Wij spraken de acteur over de rol, zijn ontmoeting met Frank en het vroegere uitgaansleven.
Jonas Vermeulen is Frank Verstraeten in ‘Zillion’: ‘Je weet eigenlijk nooit wat er echt is gebeurd en wat niet’
Na bijna drie jaar wachten en uitstellen is het zover: ‘Zillion’, het verhaal over de legendarische computernerd en Zillion-uitbater Frank Verstraeten, is eindelijk te zien in de bioscoop. Wij spraken Jonas Vermeulen, die in de huid kruipt van het welbesproken figuur, al eens voor de opnames van start gingen. Dit keer voelen we hem opnieuw aan de tand, onder andere over de rol, zijn ontmoeting met Frank en het vroegere uitgaansleven.
Wat verwacht je van de release van ‘Zillion’?
‘Ik heb er heel veel zin in. Normaal wordt er bij premières enkel de avond zelf iets rond de film gedaan, maar voor “Zillion” wordt er een hele week uitgetrokken om de lancering te vieren. En wat het nog beter maakt, is dat de echte Frank Verstraeten de organisatie van die feestjes op zich neemt. Hij doet voor even de Zillion uit zijn as herrijzen en tovert de Waagnatie in Antwerpen om tot de discotheek van toen, waar we op die vibe van vroeger kunnen surfen. Dus ik ben heel benieuwd hoe dat eruit gaat zien.’
Jij was nog een kind toen de Zillion z’n deuren opende en ook weer sloot. Hoezeer was het verhaal van Frank en zijn discotheek je bekend?
‘Ik was twaalf jaar toen Zillion in 2002 dicht ging. In de jaren daarna kwam er nog heel veel over in de media. Door de artikels die erover werden geschreven, wist ik wel dat Zillion een mythische, geheimzinnige plek was die tot de verbeelding sprak. Maar wat er daar allemaal precies gebeurd is, moest ik opzoeken.’
Wat was je eerste reactie toen je het volledige verhaal kende?
‘Ik vond het ongelooflijk. Er is op vijf jaar tijd gewoon te veel gebeurd om allemaal in een film te steken. Er zijn nog zoveel anekdotes die er niet in zitten. Het dubbele eraan, is dat je eigenlijk nooit weet wat er is gebeurd en wat niet. Zelfs als Frank dingen vertelt, ben je eigenlijk nooit zeker hoe het echt is gegaan.’
Er was vuurwerk gestockeerd onder de dansvloer. Mensen stonden dus letterlijk elk weekend op een bom te dansen.
Wat heeft de film bijvoorbeeld niet gehaald?
‘In de media werd destijds geschreven dat er vuurwerk was gestockeerd onder de dansvloer, en dat mensen dus letterlijk elk weekend op een bom stonden te dansen. Die dingen zitten bijvoorbeeld niet in de film, maar het is wel ongelooflijk dat dat is gebeurd.’
In hoeverre is ‘Zillion’ fictie?
‘Het is een fictief verhaal, dus de film is geïnspireerd op anekdotes en verhalen uit de levens van Frank, Dennis en co. Het klopt bijvoorbeeld dat Frank eerst een computernerd was en zijn eigen bedrijf had, en daarna Zillion heeft opgericht. Maar de emotionele verhaallijnen tussen Frank, Dennis en Vanessa zijn fictie. Die dingen zijn uitvergroot en anders aangepakt dan dat hij misschien in real life heeft gedaan.’
Waarom wilde je aan deze film meewerken?
‘Ik was hiervoor al grote fan van Robin (Pront, red.). Hij is een radicale filmmaker en regisseur. Ik heb al zijn kort- en langspeelfilms gezien. Bovendien is “Zillion” een karakterstudie die rond Frank Verstraeten en zijn evolutie draait. Dus als acteur is het een cadeau, maar ook een uitdaging om zo’n personage dat tot de verbeelding spreekt te mogen spelen.’
Is Frank correct weergegeven in de film?
‘Ik hoop het. Het was voor mij alleszins een oefening, want heel veel mensen hebben een idee van hoe Frank is door reportages en interviews, dus als acteur wil je wel dat ze hem kunnen herkennen in hoe ik hem speel. Maar langs de andere kant wil je ook dat fictionele emotionele parcours goed vertellen.’
Dit is je eerste filmrol. Hoe zijn de opnames verlopen?
‘Doordat Robin jarenlang aan het scenario heeft gewerkt, had ik het gevoel dat ik in zijn passieproject terechtkwam. Die passie neem je als acteur gemakkelijk over en ik was meteen enthousiast over Frank en zijn verhaal. De intensiteit waarmee we “Zillion” hebben gemaakt, was heel groot. Je voelde dat iedereen op de set dat gevoel dat er iets bijzonder in zit deelde en er het beste uit wilde halen, dus dat was heel leuk.’
De dag voor de eerste draaidag was echt verschrikkelijk (lacht).
Had je stress toen je aan de opnames begon?
‘De dag voor de eerste draaidag was echt verschrikkelijk (lacht). Ik kon niet slapen, bleef maar door dat scenario gaan, maar ik kreeg niks gedaan en op den duur dacht ik: het is tijd dat ik eraan kan beginnen. En de volgende dag moet je daar ineens staan, en je hebt maar weinig tijd om erin te komen. Maar ik was goed voorbereid en eens we begonnen waren, verliep het vlot. Robin en ik zaten op dezelfde golflengte en toen de trein direct in de juiste richting vertrok, viel alle stress van mijn schouders.’
Hoe verliep de samenwerking met Matteo Simoni, Charlotte Timmers en co? Heb je tips gekregen van hen?
‘Matteo is een goede vriend en ook Charlotte ken ik al sinds “Studio Tarara”, dus ik voelde me in dit project eigenlijk omringd door vrienden. Matteo heeft natuurlijk al meerdere hoofdrollen op zijn naam staan, dus als ik vragen of twijfels had over iets, was hij de eerste die klaarstond om te helpen.’
Wat is jouw leukste herinnering aan de opnames?
‘De feestscènes in de discotheek die de Zillion moest voorstellen. Die waren gewoon ongelooflijk. Het was ook helemaal niet moeilijk om mij in die tijd in te leven of me voor te stellen dat ik als Frank Verstraeten door de club wandelde. Alles was zo goed vormgegeven: van figuranten over licht tot vuurwerk. We hebben die scènes ook op het einde van de draaiperiode gefilmd. We waren na drie maanden werk ondertussen al wat moe, maar daar hebben we nog eens alles uit de kast gehaald en een dik feestje gebouwd. Dat was zalig.’
We zien Frank ook zijn houterige dansmoves bovenhalen. Hoe heb je dat aangepakt?
‘We hebben ons ingebeeld dat Frank geen danser is en dat op zulke momenten nog altijd de computernerd naar boven komt. Dus het mocht er echt heel houterig en stuntelig uitzien.’
Is het een goeie representatie van je eigen dansmoves?
‘Ik hoop van niet (lacht)!’
Franks dansmoves mochten er echt heel houterig en stuntelig uitzien.
Wat was voor jou de grootste uitdaging aan deze rol?
‘Frank is geen doorsnee mens. Hij denkt niet zoals de meesten en gaat op zijn eigen, aparte manier om met menselijke situaties. Enerzijds moest ik dat juist vertolken, maar er ook voor zorgen dat de kijker z’n sympathie niet voor het personage verliest. Dus de grootste uitdaging voor mij was om de psychologie van het personage correct weer te geven.’
Hoe heb je je in de rol verdiept?
‘Frank was al bij het schrijven van het scenario heel gewillig om anekdotes te delen en verhalen te vertellen. Hij gooide alles op tafel en vertelde zijn versie van de feiten. Toen ik gecast werd, ging ik ook met Frank en Robin een paar keer gaan eten om het over Zillion te hebben en hem vragen te stellen. Ik heb me daarnaast verdiept in de reportages, artikels en interviews die over hem destijds zijn verschenen.’
Hoe was die ontmoeting met Frank voor jou?
‘Ongelooflijk. Ik had al heel veel video’s van hem gezien en als hij dan effectief het restaurant binnenstapte, voelde het alsof ik ineens mijn idool ontmoette, omdat ik hem zo hard had bestudeerd. Ik snapte ook meteen waarom zoveel mensen in de ban zijn geraakt van Frank, want hij is héél entertainend. Als hij goesting heeft om te vertellen, komen er onwaarschijnlijke verhalen los en gaat hij zijn eigen gang. Ik was meteen gefascineerd door hem.’
Als je kijkt naar vroeger en nu, wat is iets dat jij graag zou zien terugkomen uit die tijd van de Zillion?
‘Ik weet niet of dat ooit gaat gebeuren, maar ik zou het wel fijn vinden als het uitgaansleven van toen zou terugkomen. Het is spijtig dat de ene discotheek na de andere aan het verdwijnen is. En de discotheken die er nog zijn, kan je niet vergelijken met de Zillion. Het grootste verschil met nu is dat er toen geen sociale media was. Mensen gingen uit en wisten dat alles binnen die vier muren zou blijven. Nu wordt alles gefilmd en online gegooid, waardoor mensen veel meer letten op wat ze doen.’
Ik weet niet of dat ooit gaat gebeuren, maar ik zou het wel fijn vinden als het uitgaansleven van toen zou terugkomen.
Dus als de Zillion terug open zou gaan, zou jij daar als eerste staan?
‘Sowieso met veel plezie, ja! Als je die vibe op een set hebt gezien, wil je dat ook weleens in het echt meemaken.’
Je bent naast acteur ook muzikant. Als je moest kiezen tussen de twee, wat zou het dan zijn?
‘Die keuze kan ik absoluut niet maken. Ik wissel graag af. Als ik bijvoorbeeld lang een rol of in het theater heb gespeeld, heb ik daarna weer heel veel zin om muziek te spelen. En omgekeerd geldt hetzelfde.’
Wat vind je van de muziek in de film, die toch wel een prominente rol speelt?
‘De muziek in “Zillion” bepaalt de sfeer en de toon van de film. Muziek is super belangrijk, dus het horen ervan helpt om het juiste gevoel van het verhaal te pakken te krijgen. Ik kende ook al veel van die muziek door als kind in de jaren 90 eens te horen, dus ik heb eigenlijk nummers herontdekt. Er zitten keigrave nummers in de film, maar er is één lied dat ik heel cool vind, en dat is “The Launch” van DJ Jean.’
Tenslotte: kan je de film in enkele woorden omschrijven?
‘”Zillion” vertelt het verhaal van de legendarische discotheek en haar flamboyante eigenaar. Je wordt meegesleurd in een universum waarbij je back to the nineties gaat, met lasers, vuurwerk en alles erop en eraan!’
‘Zillion’ is nu te zien in de bioscoop.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
