‘Ik pas niet in het plaatje van een doorsnee twintiger. Dat zorgt ervoor dat ik me vaak alleen voel in een volle ruimte,’ geeft de dochter van Walter De Donder toe.
Julie De Donder (20): ‘Ik voel me soms erg eenzaam’
Julie De Donder (20), de dochter van Walter De Donder (62) ofte Kabouter Plop én meneer de Burgemeester uit ‘Samson en Gert’, bracht onlangs haar debuutnummer ‘Voltooid Verleden Tijd’ uit. Daarin zingt ze over een stukgelopen relatie die ze moest verwerken, maar daarnaast overwon ze ook een eetstoornis die haar bijna fataal werd. Wij spraken haar over haar eerste single, de band met haar vader en vroegen hoe het nu met haar gaat.
Dat je op je twintigste al een hoop kan hebben meegemaakt, daar kan Julie De Donder van meespreken. Behalve de stukgelopen relatie waarover ze zingt in haar debuutnummer, kreeg ze zo’n drie jaar geleden ook te maken met een ernstige eetstoornis. De band met haar papa Walter De Donder ging hierdoor van quasi onbestaand naar ‘beste copains’. Ze vertelt er ons wat meer over.
Julie, hoe gaat het nu met je?
‘Ik heb een moeilijke periode van een aantal jaren achter de rug, maar ik kan nu eindelijk zeggen dat ik me vandaag goed in mijn vel voel. Wat moet je nog meer hebben?’
Je bracht onlangs je eerste single ‘Voltooid Verleden Tijd’ uit. Waarover gaat je liedje?
‘In mijn specifiek geval gaat het over een stukgelopen relatie – dat merk je misschien wel aan de frustratie die erin zit (lacht) – maar je kan de song op verschillende manieren interpreteren. Het gaat over komaf maken met iets jammer uit je leven, een hoofdstuk afsluiten en doorgaan. Zo’n momenten hebben we allemaal weleens.’
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Heb je de song geschreven uit je eigen ervaringen?
‘Klopt. Ik heb altijd al frustraties en gevoelens opgeschreven. Al van kinds af aan was dat een uitlaatklep. Nu nog steeds, als ik slechtere dagen heb, schrijf ik op wat ik voel. Soms komt daar een gedichtje uit, soms een liedje. Maar ik denk dat dat het voor de luisteraar ook net zo herkenbaar maakt.’
Hoe voelt dat om jezelf opeens in een videoclip als zangeres te zien?
‘Ik kan het nog steeds niet goed geloven. Onlangs las ik een artikel waarin ik werd aangekondigd als “zangeres Julie De Donder”, dat voelde zo raar! Ik ben ook erg realistisch, dus ik denk dan meteen: het is één nummer, rustig. Maar ik vind het langs de andere kant ook heel leuk en het streelt mijn ego ook een beetje.’
Ben je blij met het resultaat?
‘Ik ben erg fier op wat het is geworden. Anders had ik het nummer ook nooit uitgebracht. Ik ben heel kritisch voor mezelf, mijn lat ligt erg hoog. Mocht ik dus niet blij geweest zijn met het resultaat, had ik wel een andere hobby gezocht (lacht).’
Mocht ik niet blij geweest zijn met het resultaat, had ik wel een andere hobby gezocht (lacht).
Waarom koos je ervoor om in het Nederlands te zingen?
‘Ik zing eigenlijk altijd in het Engels, maar ik dacht dat het wel cool zou zijn om eens iets anders te doen. Nederlandse liedjes zijn ook echt terug hip. Ik herschreef mijn oorspronkelijk nummer dus in het Nederlands en ik ben ook heel blij dat ik die drempel toch overwon. In het begin vond ik mezelf heel raar klinken in mijn moedertaal, maar hoe vaker ik het hoorde, hoe meer ik ervan overtuigd was.’
Je werkte voor je eerste single nauw samen met je papa die iedereen kent als Kabouter Plop en meneer de Burgemeester in ‘Samson en Gert’. Hoe was dat?
‘Heel leuk. We zijn echt naar elkaar toegegroeid. Mijn papa is erg streng en zijn lat ligt hoog, dus dat past perfect in mijn visie. Hij is eerlijk en zet me niet op een piëdestal omdat ik zijn dochter ben. Dat apprecieer ik, want dat zorgt ervoor dat we elkaar kunnen vertrouwen.’
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Een fiere papa dus?
‘Hij is wel fier, maar dat zal hij nooit toegeven. Als hij zegt dat het goed is, dan weet ik dat hel héél goed is.’
Ook op Tiktok ben je actief en zien we regelmatig video’s met je papa verschijnen. Is hij een grote steun voor jou?
‘Dat is dubbel. We hadden vroeger eigenlijk niet zo’n goede band. Toen ik kind was, voelde het soms alsof hij een vreemde was die in mijn huis woonde. Ik zag hem ook niet veel. Toen ik drie jaar geleden erg ziek ben geworden, keerde het tij. Dat heeft ons zo dicht bij elkaar gebracht. We hebben meer gemeen dan we dachten.’
We hadden vroeger eigenlijk niet zo’n goede band. Toen ik kind was, voelde het soms alsof hij een vreemde was die in mijn huis woonde.
Besefte hij dat gemis pas toen je ziek werd?
‘Deels daardoor, want mijn toestand was wel redelijk kritisch, maar ook omdat hij zoveel gemist heeft. Plots was ik groot. Van toen ik baby was tot mijn 18de, was hij eigenlijk zo goed als afwezig. Ik denk dat die klik er dus opeens was dat hij wel echt deel wil uitmaken van mijn leven.’
Neem je het hem kwalijk dat hij er lang niet was?
‘Als kind wel, want ik begreep niet wat er belangrijker kon zijn. Maar nu snap ik dat je bepaalde zaken moet opofferen voor je carrière. Het is jammer, maar het is oké. En we zijn nu beste copains en steunt hij me in alles.’
Dat is het stomme aan een eetstoornis, je geraakt er wel uit, maar het verlaat je niet.
Je hebt een erg moeilijke periode meegemaakt met je eetstoornis. Hoe ben je daarin terechtgekomen?
‘In het middelbaar veranderde ik van school, de slechtste keuze die ik ooit kon maken. Ik werd daar zwaar gepest, kreeg veel commentaar over mijn uiterlijk en zo ging de bal aan het rollen. Het was best heavy. Ik werd eenzaam en de eetstoornis was het enige waarop ik een stukje controle kon hebben. Ik ben heel snel achteruit gegaan en het was op een bepaald moment heel nipt. Het voornaamste uit mijn verhaal vind ik dat ik erdoor ben gekomen en dat ik het allemaal heb omgedraaid. Nu sta ik sterk in mijn schoenen.’
Ben je genezen?
‘Het blijft altijd wel wat sluimeren op de achtergrond. Dat is het stomme aan een eetstoornis, je geraakt er wel uit, maar het verlaat je niet. Maar het beheerst mijn leven niet meer en dat doet al heel veel.’
Zelfliefde staat centraal bij Flair. Hoe zou je zeggen dat het vandaag met je self-love gesteld is?
‘Ik zorg graag voor mezelf, maar ik doe dat veel te weinig. Ik heb dagen waarop ik een warm bad wil nemen en een skincaremomentje inplan, andere dagen waarop mijn haar megavettig is en ik in bed kruip. Maar dat hoort er ook bij. Leren foert zeggen, dat is het beste wat je kan doen. Dat is echt food for your soul.’
Leren foert zeggen, dat is het beste wat je kan doen. Dat is echt food for your soul.
Kan je dat goed?
‘Vroeger niet, maar nu wel. Ik denk vaak: komaan, denk nu eens aan jezelf!’
Self-love slaat ook op mentaal welzijn: zijn er dingen waar jij mee worstelt?
‘Ik voel me soms heel eenzaam. Eigenlijk heb ik maar twee echte vriendinnen. Ik heb ook niet meer nodig dan dat, maar af en toe mis ik precies wat elke jongere heeft, dat studentenleven bijvoorbeeld. Dat heb ik nooit meegemaakt. Soms knaagt dat wel. Ik pas niet in het plaatje van een doorsnee twintiger. Dat zorgt ervoor dat ik me vaak alleen voel in een volle ruimte.’
Ik pas niet in het plaatje van een doorsnee twintiger. Dat zorgt ervoor dat ik me vaak alleen voel in een volle ruimte.
Mis je dat en wil je het graag, of ben je bang dat anderen denken dat je er niet bijhoort?
‘Dat vind ik een moeilijke, want als je me zou vragen of ik zo’n typisch twintigerleven wil, zou ik niet meteen ja zeggen. Ik vertrouw de mensen rondom mij en ik weet wat ik aan hen heb, ik zou dat niet willen ruilen voor een grote groep mensen die dan misschien achter mijn rug roddelt. Ik ben het gewend van alleen te zijn. Maar ik mis het sociaal contact soms. Af en toe, als ik niet veel te doen heb, begin ik daar te veel over na te denken.’
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Ben je een overthinker?
‘Enorm. Ik heb al geprobeerd om dat minder te doen, maar het lijkt eigen aan mij. Misschien is het een leerproces naarmate ik ouder word, maar momenteel is het mij nog niet gelukt.’
Je liet weten dat je soms ook mindere dagen hebt. Wat doe je dan?
‘Dan ga ik even naar buiten en loop of wandel ik het van me af. Ik ben geen compleet ander mens daarna, maar het helpt wel om wat plaats te maken in mijn hoofd.’
Waarom denk je dat we zo streng zijn voor onszelf?
‘Sociale media is a blessing and a curse. Zoveel mensen vergelijken zich constant met wat ze zien en er is geen ontsnappen meer aan. Op tv, Netflix, TikTok, Instagram, overal. Je kan er niet meer onderuit: je kan je eigen leven en jezelf te snel vergelijken. Ik denk dat dat het grootste probleem is met onze generatie.’
Ben jij vatbaar voor al die perfecte plaatjes op sociale media?
‘Vroeger wel, dat was ook een van de oorzaken voor mijn eetstoornis, maar nu niet meer. Ik besef dat alles op sociale media fake en gemaakt is. Het zijn de hoogtepunten van iemands leven en vormt een vertekend beeld van de realiteit.’
Heb je soms schrik voor eventuele negatieve reacties online?
‘Ja, zeker nu met mijn liedje. Stiekem had ik mij daar ook echt aan verwacht, maar ik heb ze gelukkig nog niet gehad. Ik wist dat mensen vooroordelen zouden hebben zoals dat ik “nog een dochter van” ben, maar tot nu toe blijf ik van zulke reacties gespaard. Ik heb op dat vlak ook zo’n dik vel gekregen dat het me ook niet echt meer zou raken. Zo’n reacties zeggen meer over de persoon die het schrijft dan over mij.’
Ik wist dat mensen vooroordelen zouden hebben dat ik “nog een dochter van” ben, maar tot nu toe blijf ik van zulke reacties gespaard.
Wat zijn jouw zelfzorgtips voor mensen die strugglen met hun zelfliefde?
‘Praat erover, haal een frisse neus en luister naar goede muziek. Ook een warm bad en een koffietje doen wonderen. En vooral: leer foert zeggen. Het klinkt erg “Moeder Teresa”, maar hoe diep je ook zit, je geraakt eruit. Dat wil ik graag meegeven. Ik heb het destijds ook niet willen zien, maar het is écht zo.’
Wat zijn je toekomstplannen als artiest? Kunnen we meer nieuwe muziek van je verwachten?
‘Ik geef mijn eerste single een goed jaar en dan zien we wel. Er liggen nog nummers in mijn schuif, maar ik wacht eerst af. Samen met mijn papa ben ik ook bezig aan een programma over het mentale welzijn van jongeren, maar het is nog niet zeker of we deze effectief gaan verwezenlijken. Alleszins: je hoort nog van mij!’
Beluister het debuutnummer van Julie De Donder hier:
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
