'De verslaving weegt zwaarder door dan m'n gezond verstand. Ik wil gewoon mooi zijn.'
Jelena (29) uit ‘Chasing Beauty: Perfectie te Koop?’: ‘Ik vind mijn neus prachtig, maar ik kan er bijna niet meer door ademen’
Jelena (29) is leerkracht en moeder van een zoontje. Ze onderging al meer dan twintig plastische ingrepen, maar sommige liepen helaas niet zoals gepland. ‘Ergens maakt elke ingreep me gelukkig, maar dat gevoel is maar van korte duur. Ik blijf me leeg voelen vanbinnen’, zegt Jelena.
‘Ik deed mee aan “De Bachelor” met Fabrizio’, vertelt Jelena. ‘Ik lag er helaas wel als eerste dame uit (lacht). De productie van dat programma contacteerde me voor deze documentaire en aangezien ik wel al wat liet veranderen aan mezelf besliste ik om mee te doen. Ik wil dat nooit verstoppen en ik ben daar altijd heel eerlijk over.’
Heb je als leerkracht niet het gevoel dat je het goede voorbeeld moet stellen aan jongeren?
‘Ik probeer mijn privéleven te scheiden van mijn job als leerkracht, want leerlingen hebben eigenlijk geen zaken met wat ik in m’n vrije tijd doe. Maar als ik plots voor de klas sta met dikkere lippen of blauwe plekken rond m’n ogen, vind ik het wel mijn taak als ze daarnaar vragen om de waarheid te vertellen. Ik heb er eigenlijk veel te weinig bij stilgestaan dat ik hen zou kunnen beïnvloeden, want als bijna dertigjarige ben ik toch helemaal niet meer hip voor die tieners (lacht)? Ik merk ook dat ze daar nog niet echt mee bezig zijn.’
Wat was je allereerste ingreep?
‘In 2015 liet ik voor de allereerste keer fillers in mijn lippen steken. De eerste grote ingreep was mijn borstvergroting een jaartje later.’
Waarom deed je dat?
‘Ik heb me nooit laten leiden door sociale media. Ik doe iets omdat ík het belangrijk vind, los van wat anderen erover denken. Ik vond al jarenlang dat mijn lippen te dun waren en mijn borsten te klein, dus waarom zou ik daar niks aan laten veranderen als ik die mogelijkheid heb?’
In 2017 ging ik drie keer onder het mes en de laatste keer werd ik bijna niet meer wakker.
Volgden daar snel andere ingrepen op?
‘Ja. Ik heb mijn operaties eigenlijk veel te snel op elkaar laten volgen. In 2017 ging ik drie keer onder het mes en de laatste keer werd ik bijna niet meer wakker. De dokter zei toen ook dat het té veel op een te korte periode was. Blijkbaar blijft die zware medicatie bij een volledige narcose zes maanden in je bloed zitten, dus als je te snel weer volledig onder verdoving gaat, kan dat fatale gevolgen hebben.’
Hoeveel operaties heb je in totaal al ondergaan?
‘Ik denk meer dan twintig. Ik kan de tel eerlijk gezegd niet meer bijhouden. Zo besefte ik bij het filmen van de documentaire pas dat er werkelijk niks aan m’n gezicht nog echt is. Er is namelijk al gesleuteld aan mijn ogen, lippen, wenkbrauwen, neus, tanden en kaaklijn.’
Zijn er mensen die je kent van vroeger die jou niet meer herkennen?
‘Sowieso. Er reageerde onlangs nog een vriendin van vroeger dat ik haar echt zou moeten aanspreken als ik ze zou tegenkomen, want ze zou me zo voorbijlopen op straat omdat ik er volledig anders uitzie. Ik denk altijd dat het wel meevalt, tot ik foto’s van vroeger zie... Ik ben een totaal andere persoon!’
Ik merk ook dat als je veel plastische chirurgie laat doen, mensen je ook plots beschouwen als een bitch. Terwijl ze snijden in m’n vel, niet in mijn persoonlijkheid hé!
Vind je dat niet jammer, want zo neem je de trekken in je gezicht die je erfde van je ouders wel weg?
‘Ik vind dat niet erg, maar mijn mama wel. Niet zozeer omdat ik niet meer op haar zou lijken, want zelfs met al die ingrepen zie je gelukkig nog steeds dat we familie zijn. Maar voor haar hoeven al die veranderingen niet en ze zegt vaak dat ik een andere Jelena ben. Ze mist haar dochter van vroeger. Ik vind dat vreemd, want mijn karakter is toch nog hetzelfde?’
Hebben jullie daar al ruzie over gemaakt?
‘Nee. Mijn mama vindt het absoluut niet nodig dat ik laat werken aan mezelf, maar ze legt zich uiteindelijk wel neer bij mij beslissing. Ik kreeg wel al heftige reacties van andere familieleden. Zij lopen al heel hun leven in het gareel, maar ik zit zo niet in elkaar. Ik wil eruit springen en hoge bomen vangen nu eenmaal veel wind. Ik merk ook dat als je veel plastische chirurgie laat doen, mensen je ook plots beschouwen als een bitch. Terwijl ze snijden in m’n vel, niet in mijn persoonlijkheid hé!‘
Ze zeggen soms dat iedereen wat op elkaar begint te lijken door al die ingrepen. Is het niet spijtig dat je zo misschien niet meer uniek bent?
‘Dat is écht zo! Ik heb zoals velen nu een wipneusje, spierwitte tanden, grote ogen en volle lippen. Ik heb daar geen probleem mee. Het gezicht dat nu zo populair is, vind ik net mooi. Ik zie er liever uit zoals de rest die als mooi bestempeld wordt, dan als iemand met unieke features die als lelijk eendje beschouwd wordt.’
Ben je verslaafd aan plastische chirurgie?
‘Ik denk het wel. Vroeger zei ik dat ik op een bepaald moment zou stoppen, maar we zijn ondertussen al meer dan vijf jaar verder en ik vind nog altijd dingen die ik wil veranderen aan mezelf.’
Al die operaties kosten waarschijnlijk ook handenvol geld. Hoe bekostig je dit?
‘Ik krijg heel wat boertige reacties van mensen die beweren dat ik mezelf prostitueer om dit te kunnen betalen, maar dat is dus helemaal niet waar! Ik woonde vroeger toen ik de grootste ingrepen liet doen nog thuis, dus ik kon veel sparen. Al mijn geld ging in plaats van etentjes, reizen of kledij naar plastische chirurgie.’
Doen die ingrepen niet ongelooflijk veel pijn?
‘Bepaalde operaties zoals een neuscorrectie zien er verschrikkelijk uit, maar vallen eigenlijk heel goed mee. Waar ik wél heel veel last van had, was mijn borstvergroting. Ook van mijn laatste ooglift in Turkije heb ik enorm afgezien. Ik had dagenlang keiveel hoofdpijn! Maar ik vergeet die pijn snel als ik de resultaten zie. Het is het allemaal waard.‘
Velen trekken net zoals jou naar Turkije voor cosmetische ingrepen. Waarom?
‘Dat is simpel: het is daar een pak goedkoper. Artsen bij ons beweren dat het daar slechter gedaan wordt, maar dat is helemaal niet waar. Ze staan in Turkije net bekend om hun fantastische ingrepen in het aangezicht en hun tandheelkunde, en ze doen het beter dan in België. Ik ben alleszins heel tevreden over alles wat ik daar liet doen.’
Ben je niet bang om zo ver van huis onder het mes te gaan?
‘Ik heb daar nog geen slechte ervaringen mee gehad. Hun ziekenhuizen zijn heel hygiënisch, ze zijn enorm vriendelijk en ze checken alles zoals je bloedwaarden, glucose en schildklieren goed op voorhand. Dat laatste is in België niet altijd het geval... Het enige enge is dat alles redelijk primitief is. De ziekenhuiskamers zijn kille bunkers. Daar moet je wel mee om kunnen.’
Ik voel me bijna een hele dag door misselijk, suf en vermoeid. Ik zweet ook enorm hard en heb last van haaruitval. Ik zou die implantaten er echt beter laten uithalen, maar de vrees om weer kleine borsten te hebben, is te groot.
Heb je last van bepaalde ingrepen?
‘Ja. Ik vind mijn neus prachtig, maar ik kan er bijna niet meer door ademen. Door één kant is er nul komma nul luchttoevoer waardoor ik snel kortademig ben, zelfs wanneer ik slechts een paar treden moet oplopen. Binnenkort staat m’n derde neuscorrectie op de planning om die toch wat breder te maken zodat ik weer normaal kan ademen. Maar tot op de dag van vandaag weet ik niet of ik die operatie wil laten doorgaan omdat m’n neus dan terug ietsje breder zal worden. Erg hé?’
Gezondheid primeert toch boven schoonheid?
‘Ik weet het, maar bij mij is dat niet het geval. Ik besef dat het heel roekeloos is, maar ik kan dat denkpatroon niet meer veranderen. De verslaving weegt zwaarder door dan m’n gezond verstand. Ik wil gewoon mooi zijn. Als ik moet kiezen tussen een paar jaar minder lang leven, maar wel mooi zijn in plaats van een lang leven leiden en lelijk zijn, dan ga ik zonder enige twijfel voor dat eerste.’
Je zegt in de documentaire ook dat je borstimplantaten je ziek maken.
‘Klopt. Ik voel aan m’n lichaam dat er iets inzit dat er niet hoort. Ik voel me bijna een hele dag door misselijk, suf en vermoeid. En ik heb last van haaruitval. Ik zou die implantaten er echt beter laten uithalen, maar de vrees om weer kleine borsten te hebben, is te groot.’
Waarom doe je dit eigenlijk allemaal: uit onzekerheid?
‘Totaal niet! Ik sta heel stevig in m’n schoenen, maar ik heb altijd al een drang naar perfectie gehad. Als iets mooier kan en ik heb de middelen, waarom zou ik het niet doen?‘
Maakt dit je dan gelukkiger?
‘Hmm, dat vind ik een moeilijke vraag. Ergens maakt elke ingreep me gelukkig, maar dat gevoel is maar van korte duur. Ik blijf me leeg voelen vanbinnen. Die leegte kwam er na de pijnlijke breuk die ik jaren geleden had met mijn eerste vriend. Ik viel plots weer alleen en ik had het daar ontzettend moeilijk mee, want ik zag die persoon doodgraag. Het is pas daarna dat ik met plastische chirurgie ben begonnen om die leegte op te vullen. Zolang ik dat niet verwerkt heb, ga ik altijd op zoek gaan naar iets anders.’
Zou het dan niet helpen om eens met een psycholoog te babbelen in plaats van telkens opnieuw onder het mes te gaan?
‘Ik denk het wel. Ik heb die stap eerlijk gezegd nog niet durven zetten. Het is makkelijker om met fysieke pijn om te gaan na een ingreep, dan die emotionele pijn te voelen als ik alles weer moet bovenhalen van die breuk. Ik ben bang om dat terug op te rakelen, maar ik besef dat het ooit eens zal moeten, want het beheerst mijn leven.’
Mijn mama zei onlangs dat ik moet beseffen dat ik nu een mama ben, ik heb een zoontje van twee, dus dat ik niet enkel mijn leven op het spel zet. Dat kwam wel even binnen.
Zijn je ouders bang dat je ooit iets zal overkomen als je aan jezelf blijft sleutelen?
‘Ja. Mijn mama zei onlangs dat ik moet beseffen dat ik nu een mama ben, ik heb een zoontje van twee, dus dat ik niet enkel mijn leven op het spel zet. Dat kwam wel even binnen. Daarom heb ik ook besloten om enkel nog operaties onder plaatselijke verdoving te doen.’
Je zoontje is waarschijnlijk nog te jong om te beseffen wat je doet?
‘Pas op, hij merkt het hoor. Hij vraagt vaak als ik weer eens blauwe plekken heb: “Heeft mama pijn?” Of hij huilt als ik hem niet onmiddellijk kan oppakken omdat ik nog te zwak ben. Dan breekt m’n hart wel.’
Wat als hij later cosmetische ingrepen wil doen?
‘Ik zal er sowieso met hem over babbelen, want ik zou willen weten waarom hij dit zou overwegen en ik zal hem zeker wijzen op de risico’s. Maar als hij dit wil doen, dan kan ik hem toch niet tegenhouden. Kijk maar naar m’n mama.’
Tot slot: hoop je in de toekomst van die verslaving af te raken?
‘Ik wil gewoon van dat eenzame gevoel af en die relatiebreuk verwerken. Ik schreeuw dat ik een sterke, onafhankelijke vrouw ben die alles wel in haar eentje kan. Maar die verslaving toont, dat ik niet oké ben. Ik heb gewoon nood aan liefde. En als dat terug in z’n plooien valt, denk ik dat ik die nood aan operaties eindelijk achter me kan laten.’
‘Chasing Beauty: Perfectie te Koop’ is vanaf 12 augustus te zien op Streamz.
Lees ook:
- Flairseksuologe en experte in ‘Chasing Beauty: Perfectie te Koop?’ Ina: ‘Plastische chirurgie zorgt vaak slechts voor tijdelijk geluk’
- Gideon (25) uit ‘Love Island’ heeft vitiligo: ‘Het kan goed zijn dat ik binnen tien jaar volledig wit ben, maar de uitbreiding van die vlekjes kan evengoed morgen stoppen’
- Julie Van den Steen (29): ‘Ik ben al meer dan een jaar op zoek naar een huis en die zoektocht is verschrikkelijk’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier