'We hadden draaidagen van veertien uur per dag. Dat is roofbouw op je lijf, maar geen enkel moment dacht ik: eikes, ik moet gaan werken.’
Frances Lefebure (34): ‘Dit is de leukste rol die ik ooit speelde en nu mocht ik het een tweede keer doen’
Frances Lefebure speelt opnieuw An in het tweede seizoen van de populaire reeks ‘F**** You Very, Very Much’. ‘Het eerste seizoen was lachen, gieren en brullen. In seizoen 2 is de comedy even sterk en van een even hoog niveau, maar het is aanvullend op het drama waardoor het nóg een beter seizoen is’, zegt de actrice.
Terwijl Flo (Evelien Bosmans) en Violet (Daphne Wellens) in het nieuwe seizoen hun leventje op de juiste rails lijken te hebben, zo is Flo een succesvolle actrice en is Violet een sportieve health freak geworden, blijft An maar wat aanmodderen. Al krijgt ze wel de shock van haar leven…
Hoopte je dat er tweede seizoen zou komen?
‘Natuurlijk, ik wilde dat superhard! Ik had het niet verwacht omdat de maker Bert al in het midden van het eerste seizoen zei dat er geen nieuwe afleveringen zouden komen. Plots kreeg ik telefoon van hem dat hij toch een nieuw idee had voor een tweede seizoen en ik vond het onmiddellijk geweldig! Dit is de leukste rol die ik ooit speelde en nu mocht ik het een tweede keer doen, zalig! Dat is een gigantische cadeau.’
Wat is volgens jou de sterkte van de reeks?
‘Voor mij persoonlijk zijn de dialogen fantastisch! Ik hou van snelle, gevatte gesprekken zoals bijvoorbeeld in “Gilmore Girls” en dat vind je hier ook terug terwijl dat in Vlaanderen nog niet eerder bestond. De thema’s zijn zoals in alle series dezelfde, want het leven draait nu eenmaal rond liefde, vriendschap en verdriet. De reeks onderscheidt zich dus vooral in de gevatte dialogen en de uitgesproken visuele stijl.’
Het is inderdaad een genre dat we in België nog niet veel zagen. Ben jij grote fan van dat absurde kantje?
‘Ja! Als ik het script las, dacht ik vaak: hoe verzin je dit (lacht)?! Maar ik maakte me nooit zorgen over hoe we dit in beeld zouden brengen, want ik vertrouw Bert daar volledig in.’
Ook Evelien speelt opnieuw de hoofdrol in het tweede seizoen: Evelien Bosmans (33): ‘Mama zijn is boeiend. Maar soms denk ik: help, kan iemand me een handleiding geven?!’
Is er een groot verschil tussen het eerste en het tweede seizoen?
‘Bert is nog een jonge schrijver en hij maakte enorme stappen! Hij was altijd al grappig en gevat, maar hij slaagde er nog harder in om de dramatische gebeurtenissen te verweven met de humor. Het eerste seizoen was lachen, gieren en brullen. In seizoen 2 is de comedy even sterk en van een even hoog niveau, maar het is aanvullend op het drama waardoor het nóg een beter seizoen is!’
Er komt een belangrijk en serieus thema aan bod, namelijk borstkanker. Vond je het moeilijk om dit op een komische manier te brengen?
‘Nee. Ik denk dat het ook boeiend zou zijn om dit thema in een dramareeks aan bod te laten komen. Maar de manier waarop we het hier in beeld brengen, met die komische noot vind ik nog interessanter. Humor is gewoon heel belangrijk én kan een belangrijk onderdeel zijn in een genezingsproces. Ik hoop dat mensen dat ook vinden en zien dat we ondanks de humor dit onderwerp met heel veel respect aanpakten.’
Heb je je goed voorbereid op dit aspect van je rol?
‘We hebben veel gepraat met mensen die kanker hadden en hebben en we werden begeleid door een borstkankerexpert en dokter. We lieten niets aan het toeval over omdat het een te gevoelig onderwerp is. Net omdat we ons zo tot in de puntjes voorbereidden, mogen we er ook mee lachen of die humor insteken. Want doen we dat niet allemaal: lachen met onze miserie om het leven net wat draaglijker te maken?’
Kwam je zelf in je dichte omgeving al in aanraking met die vreselijke ziekte?
‘Mijn oma is onrechtstreeks gestorven aan borstkanker. Eigenlijk sterf je niet aan borstkanker zelf, maar wel aan de bijwerkingen. Dat wist ik vroeger ook niet, maar leerde het nu dankzij de reeks. Borstkanker is een veelvoorkomende ziekte, maar het is gelukkig ook goed te behandelen als je er snel bij bent.’
Humor is gewoon heel belangrijk én kan een belangrijk onderdeel zijn in een genezingsproces. Ik hoop dat mensen dat ook vinden en zien dat we ondanks de humor dit onderwerp met heel veel respect aanpakten.
Heb je veel gelijkenissen met je personage An?
‘Het feit dat ik het zo comfortabel vind om haar te spelen, betekent dat ze appelleert aan een deel van mijn persoonlijkheid. Maar ze is heel extreem! Wat ons vooral bindt is dat we allebei heel rechtuit en eerlijk zijn. Ik draai niet rond de pot. Verder ben ik iets minder grof dan haar, al wordt het bij An ook aanvaard omdat mensen weten dat ze een goed hart heeft en het goed meent. Ik ben gelukkig ook niet zo’n vies meisje als haar en ik sta een pak stabieler in het leven.’
De hoofdpersonages zijn nog zoekende als dertigers. Ben jij dat ook soms of weet je perfect wat je wil nu?
‘Natuurlijk heb ik nog niet alles perfect voor elkaar. Ik denk dat je heel je leven lang blijft zoeken naar wie je bent en wat je wil. Ik vind het ook belangrijk dat je blijft zoeken en ik werk ook echt wel aan mezelf. Ik zou het raar vinden om gewoon stil te blijven staan en te denken: dit is het. Ik zit nu in een hele andere levensfase dan pakweg drie jaar geleden, dus het is opnieuw wat aftasten, maar dat vind ik net interessant. Zoeken is goed!’
Jouw personage An is wat blijven hangen in haar negentienjarige zelf. Is dat iets wat jij bij jezelf herkent?
‘Totaal niet. Ik ben graag waar ik nu ben. Ik heb geen nostalgisch gevoel naar mijn studententijd terwijl die wel tof was. Ik vind het leuker om dertiger te zijn dan twintiger. Ik vind het trouwens ook leuker om dertiger te zijn dan kind, terwijl ik wel leuke kindertijd had. Ik vind het gewoon tof om mijn eigen leven in handen te hebben. Ik merk wel door met mijn pluskindjes samen te leven dat mijn kindertijd leuker was dan die van hen! Ik heb het heel lastig met al die schermen. Wij speelden als kind buiten en bouwden kampen. Terwijl kinderen nu in de zetel naar YouTube-filmpjes kijken op hun tablet. Ik maak me oprecht zorgen om die generatie, maar ik voel me oud als ik dat zeg (lacht).’
Waarom ben je liever dertiger dan twintiger?
‘Ik vind dat het leven meer diepgang heeft gekregen. Je maakt meer significante dingen mee die je leven helemaal door elkaar schudden. Als twintiger was alles vager en minder doorleefd, terwijl ik nu voel dat alle puzzelstukjes op z’n plaats vallen. Dat heeft ook te maken met het feit dat ik pas later in therapie ging terwijl dat wel veel heeft gedaan voor me, want ik leerde mezelf veel beter kennen. Als twintiger deed ik maar wat en verstopte ik me achter een façade van de chille griet. Ik vind therapie trouwens waardevol en soms zelfs leuk! Ik vind het vreemd dat velen nog denken dat je echt trauma’s moet hebben vooraleer je eens kan gaan praten met een psycholoog. Dat is zever, want iedereen kan er baat bij hebben.’
Als twintiger deed ik maar wat en verstopte ik me achter een façade van de chille griet. Nu voel ik dat alle puzzelstukjes op z’n plaats vallen.
Is het tof om op de set te staan met goede vriendinnen?
‘Ik vind dat zalig! Acteren voelt voor mij al niet aan als werken en deze serie opnemen al helemaal niet. Die periode was zo tof, ik was toen zo gelukkig! Nu ook, maar van augustus tot september was een waanzinnige trip. Het is ook vermoeiend, ik was kapot na elke setdag want je draait veertien uur per dag. Dat is roofbouw op je lijf, maar geen enkel moment dacht ik: eikes, ik moet gaan werken.’
Is het soms moeilijk om niet de slappe lach te krijgen?
‘Dat valt eigenlijk goed mee. Ik had dat nu niet per se meer dan op een set waar ik niet met mijn vriendinnen sta. Dat heeft meer te maken met iets dat in de lucht hangt en niet zozeer met je tegenspeler. Het ontstaat situationeel. Dat is trouwens de hel, want je weet dat een hele ploeg op je staat te wachten om verder te filmen. Ik wil dat eigenlijk echt niet.’
Een andere topreeks op Streamz is ‘Onderhuids’: Jan Kooijman (42): ‘Diversiteit in uiterlijk vind ik net mooi. Veel jonge meisjes willen eruitzien als Kim Kardashian, dat is jammer.’
Op het einde van het eerste seizoen was de grote cliffhanger dat je zwanger was. Je bent nu in real life zwanger, hoe gaat het met je?
‘Goed! Ik heb geluk dat ik geen kwaaltjes heb. Ik ben enkel heel moe! Maar dat is normaal, want je lichaam is letterlijk een andere mens aan het maken. Ik heb ergens gelezen dat dit qua intensiteit aanvoelt als een marathon lopen, maar dit dan élke dag. Ik heb verder geen vreemde goestingkes. Ik snoep enkel wat meer.’
Je maakt binnenkort deel uit van een gezin van vijf. Zie je dat zitten?
‘Ik praatte daar al veel over met Boris en we denken dat de overgang van twee kindjes naar drie een pak makkelijker is dan van nul naar één kindje. Een koppel dat hun eerste kind krijgt, moet zich veel meer aanpassen. Ik weet echt wel wat het is om in een gezin te functioneren en kinderen in huis te hebben. Ik maakte nog geen babyfase mee, maar ik heb niets anders geweten dan kindjes in huis, want ik was samen met Boris toen hij al twee kinderen had. Ik moest mijn man altijd al “delen”. Ik denk dus dat onze dynamiek niet keihard gaat veranderen.’
Het is bij ons thuis chaos en niet alles loopt altijd gesmeerd, maar Boris heeft zoveel liefde voor zijn kids en dat is toch het allerbelangrijkste.
Groeide je kinderwens door samen te zijn met iemand die al kinderen had?
‘Ik wilde altijd al mama worden. Maar door samen te zijn met Boris en te zien wat voor een fantastische papa hij is, is mijn kinderwens alleen maar sterker geworden. Het is bij ons thuis chaos en niet alles loopt altijd gesmeerd, maar Boris heeft zoveel liefde voor zijn kinderen en dat is toch het allerbelangrijkste.’
Hoe ga jij zijn als mama?
‘Hmm dat vind ik een moeilijke vraag. Ik denk daar bewust zo weinig mogelijk over na, want ik wil geen verwachtingen scheppen die ik niet kan inlossen. Ik babbelde daar al veel over met Evelien (Bosmans, red.) en andere vriendinnen met kinderen en zij zeggen allemaal hetzelfde: je hebt op voorhand een plan, maar eenmaal dat dat kindje er is, laat je dat toch allemaal varen. Ik ben daar heel chill in. We zijn zelfs totaal nog niet bezig met de kinderkamer te verven of kleertjes te kopen.’
Denk je dat je leven veel gaat veranderen met de komst van dat kleintje?
‘Goh we gaan nog meer moeten plannen, maar ik ben daar eigenlijk vrij goed in, dus dat schrikt me niet af. Go with the flow is echt mijn instelling, we zien wel wat er komt en we pakken het dan wel aan.’
Tot slot: waarom moeten we zeker naar seizoen 2 van ‘F*** You Very, Very Much’ kijken?
‘Als je het eerste seizoen zag en je vond het goed, denk ik dat het logisch is dat je naar het tweede zal kijken (lacht). En ik kan je verzekeren dat het nóg beter is!’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
