Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
© KFD

Hij stond op de set met onze Vlaamse talenten Koen De Bouw en Joren Seldeslachts.

Iain Glen speelt in ‘The Last Front’: ‘Ik hou van vlees en vis, dat kwam goed van pas in België’

Ysaline Pollet
Ysaline Pollet Webjournalist

De nieuwe Belgische film ‘The Last Front’ is vanaf vandaag te zien in de bioscoop. Daarin doen niet alleen Vlaamse talenten zoals Koen De Bouw en Joren Seldeslachts mee. Maar ook internationale acteurs, zoals ‘Game of Thrones’-ster Iain Glen. Wij hadden de kans om hem te spreken over zijn hoofdrol als boer Leonard in de oorlogsfilm.

In de zomer van 1914 wordt het serene leven in een Belgisch dorp verstoord wanneer een meedogenloze Duitse luitenant en zijn troepen de inwoners beginnen te terroriseren. Nadat een persoonlijke tragedie hem in het nauw duwt, neemt de lokale boer Leonard de rol als leider op van het lokale verzet.

Waarom wilde je meewerken aan de Belgische film ‘The Last Front’?

‘Het is altijd fijn om e-mails te krijgen waarin staat dat ik een bepaalde rol heb aangeboden gekregen. Het eerste waar ik op let is de kwaliteit van het script. Ik lees het altijd eerst en doe research errond. Toen ik “The Last Front” las, vond ik het heel ontroerend. Het verhaal voelde heel erg plausibel en echt aan. En door wat ik had gelezen over België en de Eerste Wereldoorlog, zag ik ook dat het heel waarheidsgetrouw was gemaakt. Ik ga dus af op de kwaliteit van het schrijven.’

Het verhaal speelt zich af in een pastorale omgeving in 1914 waar verschrikkelijke dingen aan het gebeuren zijn, maar door de omgeving waren de opnames prachtig.

Hoe was filmen in België voor jou?

‘Het was volgens mij mijn eerste keer. Het verhaal speelt zich af in een pastorale omgeving in 1914 waar verschrikkelijke dingen aan het gebeuren zijn, maar door de omgeving waren de opnames prachtig. Het was eind de zomer, begin de herfst en we bleven vaak nog tot laat buiten. Ik hou er niet van om mij terug te trekken in mijn trailer. Ik ben liever echt op de locatie aanwezig. Op die manier werd het ook gemakkelijker voor mij om de rol van boer te vertolken. Het was dus een heel fijne ervaring.’

© KFD

Wat vond je van de Belgische keuken?

‘Ik experimenteer niet echt met mijn smaakpalet, ik hou vooral van vlees en vis, en dat komt goed van pas in België! Ik kan me voorstellen dat het als vegetariër moeilijker is om hier een hartige maaltijd te vinden. In totaal heb ik in twee of drie hotels gelogeerd en ik heb er altijd heel goed gegeten.’

Heb je een favoriete locatie in België ontdekt?

‘Mijn twee favoriete locaties waar we hebben gefilmd zijn de boerderij van Leonard en het bos waar we zowel overdag als ‘s avonds hebben gefilmd. Ik zou de namen uit mijn hoofd moeten kennen, maar voor Britten zijn ze onmogelijk om uit te spreken…’

Belgen zijn zachtaardige, hoffelijke mensen en dat merkte ik ook aan de crew en de plekken waar we verbleven.

Hoe was het om met Belgische acteurs op de set te staan?

‘Goed! Belgen zijn zachtaardige, hoffelijke mensen en dat merkte ik ook aan de crew en de plekken waar we verbleven. We hadden een hele internationale cast. Er zijn Britten, Belgen, Duitsers, een Rus… De taal van film is heel universeel. Ik heb geluk dat ik al op zoveel plekken heb mogen draaien. Voor mij draait het gewoon om geschikt zijn voor een rol en ik vind dat iedereen heel goed paste bij hun personage.’

Verkies je het spelen van de held of de schurk?

‘Dat hangt af van rol tot rol. Ik geef de voorkeur aan goed schrijven. Mijn rollen zijn de laatste tijd heel verschillend. Zo speelde ik onlangs een seriemoordenaar in Zuid-Afrika, maar ik speelde ook het hoofd van een booreiland in Schotland, die dan weer goed was…’

Heb je zaken gemeenschappelijk met de personages die je speelt?

‘Ik denk dat ik kwaliteiten gemeenschappelijk had met Jorah Mormont in “Game of Thrones”, een sterk alfamannetje met toch wat kwetsbaarheid. Misschien was ik daarom gecast. Ik zie er sterker uit dan ik ben.’

© KFD

Wat kunnen mensen meenemen uit de film?

‘Hoop. “The Last Front” speelt zich af in een vrij, democratisch land waar wordt binnengevallen door de Duitse natie. Het land doet z’n best om een neutrale positie in te nemen, zichzelf te beschermen en uit de vuurlinie te blijven. Zonder er te zwaar over te doen: het doet me denken aan hoe het moet voelen om te leven in een stad in Oekraïne en dat er plots bommen beginnen te vallen en je hele leven verandert.

Mensen zijn over het algemeen de onschuldige omstaanders die proberen hun leven te leiden, en plotseling komt er een geheel onbekende soort vijand en wordt je hele realiteit verstoord. Dus dat is de wereld van “The Last Front”, maar tegelijk is het ook een heel teder verhaal vol hoop. Want tegen alle verwachtingen in overleven en slaagt de gewone man. Je krijgt een deel geschiedenis mee, je wordt mee terug de tijd in genomen, raakt verloren in een andere eeuw en je zal overstuur zijn door bepaalde zaken die gebeuren, maar uiteindelijk heb je een glimlach op je gezicht, omdat de goeden het overleven.’

Ik vind ouder worden oké. Ik ben tevreden met wie ik ben en hoe ik eruitzie.

Kan je de film omschrijven in drie woorden?

‘Liefde overwint oorlog.’

Je bent al jaren actief in de acteerwereld. Hoe is het voor jou om jezelf te zien verouderen op het scherm?

‘Het is een beetje gek, maar het is eigenlijk niet anders dan jezelf in de spiegel te zien verouderen. Ik vind ouder worden oké (lacht). Ik kijk uiteraard naar foto’s van mezelf van twintig jaar geleden en denk: eh, maar het belangrijkste is dat je oké bent met wie je bent. Of je nu jong of oud bent, dik of dun… De truc is om vrede met jezelf te vinden om niet beïnvloed te worden door hoe de samenleving vindt dat je eruit moet zien. Ik ben tevreden met wie ik ben en hoe ik eruitzie. We kennen allemaal wel mensen die blij zijn met wie ze zijn en wat ze hebben en die mensen zijn vaak heel leuk om bij te zijn, vind ik.’

© KFD

Welke rol zou je graag nog eens ooit spelen?

‘Het zal opnieuw als een vaag antwoord klinken, maar de truc om oké te zijn met waar je staat als acteur is om niet te focussen op iets dat er niet is. Bij elke opdracht ben ik nog verrast dat ze willen dat ik het doe. En dan verlies ik mezelf er ook volledig in. Dan kijk ik erop terug en ben ik zo blij dat ze mij hebben gevraagd. Maar ik hou me niet bezig, of het nu in theater of film is, met welke rollen ik nog graag zou spelen. Voor mij is dat energieverspilling. Ik heb veel geluk als acteur, want ik kan kiezen wat ik wil doen. Ik krijg momenteel meer rollen aangeboden dan ik kan aannemen.’

‘The Last Front’ is nu te zien in de bioscoop.

Lees ook:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' '