‘Aaron was op sommige momenten wat macho en oppervlakkig.’
Jolien (33) uit ‘Gestrand op Honeymoon Island’: ‘Ik kan echt niet tegen macho’s’
Jolien (31) is een van de singles die blind in het huwelijksbootje stapte met een wildvreemde en daarna samen gedropt werd op een onbewoond eiland in het tweede seizoen van ‘Gestrand op Honeymoon Island’. ‘Trouwen was eigenlijk nooit een meisjesdroom’, lacht ze.
Het concept van het tweede seizoen van ‘Gestrand op Honeymoon Island’ blijft hetzelfde: acht singles worden na veel testen, vragenlijsten én een superkorte speeddate professioneel gekoppeld aan een wildvreemde. Nadat ze met hun kersverse partner in het huwelijksbootje stappen, moeten ze samen proberen te overleven op een onbewoond eiland. ‘Ik schreef me eigenlijk in voor het eerste seizoen, maar ze vonden toen geen match voor mij’, vertelt Jolien. ‘De productie belde me op toen de speeddates voor het tweede seizoen begonnen.’
Wat spreekt je zo aan aan het programma?
‘Ik doe eerlijk gezegd vooral mee voor het avontuur, want ik ben heel avontuurlijk aangelegd. Trouwen stond oorspronkelijk niet op m’n bucketlist. Maar ik had niks te verliezen. Ofwel ging ik met een geweldige man naar huis waarmee ik een geweldig avontuur beleefde. Of ik ging single naar huis en beleefde toch nog een geweldig avontuur.’
Hoe reageerde je omgeving?
‘Niemand verwachtte dit van mij net omdat ik er nooit een geheim van maakte dat ik niet per se wilde trouwen. Dat is geen meisjesdroom. Ik ben niet echt een fervente voorstander van al die conservatieve tradities, dus ze schrokken wel.’
Ik bleef een hele tijd bewust single, want ik wilde eerst de tijd nemen om mezelf te ontdekken.
Heb je moeite met daten in real life?
‘Nee. Ik bleef een hele tijd bewust single, want ik wilde eerst de tijd nemen om mezelf te ontdekken. Ik begon pas twee jaar geleden met daten, maar ik reis vaak en ik zit veel in het buitenland, dus het was moeilijk om echt iets uit te bouwen met iemand.’
Vanwaar die nood om jezelf te ontdekken?
‘Ik kende al veel verlies in mijn leven. Ik verloor mijn broer aan zelfdoding, ik had een zwangerschapsonderbreking en een heel toxische relatie. Ik had het gevoel dat ik alles kwijt was en daarom besloot ik m’n boeltje te pakken en de wijde wereld in te trekken. Ik wilde er alles aan doen om niet te eindigen zoals mijn broer. Ik wilde gelukkig zijn en gaandeweg mezelf leren kennen en opnieuw leren genieten van het leven.’
Wat gaf je bij de experten aan als rode vlaggen in een partner?
‘Ik kan niet tegen macho’s, getraumatiseerde masculinity daar kan ik niet mee om. Een gebrek aan emotionele intelligentie is ook afknapper. Verder passen mannen die beroepen uitoefenen waarbij je een uniform moet dragen zoals politieagent, brandweer of piloot vaak niet bij mij omdat dat naar mijn ervaring meestal dominante personen zijn. Ik ben eerder een vrije vogel en ik heb het gevoel dat zij heel vaak restricties opleggen.’
En wat zijn eigenschappen die je wél wil terugvinden in een man?
‘Hij moet er staan wanneer het nodig is en initiatief durven nemen. Ik wil ook iemand zonder oogkleppen op die openstaat om nieuwe dingen te leren. Verder hecht ik veel belang aan humor en iemand die zichzelf niet te serieus neemt. Eigenlijk zoek ik dus de mannelijke versie van mezelf (lacht). Qua uiterlijk gaf ik de experten carte blanche, want ik heb geen type. Al val ik wel op mannen met lichte ogen, maar een vibe voelen is belangrijker dan hoe iemand eruitziet.’
Ik raakte verslaafd aan mijn grenzen verleggen en uit m’n comfortzone treden. Ik wil niet ter plekke blijven trappelen, dat is een van mijn grootste angsten.
Wat was je eerste gedacht toen je je partner zag?
‘Ik herinnerde me hem niet meer (lacht). Maar het is een knappe kerel, dus ik was tevreden.’
Na de trouw begon de survival onmiddellijk: ben jij een echte survivor?
‘Absoluut. Ik raakte verslaafd aan mijn grenzen verleggen en uit m’n comfortzone treden. Ik wil niet ter plekke blijven trappelen, dat is een van mijn grootste angsten, maar constant nieuwe ervaringen opdoen en blijven groeien. Ik had hetzelfde gevoel met “Gestrand op Honeymoon Island”. Ik twijfelde eerst enorm om mee te doen, maar ik had niks te verliezen en het was een nieuwe uitdaging.’
Had je je enigszins voorbereid op voorhand thuis?
‘Niet echt. Ik laat de dingen liever op me afkomen. Zo sta ik in het leven.’
Waar had je het meeste schrik voor?
‘Ik was heel bang dat ik totaal geen klik zou hebben met mijn partner. Wat als die man een vreselijk persoon zou zijn, want ik kan niet weg van dat eiland. Maar ik vertrouwde de experten. Ik was een open boek en gooide alles op tafel. Het zou dus vreemd zijn als ze me aan iemand zouden koppelen die totaal niet met me matchte.’
Ik had het lastig met verveling. Ik moet voortdurend geprikkeld worden en naar einde toe was dat wat moeilijker.
Wat vond je het moeilijkste op het eiland?
‘Verveling. Ik moet voortdurend geprikkeld worden en naar einde toe was dat wat moeilijker. Ik had graag papier gehad om te schrijven zodat ik me mentaal kon bezighouden. Ik vond het ook vreselijk dat ik het uur niet wist! Ik had totaal geen tijdsbesef.’
Wat was dan weer het leukste?
‘Het eilandleven in het algemeen. Niks moet, alles mag. Love it!’
Had je geen probleem met het gebrek aan luxe?
‘Nee. Ik ben heel minimalistisch. Mijn enige luxe is dat ik heel veel kleren koop (lacht).’
Wat miste je het meeste van thuis?
‘Mijn sociaal leven. Ik deel graag alles met familie en vrienden. Propere kledij was ook wel welkom. Elke keer weer die vuile kledij aantrekken, stak op den duur wel tegen. Verder wilde ik mijn haar beter kunnen verzorgen. Ik heb veel krullen, echt een bos haar!’
Wat miste je dan weer totaal niet?
‘Ik vond het jammer dat ik bepaalde dingen niet kon opzoeken. Zo wilden we op een gegeven moment een spel spelen, maar we wisten de spelregels niet meer. Thuis zoek je dat snel even op, maar daar moet je roeien met de riemen die je hebt.’
Jullie moesten onmiddellijk samen slapen, was dat ongemakkelijk?
‘Ik reis al zes jaar voortdurend, dus ik ben het ondertussen wel al gewend om in slaapzalen met anderen samen te slapen. Ik voelde ook geen druk om te knuffelen of dicht bij elkaar te liggen.’
Hadden jullie onmiddellijk een goeie klik?
‘Eigenlijk wel. Ik ben een vlotte babbelaar en hij ook. Hij stelde me ook meteen op m’n gemak. Tijdens de ceremonie stond ik stijf van de zenuwen en was ik iets stiller, hij counterde dat goed.’
Wat was zijn mooiste eigenschap?
‘Hij ging er volledig voor! Hij was enthousiast en ging het avontuur aan. Zijn hart stond open en hij wilde me echt leren kennen.’
En wat de meest irritante?
‘Aaron was wel op sommige momenten wat macho en oppervlakkig.’
Aaron was wel op sommige momenten wat macho en oppervlakkig.
Leerde je iets bij dankzij je deelname?
‘Het was nog maar eens een bevestiging dat ik er niet van mag uitgaan dat iemand dezelfde levensstijl als mij wil. Dat is blijkbaar geen evidentie. Mijn normen en waarden zijn vaak niet dezelfde als die van anderen, maar dat is helemaal oké.’
Vond je het vreemd om naar jezelf te kijken op tv?
‘Ik keek met arendsogen naar mezelf, maar ik vond dat het goed meeviel. Ik schaamde me niet. Ik vind dat ik dicht bij mezelf ben gebleven. Op tv wordt je karakter sowieso wel wat uitvergroot.’
Had je geen problemen met die camera’s die je voortdurend volgden?
‘Ik denk dat de cameraploegen vochten om op ons eiland te mogen filmen omdat het bij ons zo plezant was (lacht). Het was heel gemoedelijk en er hing een hele toffe sfeer.’
Vond je het jammer dat je je niet kon opmaken?
‘Ik vond het niet erg om geen make-up te dragen, ik draag in het dagelijkse leven ook enkel wat mascara, maar mijn haar frustreerde me mateloos. Het klitte samen, want die krullen hebben hun eigen leven! Het deed deugd om eenmaal terug thuis mijn haar opnieuw eens goed te kunnen verzorgen met speciale producten.’
Mijn haar frustreerde me mateloos. Het klitte samen, want die krullen hebben hun eigen leven!
Bij Flair staat self-love centraal: zie jij jezelf graag?
‘Ik ben één en al self-love! Je moet jezelf respecteren en als iemand een scheve opmerking maakt, mag je dat niet zomaar tolereren en moet je je grenzen durven stellen. Maar uiteraard heb ik ook dagen dat ik minder goed in m’n vel zit.’
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Eigenlijk niet. Dat was wel een zoektocht. Ik stoorde me vroeger aan alles aan mezelf. Mijn lengte was lang een frustratie, want ik ben heel klein. Maar daar zette ik me over. Ik heb een stevige poep en billen, maar dat zie ik nu als mijn troef. Ik wilde ook altijd een lichter type zijn, maar nu vind ik mijn iets donkere teint uniek!’
Ben je vatbaar voor perfecte plaatjes op sociale media en stereotiepe ideaalbeelden?
‘In mijn twintigerjaren wel. Maar nu vind ik het net tof dat ik er niet uitzie zoals dertien in een dozijn. Hoe ouder je wordt, hoe meer je beseft dat het net leuk is om wat anders te zijn.’
Nu vind ik het net tof dat ik er niet uitzie zoals dertien in een dozijn. Hoe ouder je wordt, hoe meer je beseft dat het net leuk is om wat anders te zijn.
Self-love slaat uiteraard ook op mentaal welzijn: zijn er bepaalde dingen waar jij mee worstelt?
‘Ik heb weinig zelfdiscipline. Lui is niet het juiste woord, maar als ik iets niet wil doen, dan doe ik het niet. Ik moet mezelf soms meer een schop onder m’n kont geven.’
Ben je bang voor negatieve reacties?
‘Dat raakt me sowieso. Ik kan wel goed filteren tussen oppervlakkige zever over bijvoorbeeld mijn uiterlijk. Dat deert me niet. Maar als het over mijn persoonlijkheid gaat, ligt dat iets gevoeliger.’
Tot slot: waarom moeten we zeker kijken naar ‘Gestrand op Honeymoon Island’?
‘Het is leuk om te zien hoe koppels die in dezelfde situatie zitten er toch heel anders mee omgaan. Verder komen de verschillen tussen mannen en vrouwen enorm bovendrijven en die situaties zijn zeker herkenbaar voor de mensen thuis.’
‘Gestrand op Honeymoon Island’ zie je elke maandag om 21u55 op VTM 2 en VTM GO.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
