Joren Seldeslachts (36): ‘Ik moet altijd lachen als mensen me knap vinden, want ik begrijp het niet’

Joren Seldeslachts (36) speelt een van de hoofdrollen in de nieuwe Streamzreeks ‘Geldwolven’. ‘Ik ben zachter geworden sinds ik papa ben, ook voor mezelf. Ik denk dat ik meer aanvaard heb dat ik ben wie ik ben‘, aldus de acteur.

Chris De Wolf is een charmante jongen die van dag tot dag ​leeft en geld binnenrijft met de kleine oplichtingen die hij pleegt. ​Hij slaat de handen in elkaar met verzekeringsmakelaar Frank, een doodbrave huisvader die z’n leven besluit om te gooien na een tegenslag. Franks kennis over de verzekeringswereld en de overtuigingskracht van Chris zorgen ervoor dat ze snel veel geld verdienen. ‘Chris kan mensen ongelooflijk goed rond z’n vinger draaien’, vertelt Joren. ‘Hij heeft er zelfs z’n beroep van gemaakt.’

Heb je veel gelijkenissen met je personage?

‘Ik speelde Chris met heel veel plezier. Hij lijkt wel een beetje op mij, met het belangrijke verschil dat hij veel meer zelfvertrouwen heeft. Hij loopt rechter, is sneller en heeft een groot je m’en fous-gehalte. Ik vond het leuk om in z’n huid te kruipen omdat die eigenschappen dan ook bij mij wat meer naar voren kwamen.’

Heb jij zelf ooit al eens iets gestolen?

‘Nee. Ik ben op dat vlak een hele brave burger (lacht).’

Toch speel je meestal een bad boy.

‘Dat klopt. Dat komt net omdat ik er zo braaf uitzie, en dan is het gemakkelijker om iemand die foute dingen doet graag te zien of hem te vergeven.’

Is het tof om iemand te spelen die zo ver van je afstaat?

‘Natuurlijk. Ik kruip altijd volledig in een personage. En of je het nu wil of niet, een rol kruipt sowieso in je kleren. Als je een hele dag die persoon speelt, dan kan je dat niet zomaar van je afschudden. Ik vind het moeilijk om die knop om te draaien. Daarom speel ik ook niet graag twee rollen tegelijkertijd, omdat ik mezelf dan helemaal verlies. Dan wordt het op den duur moeilijk om op het einde van de dag nog te weten wie Joren is.’

Je bent de laatste jaren niet weg te slaan van tv. Denk maar aan ‘Spitsbroers’, ‘De Kraak’ en ‘Mijn Slechtste Beste Vriendin’. Aan wat wijt je je succes?

‘Ik denk dat ik de laatste jaren enorm gegroeid ben als acteur. Vroeger speelde ik heel graag en deed ik dit zonder angsten. Daarna volgde ik een acteeropleiding en dan werd het plots belangrijk omdat het m’n beroep was. Ik had tijd nodig om dat te beseffen en te weten dat ik het ook echt kan. De laatste jaren lukt dat en als je niet superzenuwachtig bent, gaan die castings een pak vlotter.’

Je medehoofdrolspeler in ‘Geldwolven’ Tom Van Dyck maakt met deze reeks z’n comeback na een burn-out. Is dat iets wat jou ook zou kunnen overkomen?

‘Geen idee. Ik snap het wel volledig. Er wordt veel van zulke “werkpaarden” als Tom verwacht, ze nemen veel hooi op hun vork en moeten altijd maar blijven presteren. Ik denk bij Tom vaak aan Stromae, voor hem was een tweede album maken ook héél moeilijk omdat mensen bepaalde verwachtingen hebben na die eerste plaat. Voor gerenommeerde acteurs is dat hetzelfde: die moeten altijd maar blijven bevestigen, dat is heel stresserend. Het is een moeilijke zoektocht om daar een balans in te vinden.’

Het acteursbestaan is vaak onzeker: moet je mede daardoor veel werken, om toch die zekerheid te hebben?

‘Nee, daar heeft het niks mee te maken. Ik neem ook helemaal niet zoveel rollen aan. De laatste jaren maakte ik geen keuzes meer op basis van financiële redenen. Ik speel gewoon zo graag! Toen ik de rol van “Mijn Slechtste Beste Vriendin” aangeboden kreeg, ging ik eigenlijk een periode niet werken. Maar wanneer ik zag wie er allemaal in meespeelde, kon ik dat niet laten schieten.’

Op welke rol ben je het meeste trots?

‘Op mijn rol als vader, zonder enige twijfel! Ik was nog nooit zo trots op mezelf, tot ik een kindje kreeg.’

En op professioneel vlak?

‘Mijn rol als Chris De Wolf. Ik amuseerde me ongelooflijk met hem te vertolken. Ik hoop zo hard dat er een tweede seizoen komt zodat ik nog eens in z’n huid kan kruipen. De rol waar ik dan weer het meeste uit leerde, is die die ik speelde in de film “Blind” in 2005. Ik vertolkte toen een blinde jongen en de regisseuse Tamar van den Dop leerde me echt de kneepjes van het vak. Haar gouden regel: je moet niets spelen, alleen juist denken. Vlak voor de actie kwam ze in m’n oor fluisteren wat m’n personage op dat moment dacht. Op die manier moest ik me gewoon overgeven aan m’n gedachten. Het is een trucje dat ik nog steeds toepas.’

We kennen je uiteraard ook allemaal als Blinker uit de gelijknamige film. Word je nog vaak zo aangesproken?

‘Dat gebeurt nog, zeker in m’n geboortestad Leuven. Daar kennen velen m’n echte naam zelfs niet. Ik verhuisde recent en nu hoor ik het een pak minder. Vroeger vond ik dat lastig omdat ik ondertussen nog in zoveel andere mooie producties meespeelde. Maar nu leerde ik ermee leven omdat ik besef dat veel van m’n kansen voortvloeiden uit het feit dat zoveel jonge meisjes me een schattig klein jongetje vonden (lacht).’

Als je luidop mag dromen: waar zou je graag nog eens in meespelen?

‘Ik zou heel graag eens een verschrikkelijk lelijk personage spelen, zoals een psychopaat. Ik wilde altijd de Joker spelen, maar ze hebben het helaas gevraagd aan Joaquin Phoenix (lacht). Ik zou het fantastisch vinden om die innerlijke pijn te proberen veruiterlijken. Dan moet ik m’n gezin wel waarschuwen dat ik in die periode geen ander werk mag aannemen zodat ik af en toe terug Joren kan zijn.’

Bij Flair staat self-love centraal: heb jij veel self-love?

‘Dat is iets dat ik nog maar heel recent heb geleerd, mijn dochter zit daar voor iets tussen. Ik zie in haar de meest onschuldige kant van mezelf. Je doet ook je omgeving veel plezier als je jezelf graag ziet. Het is een zoektocht voor velen en zeker ook voor mij.’

Je staat bekend als een pretty boy in de Vlaamse acteerwereld. Zorgt dat voor een zelfvertrouwenboost?

‘Ik moet altijd lachen als mensen dat zeggen, want ik begrijp het niet goed. Ik ben er natuurlijk dankbaar voor, maar volgens mij heeft dat nog steeds te maken met Blinker. Veel vrouwen die toen tien waren en nu 35, zijn gewoon nog steeds gecharmeerd door dat ventje (lacht).’

Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?

‘Ik merk eens je de dertig voorbij bent, dat je veel meer moeite moet doen om in vorm te blijven. Ik vind mezelf het mooist als ik scherp sta, maar dat is helaas niet meer het geval. Ik moet meer op m’n eten letten en meer sporten om er goed uit te blijven zien. M’n vriendin is tien jaar jonger, dus ik blijf mijn best doen (lacht).’

Je bent 36. Heb je schrik om ouder te worden?

‘Totaal niet. Ik kijk er natuurlijk niet naar uit om fysiek af te takelen, maar ik zit gewoon zoveel beter in m’n vel dan vroeger. Ik ben een pak minder onzeker en dat geeft me veel meer rust. Ik zou niet graag opnieuw een puber zijn’.

Ben je gevoelig voor die perfecte plaatjes op sociale media?

‘Dat laat me eerlijk gezegd koud. Iedereen heeft z’n eigen parcours. Ik laat mijn dag ook zeker niet verpesten door online reacties. Ik heb er eigenlijk geen benul van wat ze op Twitter over mij zeggen. Waarom zou ik wakker liggen van de mening van iemand die mij toch niet kent?’

Jij groeide nog op zonder sociale media, maar je dochtertje zal geen wereld zonder kennen. Ga je haar daartegen proberen wapenen en ervoor zorgen dat ze zichzelf 100 % graag ziet?

‘Ik weet natuurlijk niet hoe de maatschappij er zal uitzien als Ava een tiener is, dat is koffiedik kijken. Ik zal er sowieso altijd voor haar zijn. Isy en ik gaan haar zo stabiel mogelijk proberen laten opgroeien zodat ze dat gevoel van eigenwaarde en zelfrespect niet moet gaan zoeken, maar dat gewoon heeft. Op dit moment loopt het goed, want ze is supervrolijk en oversociaal. Ze komt overal binnen en zegt tegen iedereen hallo. We zouden eigenlijk allemaal nog een beetje dat kind in ons moeten hebben.’

Heeft papa worden je veranderd als persoon?

‘Ja. Ik ben zachter geworden, ook voor mezelf. Ik denk dat ik meer aanvaard heb dat ik ben wie ik ben.’

Wat voor een papa ben je?

‘Isy en ik proberen er allebei enorm hard te zijn voor Ava. Ik ben dus zorgzaam, maar de nuances zijn anders. Ik ga onze dochter sneller uitdagen om iets wild te doen. Ik merk ook dat ik het moeilijker vind dan m’n vriendin om streng te zijn. Als Ava zegt dat ze liever met een lepel dan een vork eet, ben ik al onderweg naar de keuken om een lepel te gaan halen terwijl m’n vriendin haar been stijf houdt en zegt dat ze met haar vork moet leren eten.’

Self-love slaat ook op mentaal welzijn. Zijn er dingen waar jij ’s nachts van wakker durft te liggen?

‘Ik ben heel dankbaar dat ik het financieel niet lastig heb. Mijn gedachten gaan vaak uit naar kansarme gezinnen die torenhoge energiefacturen krijgen omdat hun appartement niet geïsoleerd is. Van zulke schrijnende toestanden kan ik echt moedeloos worden.’

Tot slot: waarom moeten we zéker kijken naar ‘Geldwolven’?

‘Het is ongelooflijk spannend, maar ook grappig. Die combinatie is geweldig en zoiets is nog niet vaak gemaakt in België. Ik geef je wel een tip mee: haak niet af na één aflevering, want die eerste aflevering moet je er altijd wat inkomen. Blijf verder kijken, en geloof me: je zal het je niet beklagen.’

Zien we jou in de nabije toekomst nog op het kleine scherm?

‘Op dit moment ben ik volop bezig met jeugdtheater De Maan in Mechelen. We toeren binnenkort het hele land door met een voorstelling die ik volledig zelf speel. Er zijn verschillende poppen en ik geef die allemaal een stemmetje. Het verhaal gaat over een vader die samen met z’n zoon op zoek gaat naar een zingend varken. Ik vind het geweldig! Kinderen zijn ook zo’n dankbaar publiek.’

De eerste twee afleveringen van ‘Geldwolven’ staan nu op Streamz. Je kan elke maandag naar een nieuwe aflevering kijken.

Lees ook:

• Winnaars Melanie (18) en Arno (22) van ‘Regi Academy’: ‘We zingen goed, maar er is zeker nog ruimte voor verbetering’
• Matteo Simoni speelt Dennis Black Magic in ‘Zillion’: ‘Ik keur zijn daden niet goed, maar dat hield me niet tegen’
• Maksim Stojanac (24): ‘Ik ben een enorme piekeraar. Ik word daar soms letterlijk ziek van.’