De presentatrice heeft haar eerste acteerrol te pakken in ‘Single Bells’.
Julie Van den Steen (32): ‘Ik voel me snel minderwaardig of niet goed genoeg’
Julie Van den steen (32) heeft in de nieuwe VTM-reeks ‘Single Bells’ haar eerste acteerrol te pakken. We spraken met haar over de serie en self-love. ‘Ik worstelde jarenlang met een eetstoornis en dat stemmetje zit toch nog in m’n achterhoofd’, vertelt ze.
In de hartverwarmende kerstkomedie ‘Single Bells’ laat eeuwige vrijgezel Mina (Julie Van den Steen) haar familie toe om een date voor haar te zoeken zodat ze dit jaar niet alleen eindigt op kerstavond. Elk familielid mag één blind date voorstellen. De grote vraag is: wie belandt naast Mina aan de feesttafel?
Presentatrice en radio-dj Julie Van den Steen heeft in de reeks haar eerste acteerrol te pakken. ‘Ik vind het nog altijd heel spannend’, vertelt ze.
Dit je acteerdebuut: was acteren altijd al een grote droom?
‘Ik deed in het verleden al audities, waar ik niks over verklapte aan de buitenwereld, maar ik kreeg de rol nooit. Het was altijd nee. Nu kreeg ik eindelijk een ja!’
Volgde je lessen of heb je al doende leren acteren?
‘Ik heb op eigen vraag wel een paar lessen gekregen van actrice Hilde De Baerdemaeker, zij coacht nieuwe acteurs. Maar er was heel weinig tijd, dus ik kan niet zeggen dat ik echt een opleiding volgde. Ik heb het eigenlijk gewoon gedaan!’
Was je zenuwachtig om jezelf voor de eerste keer in een serie te zien?
‘Dat was met een bang hartje! Maar ik vind de reeks op zich zó fijn dat ik eigenlijk niet zo hard bezig was met op mezelf te focussen, maar gewoon genoot van het verhaal.’
Ik deed in het verleden al audities, waar ik niks over verklapte aan de buitenwereld, maar ik kreeg de rol nooit.
Hoop je dat dit deuren opent voor andere rollen?
‘Ik zou het fijn vinden, maar ik hoop er niet echt op. Dan kan je alleen maar teleurgesteld worden. Ik zie dus wel wat er nog op m’n pad komt en ik zeg zeker geen nee tegen een mooie, nieuwe rol.’
Als je luidop mag dromen: welke rol staat dan op je bucketlist?
‘Ik heb daar eerlijk gezegd nog niet durven over nadenken! Als ik dan toch iets moet opnoemen on the spot, zou ik het tof vinden om een heel dramatisch personage te spelen. Iets heel atypisch voor mij, volledig uit mijn comfortzone, dat zelfs niet eens op mij lijkt.’
Heb je veel gelijkenissen met je personage Mina?
‘Als je haar vergelijkt met haar andere familieleden is ze eigenlijk heel normaal. Zij zijn heel aanwezig en groots, terwijl zij gereserveerd is. Ik denk niet dat mensen mij zo zouden omschrijven. Ik ben geen tafelspringer, maar ik durf wel echt mijn mond opentrekken. Mina is ook vaak aan het zeuren, dat herken ik niet in mezelf. Ik vind het ook niet heel erg om alleen te zijn, terwijl dat voor haar wel dramatisch is.’
Ik leer wel graag nieuwe mensen kennen, maar daten voelt voor mij echt aan als een sollicitatiegesprek met alcohol (lacht).
Ging jij ooit op blind date?
‘Nee nog nooit! Mijn familie en vrienden weten ook dat ze dat nooit voor mij zouden moeten organiseren! Daar moet je bij mij echt niet mee afkomen. Ik vind daten in het algemeen vreselijk! Ik vraag me af wie dat wél tof vindt. Ik leer wel graag nieuwe mensen kennen, maar daten voelt voor mij echt aan als een sollicitatiegesprek met alcohol (lacht). Jezelf aanprijzen, ik vind dat vermoeiend.’
Zit je op datingapps?
‘Nee! Ik maakte jaren geleden tijdens de lockdown een keertje een datingprofiel aan, eerder om uit verveling wat te swipen. Maar nog geen twaalf uur later was mijn profiel al verwijderd omdat mensen het rapporteerden als fake. Ik ga dus nooit aan een lief raken, nee mopje (lacht)!’
Je leert liever in real life iemand kennen?
‘Ja, maar dan zal je om 8u ‘s avonds al bij mij thuis moeten aanbellen, want dan lig ik onder mijn dekentie voor tv (lacht). Dit is voor alle duidelijkheid geen oproep, hé! Ik ben gewoon geen feestbeest en ik kom niet veel buiten.’
Ben je happy single of mis je soms momenten dat je tegen een partner aan in de zetel kan kruipen?
‘Beide! Ik vind het een verkeerde instelling om te denken dat je pas compleet bent als je een partner hebt. Het is fijn als die er is, maar hij moet vooral een aanvulling zijn en geen invulling. Ik knuffel ondertussen ook graag met mijn hond Dirkie in de zetel.’
Ik vind het een verkeerde instelling om te denken dat je pas compleet bent als je een partner hebt. Het is fijn als die er is, maar hij moet vooral een aanvulling zijn en geen invulling.
Bij Flair staat self-love centraal: heb jij veel zelfliefde?
‘Dat gaat op en af! Het is geen stijgende lijn, maar de laatste jaren kreeg ik veel inzichten die ervoor zorgden dat ik wel een pak beter in m’n vel zit. Hoe beter je jezelf leert kennen, hoe makkelijker het is om voor jezelf te zorgen.’
Welke inzichten hielpen je?
‘Ik ben op aanraden van mijn therapeut echt een tijdje bewust alleen geweest om te ontdekken wat ík leuk vind en wat niet, zonder rekening te moeten houden met iemand anders. Ik leerde beter grenzen stellen waardoor ik niet meer zo snel over me heen laat lopen. Ik besef ook dat ik zélf verantwoordelijk ben voor wat er in mijn leven gebeurt en ga daarmee aan de slag in plaats van met een beschuldigende vinger naar anderen te wijzen.’
Heb je nog bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Ik heb altijd geworsteld met mijn lijf en ik vrees dat dit zo zal blijven voor de rest van mijn leven. Ik worstelde jarenlang met een eetstoornis en dat stemmetje zit toch nog in m’n achterhoofd. Dat blijft een struggle. Zeker in mijn job als je voortdurend geconfronteerd wordt met jezelf en in de huidige maatschappij waarin je alleen maar perfecte plaatjes ziet op sociale media.’
Ik kreeg heel veel complimenten toen ik een eetstoornis had, maar ik was heel ongezond. Mijn haar viel uit, mijn maandstonden bleven uit en ik had voortdurend het gevoel dat ik ging flauwvallen. Ik was ook doodongelukkig!
Wat helpt jou om dat kritische stemmetje de kop in te drukken?
‘Ik kreeg heel veel complimenten toen ik een eetstoornis had, maar ik was heel ongezond. Mijn haar viel uit, mijn maandstonden bleven uit en ik had voortdurend het gevoel dat ik ging flauwvallen. Ik was ook doodongelukkig! Mijn hele levend draaide rond eten of beter gezegd welk excuus ik kon verzinnen om niet te moeten eten. Ik miste daardoor alle mooie en goede dingen. Ik wil nooit meer terugkeren naar die periode, want ik wil me nooit meer zo slecht voelen.’
Merk je dat je nu nog vatbaar bent voor stereotiepe ideaalbeelden of perfecte plaatjes?
‘Sowieso! Maar je ziet die ideaalbeelden niet enkel op sociale media. Zelfs als je door een reclamefolder bladert of je tv aanzet, worden die perfecte plaatjes door je strot geramd. Ik heb daar moeite mee en voel me snel minderwaardig of niet mooi of goed genoeg. Gelukkig ben ik goed omringd door mensen die me graag zien om wie ik ben en niet om hoe ik eruitzie. Ik had vroeger relaties waarin ik heel vaak hoorde dat ze me mooi vonden, wat natuurlijk fijn is om te horen, maar dat zorgde meteen voor een angst, want wat als ik binnen tien jaar er niet meer uitzie zoals nu? Ik vind het veel waardevoller om te horen dat iemand me leuk of grappig vindt.’
Zie je jezelf anders dan de mensen rondom jou?
‘Ik hoor van anderen dat ik wel last heb van body dysmorfie. Als ik na een shoot de foto’s van mezelf zie, denk ik automatisch bleh! Dat is een slecht patroon en ik probeer dat te doorbreken, maar dat is niet simpel, want ik ben me daar vaak niet bewust van. Ik kan ook heel moeilijk complimenten aanvaarden omdat ik ze vaak niet geloof, terwijl ik er zelf wel graag uitdeel aan anderen.’
Zelfs als je door een reclamefolder bladert of je tv aanzet, worden die perfecte plaatjes door je strot geramd. Ik heb daar moeite mee en voel me snel minderwaardig of niet mooi genoeg.
Als je zelf een foto post op sociale media, gaat daar een lang denkproces aan vooraf?
‘Ik ben oprecht niet bezig met alleen maar perfecte plaatjes te posten. Ik toon liever een collage van momenten die me blij en gelukkig maken. Ik zie dat ook echt liever bij anderen.’
Wat doe je op dagen dat je niet zo goed in je vel zit om je terug wat beter te voelen?
‘Kleine dingen zoals sporten, een warme douche nemen, een warm drankje drinken, mooie kledij aantrekken, opruimen, wat meubels van plaats verwisselen, een haarmasker opdoen of me schminken. Niet om dingen te verdoezelen, maar om de dingen die ik wel mooi vind net extra in de verf te zitten. Wat ook altijd helpt, is knuffelen met mijn hond! Ik hoorde ooit dat je jezelf moet behandelen zoals je je beste vriendin behandelt en ik probeer dat nu toe te passen.’
Vertel.
‘Als ik na een drukke dag thuiskom zou ik normaal gewoon wat crackers eten al rechtstaand in de keuken. Terwijl als een vriendin zou langskomen ik uitgebreid zou koken, een kaarsje zou aansteken op tafel en het gezellig zou maken. Nu probeer ik dat voor mezelf ook te doen en dat helpt echt!’
Ik heb een angststoornis. Dat begon in de lagere school en dat is ook de reden dat ik in therapie ging. Sommige paniekaanvallen waren namelijk zo heftig dat het leek alsof ik ging sterven. Ik had dit goed onder controle, maar deze zomer begon dat helaas opnieuw.
Kreeg je al te maken met negatieve reacties?
‘Ik krijg als comment onder dezelfde foto zowel de commentaar dat ik te dik ben én dat ik te mager ben. Maar daar leerde ik mee leven en het maakt me meestal niks meer uit wat anderen van mijn lichaam denken. Op sommige dagen als ik slecht in m’n vel zit, kan het me wel nog raken.’
Self-love slaat natuurlijk ook op mentaal welzijn: zijn er bepaalde dingen waar jij soms mee worstelt?
‘Ik heb een angststoornis. Dat begon in de lagere school en dat is ook de reden dat ik in therapie ging. Sommige paniekaanvallen waren namelijk zo heftig dat het leek alsof ik ging sterven. Ik had dit goed onder controle, maar deze zomer begon dat helaas opnieuw. Dat gebeurde voor het eerst weer tijdens een optreden op Pukkelpop door de combinatie van vermoeidheid en gigantisch veel volk rondom mij.’
Wat helpt je om die knop om te draaien?
‘Je krijgt een paniekaanval omdat je je emoties niet voldoende verwerkt en ze onderdrukt, waardoor je lichaam eigenlijk aan de alarmbel trekt. Sinds ik er weer last van heb en de symptomen herken als er eentje aankomt, ga ik zitten en probeer ik te achterhalen wat er in mijn hoofd spookt. Ik probeer ook meer stil te staan bij alles wat gebeurt in mijn leven in plaats van bij wijze van spreken aan 120 kilometer per uur te blijven doorrazen op het linkerrijvak. Ik moet meer in het moment leven en echt beseffen welke leuke dingen ik allemaal aan het doen ben in plaats van van de ene naar de andere paniekaanval te gaan.’
Ben je soms bang voor de toekomst?
‘Ik lig daar heel hard wakker van! Ik vind het heftig wat we allemaal meemaken terwijl we rondlopen met oogkleppen alsof die oorlogen en miserie niet op dezelfde planeet aan het gebeuren zijn.’
Tot slot: waarom moeten we zeker naar ‘Single Bells’ kijken?
‘Het is een leuke, warme en grappige reeks die je dag sowieso zal opbeuren. We hebben er ook met z’n allen keihard aan gewerkt.’
Je ziet ‘Single Bells’ op Streamz en vanaf 9 december elke weekdag op VTM.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
