‘Ik vind dat ik er op mijn leeftijd zonder kleren nog steeds heel goed uit zie.’
Helmut Lotti (55): ‘Ik heb geen sixpack, maar ik zie er ook niet uit als een slappe vod’
In een nieuw seizoen van ‘Een Echte Job’ leren vijf BV’s opnieuw de kneepjes van de verpleegkunde. Helmut Lotti (55) is een van hen. ‘Psychologisch gezien ben ik heel geschikt voor deze job, want er is weinig dat me van m’n stuk brengt’, vertelt de zanger.
Ruth Beeckmans, Helmut Lotti, Zita Wauters, Manu Van Acker en Tine Embrechts trekken naar het UZ Leuven, één van de grootste ziekenhuizen van Europa. Onder begeleiding van hun gepassioneerde mentoren leren ze de kneepjes van het vak en ontdekken ze de zorg in al haar uitdagende, emotionele en soms onverwachte facetten. Helmut Lotti loopt stage op de afdeling hepatologie, waar patiënten worden behandeld met aandoeningen aan de lever, galblaas of pancreas. ‘Ik twijfelde niet om mee te doen’, vertelt de zanger. ‘Ik vond het heel interessant om dit nobele beroep eens te mogen uitoefenen.’
Ben je blij met je afdeling?
‘Ik mocht zeggen wat ik wel en niet zag zitten. Ik heb namelijk een aangeboren bibber waardoor ik een probleem heb met fijne motoriek. Ik wilde dus geen injecties geven, want ik zou mensen kunnen pijn doen omdat ik geen vaste hand heb. Ik kan wel goed luisteren en babbelen. Ik heb ook geen probleem om diepe gesprekken te voeren met mensen die terminaal ziek zijn. Ik ga communicatief weinig uit de weg. Op basis daarvan kozen ze de afdeling hepatologie.’
Kan je tegen bloed?
‘Dat doet me niet zoveel. Waar ik echt niet tegen kan, is iets zoals buisjes, spuiten of een infuus in iemand zijn huid stoppen. Ik kan daar echt niet naar kijken, het is bijna een fobie!’
Heb je het meegemaakt dat je soms moest wegkijken?
‘Eerlijk gezegd is die angst door mee te lopen als verpleger verbeterd! Ik heb een paar keer dingen moeten doen, waarvoor ik echt een drempel moest nemen en die volledig uit m’n comfortzone waren.’
Zou je in real life verpleger kunnen zijn?
‘Nee. Ik ben wel zorgend genoeg en ik zie ook de kleine dingen die het leven van een patiënt aangenamer maken. Als iemand z’n tafeltje te ver van z’n bed stond voor zijn koffie of gsm, was ik de eerste om daarbij te helpen. Ik sloeg ook graag een babbeltje met de mensen om hun gedachten wat te verzetten. Maar medische handelingen uitvoeren, is niet mijn specialiteit. Daarvoor ben ik te traag en te onhandig.’
Medische handelingen uitvoeren, is niet mijn specialiteit. Daarvoor ben ik te traag en te onhandig.
Wat zijn je sterke punten als verpleger?
‘Ik kan goed luisteren en praten met de patiënten, en dat is iets waar veel zorgkundigen door de hoge werkdruk helaas niet veel tijd voor hebben.’
En wat zijn je zwakke punten?
‘Ik ben tergend traag en heel onhandig. Twee eigenschappen die je net níet moet bezitten als zorgkundige (lacht). Ik ben dat al sinds ik een klein jongetje was. Toen we na de zwemles terug naar school moesten, was ik altijd de laatste die uit de kleedkamer was. Ik kook bijvoorbeeld heel graag, maar ook daar doe ik alles liever op mijn gemakje. Vanaf het moment dat ik me moet haasten of als iemand op m’n vingers kijkt, dan loopt het mis.’
Zou je tegen al die miserie kunnen?
‘Ik kan daar redelijk goed mee om. Ik verloor zelf al enkele dierbaren in m’n leven. Maar toch nam ik tijdens die opnames een paar dingen mee naar huis. Ik verwerkte dat ‘s nachts en de ochtend erna, als ik terug naar het ziekenhuis reed, besefte ik ten volle wat voor ergs er de dag ervoor gebeurde. Er zijn ook bepaalde dingen die ik nooit meer zal vergeten, maar ik kan het wel een plaats geven.’
Waren deze drie weken fysiek en mentaal heel zwaar?
‘Mentaal niet omdat ik, zoals ik eerder al zei, daar wel goed bestand tegen ben. Fysiek woog het wel door, vooral die nachtshiften. Ik ben een ochtendmens en ik deed nooit eerder een volledige nacht door. Ik kan je al verklappen dat ik helaas in slaap viel (lacht).’
Het is de eerste keer dat ik in een realityprogramma meedoe, want ik beschouw mezelf niet als een BV. Ik ben een zanger. Je zal me dus niet zien opdraven in allerlei programma’s die niets met muziek te maken hebben.
Gaf deze job veel voldoening?
‘Absoluut. Ik vond het leuk dat ik het gevoel had dat ik eens nuttig kon zijn. Je voelt ook de dankbaarheid van die mensen.’
Leerde je iets bij over jezelf?
‘Als je ziet hoe erg sommige mensen afzien, dan neem je je voor om je niet druk te maken om onnozele dingen, want het belangrijkste is toch dat je gezond ben! Maar veertien dagen na deze ervaring, herviel ik helaas in mijn oude gewoontes en nu jaag ik me bijvoorbeeld weer op in de files.’
Gaan we als kijkers een andere Helmut te zien krijgen?
‘Ik heb geen idee welk beeld mensen van mij hebben. Ik wil ook niet voortgaan op wat ik op sociale media lees, want daar zitten vooral internettrollen die toch niks goed te zeggen hebben. Het is de eerste keer dat ik in een realityprogramma meedoe, want ik beschouw mezelf niet als een BV. Ik ben een zanger. Je zal me dus niet zien opdraven in allerlei programma’s die niets met muziek te maken hebben.’
Wat ik niet evident vond, waren de intieme situaties zoals iemand wassen of helpen naar toilet gaan. Het is al gênant voor die patiënten als ze zich moeten laten helpen door een verpleger, laat staan door Helmut Lotti.
Wat was het mooiste moment uit heel deze ervaring?
‘Er lag een vrouw half naar mij toe gedraaid wanneer haar bed werd ververst en ze begon in mijn haar te woelen met haar hand. De verpleegster zei dat ze haar manieren moest houden waarop die vrouw naar mij keek en met een grote grijns zei: “Ze is jaloers!”. Ik vond dat hilarisch! Ik ga dat nooit vergeten.’
En wat het moeilijkste moment?
‘Ik had eigenlijk geen lastige momenten. Psychologisch gezien ben ik heel geschikt voor deze job, want er is weinig dat me van m’n stuk brengt. Wat ik wel niet evident vond, waren de intieme situaties zoals iemand wassen of helpen naar toilet gaan. Het is al gênant voor die patiënten als ze zich moeten laten helpen door een verpleger, laat staan door Helmut Lotti. Ik voelde me daar niet altijd goed bij.’
Hoe komt dat eigenlijk?
‘Ik zat altijd al zo in elkaar. Ik ging vroeger soms met mijn mama op café en ik ga nooit vergeten dat ik als dertienjarige mee was op een haantjeskermis en ene Achille had een haantje gewonnen. Hij begon dat rauw op te eten aan de toog en ik ging naast hem zitten en vroeg waarom hij dit deed. Ik was niet gedegouteerd, ik wilde enkel weten waarom hij dat deed.’
Kijk je nu nog met andere ogen naar de zorg?
‘Ik heb altijd al immens veel respect gehad voor mensen die een job doen die levensbelangrijk is voor onze maatschappij, net zoals vuilnismannen. Zonder hen draait de wereld ook vierkant!’
Ik kan wel kijken naar een man van 1m90 die er superatletisch uitziet en hopen dat ik er ook zo uitzie. Maar ik denk dat ik het beste uit mijn genetische materiaal haal, dus ik ben daar blij mee.
Vond je het vreemd om jezelf op die manier in beeld te zien?
‘Mijn vrouw Marieke en ik maken geregeld weleens filmpjes dat we staan te koken thuis of andere onnozele dingen, dus ik ben het wel gewend om naar mezelf te kijken. Ik denk dus niet: wat een rare kwibus is dat, dat denk ik al veertig jaar (lacht).’
Bij Flair staat self-love centraal: heb jij veel zelfliefde?
‘Ik heb heel veel respect voor mijn lichaam. Ik wil dat zolang mogelijk zo gezond mogelijk houden. Ik eet gezond, ik drink niet veel alcohol en ik sport. Ik vind dat ik een beetje de plicht heb om er goed uit te zien voor de mensen die naar mijn optredens komen kijken. Ik ben best wel een ijdeltuit. Ik ben gezond trots op mezelf en ik vind voor jezelf zorgen een vorm van zelfrespect. Ik kan wel kijken naar een man van 1m90 die er superatletisch uitziet en hopen dat ik er ook zo uitzie, maar ik denk dat ik het beste uit mijn genetische materiaal haal, dus ik ben daar blij mee.’
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Ik had liever wat groter geweest, dat mijn neus recht stond en dat ik mijn haar niet verloor op mijn 23ste. Maar verder zijn er meer dingen waar ik wél dankbaar voor ben! Stel je voor dat ik wél die dingen had, maar niet kon zingen, dat zou ik veel erger vinden!’
Ik heb geen sixpack, maar ik zie er ook niet als een slappe vod uit. Ik vind dat ik er op mijn leeftijd zonder kleren nog steeds heel goed uit zie.
Ben je vatbaar voor stereotiepe schoonheidsidealen of perfecte plaatjes zoals ‘een man moet gespierd zijn’?
‘Ik probeer er lichamelijk wel zo goed mogelijk uit te zien. Ik heb geen sixpack, maar ik zie er ook niet als een slappe vod uit. Ik vind dat ik er op mijn leeftijd zonder kleren nog steeds heel goed uit zie. Op mijn vijftiende deed ik een half jaar intens aan bodybuilding. Ik kwam acht kilo bij aan spieren en ik zag er geweldig uit! Maar toen ik opnieuw op mijn fiets kroop, kwam ik geen meter meer vooruit, dus ik ben ermee gestopt.’
Heb je het lastig met ouder worden?
‘Ik vind het vervelend als ik opsta dat ik soms begin te voelen dat die knie of rug toch wat stijf aanvoelt. Je moet gewoon beter voor jezelf zorgen naarmate je ouder wordt. Doorzakken zoals in mijn twintiger- of dertigerjaren zit er niet meer in, want dan moet ik drie dagen recupereren. Ik luister dus heel goed naar mijn lichaam.’
Als je een zuurpruim bent, trouw je slechts één keer en daarna geef je je nooit meer honderd procent in de liefde. Maar eigenlijk ontzeg je jezelf dan veel en mis je heel wat in je leven.
Self-love slaat uiteraard ook op mentaal welzijn: zijn er bepaalde dingen waar jij soms mee worstelt?
‘Je kan in het leven twee wegen kiezen: die van de zurigheid of die van de mildheid. Ik koos die laatste. Dat is ook de reden dat ik driemaal getrouwd was. Als je een zuurpruim bent, trouw je slechts één keer en daarna geef je je nooit meer honderd procent in de liefde. Maar eigenlijk ontzeg je jezelf dan veel en mis je heel wat in je leven. Het is niet omdat er iets fout gaat dat het leven helemaal klote is.’
Hoe stop je piekeren of hoe kom je tot rust?
‘Een uurtje of twee gaan fietsen of lopen. Daarnaast is muziek heel belangrijk, dat kan bij mij allerlei emoties oproepen of losweken. Ik vind dat fantastisch!’
Raken negatieve comments jou?
‘Het doet me pijn als ik voel dat het niet eerlijk is. Dan heb ik zin om te reageren dat het leugens zijn! Als het wel klopt, dan doet het ook pijn omdat je zelf ergens weet dat je de mist inging.’
Tot slot: waarom moeten we zeker naar ‘Een Echte Job’ kijken?
‘Je krijgt een mooie kijk op hoe het leven in een ziekenhuis eraan toe gaat. Ik denk en hoop dat dit mensen kan aansporen om zelf in de zorg te stappen.’
‘Een Echte Job’ zie je elke maandag om 20u40 op VTM en VTM GO.
‘Heart Rock’, het nieuwe album van Helmut Lotti, verschijnt op 7 februari en op 5 maart stelt hij de plaat voor in de Antwerpse Stadsschouwburg. Tickets zijn online te verkrijgen.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
