‘Ik heb thuis twee puberdochters en die draaien soms serieus met hun ogen als ik iets zeg.’
Jan Van Looveren (55) in ‘Boomer’: ‘Het gebeurt vaak dat mensen denken dat ik een bullebak ben, terwijl ik eigenlijk een lieve man ben’
Jan Van Looveren speelt een uitvergrote versie van zichzelf in de nieuwe humoristische fictiereeks ‘Boomer’. ‘Eenmaal je in de presentatorrol zit, steken ze je in dat hokje en vergeten ze dat je ook acteur bent. Ik hoop dat ze met “Boomer” opnieuw zien dat ik ook een acteur ben en dat ik weer wat rollen kan scoren’, vertelt de acteur.
‘”Boomer” gaat over de dagdagelijkse sleur van een 54-jarige acteur en de dingen waar hij mee worstelt’, vertelt Jan. ‘Hij raakt minder vlot aan de bak en ook thuis is het zijn vrouw die de touwtjes in handen heeft. Voeg daar nog een puberdochter aan toe die met haar ogen draait bij alles wat hij doet, en je hebt een recepy for disaster.’
Je speelt jezelf, maar heb je eigenlijk veel gelijkenissen met de Jan uit ‘Boomer’?
‘Bij enkele situaties die we speelden, keken we naar elkaar en moesten we lachen net omdat het héél herkenbaar was. Zo heb ik in de reeks een hevige discussie met mijn dochter Roos. De regisseur zei achteraf dat het heel fel was en dan moesten we toegeven dat het er thuis ook soms zo aan toegaat (lacht). Al vergroten we de dingen in de serie natuurlijk altijd wat uit.’
Denk je dat velen de indruk hebben dat je een bruut bent?
‘Ik had twee dagen geleden een ander interview en die journalist in kwestie verschoot ervan dat ik eigenlijk een zachte mens ben. Toen ik hem vroeg of hij iets anders verwachtte, zei hij dat hij toch een klein beetje de Joeri (uit ‘Tragger Hippy, nvdr.) had verwacht. Dat is één voorbeeld, maar het gebeurt vaak dat mensen denken dat ik een bullebak ben, terwijl ik eigenlijk een lieve man ben. Ik speelde gewoon meestal brute personages en blijkbaar deed ik dat heel goed als mensen geloven dat ik dat écht ben.’
Bekijk de trailer van de nieuwe reeks: TRAILER: dagelijkse frustraties, eyerolls van pubers en bakken humor in nieuwe reeks ‘Boomer’
Een boomer is volgens Van Dale iemand van gevorderde leeftijd met ouderwetse denkbeelden. Als je heel eerlijk bent, hoor jij soms in die categorie thuis?
‘Sowieso! Ik heb thuis twee puberdochters en die draaien soms serieus met hun ogen als ik iets zeg. Mijn jongste laat bijvoorbeeld altijd wel iets liggen op haar bord tijdens het eten. Ik vind dat zonde en zeg haar dan dat er in de wereld veel mensen zijn die honger lijden. Haar antwoord is meestal: “Breng die halve pistolet dan naar daar hé” (lacht).’
Vinden je dochters ook dat je niet mee bent met bepaalde dingen?
‘Dat is een understatement, ik ben totáál niet mee! Ik trad onlangs op met mijn show en ik wilde het publiek filmen om dat op mijn Instagram te zetten als promotie. Helaas als ik achteraf die video bekeek, zag ik dat ik mijn gsm ondersteboven hield en dat ik dus enkel de lucht filmde in plaats van de mensen (lacht).’
Ben je volledig mee met de woke-beweging of vind je zoals je personage Jan zegt dat je tegenwoordig met niets meer mag lachen?
‘Er zijn veranderingen die ik echt aanmoedig, maar de klepel zwengelt toch te veel naar de andere kant. Zeker in humor moet alles toch kunnen en moeten we toch echt wel kunnen relativeren wat er allemaal gebeurt. De waarheid ligt in het midden, maar ik denk dat we nu wat te ver van dat midden af zitten. Veel jongeren hebben in deze tijd zelfs schrik om te spreken omdat dat direct onder een vergrootglas wordt gelegd en ze denken dat ze iets verkeerd zullen zeggen. En oudere mensen, de zogenaamde boomers zoals ik, moet je dan weer voldoende tijd geven om die veranderingen door te maken.’
Hoezo?
‘Het gaat verschrikkelijk snel en elke dag komt er wel weer iets bij dat je plots niet meer mag doen of zeggen. Zo hoorde ik deze week dat een witte man geen dreadlocks meer mag dragen omdat die dan gestolen worden van een cultuur. Jongens, ik ben niet meer mee! Ik wil wel mee zijn, maar geef me alsjeblieft de tijd om te ontdekken waar het fout loopt en wat we moeten doen om terug in die lijn te lopen.’
Helpen je dochters je daarmee?
‘Goh, we delen in ons gezin allemaal wat dezelfde mening. Ik moet niet bang zijn dat mijn tienerdochters me om de zoveel tijd moeten verbeteren omdat ik iets zeg dat niet meer kan. Ten eerste omdat ik er zelf enorm op let en ten tweede omdat ze ook zelf vinden dat het er af en toe volledig overgaat.’
Jongens, ik ben niet meer mee! Ik wil wel mee zijn, maar geef me alsjeblieft de tijd om te ontdekken waar het fout loopt en wat we moeten doen om terug in die lijn te lopen.
Je speelt in ‘Boomer’ samen met je vrouw en dochter. Is dat een droom die werkelijkheid wordt?
‘Dat was eigenlijk niet de bedoeling. Ik stelde deze reeks voor bij VRT en toen we met de regisseur samenzaten, beslisten we heel snel om te flirten met de realiteit. In dat opzicht is het heel tof dat mijn eigen vrouw de rol van mijn vrouw Julie speelt, maar toch een andere naam heeft. Hetzelfde met mijn dochter Pippa die mijn dochter Roos speelt.’
Is het makkelijker of moeilijker om met je gezin op de set te staan?
‘Het is handig, want je kan je teksten op je gemak thuis samen doorlezen en repeteren in plaats van een moment in je agenda te zoeken om dat in te plannen met je tegenspelers. Zo win je heel wat tijd op de set.’
Vind je het tof dat je dochter in je voetsporen volgt of heb je daar toch een beetje stress voor, want het is een onzekere job?
‘Mijn dochters moeten vooral doen waar ze gelukkig van worden. Mijn vader was nog van de generatie die je in een bepaalde richting duwde en min of meer eiste dat ik een zekere job koos. Maar wat is in deze tijd nog zeker? Banken gaan failliet en morgen kan er weer oorlog zijn in een ander land. Er zijn geen zekerheden meer, dus ze moeten vooral doen waar ze gelukkig van worden en daar zullen wij ze altijd in steunen. Ik geloof er ook in dat als je doet waar je blij van wordt en daar heel gedreven in bent, je wel werk zal vinden. Het kan zijn dat je met je loon geen groot huis of dikke auto kan kopen, maar dat hoeft ook helemaal niet om gelukkig te zijn. Ik heb daar geen schrik voor, het komt wel goed met hen.’
Heeft Pippa talent voor acteren?
‘Zeker en vast! Mijn jongste dochter acteert trouwens ook. Zij deed net als Pippa auditie voor de rol van Roos, maar was nog iets te jong. Ze hebben er sowieso allebei aanleg voor, maar als later blijkt dat ze toch een ander pad willen bewandelen, dan is dat even goed. Mijn oudste dochter kreeg de acteermicrobe niet mee van ons, maar zij heeft dan weer talent om les te geven en kinderen te motiveren.’
Is het als acteur/tv-gezicht boven de 50 jaar moeilijker om aan de bak te geraken?
‘Op iedereen kleeft een houdbaarheidsdatum. Ik merk dat er nu een andere generatie klaarstaat om de grote rollen te spelen. Ik zal niet meer de rol krijgen van de jonge snotaap. Er worden heel wat jongerenreeksen gedraaid en daarin word ik dan gevraagd als papa, oudere buitenwipper of agent. Dat is nu eenmaal zo. Ik probeer daarom mijn eigen werk te creëren in de showbizz. Zo schreef ik mijn eigen theatershow “Loslaten” die ik nu in zalen over heel Vlaanderen speel en ga ik binnenkort beginnen aan een tweede theaterstuk.’
Heb je nog een bepaalde droomrol?
‘Alle rollen! Het maakt me niet uit, ik acteer gewoon heel graag. Ik rolde in de rol van presentator door “Factcheckers” en “Voor Hetzelfde Geld”, en eenmaal je in die presentatorrol zit, steken ze je in dat hokje en vergeten ze dat je ook acteur bent. Ik hoop dat ze met “Boomer” opnieuw zien dat ik ook een acteur ben en dat ik weer wat rollen kan scoren. Wat ik ook héél graag zou doen, is een reeks regisseren. Ik speelde al in verschillende reeksen en heb bijgevolg veel ervaring die ik wil doorgeven aan jongere acteurs.’
Ik merk dat ik in een leeftijdscategorie zit waar mensen ziek worden en overlijden. Als ik in de spiegel kijk, denk ik aan die angst en denk ik dat ík misschien de volgende kan zijn en dat maakt me soms angstig.
Self-love staat bij Flair centraal. Heb jij veel zelfliefde?
‘Uiteraard zie ik mezelf graag, anders zou het moeilijk leven zijn, maar ik heb ook dagen dat ik minder goed in mijn vel zit. Dan kijk ik in de spiegel en begin ik een iets oudere man te zien waardoor ik besef: het gaat toch snel en de klok tikt genadeloos.’
Ben je bang om ouder te worden?
‘Niet per se voor het ouder worden op zich, maar wel voor de fysieke ongemakken en de eventuele ziektes die daarmee gepaard kunnen gaan. Ik merk dat ik in een leeftijdscategorie zit waar mensen ziek worden en overlijden. Als ik in de spiegel kijk, denk ik aan die angst en denk ik dat ík misschien de volgende kan zijn en dat maakt me soms angstig. Zeker omdat ik vrij jong mijn zus en vader ben verloren. In onze familie komen ook heel wat kankers voor. Als ik iets voel, ben ik heel snel hypochonder en denk ik onmiddellijk het ergste. Maar daar wer ik aan!’
Vertel.
‘Ik probeer met mindfulness die negatieve gedachten om te zetten in positieve gedachten. Dat zou ik vroeger nooit gedaan hebben of ik vond dat eerlijk gezegd zelfs zever in pakskes, maar ik merk nu zelf dat het echt werkt.’
Ook naar deze reeksen kijken we nu al uit op VRT 1: Van ‘Down the road’ tot ‘De club’: deze programma’s mag je dit najaar niet missen op VRT 1
Wil dat zeggen dat je niet meer graag verjaart?
‘Ik moet iets bekennen: ik ben nóóit graag jarig omdat mijn verjaardag op 26 december valt, de dag na Kerstmis. Ik kreeg ieder jaar van mijn ouders één cadeau zowel voor kerst als voor mijn verjaardag, wat het ook al minder speciaal maakt. Er werd tussen de kerstliedjes door een gelukkige verjaardag gezongen en velen vergaten door de feestgekte zelfs dat ik überhaupt jarig was. Ondertussen vergeet ik eerlijk gezegd zélf soms dat ik jarig ben. Mijn vrouw moet me daar dan op wijzen.’
Profiteer je door die angst van elke dag, omdat het weleens de laatste zou kunnen zijn?
‘Absoluut! En dat genieten hoeft niet altijd gepaard te gaan met verre reizen of andere dure activiteiten. Een boek lezen, een goed gesprek met een vriend of genieten van een tas koffie in de zon brengt me al zo veel geluk. Zolang je maar elke avond als je in je bed kruipt, denk: dit was een toffe dag!’
Ik heb al heel mijn leven lang graag een sixpack en lang haar gehad, maar helaas is dat niet het geval.
Self-love slaat ook op uiterlijk vlak. Heb je bepaalde complexen?
‘Ik heb al heel mijn leven lang graag een sixpack en lang haar gehad, maar helaas is dat niet het geval. Ik heb wel lange wimpers, dat is ook heel mooi (lacht).’
Hoe probeer je die ‘minpuntjes’ toch te omarmen?
‘Leren leven met je eigen mankementen is de sleutel tot een gelukkig leven. Ik aanvaard het dus en ik relativeer het als ik in de spiegel kijk. De ene dag lukt dat natuurlijk beter dan de andere dag, maar op die mindere dagen probeer ik dat ook vooral los te laten.’
Waarom zijn we volgens jou zo streng voor onszelf?
‘Ik denk dat sociale media daar echt een grote rol in spelen. Als je door je feed scrolt, zie je alleen maar perfecte plaatjes. Ik kan dat plaatsen, maar ik denk dat het voor jongeren verschrikkelijk moeilijk is, want zij krijgen voortdurend de indruk dat ze niet voldoen aan dat ideaalbeeld.’
Merk je dat dit ook leeft bij je dochters en probeer je hen daartegen te wapenen?
‘Zij zijn daar eigenlijk heel nuchter in. Mijn vrouw en ik zijn heel realistisch, dus ze kregen dat wel een beetje mee van ons. Ze zien die perfecte plaatjes, beseffen dat ze er zo niet uitzien en denken: oké, dan is dat maar zo. Ze worstelen natuurlijk ook soms met hun lichaam, zoals elk tienermeisje, maar ze blijven daar niet lang in hangen omdat ze beseffen dat er echt wel belangrijkere dingen in de wereld zijn dan het hebben van een ronde poep of een platte buik. Ze kunnen daar ook altijd goed met ons over babbelen.’
Kreeg je al te maken met negatieve reacties en raken die jou?
‘Sommige dingen raken me echt, dus daarom lees ik die gemene comments niet meer. Ik vind dat verloren tijd en energie, want je zit daar dan een hele dag over te piekeren. Toen ik met “Ja Jan” op tv kwam, reageerde iemand: “Jan, zou beter eens ja zeggen tegen euthanasie, dan zijn we van jou verlost”. Mijn oudste dochter liet me dit zien en kon er nog mee lachen, maar ik begrijp dit soort berichten niet. Waarom zou je iemand de dood in wensen, dat is zo hard!
Je ziet de trend om het negatieve te benadrukken overal opduiken, terwijl er ook zo veel mooie dingen zijn om over te praten of schrijven. Pas op, ik ben er ook gevoelig voor. Ik zal ook sneller op een negatieve titel klikken, maar dat is jammer, want daardoor verzuurt onze maatschappij! In dit soort maatschappij hebben we iets nodig om te lachen en ik hoop dat we dit kunnen verwezenlijken met “Boomer”.’
‘Boomer’, de gloednieuwe serie van Sputnik Media, kan je vanaf vrijdag 18 augustus volledig bekijken op Streamz en vanaf 2 september kan je elke zaterdag een aflevering zien op VRT 1 en VRT MAX.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
