‘Mijn job bij de overheid had echt de meest geweldige extralegale voordelen, maar ik was ongelukkiger dan ooit.’
Jessy (32): ‘Maandelijks zitten we aan een bedrag van € 2500 voor vaste kosten’
De beleefdheid zegt dat je een vrouw niet naar haar getallen vraagt. De leeftijd, cupmaat en financiën zijn verboden terrein, maar niet voor ons. Jessy (32) is internal salesmedewerker en praat open over haar financiën.
‘Tot 2021 werkte ik voor een bedrijf waar ik elke dag twee uur naar onderweg was. Toen mijn dochtertje werd geboren, was dat niet meer haalbaar voor mij, ook niet toen ik de mogelijkheid kreeg om twee dagen per week thuis te werken. Daarom stapte ik over naar een overheidsbedrijf. Die job had echt de meest geweldige extralegale voordelen, maar ik was ongelukkiger dan ooit.’
‘Ik had daar te weinig te doen, wat uiteindelijk in een boreout resulteerde. Bovendien klikte het niet met mijn collega’s, en dat zorgde ervoor dat ik na amper negen maanden mijn ontslag gaf en koos voor een functie met veel meer stress en een pak minder vakantiedagen. Mensen in mijn omgeving verklaarden me gek, maar ik vind het nu eenmaal belangrijk om gelukkig te zijn op mijn werk.’
Minder werken voor evenveel loon
‘Dat werkgeluk vind ik momenteel in mijn functie als internal sales-medewerker. Mijn collega’s en ik zijn in feite de back-up van onze salesvertegenwoordigers, die de producten van het bedrijf aan de man proberen te brengen. Wij staan hen vooral op administratief vlak bij; denk onder meer aan crediteren, promoties en klachtenopvolging... Het is een job die heel veel flexibiliteit vergt, wat maakt dat die makkelijk te combineren is met het gezinsleven.’
‘Sinds mijn dochtertje naar de kleuterschool gaat, heb ik ouderschapsverlof opgenomen en ben ik voor negen tiende aan het werk. Ik dacht eerst dat ik daardoor wat minder zou verdienen, maar het verschil wordt aangevuld dankzij de tussenkomst van de overheid en RVA, dus het heeft geen impact op mijn loon.’
Geen voedselverspilling
‘Met het kindergeld erbij hebben mijn partner en ik een gezinsinkomen van € 4678. Toen we een huis kochten, hebben we er bewust voor gekozen om onze woonlening op twintig in plaats van op 25 jaar af te betalen. Over zestien jaar zijn we schuldenvrij, en dat is toch iets om naar uit te kijken. Onze woonlening bedraagt € 1250 per maand. We kochten een pand dat volledig gestript moest worden en een totaalrenovatie moest ondergaan. We hebben onze handen zoveel mogelijk uit de mouwen gestoken, en daardoor hebben we heel wat centen bespaard.’
‘Met alle andere kosten die we hebben, inclusief twee autoleningen, zitten we maandelijks aan een bedrag van € 2500 voor vaste kosten. Onze boodschappen betalen we voor een deel met onze maaltijdcheques. Ik ga daar wel heel bewust mee om, in die zin dat er zeker geen voedsel wordt verspild. Dat is pas echt weggesmeten geld.’
Weloverwogen beslissing
‘Momenteel is er niet erg veel ruimte om wat geld opzij te zetten. Ik vermoed dat het zal gaan over een bedrag van € 100 à € 150 per maand, wat resulteert in een gemeenschappelijke spaarrekening van € 3200. Een groot deel van mijn spaarcenten zit in ons huis. Ik zou onze spaarrekening liever wat meer aangevuld zien, maar ik vind het nog veel belangrijker dat ik voor onze dochter kan sparen. Voor de jongeren van vandaag is het soms al geen haalbare kaart meer om nog een eigen woning te kunnen kopen, dus stel je voor hoe de situatie over pakweg 25 jaar zal zijn.’
‘Het is zo belangrijk dat je spaart voor je kinderen. Niet elke ouder heeft daarvoor de financiële middelen, maar als je achttien jaar lang elke maand € 20 aan de kant zet, heb je toch al een bedrag van € 4320 gespaard. Ik vind sparen belangrijk en kreeg dat met de paplepel mee. Mijn papa verdiende goed, maar deed niet al te gek met zijn geld, en dat probeer ik ook niet te doen. Ik hou wel van shoppen, maar elke aankoop is een weloverwogen beslissing.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
