Wij spraken de 'You'-actrice over de spin-off van 'The Addams Family'.
Jenna Ortega (20) speelt de hoofdrol in ‘Wednesday’: ‘Ik kan mijn gezicht goed in de plooi houden’
‘Wednesday’, de nieuwe reeks van Tim Burton, staat sinds vandaag op Netflix. Daarin volgen we niet de ganse Addams-familie, maar wel – zoals de titel al verklapt – dochter Wednesday. De slimme en sarcastische Wednesday Addams onderzoekt een reeks moorden terwijl ze nieuwe vrienden en vijanden maakt aan Nevermore Academy. Wij spraken met Jenna Ortega (20), de actrice die de hoofdrol van de donkere tiener vertolkt.
Jouw personage Wednesday is het tegenovergestelde van haar kamergenoot Enid. In welke van de twee herken je jezelf en waarom?
Jenna Ortega: ‘Sowieso in Wednesday. We zijn geïnteresseerd in dezelfde dingen en hebben allebei een vrij droge humor. Ik word net zoals Wednesday ook een beetje afgeschrikt door Enid, want ze is vrij intens. Maar dat is niet per se iets slecht.’
De meeste acteurs groeien van een serie zoals ‘Wednesday’ door naar films zoals ‘Scream’ en ‘X’. Jij deed net het omgekeerde?
‘Het is interessant dat je dat aanhaalt, want ik was eigenlijk niet van plan om naar televisie over te stappen. Toen ik jonger was, deed ik heel veel tv, maar mijn hoofddoel was altijd film. Maar als je de kans krijgt om met een legendarische filmmaker zoals Tim Burton samen te werken en een iconisch personage te spelen, dan grijp je die natuurlijk. Het leek me een uitdaging en daar hou ik van. Het mooie aan film en televisie is dat er zoveel genres bestaan. Er is zoveel om te ontdekken en te spelen en je hoeft het niet per se bij één ding te houden. Ik zie het dus niet per se als een stap achteruit.’
Je hebt al enkele fantastische rollen gespeeld, zoals in ‘X’ en nu ook in ‘Wednesday’. Wat trekt je aan in dit soort projecten?
‘Ik heb het gevoel dat slasherfilms (zeer bloederige horrorfilms, red.) aan het terugkomen zijn en dat het genre de bioscoopzalen in leven houdt. Het zijn de leukste sets om op te staan, want iedereen gaat los en is enthousiast om er deel van te mogen uitmaken. Voor iemand die van bloed en geweld houdt, is het ook heel moeilijk om een goed horrorscript af te wijzen. De horrorwereld is een plek waar je kan ontdekken en loslaten, het werkt heel therapeutisch. Daarom hou ik zo van het genre.’
Als je de kans krijgt om met een legendarische filmmaker zoals Tim Burton samen te werken en een iconisch personage te spelen, grijp je die.
Heb je de oude ‘Addams Family’-films en -series bekeken om je voor te bereiden op de rol?
‘Ja, ik heb verschillende keren de strips gelezen, maar ook de serie uit de jaren 60 en de films bekeken.’
Waarom denk je dat mensen zich zo aangetrokken voelen tot de Addams-familie en alles errond?
‘Ik denk dat iedereen wil wat de Addams hebben: vrijheid. Ze doen wat ze willen, omdat ze hun verschillen omarmen en niet luisteren naar sociale verwachtingen die hen onderdrukken. Ze aanvaarden elkaar en houden van elkaar en zijn daar heel open over. Het is een hele gezonde, maar ook spontane en verrassende familie. En dat onverwachte is net wat mensen nodig hebben, denk ik.’
Ook Christina Ricci is te zien in ‘Wednesday’. Dit keer speelt ze niet Wednesday maar een volledig andere rol. Hoe was de samenwerking met haar en heb je haar om advies gevraagd?
‘Ik heb altijd al zoveel respect voor Christina gehad. Ze heeft zoveel talent en ik was enorm enthousiast om met haar samen te werken, al moest ik me daar wel wat op voorbereiden. Het is een beetje gek om haar als kind Wednesday te zien spelen en nu plots met haar op de set te staan. Ik moest ook proberen om mijn eigen versie van het personage te creëren. Christina was echt heel cool en we hadden een leuke tijd samen. Maar we hebben helemaal niet over Wednesday gepraat. Het was alsof we een onuitgesproken overeenkomst hadden dat we gewoon als acteurs zouden samenwerken en dat ik mijn eigen ding zou doen en zij dat van haar.’
Christina en ik hebben helemaal niet over het personage Wednesday gepraat.
En hoe was de samenwerking met de acteur die de hand Thing speelt?
‘Dat was interessant, want we filmden scènes samen, maar tegelijk ook niet. De man die Thing speelt heet Victor (Dorobantu, red.), hij is een goochelaar en hij deed dan ook soms goocheltrucjes voor mij. Hij is echt een kanjer. Hij moest zich vaak in de meest oncomfortabele posities wringen. Hij kon ons daarbovenop niet echt horen met zijn masker, en wij hem ook niet. Voor mij is hij zelfs een beetje een mysterie. Maar hij was echt een vriendelijke kerel om mee samen te werken en heel respectvol.’
In de serie zien we je schermen, vechten, cello spelen... Welke andere skills leerde je nog op de set?
‘Ik voer nog met een kano, sprak Duits, bokste en heb ook aan zwaardvechten gedaan. Mijn favoriet was toch wel het cello spelen. Ik ben een enorme muziekliefhebber en de cello is zo’n mooi instrument. Ik werd er meteen verliefd op. Dus ik wil daar zeker verder in groeien. Het is niet gemakkelijk, maar ik hou wel van een uitdaging.’
De outcasts in ‘Wednesday’ identificeren zich als wolven, shapeshifters, jouw personage heeft visioenen... Als jij kon kiezen, wat zou jij willen zijn?
‘Ik zou net zoals het personage Rowan telekinetisch willen zijn. Dat lijkt me heel cool en vooral handig. Dan kan ik lui zijn en hoef ik niets te doen. En dan kan ik met mijn gedachten op afstand mensen plagen. Ik denk ook dat dat de krachtigste skill is.’
Diversiteit is een thema dat in de serie uitgebreid aan bod komt. Voelde je jezelf ooit al een outsider?
‘Zeker en vast. Ik ben van nature redelijk introvert, dus ik praat niet zoveel, ik observeer meer. Toen ik jonger was, leidde ik zelfs een soort dubbelleven. Ik werkte aan mijn acteercarrière, maar tegelijk voetbalde ik ook en ging ik naar een openbare school. Ik zat in twee verschillende werelden en hoorde er niet echt bij. Ik was ook redelijk sarcastisch en droog, en ik had best donkere interesses toen. Daardoor herken ik mezelf wel in Wednesday. Ik denk dat ik soms moeilijk te begrijpen was. En het was moeilijk voor mij om met mensen van mijn eigen leeftijd om te gaan.’
Ik zou net zoals het personage Rowan telekinetisch willen zijn.
Jullie filmden tijdens de winter in Roemenië. Wat was de grootste uitdaging daaraan?
‘Ik ben een meisje uit Zuid-Californië, dus van zodra het zo’n 23 graden wordt, heb ik het al koud. Dus filmen tijdens de winter terwijl ik die outfits droeg, was zeker een uitdaging. Er is één scène waarbij Wednesday een visioen heeft dat haar buiten bewustzijn brengt en waardoor ze op de grond buiten belandt. Het sneeuwde die dag in Roemenië en in die scène regent het ook, dus hadden we een regenmachine. Ik had het heel erg koud, maar ik mocht niet rillen of bewegen, want anders zou ik uit mijn rol vallen en de scène verpesten. De opname duurde ook een stuk langer dan verwacht. Dat was héél moeilijk.’
Ik kan me voorstellen dat het soms onmogelijk is om niet uit je rol te vallen. Hoe moeilijk was het om je gezicht serieus te houden tijdens de opnames, want we zien Wednesday amper een spier vertrekken?
‘Het was eigenlijk echt een gewoonte geworden om geen spier te vertrekken, want ik deed het elke dag. Het was vooral moeilijk om niet te lachen of uit mijn rol te vallen als ik de reactie van iemand anders zag. Maar het is vrij moeilijk om mij te breken, dus het was niet zo moeilijk om mijn gezicht in de plooi te houden.’
‘Wednesday’ is nu te streamen via Netflix.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
