Lieselot (29) verhuisde naar Noord-Finland: ‘Ik gids toeristen door de natuur waar we ijsvissen en zoeken naar het noorderlicht’

Op je eentje de grens overtrekken, alles achterlaten en een nieuw hoofdstuk beginnen? Dat is pas avontuur! Het is een kans om van andere culturen te proeven, de wereld te ontdekken, maar vooral jezelf beter te leren kennen. Lieselot Dewiele ruilde 2,5 jaar geleden haar leven in Meulebeke om voor eentje als wildernis gids in het noorden van Finland, waar ze elke dag kan genieten van een winters paradijs.

‘Ik ging voor het eerst naar Finland tijdens een Erasmus-uitwisseling en was meteen onder de indruk van de natuur, rust en vrijheid die je hier vindt. Na mijn terugkeer kondigde ik dan ook aan dat ik werk wilde vinden in Lapland (regio in Finland, red.). Na heel wat seizoenswerk te doen en op en neer te reizen naar Finland, nam ik in de zomer van 2019 de beslissing om hier een appartement te zoeken en officieel te verhuizen. Mijn ouders zagen dat wel aankomen, want ze kennen me beter dan mezelf. Maar mijn oma? Die is er nog steevast van overtuigd dat ik ga terugkeren (lacht).’

En wat denk jij? Want je wijzigde officieel je adres toch al bijna drie jaar geleden...

‘Nee, ik kom niet terug (lacht). En al zeker niet nu ik een relatie heb met een Fin. Met mijn job en taallessen bouwde ik hier echt een nieuw leven op. Ik wil Finland dus het liefst niet verlaten, en dat weten mijn familie en vrienden ook wel. Begrijp me niet verkeerd, ik ga ontzettend graag op vakantie naar België om hen terug te zien, maar ik zou het voor geen cent willen ruilen.’

Waar hou je je dan mee bezig om het er zo naar je zin te hebben?

‘Ik werk als outdoor guide voor een toerismebedrijf. Dat wil zeggen dat ik toeristen meeneem op outdoor safari en hen gids door de Finse natuur. Dan maken we een grote tocht met sneeuwschoenen of de scooter, gaan we ijsvissen of zoeken we samen het noorderlicht op. Afhankelijk van de groep maak ik dan ook grotere tochten, waarbij we naar de Russische grens kunnen trekken en uitzicht hebben over het land. Voor toeristen is dat dus een leuke kennismaking met Finland om zo door het landschap te rijden, ik neem hen zelfs mee naar bepaalde delen waar Finnen niet vanaf weten.’

Dat klinkt allemaal indrukwekkend!

‘Ja, en sprookjesachtig! Vooral wanneer de bomen besneeuwd zijn en je allemaal glinsteringen ziet, dan lijkt het alsof je je in een prinsessenbos loopt. Persoonlijk vind ik dan ook dat ik in een echt winters paradijs woon.’

Als wildernis gids heb je in Finland de natuur én het avontuur gevonden. Vond je dat niet in België?

‘Ik ben opgegroeid in een boerengat, waar ik graag was. Maar ik zou mezelf nooit zien wonen in een grote stad. Het is echt die rust die je niet meteen terugvindt in Vlaanderen. Waar ik nu woon, bevind je je na zo’n kwartiertje rijden plots in niemandsland. Dat is in België onmogelijk. Zo kan ik hier echt genieten van de vrijheid, rust en de schoonheid van de natuur. In mijn vrije tijd ga ik dan ook wandelen, zwemmen in de meren of gezellig aan een vuurtje zitten om er een worstje op te braden. Zalig.’

Je weet het noorderlicht op te zoeken, kent sommige delen van het land beter dan de locals én je weet hoe je moet ijsvissen. Het klinkt alsof je zelf al een echte Fin bent geworden!

‘Zo word ik hier wel aanzien. En qua persoonlijkheid heb ik hier wel het een en ander meegenomen. In België was ik zogezegd te rechtuit omdat ik gewoon zei wat door m’n hoofd ging. Maar daardoor ben ik al een paar keer met mijn hoofd tegen de muur gelopen. Hier in Finland is dat geen enkel probleem, waardoor ik nog meer rechtuit ben geworden dan ervoor (lacht). Naar mijn mening is het zelfs zo dat Belgen koeler zijn dan Finnen, want gesprekken worden hier makkelijker aangegaan.’

Dan heb je de taal moeten leren?

‘Ja. Al was dat moeilijk, ondanks dat we als Belg vlot zijn in talen. Dat is ook ineens mijn grootste frustratie hier in Finland, maar tegelijk ook mijn grootste drijfkracht om door te zetten. Ik heb mezelf voorgenomen dat ik hier niet mag vertrekken, vooraleer ik de taal perfect onder de knie heb. Gelukkig kan je hier als nieuwkomer gratis taallessen volgen, en daar maakte ik dan ook gebruik van. Dat heeft me enorm geholpen!’

Finland kan jou dus duidelijk bekoren. Is er toch iets dat je nog mist uit ons Belgenlandje?

‘Mijn familie, vrienden en ons eten. Telkens wanneer ik terugkeer, maak ik dan ook een lijstje van de dingen die ik er wil eten. Bovenaan staan frietjes (lacht). Het is zelfs zo dat ik nooit op een dinsdag terugvlieg naar België, want dan zijn de meeste frituren gesloten (lacht). Dat Belgische heb ik dus zeker nog wel in mij!’

Lees ook:

• Joëlle (39) reist op haar eentje de wereld rond: ‘Ik voel me op reis minder eenzaam dan in België’
• Charlotte (29) verhuisde naar Japan: ‘Japans bloemschikken leerde me imperfectie toe te laten in mijn leven’
• Topmodel Cesar Casier (33) trok als vrijwilliger naar Namibië: ‘Die ervaring maakt je leven zoveel rijker’