Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
Emilie De Roo
© Play4

‘Ik had sterke vrouwen als voorbeelden waardoor ik nooit problemen had met mijn plek op te eisen in een wereld die toch vooral nog gedomineerd wordt door mannen.’

Emilie De Roo (43) in ‘Nonkels’: ‘Ik laat me niet aan de kant schuiven of de mond snoeren’

Herlinde Matthys
Herlinde Matthys Webjournalist

Emilie De Roo speelt Delphine in de populaire reeks ‘Nonkels’ waarvan je momenteel het tweede seizoen op Play4 en Streamz kan zien. We spraken met haar over de nieuwe afleveringen en self-love. ‘Ik vind de zelfrelativering in de reeks heerlijk, lang leve eens goed met jezelf kunnen lachen’, zegt de actrice.

Luc (Jelle De Beule), Pol (Wim Willaert) en Willy (Rik Verheye), drie West-Vlaamse broers, kwamen voor een uitdaging te staan toen de Kameroense vluchteling Innocent Dipanda (Blaise Afonso) plots onaangekondigd voor de deur stond. Een heuse aanpassing voor de nonkels en hun komische familieleden, die nogal gehecht zijn aan hun rust. In de seizoensfinale van het eerste seizoen trouwt Innocent met Pol zodat hij in het land kan blijven. Maar in de nieuwe afleveringen wordt Innocent verliefd. Daarnaast krijgt Willy concurrentie op de kunstgrasmarkt en probeert Luc onder de plak van Carine (Isabelle Van Hecke) vandaan te kruipen. Delphine, gespeeld door Emilie De Roo die je ook kan kennen uit ‘De Twaalf’ en ‘Beau Séjour’, probeert er dan weer alles aan te doen om Willy meer te laten settelen met haar. ‘Ik heb totáál geen gelijkenissen met Delphine’, lacht Emilie De Roo. ‘Ik ben eigenlijk een wildebras, maar in “Nonkels” mag ik even het meisjemeisje in mezelf loslaten, dat is ook heel leuk. Vanaf ik die kleren aantrek, voel ik me Delphine. In real life ben ik totaal niet zo materialistisch.’

Heb je last met het West-Vlaams onder de knie te krijgen?

‘Ik woon op de grens tussen West- en Oost-Vlaanderen. Ik zat in West-Vlaanderen op school en de helft van m’n familie is West-Vlaams. Het zit er dus wel zeker in, al komen er ook soms Oost-Vlaamse klanken uit (lacht). Ik krijg gelukkig af en toe tips van de rasechte West-Vlamingen op de set als ik iets verkeerd uitspreek.’

Is er een verschil tussen het eerste en tweede seizoen?

‘De personages evolueren. Zo zal Luc wat meer van zich afbijten en ook Delphine begint wat meer haar plek op te eisen. Verder krijgt Willy ook te maken met problemen, dus het rommelt bij de Persyntjes. Ze kunnen de schijn minder hoog houden dat alles rozengeur en maneschijn is.’

We moeten eigenlijk helemaal geen schrik hebben van woke. We moeten gewoon rekening houden met elkaars gevoeligheden.

Wat is de sterkte van de reeks?

‘We amuseren ons te pletter op de set en ik denk dat dat echt van het scherm afspat.’

Had je vaak de slappe lach tijdens het draaien?

‘Enorm veel! Ik vind het jammer dat ze de bloopers nooit tonen! Als Wim naar mij kijkt met zijn droopy ogen vind ik het heel moeilijk om serieus te blijven (lacht). Ik amuseerde me ook rot met Monnie de naaktkat. Die heeft ook geen haar in haar neus waardoor ze voortdurend niest en daar vlogen dan slierten groen snot uit. Ik draag als Delphine altijd mooie kleren, dus telkens Monnie moest niezen, probeerde ik ze zo ver mogelijk van mij te houden. Hilarisch!’

In heel deze wokecultuur zijn mensen voorzichtig met wat ze zeggen, maar in ‘Nonkels’ is er wel nog plaats voor een politiek incorrecte mop: vind je dat een verademing?

‘Eigenlijk houden we de Vlaming een spiegel voor, we lachen namelijk met hoe sommige mensen reageren in bepaalde situaties. We moeten eigenlijk helemaal geen schrik hebben van woke. We moeten gewoon rekening houden met elkaars gevoeligheden.’

Het was altijd mijn droom om te acteren, maar het is heel moeilijk om door te breken als je geen acteeropleiding had.

Je begon relatief laat met acteren. Was dat een bewuste keuze?

‘Nee. Het was altijd mijn droom om te acteren, maar het is heel moeilijk om door te breken als je geen acteeropleiding had. Ik probeerde heel wat dingen waaronder Kenji Minogue, en dat was eindelijk een schot in de roos. Plots hadden we dankzij die popgroep een groot bereik en was ik gelanceerd. Ik ben daar superblij mee, want ik doe mijn job ontzettend graag. Ik heb een dolle vier jaar achter de rug!’

Heb je nog grote dromen op professioneel vlak?

‘Ik zou heel graag mijn eigen reeks maken. Ik ben daar nu al mee bezig. Het is zwarte komedie. Verder zou ik het heel fijn vinden als er een derde seizoen van “Nonkels” zou komen. Ik ben heel benieuwd wat er nog in de ideeëndoos van Rik en Jelle zit, ze mogen me sowieso opbellen!’

Ik had sterke vrouwen als voorbeelden waardoor ik nooit problemen had met mijn plek op te eisen in een wereld die toch vooral nog gedomineerd wordt door mannen. Ik wéét dat ik m’n plek verdien, dus ik laat me niet aan de kant schuiven of de mond snoeren.

Bij Flair staat self-love centraal: heb je veel zelfliefde?

‘Ik zie mezelf graag! Ik saboteer mezelf ook weleens. Zo sport ik keihard en wanneer ik thuiskom, is het eerste wat ik doe een stuk chocolade eten (lacht). Maar dat moet kunnen! Ik heb eigenlijk nooit problemen gehad met mezelf te omarmen omdat ik opgroeide in een familie met enkel maar sterke vrouwen.’

Vertel.

‘Ik had sterke vrouwen als voorbeelden waardoor ik nooit problemen had met mijn plek op te eisen in een wereld die toch vooral nog gedomineerd wordt door mannen. Ik laat me dus niet aan de kant schuiven of de mond snoeren. Ik heb verder het hart op de tong, dus ik zal altijd zeggen wat ik denk of voel. Wat mijn zelfvertrouwen ook een boost gaf, was Kenji Minogue.’

Hoezo?

Ik stond toen hoogzwanger in een spandexpakje op het podium te zingen. Dat was mijn manier om te zeggen: dit ben ik, het is te nemen of te laten. Dat voelt heel bevrijdend. Mensen moeten je aanvaarden zoals je bent, punt. Jij moet je niet aanpassen aan hun denkbeelden of voorwaarden. Als je dat beseft, wordt het leven een pak makkelijker.’

Mijn kinderen zagen dat hun mama zich niks aantrok van een vetrolletje hier en daar in dat spannend pakje op het podium, dus ik hoop dat ik voor hen ook een goed voorbeeld kan zijn en dat ze gewoon zichzelf mogen zijn.

Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?

‘Natuurlijk. Ik wil al heel mijn leven slanker zijn. Langs de andere kant kreeg ik twee kinderen, dus het is normaal dat ik geen superstrak bikinilijf meer heb.’

Waarom zijn we toch zo streng voor onszelf?

‘Ik groeide op in de jaren 90 toen het schoonheidsideaal heroine chic was met onder meer Kate Moss als grote voorbeeld. We zagen modellen zoals haar als dé norm terwijl dat enorm onrealistisch is. Ik ben blij dat er nu toch al een pak meer diversiteit te zien is op tv.’

Ga je die self-love er ook inpeperen bij je kinderen?

‘Dat is moeilijk. Ik heb een dochter van elf die begint te puberen en je merkt dat ze zich toch op die leeftijd al bewust is van haar lichaam. Ik probeer haar daar zo goed mogelijk in te begeleiden. Ze zagen dat hun mama zich niks aantrok van een vetrolletje hier en daar in dat spannend pakje op het podium, dus ik hoop dat ik voor hen ook een goed voorbeeld kan zijn en dat ze gewoon zichzelf mogen zijn.’

Merk je dat het als actrice die veertig plus is soms moeilijk wordt om rollen te scoren?

‘Ik voel dat daar toch stilletjesaan een kentering in komt. Zo brak ik net rond mijn veertigste door! De reeks die ik schrijf, daar komen alleszins ook vrouwen van alle leeftijden in voor. Als vrouw moeten we echt iets meer durf hebben en opkomen voor wat we willen.’

Ik vind de zelfrelativering in deze reeks ook heerlijk, lang leve eens goed met jezelf kunnen lachen.

Self-love slaat uiteraard ook op mentaal welzijn: zijn er dingen waar jij soms mee worstelt?

‘Ik ben gelukkig geen piekeraar. Maar net zoals elke mens op deze aardbol kan ik me ook weleens zorgen maken om iets of stress hebben. Ik trek dan m’n loopschoenen aan, want die stress zet zich op m’n lichaam en dan verkramp ik helemaal. Sporten is de beste manier om mijn gedachten op een rijtje te zetten.’

Kreeg je al te maken met negatieve reacties?

‘Sowieso. Ten tijde van Kenji Minogue had je lovers, maar zeker ook haters. Ik trek me dat niet aan, want ik besef dat ik niet voor iedereen goed kan doen. Daar moet je niet naar streven, dat is een utopie. Omring je gewoon met mensen waar je je wél goed bij voelt.’

Tot slot: waarom moeten we zeker kijken naar het tweede seizoen van ‘Nonkels’?

‘Je kan tijdens een aflevering alles loslaten en eens goed lachen! Als je je goed amuseerde met het eerste seizoen, dan zal dat sowieso ook het geval zijn met de nieuwe afleveringen. Ik vind de zelfrelativering in deze reeks ook heerlijk, lang leve eens goed met jezelf kunnen lachen.’

Het tweede seizoen van ‘Nonkels’ staat op Streamz en kan je vanaf 18 april ook elke donderdag zien op Play4 en GoPlay.

Lees ook:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' '