‘In de jaren negentig was het heroine chic en momenteel zijn het de dikke poepen van de Kardashians. Dat slaat op niks.’
Jacotte Brokken (31): ‘Een lichaam mag geen trend zijn’
VRT-weervrouw Jacotte Brokken (31) presenteert voor het eerst haar eigen programma ‘Knappe koppen’. ‘Ik zit op dit moment heel goed in m’n vel. Gelukkig, want ik word als publiek figuur vaak geconfronteerd met wat anderen over me denken, dus het is goed dat ik zélf stevig in mijn schoenen sta’, vertelt Jacotte.
Het nieuwe wetenschapsprogramma ‘Knappe koppen’ op VRT zoomt in op enkele van de knapste koppen van ons land en hun ontdekkingen. Hoe kan een oude zak kamelenbloed voor een grote wetenschappelijke doorbraak zorgen? Hoe los je cold cases op met slechts één chromosoom? Kan je kanker laten wegroesten? Jacotte Brokken gaat het gesprek aan en zorgt voor een heldere uitleg. ‘Ik had nog nooit eerder een autocue gelezen, dus dat was best wel spannend tijdens de testdag’, lacht Jacotte Brokken.
Was je zenuwachtig om je eerste programma te presenteren?
‘Ik ben meestal de kalmte zelve (lacht). Ik verbaas mezelf soms hoe weinig zenuwen ik heb voor een nieuwe uitdaging. Af en toe overvalt die stress me wel, maar dat is meestal als het niet meer in m’n eigen handen ligt. Ik ben dus heel benieuwd naar de reacties als de eerste aflevering op tv werd uitgezonden.’
Hoe kwamen ze bij jou terecht voor ‘Knappe koppen’?
‘Ik ben een wetenschapsfan en ik heb ook een diploma chemie. Mijn leerkracht chemie in het middelbaar raadde me nochtans af om die richting te kiezen. Ik dacht jarenlang dat dat was omdat ze me niet slim genoeg vond, maar eigenlijk was het omdat ze vond dat die studie niet creatief genoeg was voor mij.’
Had ze gelijk?
‘Ik leerde heel veel bij. Maar ik geef eerlijk toe dat het ook soms wat saai was, want in chemie kan je niet echt je creatief ei kwijt. Achteraf gezien had ik me harder kunnen uitleven in een richting zoals journalistiek. Ik doe er nu gewoon alles aan om die creativiteit toch een beetje in mijn wetenschappelijk job te krijgen. En ik heb uiteindelijk ook geen spijt dat ik die richting koos, want ik leerde er mijn echtgenoot kennen (lacht).’
Ik heb een diploma chemie. Mijn leerkracht chemie raadde me af om die richting te kiezen. Ik dacht jarenlang dat dat was omdat ze me niet slim genoeg vond, maar eigenlijk was het omdat ze vond dat die studie niet creatief genoeg was voor mij.
Is ‘Knappe koppen’ voor iedereen, want bij wetenschap durven mensen al eens af te haken?
‘Dat zal bij dit programma zeker niet het geval zijn, want het gaat eigenlijk om de personen achter de wetenschap. Hoe zitten ze in elkaar en hoe heeft hun leven hen beïnvloed om zulke geweldige ontdekkingen te doen. Als er toch moeilijke wetenschap inzit, schiet ik te hulp, want ik zal het in mensentaal proberen uitleggen.’
Wat vind je zelf zo leuk aan wetenschap?
‘Ik ben heel hard geïnteresseerd in hoe dingen in elkaar zitten. Ik onderzoek het zelf niet, maar het feit dat andere mensen dit onderzocht hebben en vaak tot verrassende conclusies kwamen, vertel ik graag door aan anderen. Ik ben een soort wetenschapsroddelaar (lacht).’
Wetenschap heeft nog altijd wat een nerdy imago, hoe komt dat denk je?
‘Ik denk dat het nog steeds wat hoogdrempelig is. Je moet een bepaalde soort taal spreken om mee te zijn. Terwijl het eigenlijk gaat over heel universele vragen die we ons allemaal stellen, zoals waarom worden we ziek en hoe kunnen we genezen?’
Hoop je dat mede door programma’s zoals ‘Knappe koppen’ wetenschap toch hipper of toegankelijker wordt?
‘Absoluut! Wetenschap is soms aartsmoeilijk en saai, daar ga ik niet flauw over doen, maar het is tegelijkertijd ook enorm fascinerend! Ik hoop dat meer en meer mensen dat laatste ook beginnen inzien.’
Heb je de smaak van het presenteren nu te pakken gekregen?
‘Ik vond het enorm leuk om dit programma te presenteren, dus ik zie wel wat er nog op m’n pad komt. Ik vind het weer presenteren al geweldig en alles wat er bij kwam en komt, is een mooie bonus!’
Als je luidop mag dromen: heb je nog grote ambities op professioneel vlak?
‘Alles wat ik nu al mocht doen, wil ik heel graag nóg een keertje doen. Ik denk dan aan een podcast maken en nog een tv-programma presenteren.’
Denk je dan aan een programma dat in dezelfde lijn ligt als ‘Knappe koppen’ of kunnen we je ook zien opduiken in pakweg een avonturenprogramma?
‘Ik werd al gevraagd voor avonturenprogramma’s, maar ik stemde nooit toe omdat ik graag de controle blijf behouden over alles. “Dancing With The Stars” of “Expeditie Groenland” vind ik leuk om vanuit m’n zetel naar te kijken, maar je zal me daar niet in zien opduiken.’
Ik zit op dit moment heel goed in m’n vel. Gelukkig, want ik word als publiek figuur nu vaak geconfronteerd met wat anderen over me denken, dus het is goed dat ik zélf stevig in mijn schoenen sta.
Bij Flair staat self-love centraal: heb je veel zelfliefde?
‘Ik zit op dit moment heel goed in m’n vel. Gelukkig, want ik word als publiek figuur nu vaak geconfronteerd met wat anderen over me denken, dus het is goed dat ik zélf stevig in mijn schoenen sta. Pakweg tien jaar geleden had ik sowieso minder goed kunnen omgaan met negatieve reacties, want toen omarmde ik mezelf nog niet volledig.’
Was die self-love een zoektocht voor jou?
‘Absoluut. Ik heb lang met mijn gewicht gesukkeld. Ik viel ten prooi aan álle diëten die er ook maar bestaan ter wereld en kocht magazines als daarin stond hoe je snel enkele kilootjes kon verliezen. Uiteindelijk kwam ik tot het besef dat diëten onzin is! De wetenschap toonde dat ook al aan. Ik focus me nu op wat mijn lichaam allemaal kán en ik ben er supertrots op!’
Zorgde je pestverleden er ook voor dat je lang niet goed in je vel zat?
‘Zeker en vast. Als je gepest wordt, begin je automatisch aan jezelf te twijfelen. Je zoekt redenen waarom ze jóu pesten. In mijn geval dacht ik dat het te maken had met mijn vreemde naam, het feit dat ik de grootste van de klas was of hoogbegaafd ben. Terwijl dat er allemaal niks mee te maken heeft, want je bent perfect zoals je bent.’
Ik heb lang met mijn gewicht gesukkeld. Ik viel ten prooi aan álle diëten die er ook maar bestaan ter wereld. Uiteindelijk kwam ik tot het besef dat diëten onzin is! De wetenschap toonde dat ook al aan. Ik focus me nu op wat mijn lichaam allemaal kán en ik ben er supertrots op!
Hoe maakte je die klik om toch lekker jezelf te zijn?
‘Dat was niet van de ene op de andere dag, dat ging heel geleidelijk aan. Als ik een stukje van mezelf liet zien, kreeg ik steeds meer bevestiging dat mensen dat leuk vonden, net omdat ik me goed liet omringen met mensen die me oprecht graag hebben voor wie ik ben. Zo liet ik steeds meer stukjes van mezelf zien en bouwde ik mezelf op vijftien jaar terug op.’
Tekent dat pestverleden je tot op heden nog steeds?
‘Ik merk dat doorheen de jaren dat innerlijke stemmetje dat zichzelf in vraag stelt toch af en toe terug de kop opsteekt, vooral als ik nieuwe mensen leer kennen. Dan toets ik af of ik niet te veel, te luid of te aanwezig ben. Terwijl ik eigenlijk gewoon mezelf moet blijven.’
Hoe leg je dat stemmetje het zwijgen op?
‘Mijn therapeut leerde me dat dat stemmetje er mag zijn, maar dat ik moet analyseren vanwaar het komt. Ik heb moeten leren voelen en dat was voor mij een worsteling, want ik ben een heel rationele mens die vooral denkt in plaats van te voelen! Door te voelen kan je net rationeel nadenken waarom je onzeker bent.’
Denk je dat je nu een andere persoon was geweest als je niet gepest was geweest vroeger?
‘Ik denk het wel. Ik merk bij mensen die niet gepest werden dat zij dingen durven doen waar ik van terug zou deinzen. Zij kunnen in een nieuwe omgeving onmiddellijk heel extravert zijn, dat durf ik niet. Bij mij zit er toch altijd een bepaalde rem op bij mensen die ik niet ken.’
Sommige dagen kijk ik in de spiegel en denk ik: yes baby, je mag er zijn! Andere dagen kijk ik in diezelfde spiegel naar datzelfde spiegelbeeld, maar zie ik het ene na het andere minpuntje.
Heb je nu nog bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Dat verschilt van dag tot dag. Sommige dagen kijk ik in de spiegel en denk ik: yes baby, je mag er zijn! Andere dagen kijk ik in diezelfde spiegel naar datzelfde spiegelbeeld, maar zie ik het ene na het andere minpuntje. Ik heb geluk dat ik een man heb die me graag ziet om wie ik ben en die me op die mindere dagen er terug aan doet herinneren dat ik er wél mag zijn.’
Waarom zijn we zo streng voor onszelf?
‘We vergelijken onszelf voortdurend met anderen. Zeker op sociale media zien we dagelijks het geweldige leven van honderden anderen waardoor we denken dat het gras groener is aan de overkant. Terwijl dat helemaal niet zo is! Elk huisje heeft z’n kruisje en iedereen worstelt wel met íets, we lopen er alleen niet graag mee te koop online. Focus dus vooral op jezelf!’
Ben jij vatbaar voor stereotiepe schoonheidsidealen of perfecte plaatjes?
‘Bij mij drong het op een bepaald moment door dat ik toch niet kan voldoen aan de huidige stereotiepe schoonheidsidealen. Wat ik ook probeer: ik zal nooit maatje 0 hebben. Ik volg nu dus vooral profielen op sociale media van vrouwen die hetzelfde lichaamstype hebben als mij en laat me inspireren door hen! Vrouwen bestaan in verschillende vormen en maten. De Olympische Spelen vond ik in dat opzicht heel inspirerend.’
Vertel.
‘Je zag de allerbeste atleten van over de hele wereld die de meest waanzinnige dingen kunnen met hun lichaam en zij zagen er allemaal verschillend uit! Alle lichaamstypes passeerden de revue, en dat werkte heel helend voor mij. Wat me enorm frustreert is dat we van ons lichaam verwachten dat het aan een bepaald beeld voldoet wat op dat moment als mooi wordt bestempeld. Maar een lichaam mag geen trend zijn! In de jaren negentig was het heroine chic en momenteel zijn het de dikke poepen van de Kardashians. Dat slaat op niks.’
De Olympische Spelen vond ik heel inspirerend. Je zag de allerbeste atleten van over de hele wereld die de meest waanzinnige dingen kunnen met hun lichaam en zij zagen er allemaal verschillend uit! Alle lichaamstypes passeerden de revue, en dat werkte heel helend voor mij.
Schoonheid is anno 2024 heel maakbaar, zou jij ooit cosmetische ingrepen overwegen?
‘Iedereen moet doen waar ie gelukkig van wordt. Er komt misschien een tijd dat een rimpel me écht tegensteekt, maar tot nu toe ben ik tevreden en laat ik niet sleutelen aan mezelf.’
Vond je het vervelend om dertig te worden?
‘Eigenlijk niet! Ik had het vooral moeilijk met 26. Ik was op dat moment heel zoekende in mijn leven. Ik ging opnieuw gaan studeren en zat plots tussen 21-jarigen waardoor ik me een bomma voelde (lacht). Ik begon bij Studio Brussel en was daar ook de oudste. Ik was volgens de NMBS officieel geen jongere meer, kortom: ik zat echt in een quarterlife crisis. Toen ik dertig werd, had ik wel alles op een rijtje: ik had een fijne job, was getrouwd en had een eigen huis. Ik had ook door dat ik niet alles op een rijtje hoefde te hebben in mijn dertigerjaren. Eigenlijk weet niemand goed wat ie aan het doen is.’
Het duurde lang voor ik doorhad dat wat ík doe, zoals veertien keer het uur van de trein checken om zeker te zijn dat ik ‘m niet mis of bij elke afspraak een uur te vroeg zijn, ook angsten zijn.
Self-love slaat uiteraard ook op mentaal welzijn: zijn er dingen waar jij soms mee worstelt?
‘Ik ben wel vatbaar voor social anxiety. Ik dacht vroeger dat angsten enkel te maken had met mensen die bang zijn voor spinnen en dergelijke. Het duurde lang voor ik doorhad dat wat ík doe, zoals veertien keer het uur van de trein checken om zeker te zijn dat ik ‘m niet mis of bij elke afspraak een uur te vroeg zijn, ook angsten zijn. Mijn man lacht me er mee uit, maar zo wil ik ook altijd op voorhand weten waar het toilet is. Verder heb ik prestatiedruk, ik wil altijd enorm hard m’n best doen, vooral in sociale omstandigheden.’
Wat helpt je daarbij?
‘Langsgaan bij mijn therapeut! Ik heb daar al zoveel aan gehad. Hij gebruikt ook begeleide meditatie. Daar stond ik in het begin heel sceptisch tegenover, maar dat heeft echt veel geholpen. Verder schrijf ik ook veel dingen van me af.’
Krijg je nu nog soms te maken met negatieve reacties en raken die je?
‘Ik lees geen commentaar meer. Ik zette op den duur zelfs de antwoorden op m’n Instagram Stories uit. Niet per se omdat ik gemene comments kreeg, maar ik raakte soms overprikkeld omdat er heel veel reacties komen. Er zullen altijd rotte appels zijn, maar je kweekt op den duur echt wel een olifantenvel voor commentaar. Ik ben nog niet op dat punt, maar het is geruststellend om te weten dat het slijt.’
Tot slot: waarom moeten we zeker naar ‘Knappe koppen’ kijken?
‘Het is geen saai wetenschapsprogramma. Het gaat over de mensen en het zijn boeiende, emotionele verhalen waar je graag naar zal kijken en je zal op het einde iets bijleren zonder dat je het door hebt.’
‘Knappe koppen’ zie je elke woensdag om 21u35 op VRT 1.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
