‘Ik zorgde voor mijn zieke vader waardoor ik mezelf op de achtergrond schoof.’
Issam Dakka (34) uit ‘Dertigers’: ‘Ik heb mezelf lange tijd niet graag gezien omdat ik geen zorg droeg voor mezelf’
Issam Dakka (34) speelt Sami Fadil in de nieuwe reeks ‘Dertigers’ op Eén. ‘De serie toont dat wij niet alleen geconfronteerd worden met racisme, maar met dezelfde problemen als witte mensen. In plaats van op elkaars verschillen te letten zouden we beter focussen op wat we gemeenschappelijk hebben’, vertelt de acteur bekend van onder meer ‘Lisa’, ‘De Verraders’ en ‘De Luizenmoeder’.
De nieuwe reeks ‘Dertigers’ focust op een volledig nieuwe vriendengroep. Laura, Nele, Jonas, Ruben en Sami leerden elkaar in hun tienerjaren kennen op de Chiro en werden praktisch familie. Ze zijn nu rond de dertig en bij die fase in hun leven komen heel wat uitdagingen en vraagstukken kijken. De vrienden ervaren de druk die er door hun omgeving, de maatschappij en sociale media wordt opgelegd en gaan er elk op hun eigen manier mee om. Sami is de meest verantwoordelijke van de groep. Hij houdt niet van drukte en uitgaan, en mist een beetje zelfvertrouwen. Ook in de liefde is hij het kneusje van de groep en zijn vrienden proberen hem vruchteloos te koppelen. ‘Toen ik gecast was, ben ik onmiddellijk de vorige reeks beginnen bingewatchen’, vertelt hij. ‘Op twee maanden tijd heb ik alles gezien. Ik vond het heel leuk, maar wel minder herkenbaar voor mij. De reeks die we nu draaiden staat dichter bij mezelf.’
Hoop je dat het opnieuw een groot succes zal worden?
‘Ik hoop het oprecht! Ik hoop dat mensen het een kans geven en dat ze even verliefd worden op onze personages en ons niet voortdurend vergelijken met de vorige cast.’
Voelde je een bepaalde druk op je schouders, want het zijn grote schoenen om te vullen?
‘Voor de opnames wel! Je weet dat de vorige “Dertigers” enorm populair was, dus je wil het minstens even goed doen. Maar tijdens het draaien merkte ik dat het een totaal andere reeks is. Het enige wat de twee gemeenschappelijk hebben is de naam, en dat de kijker dat ook wel zo zal aanvoelen.’
Wat is volgens jou de sterkte van ‘Dertigers’?
‘Het spreekt een heel breed publiek aan. Zowel jong als oud kan zich herkennen in de verhalen en de problematieken die worden aangehaald.’
Ik heb veel dingen in mijn jeugd daardoor moeten missen of niet kunnen doen. Uitgaan ging bijvoorbeeld niet, want ik moest voor mijn papa zorgen.
Heb je er zelf zes keigoede vrienden aan overgehouden?
‘Absoluut! Wij komen heel goed overeen. Het is niet vanzelfsprekend op een set dat je zo naar elkaar toegroeit, maar wij hadden heel veel draaidagen samen en waren voortdurend bij elkaar. Op andere sets is er vaak te weinig tijd of zijn er te veel mensen om iedereen goed te leren kennen. Nu groeiden we zelfs naar de crew toe omdat we zo’n intieme kleine groep waren. Dat was een heel fijne ervaring.’
In de nieuwe vriendengroep speel jij Sami. Heb je veel gelijkenissen met je personage?
‘We staan redelijk ver van elkaar af en ik denk dat de productie dat niet verwachtte. Ze wilden acteurs en actrices die zo dicht mogelijk bij de personages aanleunden, maar dat was bij mij totaal niet het geval. De enige dingen die Sami en ik gemeenschappelijk hebben is dat we graag gamen en vriendelijk zijn.’
Ben jij dan niet verantwoordelijk zoals hem?
‘Ik heb een groot verantwoordelijkheidsgevoel als het om andere mensen gaat. Ik zal meer voor anderen zorgen dan voor mezelf of ik zou mezelf wegcijferen voor anderen.’
Zo woonde je een lange tijd thuis om voor je zieke vader die ALS heeft te zorgen?
‘Klopt. Ik vond dat geen moeilijke keuze, het was een automatische reactie om voor hem te zorgen. Maar dat ging niet zonder tegenslagen en was niet altijd even makkelijk. Ik heb veel dingen in mijn jeugd daardoor moeten missen of niet kunnen doen. Uitgaan ging bijvoorbeeld niet, want ik moest voor mijn papa zorgen.’
Heb je daar achteraf gezien spijt van?
‘Nee. We zijn nu twintig jaar verder en ik besef als ik dat niet had gedaan, dat ik nu misschien een totaal andere persoon zou zijn. Dan was ik misschien niet zo verantwoordelijk. Het heeft me gevormd tot de persoon die ik nu ben.’
Zo wil ik niet per se kinderen. Maar het is moeilijk om dat luidop te zeggen, want het wordt nog altijd verwacht van een koppel in onze klassieke denkwijze.
Sami heeft geen geluk in de liefde. Hoe is het met jou gesteld op dat vlak?
‘Ik ben gelukkig getrouwd. Tot mijn vijftiende was ik een heel schuchtere jongen, echt een kneusje zoals Sami. Daar is natuurlijk niks mis mee, maar ik wilde daar verandering in brengen. Op mijn zestiende bloeide ik pas echt open.’
Herken je de worstelingen van een typische dertiger die in de reeks aan bod komen?
‘Ja. Sami en co weten nog niet wat ze willen doen met hun leven en ik heb dat ook heel lang gehad. Zo herken ik mezelf in het struikelblok waar Jonas en Laura mee te maken krijgen. Ze zijn al lang samen en die sleur sluipt er soms in. Ik ben daar eerlijk gezegd ook soms bang voor. Ga je nog verliefd blijven op elkaar of groei je onvermijdelijk wat uit elkaar?’
Voel je die maatschappelijke druk van huisje, tuintje en kindje?
‘Ja. Terwijl ik daar echt niet in probeer mee te gaan. Zo wil ik niet per se kinderen. Maar het is moeilijk om dat luidop te zeggen, want het wordt nog altijd verwacht van een koppel in onze klassieke denkwijze. Wanneer vrienden van ons zwanger zijn, begin ik ook die druk te voelen om er zelf aan te beginnen terwijl ik niet zeker weet of ik dat wel wil. Mijn vrouw en ik babbelen daar gelukkig heel open en eerlijk over met elkaar. Ik zou mijn vrouw die wens ook nooit afpakken, want ik hou van haar. Als zij het wil, dan zorgen we er wel voor dat het lukt.’
Ik heb mezelf lange tijd niet graag gezien omdat ik geen zorg droeg voor mezelf. Ik liet mijn baard en haar tot zotte proporties groeien.
Sami mist een beetje zelfvertrouwen, herken je dat?
‘Ik heb veel zelfvertrouwen, maar op sommige momenten verdwijnt dat. Zeker op werkvlak kan ik soms heel onzeker worden en niet meer stevig in m’n schoenen staan omdat ik plots denk dat ik niet zo goed ben…’
Hoe probeer je met die gedachten om te gaan?
‘Ik ga die gedachten niet uit de weg. Ik probeer te achterhalen waarom ik dat denk en probeer er zo uit te komen. Als een project erop zit en ik opnieuw twijfel of het wel goed genoeg was, probeer ik mezelf ook echt in te prenten dat het belangrijkste is dat ik mijn best heb gedaan. Meer kan je uiteindelijk niet doen: je volledig smijten.’
Heb je veel self-love?
‘Ik zie mezelf echt wel graag, maar ik heb dat zelf moeten leren. Ik heb mezelf namelijk lang niet graag gezien. Naarmate je ouder wordt, boeit het je gewoon veel minder wat anderen hun mening is over hoe je eruitziet. Zolang jij je maar goed in je vel voelt en dat je gezond bent. Ik zie nu wat mensen die van me houden in mij zien zonder dat dat narcistisch is.’
Hoe komt het dat je vroeger zo weinig self-love had?
‘Ik heb mezelf lange tijd niet graag gezien omdat ik geen zorg droeg voor mezelf. Ik liet mijn baard en haar tot zotte proporties groeien. Ik had toen nul zelfvertrouwen, en ik zag het nut er niet van in om mezelf te verzorgen. Dat kwam door het leven dat ik toen leidde: ik zorgde voor mijn vader waardoor ik mezelf op de achtergrond schoof en ook niet veel meer buiten kwam. Het was moeilijk om naar mezelf te kijken in de spiegel.’
Sta je nu anders in het leven?
‘Ja. Ik geniet veel meer van het leven omdat ik heb gezien dat het snel gedaan kan zijn. Lange tijd dacht ik dat me dit ook zou overkomen. Maar dan maakte ik die klik dat ik ervan moet profiteren!’
Heb je nu nog bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Ik hou niet van mijn gebit omdat ik een spleetje tussen mijn voorste tanden heb. Ik deed onlangs mee aan een tv-quiz en ik merkte op dat ik onbewust als ik lach mijn hand voor mijn mond hou om dat te verbergen. Dat doe ik niet meer bij mijn vrienden omdat ik me daar heel goed en zelfzeker voel. Maar bij vreemden is dat een automatisme.’
We zijn op zoek naar perfectie omdat we daar mee platgebombardeerd worden. We zijn zo geprogrammeerd, maar ik vind het enorm jammer dat we mensen niet gewoon kunnen nemen zoals ze zijn.
Waarom zijn we zo streng voor onszelf?
‘Omdat we ons steeds spiegelen aan wat we in de boekjes, op tv en nu sociale media zien en dat beeld dat we voorgeschoteld krijgen is veel te beperkt. We zijn op zoek naar perfectie omdat we daar mee platgebombardeerd worden. We zijn zo geprogrammeerd, maar ik vind het enorm jammer dat we mensen niet gewoon kunnen nemen zoals ze zijn. We vergeten dat de dingen die wij aan onszelf haten omdat we ze niet zien in de populaire media, ons net uniek maken.’
Kreeg je al te maken met negatieve reacties?
‘Ik heb het gelukkig nog niet gehad dat mensen me persoonlijk aanvielen naar aanleiding van een rol. Moest dat gebeuren, zou ik het ook naast me kunnen neerleggen. Ik ken die mensen niet, dus ze kunnen me ook niet raken. Iedereen mag een mening hebben, maar helaas verwarren velen dat met iemand pijn doen. Dat wordt nog altijd niet goed begrepen.’
Werd je al geconfronteerd met racisme?
‘Helaas al meerdere keren. Het is nog niet zo ver gekomen dat ze me fysiek aanvielen, maar wel verbaal. Vooral op school had ik er veel mee te maken, terwijl dat net een omgeving is waar je jezelf zou moeten kunnen ontplooien. Ik denk dat dit de reden is dat veel jongeren met een andere migratieachtergrond heel boos rondlopen, want ze zijn Belg maar worden niet als dusdanig behandeld. Het zit ‘m ook vaak in gedragingen van mensen.’
Vertel.
‘Zo begon een oud vrouwtje eens te roepen toen we toevallig samen de winkel binnenstapten omdat ze dacht dat ik haar ging overvallen. Nu steek ik zelf vaak de straat over om iemand geen onveilig gevoel te geven. Het probleem is dat we in onze media gewoon geen correcte weerspiegeling zien van onze maatschappij waardoor mensen vaak zelfs handelen uit onwetendheid in plaats van racisme. “Dertigers” vind ik een goed voorbeeld van hoe het moet. Ik werd niet gecast op mijn huidskleur, maar gewoon om wie ik ben. De serie toont dat wij ook niet alleen geconfronteerd worden met racisme, maar met dezelfde problemen als witte mensen. In plaats van op elkaars verschillen te letten zouden we beter focussen op wat we gemeenschappelijk hebben.’
Tot slot: waarom moeten we zeker naar dertigers kijken?
‘Er worden heel interessante problematieken aangehaald die kijkers kunnen inspireren. Het is ook gewoon leuk om naar te kijken en het acteerwerk is, als ik dat zelf mag zeggen, heel sterk.’
‘Dertigers’ kan je elke maandag tot en met donderdag rond 21u30 zien op Eén.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier