‘Als diëtiste toegeven dat ik ook soms worstel met m’n zelfbeeld maakt me niet ongeloofwaardig, maar net authentieker.’
Healthy Habits Celien (28): ‘Door mijn zwangerschap voel ik meer liefde voor m’n lijf, maar ze zorgt ook voor onzekerheden’
Celien Rombouts (28), beter bekend op sociale media als Healthy Habits Celien, is momenteel zwanger van haar allereerste kindje. ‘Ik moet bekennen dat er weleens momenten zijn waarop ik in de spiegel kijk, zie hoe hard mijn lichaam is veranderd en het moeilijk heb. Maar 95 % van de tijd vind ik zwanger zijn echt geweldig’, vertelt de diëtiste.
Celien heeft een mooie missie: mensen komaf laten maken met diëten door hen te leren luisteren naar de signalen van hun lichaam, zodat ze gezond, gelukkig én vol self-love in het leven staan. ‘Er zijn twee grote redenen waarom ik diëtiste werd’, vertelt ze. ‘Ik worstelde vroeger enorm met voeding en m’n gewicht. Dat resulteerde in een eetstoornis toen ik zestien jaar was. Ik wil mensen helpen om niet hetzelfde mee te maken. Ik was en ben daarnaast enorm geïnteresseerd in de invloed van voeding op het menselijk lichaam.’
Waarom worstelde jij met je lichaam vroeger?
‘Tijdens de pubertijd kom je als vrouw meestal sowieso wat bij, maar ik kreeg daar verschillende opmerkingen over zoals “Je poep is toch wat dikker”. Daardoor begon ik daar enorm op te focussen. In elke spiegel keek ik naar mijn billen en benen. In een poging om af te vallen, begon ik mezelf restricties op te leggen. In het begin was dat nog heel onschuldig, want dan at ik gewoon geen choco of brood meer. Ik begon ook heel veel te lopen om zoveel mogelijk calorieën te verbranden. Ik viel hierdoor af, want ik kreeg veel te weinig voedingstoffen binnen. Dat was natuurlijk niet gezond, maar als ik die resultaten zag, motiveerde me dat om steeds een stapje verder te gaan waardoor ik een eetstoornis kreeg.’
Hoe slaagde je erin die knop opnieuw om te zetten?
‘Op kot had ik geen weegschaal waardoor ik mezelf niet meer verschillende keren per dag woog en dus niet meer obsessief met dat getal of gewicht bezig was. Stapje voor stapje begon ik voedzamer te eten en merkte ik dat ik door gewoon voor mijn lijf te zorgen echt wel op mijn gezonde gewicht bleef in plaats van steeds te jojoën.’
Heb je soms nog moeilijke momenten?
‘Natuurlijk, ik ben ook maar een mens! Zeker nu tijdens mijn zwangerschap is het een uitdaging om mijn lichaam te accepteren omdat het enorm verandert. Daarom vraag ik aan de gynaecoloog om bij het wegen het getalletje op de weegschaal niet te zeggen tegen me, zodat ik niet getriggerd word. Ik weet dus niet hoeveel ik bijkom, en dat zorgt voor een bepaalde gemoedsrust. Ik ben de eerste om iedereen aan te moedigen om zijn/haar/hun lichaam te omarmen, maar dat wil niet zeggen dat ik er zelf nooit meer mee worstel. Ik zal echter nooit meer in de verleiding komen om op dieet te gaan, want ik weet én ondervond aan den lijve dat dat toch niet werkt voor mij. Ik zou dan opnieuw beginnen te jojoën en daar ongelukkig van worden.’
Zeker nu, tijdens mijn zwangerschap, is het een uitdaging om mijn lichaam te accepteren, omdat het enorm verandert.
Waarom zijn we eigenlijk zo streng voor onszelf?
‘We zien op sociale media alleen maar perfecte plaatjes van mensen die gewoon de genen hebben om heel slank te zijn, of van mensen die hun beelden fotoshoppen. Hoe meer dat we blootgesteld worden aan zulke beelden en niet aan foto’s waarop je de “gewone” vrouw in de straat ziet, hoe meer we denken dat wij er ook zó moeten uitzien. Als we er níet zo uitzien, maakt dit ons onzeker en denken we automatisch dat we niet goed genoeg zijn. Mensen willen namelijk altijd geaccepteerd worden en doen er alles aan om door anderen graag gezien te worden. Terwijl dat laatste niks te maken zou mogen hebben met je uiterlijk. Als je mama of beste vriendin plots tien kilo bijkomt, ga je haar daardoor toch niet minder graag zien? En op je begrafenis zal toch nooit iemand zeggen dat ze je leuk vonden omdat je maatje 36 had, maar wel omdat je een toffe persoonlijkheid bezat? Later zal je alleen maar spijt hebben van de tijd die je verspilde door obsessief bezig te zijn met je uiterlijk. Je lijf is niet het probleem. Het beeld dat we krijgen van hoe we eruit zouden moeten zien, dat is het probleem.’
Denk je dat meer diversiteit in de media zou helpen?
‘Absoluut! Als je op vakantie gaat en op het strand neutraal kijkt naar alle lichamen, zie je hoeveel verschillende lichaamstypes er bestaan. Dat is een veel betere spiegel om jezelf voor te houden dan al die Instagramfoto’s, want zo ziet 95 % van de vrouwen er niet uit. Ik vind het net empowering om ook foto’s van jezelf te posten die afwijken van dat schoonheidsideaal. Dat helpt veel andere vrouwen om zichzelf liever te leren zien.’
Waarom streven we er zo hard naar om slank te zijn?
‘Daar zit een verdienmodel achter. Als je een schoonheidsideaal vooropstelt dat voor de meeste mensen niet haalbaar is, dan gaan de meesten ernaar streven om dit toch te halen. Daar speelt de dieetindustrie op in met allerlei dieetproducten. Hetzelfde geldt voor rimpels: we zien een gave huid als hét ideaalbeeld en kopen massaal antirimpelcrèmes om die lijntjes zoveel mogelijk tegen te gaan. Terwijl ik vind dat we toch net dankbaar mogen zijn dat we ouder mógen worden. Ik ken mensen die veel te jong stierven en hopen geld gegeven zouden hebben om rimpels te kunnen krijgen.’
Je lijf is niet het probleem. Het beeld dat we krijgen van hoe we eruit zouden moeten zien, dat is het probleem.
Mensen koppelen fitheid en gezond zijn helaas nog steeds aan slank zijn.
‘Velen denken nog steeds dat wie slank is, automatisch ook fit en gezond is. Ze geloven ook dat wie wat meer weegt, automatisch minder sportief of ongezond is. Maar dat is totaal niet waar. Het perfecte voorbeeld daarvan waren de atleten die onlangs meededen aan de Olympische Spelen in Parijs. Daar zag je vrouwen in alle maten en vormen die een voor een uitblinken in hun sporttak. Als we allemaal exact hetzelfde zouden eten en ook evenveel zouden bewegen, zouden we er nog steeds allemaal anders uitzien. Iedereen heeft namelijk een set point weight.’
Wat bedoel je daar precies mee?
‘Je set point weight is het gewicht waar je lichaam automatisch naartoe gaat als je gevarieerd eet en voldoende beweegt, en dat hangt af van je bouw en genen. Het is dus veel makkelijker om dat gewicht te aanvaarden dan daar steeds tegen te vechten door op dieet te gaan. Je gaat toch ook niet iedereen in een schoenmaatje 36 proppen? Waarom zou je dat met een lichaam dan wel per se willen doen?’
Je bent diëtiste, terwijl je net wil dat mensen zichzelf omarmen en niet per se willen afvallen. Is dat niet contradictorisch?
‘Wij helpen mensen naar een gezonde relatie met eten en gezonde levensstijl die duurzaam is op lange termijn, sommige zullen daarvoor afvallen, anderen niet. Onze job bestaat ook uit zoveel meer dan mensen helpen naar die gezonde levensstijl. Zo kunnen we ook helpen bij maagen darmproblemen, nierproblemen, allergieën… De job van een diëtiste wordt vaak onderschat.’
Voel je als diëtiste een bepaalde druk om steeds correct te eten en er altijd goed uit te zien?
‘Vroeger wilde ik niet dat iemand me filmde als ik friet of pizza at. Nu wil ik net het goede voorbeeld geven en tonen dat ik als diëtiste niet alleen maar gezond eet en ook al eens naar vette voeding grijp zonder me daar schuldig over te voelen. Het omgekeerde geldt ook: ik kreeg vroeger vaak te horen dat ik vast op dieet was als ik een slaatje at, maar dat is net zo goed een verkeerde denkwijze. Ik eet groenten omdat ik voor mijn lijf zorg. Het is niet het ene of het andere. Beide kunnen perfect naast elkaar bestaan: de ene dag frietjes eten en de andere dag voor een salade kiezen.’
Als we allemaal hetzelfde zouden eten en evenveel zouden bewegen, zouden we er nog altijd allemaal anders uitzien.
Je bent momenteel zwanger van je eerste kindje. Wanneer wist je dat je mama wilde worden?
‘Mijn eierstokken waren wel al even aan het rammelen (lacht). Er was een moment waarop de nadelen van het moederschap meer doorwogen dan de voordelen, waardoor mijn vriend Florian en ik besloten nog even te wachten. Maar toen steeds meer koppels in onze omgeving kindjes kregen, merkten we dat we er klaar voor waren.’
Raakte je vlot zwanger?
‘Wij zijn een toonvoorbeeld van een koppel waarbij het moeilijk ging. Voor we zelfs nog maar aan kindjes dachten, kreeg ik de diagnose van PCOS of cystes op de eierstokken. Daardoor wisten we dat het geen evidentie zou zijn om zwanger te raken. Ik nam supplementen die ervoor zorgden dat mijn eitjes beter rijpten, maar na een jaar was ik nog niet zwanger. Uit verder onderzoek bleek dat Florian vruchtbaarheidsproblemen had en dat we een medisch traject moesten starten. Op die eerste afspraak bleek dat we dankzij ovulatiespuiten en hormonen tóch natuurlijk zwanger waren geraakt!’
Was dat jaar van proberen mentaal een zware periode?
‘Absoluut! Op zakelijk vlak kende ik veel succes, maar op privévlak was het afgelopen jaar het zwaarste uit m’n leven. Iedere maand die teleurstelling ervaren wanneer ik ontdekte dat ik weer m’n regels kreeg of een negatieve zwangerschapstest in mijn handen had, hakte er ontzettend hard in. Telkens een maand moeten wachten, wat op dat moment een eeuwigheid leek, was pittig. Dat begon emotioneel zwaar te wegen, zeker wanneer mensen bleven vragen wanneer we aan kindjes zouden beginnen. Daarom lichtten we onze directe omgeving in dat het bij ons niet makkelijk ging, zodat we die vraag niet telkens opnieuw kregen.’
Op zakelijk vlak kende ik veel succes, maar op privévlak was het afgelopen jaar het zwaarste uit m’n leven. Die teleurstelling iedere maand als ik ontdekte dat ik terug m’n regels kreeg of een negatieve zwangerschapstest in m’n handen had, hakte er toch ontzettend hard in.
Hoe verloopt je zwangerschap?
‘De eerste veertien weken passeerden alle zwangerschapskwaaltjes die je maar kan krijgen de revue: misselijkheid, overgeven, vermoeidheid, noem maar op. Het was een uitdaging om in die periode filmpjes te blijven opnemen voor mijn sociale media. Nu is het een pak beter. Ik neem enkel medicatie omdat ik een verhoogde kans heb op zwangerschapsvergiftiging en heb wat last van bekkeninstabiliteit, maar ik mag zeker niet klagen.’
Ben je graag zwanger?
‘Ik moet bekennen dat er weleens momenten zijn waarop ik in de spiegel kijk, zie hoe hard mijn lichaam is veranderd en het moeilijk heb. Maar 95 % van de tijd vind ik zwanger zijn echt geweldig!’
Het is mooi dat je durft toe te geven dat zelfs jij als self-love-ambassadrice soms worstelt met je veranderende lichaam en dat dit helemaal oké is.
‘Ik was in het begin bang om dit toe te geven omdat ik dacht dat mensen mijn geloofwaardigheid in twijfel zouden trekken als ik als diëtiste soms worstelde met m’n zelfbeeld. Maar nu merk ik dat dat me net authentieker maakt.’
Waar heb je het het moeilijkste mee?
‘Mijn heupen en billen, omdat die altijd al mijn struikelblok zijn geweest. Het zijn de zones waar ik het minst tevreden mee ben. Ik zie nu dat net daar extra kilootjes bijkomen en dat is weer even aanpassen.’
Hoop je dat je er weer zoals vroeger zal uitzien na je zwangerschap?
‘Stiekem hoopt denk ik elke vrouw wel dat haar lichaam ongeveer terug naar zijn oorspronkelijke vorm gaat. Natuurlijk zou het fijn zijn meegenomen moest dat gebeuren, maar ik weet ook dat dat helemaal niet realistisch is en dat het oké is dat je buik minder strak is na het krijgen van een kindje. Ook niet abnormaal als je weet dat je er gewoon een baby voor in de plaats krijgt. Ik ben gewoon dankbaar dat mijn lichaam dit allemaal kan en doet, en we zien dan later weer wel welke impact het heeft op mijn lichaamsvormen. Ik geloof dat je ook zelfzeker kan zijn met die veranderingen, net omdat je er iets heel mooi voor in de plaats krijgt.’
Ik was in het begin bang om dit toe te geven omdat ik dacht dat mensen mijn geloofwaardigheid in twijfel zouden trekken als ik als diëtiste soms worstelde met m’n zelfbeeld. Maar nu merk ik dat dat me net authentieker maakt.
Eet je op dezelfde manier nu je in verwachting bent?
‘Er is eigenlijk niks veranderd in m’n eetpatroon, behalve dat ik de dingen die je als zwangere vrouw niet mag eten, links laat liggen. Ik zit nu in mijn laatste trimester en merk dat mijn porties groter zijn, wat heel normaal is omdat je je kindje natuurlijk ook van voedingsstoffen voorziet. Het is natuurlijk wel een fabel dat je voor twee moet eten.’
Is diëten tijdens een zwangerschap uit schrik te veel bij te komen gevaarlijk?
‘Zeker. Je lichaam heeft voldoende energie nodig om dat kindje in je buik groot te brengen en te laten groeien. Sommigen denken dan weer dat ze alles in gigantische hoeveelheden mogen eten. Ik vind dat een vreemde mindset. Er groeit een kindje in mijn buik, dus ik draag net nog meer zorg
voor mijn lijf door gevarieerd te eten en meer te bewegen.’
Heb je tips om die extra kilo’s en andere veranderingen te omarmen?
‘Na een douche smeer ik mezelf volledig in met bodylotion. Dat is een moment dat ik volledig stilsta bij wat mijn lijf op dit moment doet: een ander levend wezen produceren. Ik vind dat waanzinnig! Ik probeer ook heel dankbaar te zijn, want niet iedere vrouw krijgt de kans om zwanger te worden.’
Ik voel ook meer liefde voor m’n lijf omdat het in staat is om zoiets prachtigs te doen. Anderzijds brengt een veranderend lichaam soms ook onzekerheden met zich mee.
Wat zeg je het best nooit tegen een zwangere vrouw?
‘Je geeft beter nooit commentaar op haar lichaam, maar dat doe je eigenlijk in het algemeen nooit. Ik hoor mensen vaak zeggen dat een zwangere buik nog klein of net al heel groot is, en zoiets kruipt automatisch in je hoofd. Als je buik te klein is, begin je je als mama zorgen te maken dat je kindje misschien niet goed groeit. Als je buik te groot is, denk je dat je ongezond bezig bent, terwijl dat werkelijk bij iedereen anders is.’
Heb je nog meer self-love nu je zwanger bent?
‘Ik voel een dubbele verantwoordelijkheid, waardoor ik iets meer beweeg en nog bewuster eet omdat ik een gezond kindje op de wereld wil zetten en na de bevalling snel wil herstellen. Ik voel ook meer liefde voor m’n lijf omdat het in staat is om zoiets prachtigs te doen. Anderzijds brengt een veranderend lichaam soms ook onzekerheden met zich mee.’
Ik wil mijn ambitie niet verliezen, want ik doe mijn job heel graag. Maar ik wil tegelijkertijd ook een goede mama zijn die er echt wel is voor haar kindje.
Hoe ga je als mama zijn, denk je?
‘Ik denk dat ik een chille mama ga zijn, maar we moeten natuurlijk ook nog zien of dat effectief zo gaat zijn. Ik laat alles op me afkomen en ga vertrouwen op m’n moedergevoel in plaats van voortdurend het advies van anderen op te volgen. Mijn voorbeeld op vlak van opvoeding zijn Kelly Pfaff en haar dochter Shania. Ik hoop echt dat mijn dochter ook mijn beste vriendin wordt en dat zij met mij over alles zal durven te praten.’
Heb je stress om je rol als mama te combineren met je drukke job?
Daar durf ik wel vaak over te piekeren. Ik wil mijn ambitie niet verliezen, want ik doe mijn job heel graag, maar ik wil tegelijkertijd een mama zijn die er echt is voor haar kindje. Als zelfstandige heb ik het voordeel dat ik m’n uren zelf bepaal, maar anderzijds ligt mijn inkomen lager wanneer ik niet werk, dus dat wordt wel even zoeken. Ik geloof echter dat die twee perfect naast elkaar kunnen bestaan en hoop dat ik dat evenwicht zal vinden.’
Ga je die self-love er ook bij je kindje inpeperen?
‘Absoluut! We krijgen een meisje, dus ik weet dat ik er qua zelfbeeld veel harder op zal moeten hameren dat ze zichzelf graag moet zien. De maatschappij legt immers een gigantische druk op vrouwen, en ik worstelde daar vroeger ook hard mee. Ik hoor mijn ouders soms nog negatieve dingen over zichzelf zeggen die in de dieetcultuur van vroeger passen en wil niet dat ze dat doen wanneer ons dochtertje bij hen is.’
Tot slot: wat is je últieme self-love-tip voor alle (toekomstige) mama’s?
‘Maak je niet te veel zorgen over je veranderende lijf, maar geniet van wat er aan het gebeuren is ín dat lijf van je.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
