‘Nu heb ik kinderen en sport ik zodat ik hen kan zien opgroeien.’
Kamal Kharmach (32): ‘Toen ik 210 kilogram woog, had ik me er al bij neergelegd dat ik vroeg zou sterven’
Kamal Kharmach (32) helpt in het nieuwe seizoen van ‘Andermans zaken’ opnieuw heel wat ondernemers in moeilijkheden. ‘Ik had heel lang schrik om zelf in de rode cijfers terecht te komen omdat ik vroeger niks anders kende dan armoede’, vertelt de komiek.
Het leven is duur geworden, heel duur! Ook ondernemingen worstelen om het hoofd boven water te kunnen houden te midden van de energiecrisis en torenhoge inflatie. In het derde seizoen van ‘Andermans zaken’ duikt Kamal Kharmach samen met enkele experts in de boekhouding van enkele zaken die serieus in het rood staan. Dat gaat van een kattencafé, over een zorgboerderij tot een ijsjesfabriek. Hij stelt de problemen vast en bepaalt een nieuwe koers om ze uit de problemen te helpen.
We kennen je vooral als komiek, maar in dit programma is het serious business: hoe rolde je hier eigenlijk in?
‘Dat is mijn échte job! Ik studeerde economie, zowel in het middelbaar als op de universiteit, en ik geef nog steeds les op de hogeschool. Televisie kan soms heel oppervlakkig zijn, dus op een gegeven moment twijfelde ik of ik die weg verder wilde bewandelen. Daarom vroeg ik aan een van de bazen van VRT of ik dit programma mocht maken waarin ik mensen echt zou kunnen helpen. Ze hadden eerst hun bedenkingen of ondernemen de Vlaming wel zou boeien, maar na een test waren ze toch overtuigd. Uiteindelijk sloeg het programma enorm aan. Ikzelf had ook nooit durven dromen dat dit een succes zou zijn en dat we nu al aan een derde seizoen zouden zitten!’
Mensen vinden geld enorm interessant!
‘Klopt! We zijn ook heel onzeker als het op onze financiën aankomt en vergelijken graag. We doen dit niet per se uit jaloezie, maar om te zien of we wel goed bezig zijn of wat we verkeerd doen, want in deze tijden komen nog weinig mensen comfortabel rond, ook al verdienen ze goed. Zo denken we altijd dat onze buur rijker is dan ons.’
Wat vind je zo interessant aan economie, want voor velen lijkt het toch oersaai?
‘Ik haat geld, want het zorgt voor veel problemen en ruzies tussen vrienden en families. Maar tegelijkertijd ben ik wel graag bezig met geld, want het is een uiting van de waarde van bepaalde acties. Zo is het feit dat iemand meer verdient met zijn job eigenlijk omdat de samenleving dat beroep als belangrijk beschouwt. Dat betekent natuurlijk niet dat het ook werkelijk zo is!’
Mijn ouders konden de facturen van mijn school niet betalen toen ik in het vijfde leerjaar zat, waardoor ik niet mee mocht op sportdag.
Jullie hadden het vroeger financieel niet makkelijk thuis.
‘Klopt. Ik maakte er nooit een geheim van dat we arm waren, want iemand anders zijn of haar miserie zien, geeft je troost. Ik weet nog dat ik als tiener een documentaire zag over armoede en toen eindelijk dacht: ik ben niet alleen! Daarom ben ik daar heel open over, omdat het troost kan bieden aan anderen.’
Merkte je als kind dat jullie de eindjes moeilijk aan elkaar konden knopen?
‘Absoluut. Mijn ouders konden toen ik in het vijfde leerjaar zat de facturen van mijn school niet betalen, waardoor ik niet mee mocht op sportdag. De school vergat dit wel aan mij te zeggen waardoor ik helemaal enthousiast in sporttenue op school toekwam en daar te horen kreeg dat ik niet samen met mijn klasgenootjes op de bus mocht omdat mama en papa niet betaald hadden. Ik weet nog dat ik heel boos was op m’n ouders en hen de jaren daarop voortdurend vroeg of ze de facturen wel hadden betaald. Ik werkte als student in een kledingwinkel en gaf mijn loon, net zoals mijn zus, aan m’n ouders om de verwarming te betalen. Ik ken gelukkig veel liefde thuis, dat maakte de situatie draaglijk!’
Komt die interesse voor cijfertjes voort uit jouw moeilijke thuissituatie?
‘Dat we arm waren, speelde zeker een grote rol. Ik keek op m’n dertiende al naar Kanaal Z. Ik wilde snappen hoe alles in elkaar zat zodat ik onze thuissituatie misschien wat kon verbeteren.’
Geef je nu veel geld uit?
‘Ik had heel lang schrik om zelf in de rode cijfers terecht te komen omdat ik vroeger niks anders kende dan armoede. Daarom geef ik heel weinig geld uit aan mezelf, maar wel aan mijn familie. Als zij iets nodig hebben, dan werk ik desnoods overuren om hen dat te kunnen geven.’
‘Geld maakt niet gelukkig’ is een bekend gezegde. Wat denk je daarvan?
‘Dat klopt! Ik ken veel miljonairs en zij zijn niet per se heel gelukkig. Hét belangrijkste in het leven kan je nu eenmaal niet kopen en dat is liefde. Met geluk alleen kan je je boterham natuurlijk niet smeren, dat is ook waar, maar geld alleen is ook niet dé oplossing voor een mooi leven. Mensen met veel geld doen in se hetzelfde als wie met minder rond moet komen. Wij gaan naar Blankenberge, zij gaan naar Ibiza als vakantie, maar dat is ook een zee. Eigenlijk doen we allemaal hetzelfde: met ons madam ruzie maken aan het water over de kinderen (lacht).’
Ik had heel lang schrik om zelf in de rode cijfers terecht te komen omdat ik vroeger niks anders kende dan armoede. Daarom geef ik heel weinig geld uit aan mezelf.
Ze zeggen vaak dat België een moeilijk land is voor ondernemers, klopt dit?
‘Helaas wel. Het is maatschappelijk moeilijk, want als je succesvol bent, halen ze je neer. Maar als je faalt, lachen ze je uit. Je mag dus niet proberen en je mag niet succesvol zijn, dus je moet middenmoot blijven. Daarbovenop is het economisch klimaat ook niet optimaal, want vanaf je bijvoorbeeld personeel aanneemt, betaal je je blauw. De tijden zijn economisch gezien ook heel bar! Mensen gaan liever naar een grote supermarkt omdat de prijzen daar lager zijn, dan naar een kleine buurtwinkel om de hoek. Deze cocktail zorgt ervoor dat kleine ondernemers het moeilijker dan ooit hebben. Maar het is niet de rol van de consumenten om een bedrijf te redden, het is de overheid die een beter ondernemersklimaat moet voorzien.’
Nemen de ondernemers je serieus, want je blijft natuurlijk bekend staan als komiek?
‘In het eerste seizoen voelde ik heel hard dat ze dachten: wat kom jíj hier doen?! Terecht ook! Ik had namelijk jarenlang zelf moeite om die twee kanten van mezelf op elkaar af te stemmen omdat ik soms niet weet welke Kamal ze verwachten in een programma. Zo zit ik in de jury van “I Can See Your Voice” en worstelde ik in het begin met de vraag of ik de grappige of de serieuze Kamal moest zijn.’
Wat doe je het liefst: ondernemers helpen of toch op planken staan?
‘Ik heb het allebei nodig. Ik vind het trouwens tof om naast “Andersmans zaken” ook luchtige programma’s zoals “I Can See Your Voice” te doen. Ik vind dit even relevant, want in deze moeilijke en harde tijden hebben mensen ook nood aan ontspanning. Het is dan toch geweldig als je mensen kan laten lachen?’
Ik heb huisje, tuintje en kindje, een fantastische job en ik ben gelukkig. Maar toch is er een soort leegte die ik niet kan vullen.
Bij Flair staat self-love centraal: heb jij veel zelfliefde?
‘Ik worstel nog steeds. Ik haal kijkcijfers van over het miljoen en ik weet dat ik daar fier op mag zijn, maar toch denk ik steeds dat het nog beter kan. Ik heb gewoon hele grote littekens vanuit m’n verleden. Ik heb huisje, tuintje en kindje, een fantastische job en ik ben gelukkig. Maar toch is er een soort leegte die ik niet kan vullen. Vroeger probeerde ik me beter te voelen door veel te eten, dat doe ik nu nog steeds op sommige momenten. Ik zeg altijd: als ik geen moslim was, dan was ik een alcoholieker! Zelfs wanneer 1,3 miljoen kijkers wat ik doe goed vinden, kan ik mezelf nog steeds niet graag zien. Dat cijfer boeit ook niet, zolang ikzelf niet in de spiegel kan kijken en tevreden ben met wat ik zie.’
Van waar komen die littekens?
‘Ik was een van de enige kinderen met een andere origine op school, dus ik had altijd het gevoel dat ik er niet bij hoorde. Ik weet nog dat de leerkracht me apart riep om te zeggen dat er klachten waren van de andere kindjes dat ik stonk. Ze vroeg zelfs of ik me wel waste… Verder was ik arm, waar ze me mee uitlachten en dat zorgde thuis ook voor de nodige spanningen. Ik moest mee zorgen voor m’n ouders en ik kon het me niet veroorloven om te falen. Ik had nooit een onbezorgde jeugd en ik heb altijd het leven geleid dat voor me werd uitgestippeld, maar nooit het leven dat ík wilde leiden.’
Kan je dat tij nu wat keren?
‘Ik zit vast door de keuzes die ik maakte. Pas op, het is de meest liefdevolle gevangenis die er bestaat en ik zie mijn vrouw en kinderen supergraag. Maar zo zou ik bijvoorbeeld heel graag een jaar naar New York verhuizen om me daar onder te dompelen in de comedywereld en dat gaat natuurlijk niet, want ik heb een gezin dat ik uiteraard niet wil achterlaten en hen meenemen kan ik niet betalen.’
Ik werd héél vaak afgewezen op verschillende vlakken in m’n leven en dat laat nog steeds z’n sporen na.
Het is geen geheim dat je worstelt met je gewicht. Is dat ook een inbreuk op je self-love?
‘Absoluut. Ik woog op een bepaald moment 210 kilogram. Ik zag mijn lijf nooit graag en anderen wreven dat er ook geregeld in. Ik werd héél vaak afgewezen op verschillende vlakken in m’n leven en dat laat nog steeds z’n sporen na. Sinds ik papa ben geworden, is dat wel een pak beter.’
Vertel.
‘Mijn kindjes zien me onvoorwaardelijk graag. Hen kan het echt geen moer schelen hoe ik eruitzie. Zo zegt mijn dochter heel vaak supertrots: “Papa is dik!” Ze is daar fier op! Het is iets waar ik heel onzeker over ben, maar zij gebruikt het liefkozend.’
Er is in de media ook altijd veel te doen rond je gewicht, vind je dat vervelend?
‘Dat doet me heel weinig. Het is nu eenmaal zo dat ik een echte jojo ben en het feit dat er veel op geklikt wordt, wil zeggen dat mensen er iets aan hebben. Toen ik na een periode zeventig kilogram te wegen plots weer veel bijkwam, kreeg ik een mailtje van een man die schreef dat hij teleurgesteld was. Hij worstelde namelijk ook met overgewicht, maar hij putte motivatie en hoop uit het feit dat ik kon afvallen. Ik weet dat mensen in hetzelfde schuitje zitten en daarom ben ik ook zo eerlijk over mijn proces.’
Mijn kindjes zien me onvoorwaardelijk graag. Hen kan het echt geen moer schelen hoe ik eruitzie.
Waarom zijn we eigenlijk in het algemeen zo streng voor onszelf?
‘De maatschappij schept bepaalde verwachtingen en ideaalbeelden die gewoon compleet onrealistisch en belachelijk zijn. Op sociale media houden we allen krampachtig de schijn hoog dat we hieraan voldoen. En dan hebben wij mannen het nog makkelijk. Wat er nu gevraagd wordt van vrouwen is gewoon de waanzin! Ze moeten én een goede mama zijn én liefst nog eens fulltime werken voor minder geld én een perfect lijf hebben én een bruisend sociaal leven leiden. Mannen zijn in vergelijking met vrouwen echt luiwammesen. Ik zag met mijn eigen ogen dat mijn vrouw alles probeerde te managen, maar ze werd er niet gelukkig van. Ze bleef doordoen ook al voelde ze zich slecht. Elke keer als ze voor haar kinderen koos, was het alsof ze een boks van haar werkgever kreeg. En als ze niet voor de kinderen koos, voelde ze zich gefaald omdat ze zich schuldig voelde naar hen toe. Op den duur breek je. Daarom besliste ze om voortaan thuis te blijven en ik respecteer die keuze volledig. Ik weet zeker vanaf het moment dat zij meer zou verdienen met haar job dat ík de was en de plas zou mogen doen.’
Ben jij vatbaar voor al die perfecte plaatjes of stereotiepe schoonheidsidealen?
‘Ik heb altijd al complexen gehad over mijn lichaam terwijl je op sociale media niks anders ziet dan perfect afgetrainde lijven. Maar dat was vroeger ook al zo! Mijn vrienden gingen op vakantie naar Lloret De Mar, maar ik bleef thuis omdat ik me naast hen echt niet aantrekkelijk vond, dus wat had ik op een strand te zoeken? Nu lig ik niet meer wakker van het esthetische, maar wel van mijn gezondheid. Toen ik 210 kilogram woog, had ik me er al bij neergelegd dat ik vroeg zou sterven. Nu heb ik kinderen en sport ik zodat ik hen kan zien opgroeien.’
Die ideaalbeelden doen je dus niks?
‘Nee. Ik vind het belachelijk dat we per se willen dat iedereen er hetzelfde uitziet. Als je wat zwaarder bent, maar je bent gelukkig én gezond, dan is daar toch helemaal niks mis mee? Zo vond ik het schandalig dat mensen kritiek hadden op Jacotte Brokken! Fatshaming is schandalig. Gezond zijn moet de enige maatstaf zijn.’
Peper je die self-love er in bij je kinderen?
‘Heel hard! Ze zeggen vaak als je datet met iemand dat je moet vragen wat hij of zij belangrijk vindt bij de opvoeding van de kinderen later. Zo merk je wat die persoon zelf gemist heeft. Bij mij is dit gezond eten, want als je arm bent, heb je daar geen geld voor. En heel veel “Ik zie je graag” zeggen! Mijn ouders houden van mij, maar ze zeiden dat nooit. Ik hoop dat mijn kinderen op die manier echt van zichzelf leren houden.’
Fatshaming is schandalig. Gezond zijn moet de enige maatstaf zijn.
Hindert je gebrek aan zelfvertrouwen je soms in je job?
‘Als ik een nieuw project doe, heb ik standaard een imposter syndrom. Ik denk dat ik niet goed genoeg ben en dat anderen dit veel beter kunnen. Maar ik smijt mezelf de volle driehonderd procent en zorg ervoor dat het keigoed is! Ik besef ook wel dat 1,3 miljoen kijkers objectief gezien een succes is voor de eindejaarsconference. Maar tegelijkertijd denk ik: Geert Hoste deed het vroeger beter.’
Werk je hieraan?
‘Absoluut! Ik ga al jaren naar een psycholoog. Ik betaal iemand om bij te ventileren zodat ik dat niet bij mijn vrienden moet doen zodat ze me leuk blijven vinden. Ik doe dit graag én het helpt! Als je hoofdpijn hebt, ga je toch ook naar de dokter, dus waarom zou je je niet laten helpen om mentaal even alles een plaats te geven. Eigenlijk is naar de psycholoog gaan de beste vorm van preventieve geneeskunde. We gaan pas naar de dokter als het te laat is, als we pijn hebben! Dat is zoals telkens je kelder leegpompen in plaats van hem waterdicht te maken. We moeten dus meer preventief de problemen aanpakken.’
Hoe gaat het nu met je?
‘Je kan meestal aan mijn lichaam zien hoe ik me voel en ik voel me nu vrij goed. Maar op een slechte dag haalt de pizzeria om de hoek toch nog steeds een serieuze omzet (lacht). Ik ben gelukkig op dit moment, ik ben omringd door een geweldige familie en vrienden, en ik heb een fantastische job. Maar ik kan nog altijd niet in de spiegel kijken en mezelf goed genoeg voelen. Daar is nog veel therapie voor nodig.’
Ik ben gelukkig op dit moment, ik ben omringd door een geweldige familie en vrienden, en ik heb een fantastische job. Maar ik kan nog altijd niet in de spiegel kijken en mezelf goed genoeg voelen.
Lig je wakker van negatieve comments?
‘In het begin wel. Maar niemand kan zo streng zijn voor mij als ikzelf. Smaken verschillen ook heel hard, dus dat kan ik sowieso al goed loslaten. Er zullen altijd mensen zijn die je niet tof vinden, punt. Maar als er kritiek op de inhoud van een programma komt, raakt het me meer.’
Van je uurloon berekenen tot je geldtype uitzoeken: 9 geldtips van finfluencer Charlotte Van Brabander om meer financiële controle te krijgen
En omgekeerd: kreeg je al vunzige dm’s?
‘Nee. Dat is het nadeel van open te zijn over therapie volgen, mijn littekens en obesitas: dat zijn geen sexy onderwerpen (lacht). Maar goed dat ik al van ‘t straat ben!’
Tot slot: waarom moeten we zeker kijken naar dit seizoen van ‘Andermans zaken’?
‘Ik heb nooit eerder zo vaak wakker gelegen van een programma, want er hangt dit keer echt veel van af!’
‘Andermans zaken’ is elke donderdag om 20u45 te zien op VRT 1.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
