Een gesprek over buitenkomen zonder make-up, gemene comments en niet meer stiekem snoepen.
Jacotte Brokken (30) voor Flair Self-Love Summer: ‘Ik blijf buitenkomen zonder make-up, omdat dat nu eenmaal het echte leven is’
Ze was nog maar pas op tv of iemand commentte al: ‘Waarom is er nu een dikke weervrouw? Ik zie de Ardennen niet meer!’ Gelukkig is er meer nodig dan zo’n zacht briesje om Jacotte Brokken (30) uit haar lood te slaan: ‘Ik heb mezelf altijd al een leuk mens gevonden. De laatste jaren kan ik steeds vaker zeggen dat ik mezelf ook mooi vind.’
Jacotte Brokken viel altijd al op. Door haar naam. Haar lengte. Groter dan de jongens, al van in de lagere school. Curvy ook. Niet zoals die petite meisjes, van wie ze lang dacht dat die meer in de smaak vielen. Maar in plaats van gefrustreerd te raken door wat niet binnen bereik lag, koos zij de andere weg. ‘Wat ik ook zou doen, ik zou toch niet binnen dat schoonheidsideaal passen. Dus werd ik maar volledig mezelf.’
Een gesprek over zelfacceptatie en de kronkelende weg naar zelfliefde via Tiktok en een goedgevulde koekenkast. ‘Natuurlijk heb ik als tiener in bepaalde periodes ook gestreefd naar een maatje 38, me uitgehongerd met idiote crashdiëten en wanhopig mijn buikspieren getraind om toch maar een platte buik te krijgen. Alleen vergat ik vervolgens dat ik aan het diëten was en bestelde ik toch een vette hap. Ik weet niet precies wanneer, maar op een dag stond ik op en besloot ik: ik heb een goed gezicht en daaronder loopt het misschien fout, maar we zijn meer dan ons lijf en dit is het nu. Ik ben trots op mezelf dat ik die klik heb kunnen maken. Dat slankheidsideaal is voor mij toch niet haalbaar, dus daar hoef ik dan ook niet naar te streven. Dat was bevrijdend.’
Op een dag stond ik op en besloot ik: ik heb een goed gezicht en daaronder loopt het misschien fout, maar we zijn meer dan ons lijf en dit is het nu.
‘Ik heb nu ook voor het eerst een koekenkast in huis! Ik kom uit een ingredient household, dat is een ding op TikTok: we hadden geen snacks in huis. Mijn moeder was zelf al haar hele leven bezig met haar gewicht, dus een snack was bij ons thuis een stuk komkommer of – misschien – een Sultanakoekje. Mijn lief komt dan weer uit een familie die veel sportte, maar wel een uitgebreide snoep- en koekenkast had. Die wilde hij natuurlijk ook toen we gingen samenwonen, dus toen had ik voor het eerst een kast met Marsen, Twixen, Dinosauruskoeken en weet ik veel wat. De eerste weken was dat een grote aanpassing. Ik hoefde namelijk niet meer stiekem iets te kopen en op te eten. Het was er gewoon. Dat ik kon snacken wanneer ik wilde, maakte het net minder aanlokkelijk.’
Dat leunt al meer tegen intuïtief eten aan.
‘Je weet: ik mag eten waar ik zin in heb. Als ik geen honger heb, is dat oké. Als ik veel honger heb, is dat ook oké. Mijn moeder is intussen een zestiger en komt soms nog aan met het nieuwste dieet dat ze aan het uittesten is, maar dan denk ik vooral: word je daar niet moe van? Nee, diëten is niets voor mij. Dat ik nooit een BMI tussen 20 en 25 zal hebben, is prima. Dat is ook de start van self-love voor mij: een soort van zelfacceptatie. Dit is mijn lijf en hier ga ik het mee doen. Ik kan nog niet zeggen dat ik mijn blubberbuik graag zie, zoals sommige vrouwen in de bodypositivitybeweging dat wel doen, maar ik heb hem wel al aanvaard. Da’s al veel.’
Kon je dat ook al als tiener?
‘Mijn onzekerheden hebben me gelukkig nooit tegengehouden om mijn zin te doen. Ik had wel een zeker je-m’en-foutisme, maar goed, we willen er allemaal graag bij horen, zeker als puber. Er is een periode geweest waarin ik met weinig mensen aansluiting vond en daarom ben ik net voor het vijfde middelbaar van school veranderd. Ik kwam terecht op een school waar iedereen zichzelf kon zijn en creativiteit aangemoedigd werd. Daar ging een nieuwe wereld voor me open. En mijn lijf, tja... Ik zag van ver: dat maatje 36 zal ik nooit hebben, dus doen jullie maar. Ik ga me hier in mijn eentje wel amuseren en een ijsje eten (lacht).’
@doedieszot Replying to @Freak851 ♬ X Files Theme – Movie Magic And His Solid Gold Soundtracks
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
‘Maar dat slankheidsideaal zit ook in mij zo diep verankerd dat ik het misschien ook wel mooier vind als een lijf nergens te veel vet heeft of een thigh gap heeft, terwijl ik dat zelf nooit zal hebben. Ik heb wel -typisch – lang gecompenseerd voor mijn uiterlijk met mijn persoonlijkheid; het cliché van de funny fat friend die zichzelf niet te serieus neemt. Vandaag vind ik mezelf niet alleen een leuk mens, ik kan ook steeds vaker zeggen dat ik mezelf best mooi vind. Er is nog een lange weg te gaan, maar ik ben wel al flink op pad.’
Wat helpt nog meer in dat zelfaanvaardingsproces?
‘Ik heb het geluk een man te hebben die mij graag ziet om wie ik ben. En hij vindt mijn curves net mooi. Hij ziet me even graag wanneer ik ongeschminkt in mijn jogging in de zetel zit als wanneer ik hier met een gezicht vol make-up in mijn powersuit sta. Dat doet veel. Ook online omring ik me met goede voorbeelden. Mijn TikTokfeed zit vol plussize vrouwen en modellen die hun lijf hebben omarmd en doen en dragen wat ze willen. Die pagina’s voeden mij in plaats van dat ze me een slecht gevoel geven. Al ben ik blij dat ik al volwassen was toen ik een weg moest zoeken in dat online landschap. Ik denk dat het als veertienjarige veel moeilijker is om je niet te spiegelen aan die veelheid aan magere mensen en dieettips. Mijn algoritme zit goed: als ik al dieettips zie, is het in een parodiefilmpje.’
Mijn partner ziet me even graag wanneer ik ongeschminkt in mijn jogging in de zetel zit als wanneer ik hier met een gezicht vol make-up in mijn powersuit sta.
Maar hoe zit het met dat zogenaamde perfecte leven dat ons wordt getoond? Ben je ooit in die vergelijkingsval getrapt?
‘Ja, zowat heel mijn twintiger jaren! Ik vind het heel fijn dat ik nu dertig ben en dat alles nu in de plooit valt. Nu heb ik een huis, een man en een fijne, uitdagende job, maar de jaren ervoor waren één grote chaos. Ik heb chemie gestudeerd en ben daarna wat op de dool geweest. Ik had elk jaar een nieuwe job binnen de sector en koesterde elke keer hoge verwachtingen, maar toch vind ik nooit de klik die ik zocht. Uiteindelijk mocht ik doctoreren, maar dat bleek een zeer eenzame bezigheid en was ook niet mijn droom. Het enige wat ik graag deed, was YouTubefilmpjes maken over wetenschap, maar van YouTube leven in België is niet realistisch. Maar wat zou ik dan doen? Toch weer gaan studeren of niet? Ik vergeleek mezelf continu met anderen en had het gevoel dat ik niet mee was of te veel tijd had verloren.’
‘Uiteindelijk ben ik op mijn 26ste toch nog begonnen aan een postgraduaat digital content creation, maar dan zit je tussen frisse 21-jarigen, net in het jaar waarin je GoPass niet meer geldig is (lacht). Dus nee, dat was geen toffe periode. De laatste tien jaar voelden soms als een ondoordringbaar oerwoud waarin ik met veel moeite een pad moest kappen. Ben ik de jungle dan al uit? Zeker niet. Maar de begroeiing is wat minder dicht en mijn machete is wat scherper.’
Een telefoontje krijgen met de vraag om weervrouw te worden helpt dan natuurlijk.
‘Amai! Ik heb wel gezegd: “Ja, maar ik ben geen meteoroloog.” En toen zeiden zij: “Dat hoeft niet.” En toen zei ik: “Oké dan!” Dat was letterlijk de conversatie. Ik legde op en dacht: waar heb ik nu net ja op gezegd? Andere mensen zouden twijfelen, raad vragen en piekeren als ze de vraag kregen om op tv te komen, maar zo werkt mijn brein niet. Ik denk: daar is de volgende uitdaging, laat maar komen! Zo ben ik geraakt waar ik nu sta. Dat kan ik nu, na die hobbelige twenties, echt wel zeggen.’
Heb je ooit gedacht: ik, als volle vrouw, op tv? Er is immers nog altijd weinig diversiteit qua lichamen op onze televisie.
‘Nee, gelukkig niet. Ik was blij dat er al toffe vrouwen zonder maatje 36 op tv kwamen, zoals Fien Germijns. Dat voelde alsof de weg openlag. Op de VRT is mijn maat nooit een issue geweest. Dat zou ik ook niet geapprecieerd hebben. Ik ben niet de grote activist die op de barricades staat als de stem van alle mensen met een maatje meer, maar er gewoon zijn, zonder dat het nog een issue is, vind ik wel belangrijk.’
Wat met commentaren als ‘Ik zie de Ardennen niet meer’?
‘Die vond ik best grappig. Ik was me ervan bewust dat er online wel wat kritiek zou kunnen komen, maar voorlopig vind ik dat het reuze meevalt. Toch bescherm ik mezelf daar voor een stuk tegen door amper comments te lezen. Ach, het is menselijk om kritiek te hebben. Wat ik niet snap, is waarom je die ook online zou willen delen. Zo kwam er veel commentaar omdat ik het weerbericht met “hey” begon. Tja… Het valt me op dat die vooral van oude mannen kwam. Dan denk ik: als jij je wil zitten opwinden en er een hoge hartslag aan wil overhouden, doe je dat maar. Ik probeer gewoon mijn werk goed te doen en mezelf te zijn.’
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
‘Maar ja, soms komt het toch meer binnen dan ik zou willen. Ook dat is menselijk. Ik ben wel maniakaal bezig met geen fouten maken: ik controleer alles wat ik zeg tien keer voor ik op de antenne ga. Van het imposter syndrome heb ik wat last, maar het verlamt me niet. Ik denk eerder: ooit val ik door de mand, maar tot dan kan ik me maar beter amuseren. Zoals ik al zei: ik ben niet competitief ingesteld. No way dat ik ooit aan Frank Deboosere of Sabine Hagedoren kan tippen, dus ik probeer ik dat zelfs niet (lacht). In die zin ben ik heel mild voor mezelf.’
In de make-upstoel zei je daarnet: ‘Ik word bijna elke dag professioneel geschminkt om op tv te komen.’ Wat doet dat met een mens?
‘Dat is een beetje zoals met een filter op social media. Je denkt dan ineens: oei, zonder make-up zie ik er wel een pak minder goed uit... Ik zit ook altijd een uur lang naar mezelf te kijken in de spiegel, terwijl ik vroeger misschien gewoon eens een kam door mijn haar haalde. Of ze raden me haargroeiolie aan om mijn wenkbrauwen voller te maken, en dan voelt het alsof ik dat moet kopen, terwijl dat niet iets is waar ik ooit mee zat. Ach, ik wil vooral niet dat mensen me in het dagelijks leven zien en denken dat ik er toch beter uitzie op tv. Maar ik blijf wel buitenkomen zonder make-up, omdat dat nu eenmaal het echte leven is. Ja, dat doe ik ook op dagen waarop ik minder goed heb geslapen of mijn haar niet is gewassen. Al probeer ik er toch niet te veel als een slons bij te lopen. Ik lak nu ook mijn nagels (lacht). Mijn man begrijpt het niet, maar hij laat me doen.’
Tekst: Kaatje De Coninck
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
