jezelf te kijken op tv?
‘Ja. In “De Laatste Dag” valt dat goed mee omdat ik die beelden al vaak op voorhand gezien had en ook omdat ik daar iemand anders speel. Ik vind het veel vreemder om mezelf in een talkshow te zien zitten. Ik kijk daar dan naar samen met mijn man Vincent in de zetel terwijl ik mijn pyjama aanheb en geen make-up draag, en dan vraag ik aan hem: “Is dat niet keiraar dat ík dat ben?” Dat is een heel rare beleving, maar ik denk wel dat dat zal wennen.’
Bij Flair staat self-love centraal: heb je veel zelfliefde?
‘Er is zeker nog werk, maar ik werkte er al keihard aan de voorbije jaren. Ik kan hard zijn voor mezelf, maar ik ben altijd wel redelijk goed geweest in me op het heden te focussen in plaats van me te verliezen in piekeren over de toekomst of blijven malen over dingen die in het verleden gebeurden. Ik vind het extreem moeilijk om voor mezelf op te komen, dat people pleasen dat ik eerder al zei, maar ook dat leer ik stilletjesaan. Dat is een groot cadeau dat ik mezelf geef.’
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Eigenlijk niet echt. De issues die ik heb met de binnenkant van mijn lichaam waren de laatste jaren zo groot, dat ik geen tijd had om wakker te liggen van de buitenkant. Terwijl ik vroeger heel veel complexen had.’
Zoals?
‘Ik ben groot en heb brede schouders, terwijl mijn man eerder klein en fijn is. Ik viel het laatste jaar af door ziekte en stress, wat ik niet aanraad, maar ik was vroeger zeker niet mager. Er wordt ons als vrouw altijd ingepeperd dat we schattig, klein en fragiel moeten zijn. Dat je man je moet kunnen oppakken. Ik vond het vervelend dat ik net de de grote en stevige in de relatie was in plaats van het kleine prinsesje. Ik wilde ook altijd vijf kilo minder wegen omdat slank zijn nog altijd gekoppeld wordt aan gelukkig zijn.’
Die ideaalbeelden zijn echt als de pest.
‘Absoluut! We krijgen die overal in de media te zien, maar we hoorden dat vroeger ook van de volwassen vrouwen in ons leven: mama’s, oma’s, tantes. Als zij voortdurend zeiden dat ze op dieet waren of nooit koekjes aten, dan neem je het denkbeeld dat slank beter is automatisch over als je ouder bent. Ik zie nog steeds heel wat van m’n vriendinnen daarmee worstelen. Sinds ik kinderen heb gekregen en doorheb dat mijn geluk niet afhangt van een paar kilootjes meer of minder, heb ik een gezonde relatie met voeding. Ik eet nu intuïtief wat wil zeggen dat ik in mijn mond stop waar ik zin in heb en wanneer ik daar zin in heb. Dat is soms een appel en soms een doos Pringles. Sindsdien voel ik me ook beter over hoe ik eruitzie.’
Hoe kwam je tot dat besef?
‘Ouder worden. Er is een soort rust over me neergedaald toen ik dertig werd. Ik maak me minder druk over oppervlakkige zaken zoals mijn uiterlijk en leer toch wat de echt belangrijke dingen in het leven zijn.’
Mijn kinderen zijn nog veel te jong om al op sociale media te zitten, maar in de verhaaltjes die we voorlezen en de films die we kijken over prinsen en prinsessen zitten ook heel wat verdraaide ideaalbeelden.
Ben jij als dertiger dan nog vatbaar voor perfecte plaatjes op sociale media?
‘Ik merk dat ik slechtgezind ben als ik een halfuur op mijn gsm zit. Het is eigenlijk zot dat we onszelf dit op dagelijkse basis aandoen. Bewust probeer ik me niet te vergelijken met die beelden, maar ik denk dat dit er onbewust wel insluipt. Zeker op vlak van carrière of ouderschap.’
Ga je die self-love er ook bij je kinderen bewust inpeperen?
‘Ja! Ze zijn nog veel te jong om al op sociale media te zitten, maar in de verhaaltjes die we voorlezen en de films die we kijken over prinsen en prinsessen zitten ook heel wat verdraaide ideaalbeelden. Ik probeer ze zo vaak mogelijk mee te geven dat ze goed zijn zoals ze zijn. Ik zal ook nooit commentaar geven over mijn uiterlijk als mijn kinderen het horen, want dat doet er niet toe. Ik doe heel hard mijn best om hun relatie met uiterlijk en eten heel gezond en positief te houden.’
Is het als vrouw moeilijker in deze maatschappij?
‘Zeker. Ik merk de laatste jaren dat wanneer je als vrouw iets doet voor het publieke oog, het maakt zelfs niet uit wat, het sowieso niet goed is. Er zal altijd een hele groep mensen, inclusief andere vrouwen, kwaad zijn. Zo worden sommige vrouwen online zelfs belachelijk gemaakt omdat ze te veel glimlachen of te vrolijk zijn. Wat mag je nog doen zonder dat je commentaar krijgt? Er is heel veel vrouwenhaat en ik schrik daar enorm van!’
Kreeg je zelf al vaak te maken met dat soort haat?
‘Zeker! Online valt dat mee omdat enkel mijn volgers kunnen reageren op mijn foto’s en filmpjes. Ik wil niet dat iemand die ik niet zelf ken zomaar wat slechte dingen kan neerschrijven. Maar de reacties op online artikels zijn zó giftig! Ik snap niet dat die niet gemodereerd worden. Zo merkte ik ook dat er heel veel vrouwenhaat is en ik schrik daar enorm van!’
Vertel.
‘Ik zat onlangs samen met iemand van VRT en die bevestigde dat wanneer ze iets online posten over een vrouw dat er sowieso altijd haat op komt. Ik zou die openbare reacties gewoon afschaffen, want daar wint niemand iets bij. Ik ben volledig tegen de mening van letterlijk iedereen in de wereld te laten lezen door iedereen.’
Er is heel veel vrouwenhaat en ik schrik daar enorm van!
Je bent ook mama van twee, heeft dat je self-love veranderd?
‘Innerlijk legde dat enkele pijnpunten bloot. Alys huilde heel veel. Ik hoor het woord huilbaby niet graag, maar officieel was ze dat wel. Ze huilde de héle tijd. Ze sliep enkel op mij. Ik was zeven maanden thuis met haar en dat was heel zwaar. Ik brak toen volledig en het terug opbouwen van mijn self-care daarna is eigenlijk nog steeds gaande omdat ik me zo overgaf aan dat andere mensje dat mijn wereld is. Het was en is daardoor moeilijk om voor mezelf te zorgen. Ik moet er dus echt op toezien dat ik nog dingen voor mezelf doe.’
Is de combinatie van een fulltime job en moeder zijn soms zwaar?
‘Dat is héél moeilijk! Het eerste waar ik aan inboet, zijn mijn sociale activiteiten. Ik moet echt veel naar vriendinnen sturen dat ik niet kan afspreken omdat ik gewoon té moe ben. Gezin, werk én een bruisend sociaal leven combineren is voor mij onmogelijk! Werken én een gezin hebben, is ook maatschappelijk totaal niet op elkaar ingesteld.’
Vertel.
‘Ik heb vaak het gevoel dat ouderschap niet serieus wordt genomen in onze samenleving. De politiek geeft aan dat moeders die thuisblijven om voor de kinderen te zorgen profiteren van de maatschappij. Hoe ver van de realiteit ben je verwijderd als je dit zegt? Politici hebben echt geen voeling meer met wat belangrijk is in onze samenleving: kinderen en gezondheid.’
Het is goed dat je dit als publiek figuur durft aan te kaarten op je sociale media.
‘Toen ik nog maar zevenduizend volgers had, deed ik dit zonder nadenken. Nu nog altijd, maar heel soms denk ik: kan ik dit blijven doen? Maar ik heb het gevoel dat ik niet anders kan. Het is een van de redenen dat mensen me volgen omdat ik die pijnpunten dúrf aan te kaarten!’
Ik moet echt veel naar vriendinnen sturen dat ik niet kan afspreken omdat ik gewoon té moe ben. Gezin, werk én een bruisend sociaal leven combineren is voor mij onmogelijk!
Self-love slaat ook op mentaal welzijn. Je had het eerder al over people pleasen, maar zijn er nog dingen waar je wakker van ligt?
‘Als ik alcohol drink, al is het maar één glas wijn, word ik in het midden van de nacht wakker en dan háát ik mezelf echt omdat ik dat glas alcohol heb gedronken. Ik haal mezelf dan helemaal neer, geen idee waarom. Twee maanden geleden besloot ik dat ik dit beu was en stopte ik met drinken. Sindsdien ben ik verlost van die zelfhaatnachten en dat is toch een opluchting, want het verpestte mijn dag erna ook helemaal.’
Vanwaar kwam dit?
‘Géén idee! Ik ben niet katholiek opgevoed, maar ik denk dat dit toch een soort catholic guilt is. Het idee dat gratis plezier niet bestaat. Je moet er toch een beetje voor boeten of afzien. Ik geloof daar absoluut niet in hoor, maar ’s nachts blijkbaar wel.’
Laat je je beïnvloeden door negatieve commentaar op de serie?
‘Ik zit niet op Twitter en Facebook, dus ik heb geen idee wat zich daar afspeelt. Net zoals ik me ook niet laat neerhalen door recensies, want dat is de subjectieve mening van één persoon. Ik lees alleen maar positieve en keilieve berichten. Ik zou ook niet weten waarom mensen zouden haten op de reeks, want het enige wat we willen, is mensen laten lachen. We willen niemand beledigen of we nemen geen grote standpunten in, het is gewoon ontspannende televisie.’
Tot slot: wat brengt de toekomst nog voor jou?
‘Ik doe mee aan “De Slimste Mens ter Wereld”, dat is heel leuk en spannend. Ik schrijf ook aan een nieuwe comedyreeks voor VRT 1, maar waarover die gaat mag ik nog niet zeggen. Er zijn nog wat leuke dingen op komst, maar ik kan eerlijk gezegd maar één maand ver in de toekomst kijken, anders word ik gek!’
Ga je je supergoed voorbereiden op ‘De Slimste Mens’?
‘Ik dacht van wel, maar ondertussen is de eerste opname al over twee weken en heb ik nog niet kunnen studeren (lacht). Ik kijk wel naar het nieuws en ik noteer namen waarvan ik denk dat ze zullen terugkomen in de quiz.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
