‘Maar als ik me goed voel bij iemand, geef ik alles heel snel vrij.’
Joris Brys (35) over ‘De Verraders’: ‘Mensen die me niet kennen, kunnen me vaak moeilijk inschatten’
HEFTIG: zo kan je de zesde aflevering van ‘De Verraders’ wel omschrijven. Niet enkel zijn de verraders weer voltallig dankzij de slimme zet van OV (original verrader, volgens Slongs Dievanongs) William Boeva om Sean Dhondt te chanteren en Roman Van Houtven te verleiden, de bondgenoten stemden daarbovenop ook nog eens dé opperspeurder uit hun team weg aan de ronde tafel. Radiopresentator Joris Brys (35) moet het kasteel onverbiddelijk verlaten.
Radiopresentator, sportjournalist en nu ook een topspeurder: Joris Brys (35) was écht een meerwaarde binnen de bondgenotengroep in ‘De Verraders’. Hij zat al snel op een goed spoor en wist zo verraders Jonatan Medart en Lotte Vanwezemael te ontmaskeren, maar na de exit van bondgenoot Isabelle Van Hecke – waar hij naar eigen zeggen in het programma al zijn spaargeld op zou wedden dat ze een verrader was – én met de chantage van zijn maatje Sean Dhondt, liep het mis. De bondgenoten stemden hem gisterenavond weg aan de ronde tafel. Wij spraken met de opperspeurder en bondgenoot over zijn deelname.
Je bent begonnen én vertrokken als trouwe bondgenoot. Was dat de situatie waarin je wilde zitten, of had je toch graag de verradersrol opgenomen?
‘Ik vond het leuk om een bondgenoot te zijn. Daarom dat ik me na dat allereerste gesprek met Staf, waarin hij vroeg of ik graag een verrader wilde zijn, ook zo dubbel voelde. Ik deed toen stoer en zei dat ik het wel zag zitten, maar eigenlijk wilde ik strijden voor de bondgenoten.’
Waarom die plotse twijfel?
‘Ik vertrouwde mijzelf niet met het feit dat ik heel veel zou moeten liegen. Voor een stukje kan ik dat wel, maar niet constant. Ik ben supercompetitief en vind het leuker om in die competitiviteit op te zoeken dan dingen te moeten verbergen voor anderen.’
Als radio-dj ben je gewend om on the spot antwoorden te geven. Heeft dat je geholpen in ‘De Verraders’?
‘Het grote verschil is dat het op de radio nooit om leugens gaat, dat zijn waarheden die spontaan in me opkomen. Hoewel dat ik in de loop van het spel wél heb gemerkt dat ik beter kan liegen dan ik dacht. Ook als bondgenoot moet je soms leugens vertellen en mensen om de tuin leiden, en dat ging me wel af. Stel dat er ooit een All Stars-seizoen van “De Verraders” komt en ze me vragen om deel te nemen, zou ik misschien wél verrader willen zijn. Ik wil die kant wel eens een kans geven. Misschien ooit, dus (lacht).’
Stel dat er ooit een All Stars-seizoen van “De Verraders” komt en ze me vragen om deel te nemen, zou ik misschien wél verrader willen zijn.
Welke persoonlijke eigenschap heeft het meest in je voordeel gespeeld?
‘Soms was het een voordeel en soms een nadeel: ik hoor vaak dat mensen die me niet kennen me moeilijk kunnen inschatten. Dat heb ik tijdens het spel ook vaak gehoord. De groep wist soms niet goed of ik nu serieus was of niet, of ik dingen meende of niet. Dat is misschien niet zo’n compliment, maar het hielp me wel om een soort mysterie hoog te houden.’
Welke karaktertrekken hebben je dan weer tegengewerkt?
‘Eerlijkheid. Soms floept de waarheid of wat ik denk er iets te snel uit bij mij. Ik voelde me dan ook vaak betrapt en heb soms dingen die ik zei moeten rechttrekken. Want in tegenstelling tot wat ik vertelde over het moeilijk kunnen inschatten door mensen die me niet goed kennen, geef ik bij mensen die ik wél goed ken net snel veel vrij. Als ik me goed voel bij iemand, geef ik alles. En dat heb ik daar ook gemerkt. Ik zet vriendschap en een fijn gevoel op de eerste plaats waardoor ik een vertrouwensgroepje had waar ik echt alles mee deelde. Gevaarlijk, zo blijkt (lacht).’
De boysband, veronderstel ik?
‘Bijvoorbeeld. Ik had bij Ender (Scholtens, red.) en Sean (Dhondt, red.) meteen een heel fijn en veilig gevoel. Ik kende hen daarvoor nochtans niet. Ook Gilles (Mbiye-Beya, red.) vertrouwde ik al snel.’
Wat was je eerste gedachte toen je erachter kwam dat Sean werd gechanteerd en dus verraders was?
‘Ik dacht vooral: damn, nu heb ik me wéér vergist! En ergens voelde het ook als een bevestiging, want ik heb de eerste keer dat ik hem zag na de chantage wel écht iets gevoeld. In de eerste twee seconden, en dan heb ik daarna beslist om hem tóch te vertrouwen... Omdat ik ook echt geen zin had om hem te wantrouwen, want we hadden zo’n goede band gekregen de dagen ervoor!’
En omgekeerd: wie vertrouwde je van het begin voor geen haar?
‘Hans Otten! Dat kwam enerzijds écht door die foto (lacht). Anderzijds heb ik jaren geleden een test voor een programma gedaan waarin ik zogezegd in iemands huis moest proberen inbreken samen met een specialist. Die mensen waren niet thuis, maar wel op de hoogte van wat er zou gebeuren, werd ons verteld. We geraakten binnen en opeens kwamen de eigenaars toch thuis en werden ze superkwaad, want die wisten van niks! Helemaal in paniek moest ik me beginnen verantwoorden, en toen kwam Hans binnen. Het bleek verborgen camera te zijn en ik was de dupe. Sindsdien vertrouw ik hem niet meer (lacht).’
Voelde je je snel goed in de groep?
‘Heel goed. Daar had ik in het begin nochtans twijfels over, omdat ik altijd even tijd nodig heb om in een grote groep – zeker met zoveel sterke figuren – mee op de voorgrond te treden. Ik vind dat je volledig jezelf moet kunnen zijn en dat was vanaf dag één in orde. We zijn volgens mij een unieke groep qua warme gevoelens naar elkaar toe. Ik heb er zelfs vrienden aan overgehouden!’
Ik heb altijd even tijd nodig om in een grote groep – zeker met zoveel sterke figuren – mee op de voorgrond te treden.
Uit vorige seizoenen bleek dat het mentaal een erg zwaar spel is. Had je daar wat schrik voor?
‘Nee, totaal niet. Ik zag me daar op voorhand echt niet breken. In de andere seizoenen waren er een paar mensen die echt struggelden met het spel en hun geweten, maar door mijn competitiviteit was ik zo zeker dat de focus op het spel me daar zou afhouden.’
Hoe heb je die psychologische druk uiteindelijk ervaren?
‘Het heeft meer met mij gedaan dan ik had verwacht. Maar het heeft psychologisch of mentaal nooit een impact op me gehad. Achteraf merk ik ook dat ik daar als een van de enigen goed heb geslapen. Maar dat is altijd al geweest: ook wanneer het niet zo goed met me gaat, slaap ik goed. Ik ben een serieuze denker overdag, maar eens ik in mijn bed lig, slaap ik binnen de minuut. Doordat dat slaaptekort me geen parten heeft gespeeld, kon ik alles beter verwerken en was ik ook frisser in mijn hoofd.’
Ik ben een serieuze denker overdag, maar eens ik in mijn bed lig, slaap ik binnen de minuut.
Was er een moment waarop je begon te twijfelen aan je eigen intuïtie?
‘In het begin niet, maar na verloop van tijd laat het spel je heel hard twijfelen. Als je dan op een gegeven moment fout zit, begin je echt aan jezelf te twijfelen. Niet alleen aan je intuïtie, maar ook aan je zelfkennis en de kennis over andere mensen. Dat duwt je echt met de neus op de feiten. Ik dacht écht dat Isabelle (Van Hecke, red.) een verrader was, en dat bleek dan niet zo te zijn. Dat gaf me niet veel zelfvertrouwen, geef ik eerlijk toe. Maar dat zelfvertrouwen is ondertussen gelukkig wel al wat opgekrikt. Dat was wel nodig!’
Hoe zou je jouw deelname aan ‘De Verraders’ in één zin samenvatten?
‘Dat ik er heel, heel hard van genoten heb.’
Je ziet ‘De Verraders’ elke zondag om 19u55 bij VTM.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
