‘Mezelf graag zien gaat beter en beter. Ik heb jaren achter de rug waarin er veel pijn was. Maar die pijn zorgt ook voor groei.’
Evelien Bosmans (33): ‘Mama zijn is boeiend. Maar soms denk ik: help, kan iemand me een handleiding geven?!’
Evelien Bosmans speelt opnieuw Flo in het tweede seizoen van de populaire reeks ‘F*** You Very, Very Much’. ‘Ik ben nu in mijn dertigerjaren nog meer zoekende naar wie ik ben en wat ik wil doen, dan in mijn twintigerjaren’, zegt de actrice.
In het eerste seizoen probeert Flo, gespeeld door Evelien Bosmans, er alles aan te doen om aan de bak te raken als actrice. Ze heeft bakken talent, maar het ontbreekt haar wat aan zelfvertrouwen. In het tweede seizoen brak ze door dankzij haar rol als Kim Clijsters en is ze eindelijk een succesvolle actrice. Ook in haar privéleven loopt alles op rolletjes, want ze zoekt samen met haar vriendin een zaaddonor voor hun allereerste kindje.
Hoopte je dat er tweede seizoen zou komen?
‘Ja! Bert, de schrijver, zei heel lang dat hij geen inspiratie had voor nieuwe afleveringen. Voor hem was het afgerond en hij wilde zich focussen op andere dingen. Plots belde hij dat hij een geniaal idee had voor een tweede seizoen en ik sprong echt een gat in de lucht!’
Deze journaliste schreef het verrijkende boek ‘Soms wil ik een kind’ over haar twijfels om mama te worden. Jantine Jongebloed (35): ‘Je kan je als kinderloze vrouw makkelijker een voorstelling maken van de zware dingen, dan van de mooie dingen.
Wat is volgens jou de sterkte van de reeks?
‘Bert is een geniale schrijver. Wat hij zowel tekstueel als visueel bedenkt, is geweldig. Daarnaast komen er heel wat taboedoorbrekende onderwerpen aan het bod voor vrouwen zoals abortus. Dat gebeurt in ieders omgeving, maar niemand durft daar echt over te praten. In “F*** You Very, Very Much” worden die heel herkenbaar weergegeven. Je kan abortus in een dramaserie steken, wat ook sterk is, maar dan is dat onmiddellijk heel zwaar. Bij ons wordt het op een lichtere, frivole toon aan de man gebracht zoals dat ook echt gebeurt in vriendinnengroepen.’
Is ‘F*** You Very, Very Much’ een typische vrouwenreeks volgens jou?
‘Nee. Reeksen met vrouwen in de hoofdrol worden meestal vooral door vrouwen bekeken, maar ik heb het gevoel dat ook veel mannen naar “F*** You Very, Very Much” kijken. Zo deed ik een paar maanden geleden mijn auto binnen voor een onderhoud en de garagist was grote fan van de serie. Iets later kwam er een collega van hem binnen en ook hij was laaiend enthousiast. Omdat het niet zo’n conventionele vrouwenreeks is, trekt het een veel breder publiek aan.’
Vind je het een goede zaak dat vrouwen steeds meer de hoofdrol krijgen in sterke reeksen?
‘Zeker! Vrouwen spelen tegenwoordig gelukkig vaak de dragende rol. We mogen nu wel spreken van 50 % mannen en 50 % vrouwen in de hoofdrol. Natuurlijk mag het altijd nog meer (knipoogt).’
‘F*** You Very, Very Much’ is een genre dat we in België nog niet veel gezien hebben. Ben jij zelf ook een grote fan?
‘Enorm. Als ik bepaalde scènes voor de eerste keer in het script lees, moet ik soms een keer slikken en denk ik vaak: hoezo (lacht)? Ik had dat bijvoorbeeld met die Power Ranger in het eerste seizoen. Op papier snap ik dat magisch realisme vaak niet, maar als ik het dan effectief zie op de set klopt het gewoon en vind ik het supertof! Dat edgy en vreemde kantje, maakt de serie des te specialer. Ik snap dat kijkers hier in het begin aan moeten wennen, maar eens je erin zit, ben je wel volledig mee.’
Heeft het tweede seizoen enkele belangrijke verschillen met het eerste seizoen?
‘Sowieso, de nieuwe afleveringen zijn een pak langer. Dat heeft een impact op de vertelstructuur, want elke aflevering is bij wijze van spreken een korte film. Terwijl seizoen 1 meer sitcom was. Seizoen 2 is veel emotioneler, je krijgt echt een inkijk in de gevoelswereld van de personages. Wat ook kan omdat de afleveringen langer duren. Ik vind seizoen 2 nóg beter dan het eerste!’
Langs de ene kant vind ik het superboeiend om uit te zoeken hoe dit nieuwe leven als mama in elkaar zit. Maar langs de andere kant denk ik soms: help, kan iemand me een handleiding geven?!
Heb je veel gelijkenissen met je personage?
‘Niet echt. Flo is heel neurotisch en hypchonder. Ik ben net het omgekeerde! Bij mij duurt het veel te lang voor ik naar een dokter stap. Ik heb zelfs geen huisarts. Fysieke dingen slepen bij mij vaak aan omdat ik altijd wel denk dat het vanzelf terug goed zal komen. Smetvrees heb ik wel een beetje, maar in veel lichtere mate dan Flo. Ze worstelt verder om het te maken als actrice, iets wat ik gelukkig nooit heb moeten meemaken, maar wel vaak zie in mijn omgeving. Het is nu eenmaal een heel onzeker beroep. Tot slot heeft Flo een complexe relatie met haar mama, terwijl ik en mijn mama twee handen op één buik zijn. Ze past heel vaak op Charlie en omi is daardoor eigenlijk een belangrijk stuk van mijn gezinnetje. Charlie en mijn mama hebben echt een hele diepe connectie, dat is zo mooi om te zien.’
Ben je net als Flo zo braaf en een wereldverbeteraar?
‘Ik ben niet zo activistisch. Ik kan me wel heel vurig inzetten voor iets, maar het ebt iets sneller weg. Zo kan ik plots vegetariër zijn na het zien van een documentaire over vlees eten en dan predik ik dat bij mijn familie en vrienden, maar na een tweetal maanden stop ik er weer mee.’
Radiopresentatrice Jolien over de combinatie van mama zijn en werken: Jolien Roets (37) zet dj J.ROOTS even op het achterplan voor het moederschap
Heb je het gevoel dat jij net als de hoofdpersonages soms nog zoekende bent als dertiger?
‘Ja! Zeker omdat het bij mij niet loopt zoals het traditionele plaatje. Normaal ontmoet je iemand, koop je samen een huis, krijg je een kindje en word je oud samen. Ik ging uiteen met mijn partner, dus ik ben in mijn dertigerjaren nu nog meer zoekende naar wie ik ben en wat ik wil doen, dan in mijn twintigerjaren.’
Maakt dat je soms bang?
‘Ja. Langs de ene kant vind ik het superboeiend om uit te zoeken hoe dit nieuwe leven als mama in elkaar zit. Maar langs de andere kant denk ik soms: help, kan iemand me een handleiding geven?!’
Had je net als Flo een grote kinderwens?
‘Goh, bij mij gebeurde dat eigenlijk heel spontaan. Het voelde gewoon goed.’
Is de combinatie van actrice en mama zijn soms pittig?
‘Absoluut! Dat vraagt een hele goede planning. Het enige lichtpuntje aan het co-ouderschap is dat ik me niet meer schuldig hoef te voelen als ik me volledig op mijn werk smijt op de dagen dat Charlie niet bij mij is. Ik probeer zoveel mogelijk werkgerelateerde dingen op die dagen in te plannen zodat ik alle tijd heb voor hem als hij bij me is. Dat zorgt voor veel meer structuur in mijn hoofd.’
Voel je je soms nog schuldig als je toch eens moet werken als Charlie bij je is?
‘Ik kan dat beter naast me neerleggen, want ik ben natuurlijk meer dan alleen maar een mama. Ik ben ook een vrouw die haar job ontzettend graag doet en daar ook veel tijd en energie wil insteken. Als actrice heb ik nu eenmaal lastige uren. Soms ben ik een hele dag thuis als Charlie op school zit en moet ik een voorstelling spelen ’s avonds als ie net thuis is. Dan zegt ie soms: “Niet weggaan mama”, omdat hij ons avondritueel samen heel belangrijk vindt. Maar ik vind het belangrijk dat ik hem duidelijk maak dat dat ook iets is dat ik graag doe. Zo leert hij dat werk ook iets tof is!’
Het enige lichtpuntje aan het co-ouderschap is dat ik me niet meer schuldig hoef te voelen als ik me volledig op mijn werk smijt op de dagen dat Charlie niet bij mij is.
Flo is in de reeks samen met Kato (Violet Braeckman). Is het soms awkward om met een vrouw te kussen op de set?
‘Dat maakt me niets uit. Ik kus liever een vrouw, dan een man op de set. Ik ben zelf heteroseksueel, dus het is minder awkward om een vrouw te kussen. Het gesprek dat daaraan vooraf gaat, waarin je allebei aangeeft wat je fijn en niet fijn vindt, is ook minder beladen en meer to the point. Ik vind het ook leuk dat de reeks zo divers is en dat ik iemand van de LGBTQIA+-gemeenschap mag vertegenwoordigen.’
Is het tof om op de set te staan met goede vriendinnen?
‘Dat is een cadeau! Ik ben eigenlijk niet zo’n heel sociaal persoon in een groep, ik ben beter in één-op-één gesprekken. In ons beroep kom je bij elke productie in een nieuwe groep terecht wat wel voor wat stress zorgt. Dat is bij deze reeks natuurlijk niet het geval! Ik voel me supercomfortabel, want het zijn mijn vriendinnen.’
Is het moeilijk om niet de slappe lach te krijgen?
‘Ja! Al gedragen we ons uiteraard heel professioneel. We kunnen na het draaien nog genoeg lachen hé (lacht).’
Mezelf graag zien gaat beter en beter. Ik heb jaren achter de rug waarin er veel pijn was. Maar die pijn zorgt ook voor groei.
Bij Flair staat self-love heel centraal: zie jij jezelf graag?
‘Dat gaat beter en beter. Ik heb jaren achter de rug waarin er veel pijn was. Maar die pijn zorgt ook voor groei! De momenten in je leven dat je op je diepste punt zit, zijn tegelijkertijd de momenten dat je het meeste transformeert.’
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Als ik mezelf mocht recreëren, dan zou ik er volledig anders uitzien. Maar eigenlijk ben ik ook heel blij en ben ik tevreden met wie ik zie in de spiegel. Ik zie veel van mijn vriendinnen worstelen. Maar je moet het echt met jezelf doen! Je kan er dan maar beter het beste van maken. Ik probeer echt mild te zijn voor mezelf en vergeef mezelf veel.’
Hoe probeer je jezelf op te peppen als je toch een slechte dag hebt?
‘Opnoemen waar ik dankbaar voor ben. Zo heb je echt snel een grote lijst van pluspunten en wordt waar je over piekert plots iets banaal.’
Kreeg jij al te maken met negatieve comments en raken die jou?
‘Ik bleef daar tot nu toe, denk ik, van gespaard omdat ik niet echt in mijn privéleven laat kijken en ik ben ook niet zo actief op sociale media. Zo spaar ik mezelf, want ik vind dat heel eng.’
Ga je je zoontje ook proberen wapenen tegen de toch soms harde buitenwereld?
‘Ik zou het allerliefste iedere dag naast mijn kindje lopen en iedereen die er iets verkeerd tegen zegt of doet gewoon opzij duwen, maar dat gaat natuurlijk niet. Als Charlie in de speeltuin niet mag meespelen, dan is het aan hem om dat op te lossen. Dat zal hem ook lukken. Hij wordt er ook sterker van als ik me niet voortdurend moei. Door die eerste afwijzingen zal ie later ook beter met tegenslagen kunnen omgaan. Ik leer Charlie ook dat alle emoties goed zijn.’
Journaliste Karine heeft het onder meer ook over het moederschap: Karine Claassen (32): ‘Ik durf meer mezelf zijn sinds ik mama ben’
Vertel.
‘Veel ouders proberen hun kind te sussen als het verdrietig of kwaad is, maar ik laat die emoties toe, want we mogen die eigenlijk ook ervaren. Ik vind dat we dat allemaal mogen bespreekbaar maken, ook al is hij nog maar vier.’
Ben jij als persoon veranderd door mama te worden?
‘Ja. Bij mij was dat een complete transformatie. De liefde die ik voor mijn kind voel, heb ik nog nooit eerder ervaren. Het is alsof ik mijn hart buiten mijn lichaam draag. Ik begrijp dat sommigen bewust geen kinderen willen, maar persoonlijk zou ik dat gevoel nooit willen missen.’
De liefde die ik voor mijn kind voel, heb ik nog nooit eerder ervaren. Het is alsof ik mijn hart buiten mijn lichaam draag.
Waarom moeten we zeker naar seizoen 2 van ‘F*** You Very, Very Much’ kijken?
‘Het is gewoon keigoed! Het is nóg beter dan het eerste! Ik ben er heel trots op.’
Hoop je dat er nog een derde seizoen komt?
‘Op alles wat Bert schrijft, zou ik meteen ja zeggen. Zelfs zonder het eerst te lezen. Als hij een derde seizoen wil schrijven, ben ik dus direct aan boord.’
Heb je nog een droomrol op je bucketlist staan?
‘Ik zou heel graag eens de rechtse politica Marie-Rose Morel spelen! Zij staat uiteraard ver van mij af, maar ze was heel controversieel en in dat verhaal zitten volgens mij echt veel lagen.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
