'Ik heb het gevoel dat zulke dingen meer en meer geaccepteerd worden in onze maatschappij.'
Ellen Sterckx (24) in ‘Onder vuur’: ‘Ik voelde me vroeger vaak onzeker over mijn lichaamshaar, maar nu laat ik mijn oksel- of beenhaar gewoon staan’
Ellen Sterckx (24) speelt nieuwkomer Jade in het derde seizoen van ‘Onder vuur’. ‘Ik blijf er elke dag op toezien dat ik lief ben voor mezelf. Dat móet ook, want je bent de enige persoon met wie je sowieso honderd procent zeker je hele leven opgescheept zit’, vertelt de actrice.
Het brandweerkorps van Post Oosteroever krijgt in het nieuwe seizoen versterking van onder meer tattoo artist Jade. Ze heeft een grote drang naar onafhankelijkheid en geeft geen bal om wat anderen van haar denken. In tegenstelling tot de andere brandweerlieden is de brandweer niet haar leven, maar gewoon haar job. Haar droom is namelijk om een eigen tattoozaak te openen. ‘Ik had zoveel zin om dat personage te spelen, dus ik was héél blij dat ik de rol had’, vertelt Ellen. ‘Het is namelijk niet omdat iets goed aanvoelt en je denkt dat je een auditie goed deed, dat dat ook automatisch een positieve uitkomst heeft.’
Wat sprak je zo aan in de reeks?
‘Er hangt een bootcamp aan vast om de brandweerstiel wat onder de knie te krijgen en dat leek me ontzettend interessant!’
Waren het pittige draaidagen?
‘Er werd me op voorhand aangeraden om naar de fitness te gaan omdat het ontzettend zwaar is om met dat pak en die ademlucht rond te sleuren. Het is ook bijzonder warm, je zweet je te pletter. Verder zijn er veel nachtopnames die je bioritme in de war sturen, die combinatie maakt het zwaar, maar tegelijkertijd ook zalig!’
Heb je je voorbereid op deze rol?
‘Ik kocht wel degelijk een fitnessabonnement en ik ben echt beginnen trainen, want ik deed toen niks van sport. Ik kreeg de smaak echt te pakken, want ik merkte al snel dat sporten niet enkel fysiek, maar ook mentaal enorm veel deugd doet.’
Ik word vaak voor castings gevraagd waar ze op zoek zijn naar een vrouw die wat stoerder is, zich laat horen en standpunten durft in te nemen.
We kennen je vooral uit de theaterwereld, is dit je eerste grote tv-rol?
‘Klopt. Ik speelde eerder al enkele kleine rollen op tv waarvoor ik één of twee draaidagen had. Maar ik kroop nog nooit eerder in een personage zoals Jade in “Onder vuur” waarvoor ik ook een lange periode op set stond. Ik vond dat heel bijzonder!’
Hoop je dat deze rol deuren opent naar andere reeksen en films?
‘Absoluut. Ik vond het een hele fijne ervaring. Het is compleet anders dan in een theatervoorstelling spelen, wat minstens even leuk is, en ik kijk er met zoveel mooie herinneringen op terug. Ik ben trots op het eindresultaat en ik hoop dat er nog zulke projecten op mijn pad komen.’
Is het moeilijk om in Vlaanderen door te breken als actrice?
‘Goh ik bekijk dat niet zo. Ik vind leren (toneel)spelen, groeien dankzij elk project, mooie personages mogen neerzetten en samenwerken met inspirerende mensen belangrijker dan per se naam maken bij het grote publiek of bekend worden.’
Ik ben lang voor een vrouw, ik meet 1m80 en ik heb donker lichaamshaar. Vele andere meisjes in m’n klas waren een pak kleiner en hadden nog niet veel lichaamshaar, dus dan voel je je snel anders en dat maakte me onzeker.
Wist je altijd al dat je actrice wilde worden?
‘Ik wilde als klein meisje allerlei dingen worden als ik later groot was (lacht). Ik entertainde wel altijd graag mensen rondom mij. Ik was altijd aan het zingen, dansen of toneeltjes aan het opvoeren. Ik had heel graag dat mensen naar me keken.’
Wat vind je zo leuk aan acteren?
‘Ik vind het heerlijk om verhalen te vertellen door je volledig in een personage in te leven. Je krijgt ook enorm veel sympathie en empathie voor anderen omdat je net door iemand anders te spelen die personen veel beter leert kennen én begrijpen. Het verruimt je blik enorm! Bij Jade in “Onder vuur” was ik niet altijd akkoord met de dingen die zij deed, maar door haar te spelen, snap je wel waarom ze bepaalde keuzes maakt en leer je dat ook appreciëren.’
Heb je veel gelijkenissen met je personage Jade?
‘Ik denk dat mensen mij in real life wel meestal percipiëren zoals Jade. Ik word vaak voor castings gevraagd waar ze op zoek zijn naar een vrouw die wat stoerder is, zich laat horen en standpunten durft in te nemen. Dat leunt ook dicht aan tegen wie ik ben. Terwijl ik het net lastiger vind om rollen te spelen die dichter bij mezelf liggen omdat ik dan moet oppassen dat ik nog steeds een personage speel en niet gewoon herval ik wat ík zou zeggen of doen.’
Voel je zoals haar ook die drang naar onafhankelijkheid?
‘Zeker. Waar we wel in verschillen is dat Jade die vrijheid grijpt ook als dit ten koste gaat van mensen die haar graag zien, terwijl ik net een grote angst heb om mensen te kwetsen.’
Jade trekt zich niet aan wat anderen over haar denken, herken je dat je m’en foutisme in jezelf?
‘Totaal niet! Ik kan wel makkelijk opmerkingen aan de kant schuiven die gaan over hoe ik eruitzie of over hoe ik een bepaalde rol neerzette omdat dat of mij niet boeit of een momentopname is. Maar als ze kritiek hebben op wie ik ben als persoon kwetst dat mij wel en dat kan ik niet naast me neerleggen.’
Als je luidop mag dromen: wat wil je nog bereiken op professioneel vlak?
‘Ik hoop gewoon dat ik voor altijd mag blijven spelen! Of dat nu pakweg als Cat Woman is, maakt me niet uit, zolang ik maar kansen krijg om te blijven groeien.’
Kan je momenteel leven van je beroep als actrice?
‘Zeker. Ik doe ook veel dingen die mensen niet zien, zoals mijn werk achter de schermen. Ik ben heel blij dat we in een land wonen waar kunst terecht als belangrijk wordt beschouwd, waardoor ik bepaalde subsidies en ondersteuningen krijg om als actrice te kunnen leven.’
Onze samenleving is heel prestatiegericht. We worden eigenlijk opgevoed met het principe dat we elke dag de beste versie van onszelf moeten proberen zijn. Dat is toch vermoeiend!
Bij Flair staat self-love centraal: heb je veel zelfliefde?
‘Ik zit goed in mijn vel. Ik ben daar ook trots op, want ik werkte daar enorm hard aan. Ik worstelde lange tijd met hoe ik eruitzag en wie ik was als persoon. Ik kan nu in de spiegel kijken en omarmen wie ik ben. Soms slaat die onzekerheid toch nog toe, maar ik blijf er dus elke dag op toezien dat ik lief ben voor mezelf. Dat móet ook, want je bent de enige persoon met wie je sowieso honderd procent zeker je hele leven opgescheept zit (lacht).’
Van waar kwam die onzekerheid vroeger?
‘Ik vergeleek mezelf vroeger heel vaak met anderen. Ik ben lang voor een vrouw, ik meet 1m80 en ik heb donker lichaamshaar. Vele andere meisjes in m’n klas waren een pak kleiner en hadden nog niet veel lichaamshaar, dus dan voel je je snel anders en dat maakte me onzeker. Nu ik beter in mijn vel zit, laat ik mijn oksel- of beenhaar gewoon staan.’
Krijg je daar nu nog soms commentaar op?
‘Eigenlijk niet. Zeker niet van mijn vrienden, want hen boeit het niet hoe ik eruitzie, maar wel hoe ik ben als persoon. Ik heb ook het gevoel dat zulke dingen meer en meer geaccepteerd worden in onze maatschappij. Gelukkig maar!’
Heb je nu nog bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Ik wil daar eigenlijk niet te veel bij stilstaan. Natuurlijk zie ik soms dingen in de spiegel die ik minder leuk vind aan mezelf, maar ik probeer daar zo weinig mogelijk aandacht aan te schenken en mijzelf vooral in z’n geheel te bekijken in plaats van te focussen op kleine zogenaamde “minpuntjes”.’
Waarom zijn we zo streng voor onszelf?
‘Onze samenleving is heel prestatiegericht. We worden eigenlijk opgevoed met het principe dat we elke dag de beste versie van onszelf moeten proberen zijn. Dat is toch vermoeiend! Iedereen heeft toch eens zin om een dag gewoon in de zetel te hangen zonder noemenswaardige dingen te verwezenlijken (lacht)? Je moet ook niet continue streven naar meer willen hebben. Het leven is geen competitie. Als iemand een promotie krijgt, wees blij voor hem/haar/die in plaats van jaloers te zijn en te denken dat jij nu ook moet klimmen op die ladder.’
Ben je soms nog vatbaar voor stereotiepe ideaalbeelden of perfecte plaatjes?
‘Zeker! Ik scrol soms door Instagram en als ik vrouwen zie die Pilates doen, vraag ik me ook onmiddellijk af of ik niet ook elke ochtend oefeningen moet doen om zo’n strakke poep of dunne armen te krijgen.’
Hoe probeer je die knop om te zetten?
‘Door te beseffen dat iedereen net mooi is door zijn/haar/hun unieke features! Ik kan echt naar vriendinnen kijken en denken: wat een mooie neus of mooie lippen terwijl die allesbehalve conform het stereotiepe schoonheidsideaal zijn.’
Wil dat zeggen dat je dan tegen cosmetische ingrepen bent?
‘Totaal niet. Iedereen moet vooral doen waar ze zich goed bij voelen. Ik vind het ook oneerlijk dat we plastische chirurgie om er mooi uit te zien afbreken omdat het zogezegd “valsspelen” of “bedrog” is, terwijl je met make-up en een goede styling er ook volledig anders kan uitzien en dat vinden we dan helemaal niet erg. Zolang je dit alles maar doet omdat je het zélf mooi vindt, en niet om te voldoen aan wat de maatschappij als mooi bestempelt. Terwijl ik besef dat die grens onwaarschijnlijk moeilijk is. Ik weet ook soms niet of ik iets mooi vind omdat ik het écht mooi vind of omdat ik het honderden keren zag passeren in mijn feed op sociale media.’
Ik vind volwassen zijn ongelooflijk moeilijk. In de ideale wereld had ik het allermooiste huis in Brussel. Maar ik heb een zalig leven en ik wil daar vooral dankbaar voor zijn in plaats van te piekeren dat ik op dit moment nog geen huis kan kopen.
Self-love slaat uiteraard ook op mentaal welzijn: zijn er bepaalde dingen waar jij mee worstelt?
‘Ik maak me heel veel zorgen over de staat waarin onze wereld zich bevindt. Er is veel gruwel en pijn, en daarbovenop zitten we nog eens op een brandende planeet door global warming. Ik probeer mijn steentje bij te dragen waar ik kan, maar dat voelt vaak zo nutteloos.’
Vind je het als twintiger moeilijk om te overleven in deze steeds duurder wordende maatschappij?
‘Absoluut. Ik vind volwassen zijn ongelooflijk moeilijk. In de ideale wereld had ik het allermooiste huis in Brussel. Maar ik heb een zalig leven en ik wil daar vooral dankbaar voor zijn in plaats van te piekeren dat ik op dit moment nog geen huis kan kopen. Er zijn mensen die met veel minder moeten rondkomen terwijl ik wel elke maand mijn huur kan betalen en daarnaast nog iets leuk kan doen met vrienden. Maar het blijft soms moeilijk om alle ballen in de lucht te houden. Zeker omdat ik ook graag voor anderen zorg en hen veel aandacht wil geven waardoor ik mezelf soms voorbij loop. Ik probeer dus goed mijn grenzen te stellen.’
Tot slot: waarom moeten we zeker kijken naar het derde seizoen van ‘Onder vuur’?
‘De interventies zijn dit seizoen heel cool! Verder is de dynamiek tussen de gevestigde waarden en de nieuwkomers ook heel tof!’
‘Onder vuur’ zie je vanaf 10 november elke zondag om 21u op VRT 1 en via VRT MAX.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
