‘We hebben allebei nog ons eigen leven. We doen niet alles samen en zijn niet voortdurend bij elkaar waardoor we er echt nog in slagen elkaar te verrassen.’
Klaasje Meijer (29): ‘Ik vind niet dat trouwen gelijk staat aan een saaier leven’
Ex-K3’tje Klaasje Meijer (29) stapte afgelopen oktober in het huwelijksbootje met haar grote jeugdliefde Max Van Geest. Ze maakten hun verloving in augustus bekend en enkele maanden later trouwden ze in intieme kring in het stadhuis van Rotterdam. Het koppel is al meer dan tien jaar samen. ‘We leerden elkaar kennen in het openbaar vervoer’, vertelt de Nederlandse.
Klaasje Meijer leerden we in 2015 allemaal kennen in het VTM-programma ‘K3 Zoekt K3’. Karen, Kristel en Josje gingen samen met Gert Verhulst op zoek gaan naar drie waardige opvolgsters voor de populaire meidengroep K3. Hanne, Marthe en de Nederlandse Klaasje wonnen de talentenjacht en de fans sloten hen meteen in hun hart.
Begin 2021 besloot Klaasje K3 te verlaten en zich te focussen op haar eigen carrière. ‘Mijn K3-periode was geweldig, maar dat is een afgesloten hoofdstuk’, vertelt Klaasje vandaag. ‘Het voelt voor mij nog steeds als de juiste beslissing. Het gaf me ruimte om nieuwe dingen te doen die ik nooit had kunnen ontdekken als ik bij K3 was gebleven. Ik ben blij dat ik nu weer binnen de klassieke muziek m’n ei kwijt kan.’
Met welke projecten ben je zoal bezig?
‘Ik focus me nu vooral op m’n eigen concerten “Klaasje Klassiek”. In mei is er een eerste try-out en ook voor volgend jaar zijn theaters geboekt. Ik speel dwarsfluit en pianist Vital Stahievitch begeleidt me. We spelen klassieke stukken met een knipoog naar de huidige tijd. Ik wil klassieke muziek namelijk toegankelijk maken voor het grote publiek. In april ga ik ook samen met gospelzangeres Pearl Jozefzoon een theatertournee doen waarbij ik dwarsfluit zal spelen én zal zingen. Daarvoor zijn we nu aan het repeteren. Daarnaast doe ik af en toe tv-projecten, maar dat is afhankelijk van wat er op m’n pad komt, en presenteer ik iedere maandag op MNM samen met Kawtar Ehlalouch het radioprogramma “Club Kawtar”.’
Heb je nog grote dromen op professioneel vlak?
‘Ik heb niet echt een bucketlist op carrièrevlak. Mijn doel is om klassieke muziek toegankelijker te maken voor en onder de aandacht te brengen bij een groot publiek.De projecten waar ik nu aan werk, zijn al een stap in de goede richting. Velen denken dat klassieke muziek saai is of te niche, dus enkel voor een bepaalde groep mensen. Er kan wel iets aan dat “stoffige” imago gedaan worden. Ik wil klassieke muziek toegankelijker maken en ik hoop mensen te inspireren om zelf een instrument te willen spelen. Dat is een van de grootste passies in mijn leven.’
Max en ik leerden elkaar kennen in het openbaar vervoer. We zaten vaak in dezelfde bus en trein. Hij begon een keer spontaan met me te praten in de bus en dat was heel gezellig.
Klaasje, je staat centraal in onze Flair Wedding Special, dus we keren even terug naar het begin: hoe leerden Max en jij elkaar kennen?
‘In het openbaar vervoer (lacht). Max en ik woonden in hetzelfde dorp. We kenden elkaar vaag, want we zaten op dezelfde middelbare school. Maar Max is een jaar ouder dan ik, dus we zaten nooit in dezelfde klas. Toen we allebei gingen studeren, ik in Amsterdam en hij in Leiden, zaten we vaak in dezelfde bus en trein. Max begon een keer spontaan met me te praten in de bus en dat was heel gezellig. Zo ging het balletje rollen en begonnen we te daten.’
Was er onmiddellijk chemie tussen jullie?
‘Chemie is veel gezegd, want je tast elkaar in het begin toch een beetje af. Maar vanaf de derde date waren we allebei wel écht geïnteresseerd in elkaar en vonden we elkaar echt leuk.’
Wat vind je zo mooi aan Max?
‘In sommige opzichten zijn we tegenpolen en in andere opzichten lijken we juist heel veel op elkaar. Hij geeft me veel rust, is mijn rots in de branding en ik waardeer de manier waarop hij in het leven staat. Hij is heel empathisch en is een echte familieman. En ik vind ‘m natuurlijk ook heel knap, dat is ook niet onbelangrijk (lacht).’
Jullie zijn samen sinds het begin dat jij bij K3 was, legde dit geen druk op jullie relatie?
‘We claimden elkaar nooit. We zetten elkaar nooit onder druk om elkaar per se een bepaalde dag of een bepaald moment te zien. Vanaf het begin gaven we elkaar veel vrijheid. Max was ook druk bezig met z’n studie. Toen ik bij K3 zat, studeerde hij zelfs een halfjaar in Londen. En toen hij als advocaat werkte, was hij diegene die van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat op kantoor zat. Een tijdje terug zat ik dan weer voor een opleiding een maand in Los Angeles. We kenden meerdere periodes dat we op afstand een relatie hadden. Dat legt wel een bepaalde druk op je relatie. Maar het belangrijkste is dat we elkaar dat succes gunden. We maakten ook goede afspraken met elkaar en bleven tonen dat we elkaar graag zien.’
Hoe zorgden jullie ervoor dat je elkaar niet uit het oog verloor?
‘We probeerden elkaar zeker om de twee weken te zien en we videobelden vaak om elkaar toch op de hoogte te houden van wat er zich afspeelde in onze levens. We schreven en schrijven nog steeds vaak briefjes naar elkaar. Zo vieren we valentijn niet echt, maar Max had wel een foto van onze bruiloft geprint en op de achterkant een hele brief geschreven. We verrassen elkaar dus wel graag, maar dat hoeven geen grote cadeaus te zijn.’
Jij kreeg tijdens K3 heel veel aandacht, was ie nooit jaloers?
‘Max is nooit jaloers. We weten wat we aan elkaar hebben en we vertrouwen elkaar voor de volle honderd procent.’
Hoe wist je dat hij de ware is?
‘Ik geloof niet in het idee van “de ware”. Ik denk dat je met verschillende mensen een diepe connectie kan hebben. Maar Max en ik zijn al zo lang samen en het is nog steeds ontzettend leuk en ik vind hem nog steeds geweldig! We blijven elkaar verrassen en daardoor blijf je geboeid door de ander. Ik wist al langer dat ik m’n leven met hem wilde delen, dus hij mocht me al vijf jaar vroeger ten huwelijk gevraagd hebben (lacht)’
We kenden meerdere periodes dat we op afstand een relatie hadden. Dat legt wel een bepaalde druk op je relatie. Maar het belangrijkste is dat we elkaar dat succes gunden.
Max vroeg je in augustus toen jullie op reis waren in Zwitserland ten huwelijk. Zag je het aankomen?
‘Het was compleet onverwacht! Achteraf gezien waren er wel signalen waardoor ik het had kunnen vermoeden. Ten eerste bracht ie me de ochtend van het aanzoek ontbijt op bed. Ik was zoals gewoonlijk een beetje traag om alles op te eten en me klaar te maken, waar hij normaal echt gek van wordt (lacht). Maar nu zei hij daar helemaal niks van. Hij was heel chill en alles draaide om mij. Ten tweede kreeg ie tijdens onze wandeling plots heel wat haast, terwijl we volgens mij nog alle tijd hadden om onze laatste kabellift te halen. Maar hij wist natuurlijk dat ie wel even tijd nodig had om het aanzoek te doen. Achteraf snapte ik waarom hij zo gehaast was (lacht).’
Hoe vroeg hij het?
‘Hij ging op één knie zitten en vroeg of ik met hem wilde trouwen. Ik zei onmiddellijk ja én stelde hem ook de vraag of hij met míj wilde trouwen. Ik vind die gelijkwaardigheid heel belangrijk en ik dacht nog vaak dat ik hem misschien ten huwelijk kon vragen. Maar hij was me voor.’
Vloeiden er traantjes?
‘Op het moment zelf niet, want ik viel volledig uit de lucht en ik was vooral heel blij. Toen we onze wandeling verderzetten, besefte ik plots wat er net was gebeurd en toen vloeiden er wel wat traantjes van geluk.’
Waarom vroeg Max je net op die plek ten huwelijk?
‘Geen idee! Ik denk dat hij het al langer wilde vragen, maar het juiste moment zocht. We waren op vakantie in Zwitserland en we houden allebei enorm van wandelen in de bergen. Hij voelde denk ik dat dit het juiste moment was. Het gebeurde heel spontaan. Hij had namelijk een heel bijzondere ring!’
Hoezo?
‘Max vroeg me ten huwelijk met een bloem. Hij plukte een paarse alpenbloem en die vlocht hij tot een ring. Zo spontaan was het aanzoek dus. We zijn allebei ook niet zo materialistisch en ik vond dat net heel bijzonder. Ik droogde die bloem, stopte die in een kader en gaf hem thuis een speciaal plekje. Later gingen we dan wel samen onze verloving- en trouwringen uitzoeken omdat die ring toch onze verbintenis symboliseert.’
Hoe zien de ringen eruit?
‘Heel klassiek en heel verfijnd. Mijn verlovingsring heeft een diamantje en mijn trouwring is een heel fijn ringetje met daarin ook kleine steentjes. We lieten verder onze namen in de ringen graveren om het nog persoonlijker te maken.’
Max vroeg me ten huwelijk met een bloem. Hij plukte een paarse alpenbloem en die vlocht hij tot een ring. Zo spontaan was het aanzoek dus.
Was het altijd jullie plan om ooit te trouwen?
‘We hadden daar veel gesprekken over, ook omdat we ons afvroegen of trouwen nog iets van deze tijd is. Als we niet in het huwelijksbootje waren gestapt, hadden we een even goede relatie gehad. Maar we vonden het allebei wel mooi om door het huwelijk te bevestigen dat je je leven met elkaar wil delen en er voor elkaar wil zijn in goede én slechte tijden.’
Hoe zag jullie trouwdag eruit?
‘16 oktober is onze “verkeringsdag”, de dag dat we onszelf als een koppel beschouwden. Toen Max me ten huwelijk vroeg, vonden we het allebei tof als we op die dag, tien jaar later, in het huwelijksbootje zouden kunnen stappen. Toevallig was er net die dag nog een plekje vrij in het stadhuis van Rotterdam, dus besloten we er een heel intiem gemeentelijk huwelijk van te maken gezien de korte tijdspanne. Een grotere trouwdag volgt later.’
Hoe verliep die dag?
‘We begonnen met koffie en taart bij ons thuis met onze grootouders, ouders, broers en zussen. Daarna gingen we naar het stadhuis en vervolgens naar een restaurant. Ik vond het eigenlijk fijn dat we die dag geen grote ceremonie en avondfeest hadden, want nu konden we rustig van alles genieten. Anders ben je toch wat meer gehaast omdat je weet dat de avondgasten zullen toekomen.’
Was je zenuwachtig?
‘Totaal niet! Ik heb de hele dag genoten. Het was echt ónze dag met ons tweetjes, en we waren omringd door iedereen die we graag zien.’
Welke trouwjurk koos je?
‘Ik droeg een simpele, witte jurk die ik nog had hangen in m’n kast. Ik kocht die in m’n studententijd, de periode dat ik Max leerde kennen, dus het plaatje klopte. Ik droeg er wel een topje met pareltjes over zodat het toch iets feestelijker was.’
Pakten jullie het heel traditioneel aan: bracht je papa je bijvoorbeeld naar voren in het stadhuis?
‘Max en ik zijn niet zo traditioneel (lacht). We doen het graag op onze eigen manier en hielden het dus heel simpel. We lazen ook geen geloften voor, we spraken die woorden naar elkaar uit zonder dat er iemand anders bij was. Er was ook geen openingsdans en we hadden eveneens geen grote huwelijksreis. We gingen het weekend na onze bruiloft wel kamperen met een caravan in een bos in Zeeland.’
Gaan jullie later nog een groot feest met vrienden erbij geven?
‘Absoluut. We weten nog niet hoe dat er precies zal uitzien. Het zal sowieso een feest zijn waar er een heel losse sfeer hangt, geen stijve bedoening of met een strak schema. Een beetje festival vibes misschien. We willen vooral zoals Max en ik genoten van onze speciale dag, dat onze gasten het heel hard naar hun zin hebben op ons trouwfeest.’
Zullen Hanne en Marthe ook aanwezig zijn?
‘Ik ben nog bezig met de gastenlijst (lacht). Maar ik denk inderdaad dat zij niet mogen ontbreken die dag, want ze maken toch een belangrijk deel uit van m’n leven.’
Ga je dan wel een nieuw trouwjurk kopen?
‘Ik denk het wel. Maar het is een moeilijke keuze, want er zijn zoveel jurken! Ik hoef sowieso geen typische prinsessenjurk, dat is niet echt mijn stijl. Ik hou van klassieke jurken, maar het mag wel een tikkeltje specialer zijn.’
Ik droeg een simpele, witte jurk die ik nog had hangen in m’n kast. Ik kocht die in m’n studententijd, de periode dat ik Max leerde kennen, dus het plaatje klopte. Ik droeg er wel een topje met pareltjes over zodat het toch iets feestelijker was.
Is er eigenlijk iets veranderd sinds jullie officieel man en vrouw zijn?
‘Ik heb niet het gevoel dat er tussen Max en mij iets veranderd is. Ik vind ook niet dat trouwen gelijk staat aan een saaier leven. We zijn allebei nog steeds gefocust op onze eigen carrière. Ik vind het wel mooi dat we de herinnering hebben aan de verloving en ons huwelijk, want dat waren twee heel bijzondere momenten die ik voor altijd zal koesteren en met me zal meedragen. Ik heb daardoor wel het gevoel dat onze relatie wat dieper is geworden. Al vind ik het nog steeds heel raar om Max mijn man te noemen.’
Hoezo?
‘Het voelt zo oud als ik hem “mijn man” noem tegen bijvoorbeeld vriendinnen. Ik zeg liever gewoon Max (lacht).’
Wat is jouw geheim voor een goede relatie?
‘Elkaar vrijheid geven en elkaar volledig vertrouwen. Als er veel jaloezie is of je gunt elkaar niet alles, dan kan een relatie volgens mij niet werken. Verder hechten wij veel belang aan goed communiceren, empathisch zijn en echt naar elkaar luisteren. Als ik dit zo zeg, klinkt het allemaal erg cliché. Een goede relatie is denk ik ook een kwestie van geluk hebben.’
Heb je tips tegen de gevreesde sleur?
‘Voor ons helpt het wel dat we allebei nog ons eigen leven hebben. We doen niet alles samen en zijn niet voortdurend bij elkaar waardoor we er echt nog in slagen elkaar te verrassen.’
Heb je soms het gevoel dat mensen te snel opgeven in deze tijd?
‘Ik wil nooit een mening geven over de relatie van anderen. Maar ik vind het goed dat mensen voor zichzelf durven te kiezen. Als je jezelf verliest in een relatie, is het net goed dat je je eigen gevoel volgt en niet samen blijft uit veiligheid of uit angst voor wat anderen zouden zeggen. Ik denk dat er vroeger helaas veel ongelukkige huwelijken waren.’
Wat is de volgende stap in jullie relatie: hebben jullie een kinderwens?
‘Ik vind dat een moeilijke vraag. Sterker nog, ik vind het een ongepaste vraag. Of je überhaupt aan kinderen wil beginnen en wanneer is iets heel persoonlijks. Ik zal daar niet snel persoonlijke uitspraken over doen. Ik vind het lastig dat er vanuit de maatschappij een bepaalde druk wordt gelegd op kinderen krijgen. Niet iedereen wil of kan kinderen krijgen. Sommigen zijn ongewenst kinderloos, anderen willen geen kinderen. Weer anderen worden moeder, terwijl dat niet hun vrije keuze is. Hierover een uitspraak doen, zonder mensen te kwetsen, is lastig en daar brand ik me liever niet aan.’
Ik vind het lastig dat er vanuit de maatschappij een bepaalde druk wordt gelegd op kinderen krijgen. Niet iedereen wil of kan kinderen krijgen.
Bij Flair staat self-love centraal: heb jij veel zelfliefde?
‘Zelfliefde betekent voor mij jezelf op de eerste plaats durven zetten. Er zijn momenten dat ik niet veel zelfliefde heb en dat ik mezelf echt voorbijloop omdat het ontzettend druk is. Maar daarnaast heb ik periodes dat ik besef dat m’n agenda te vol is gepland en dat ik bewust rustmomenten incalculeer.’
Heb je bepaalde complexen?
‘Ik hecht niet zo veel belang aan het uiterlijke, dus op dat vlak niet. Wat ik wel niet zo mooi vind aan mezelf is dat ik vriendschappen wat kan verwaarlozen als ik het heel druk heb met m’n werk. Ik heb dan het gevoel dat mijn hoofd al vol zit en dat er nog weinig ruimte is voor iets anders. Zo zitten er soms wekenlang tientallen WhatsApp-berichten ongelezen in m’n telefoon. Ik vrees dat ik andere mensen daar soms wat mee kwets, terwijl dat absoluut niet m’n bedoeling is.’
Wat vind je dan weer het mooiste aan jezelf?
‘Ik weet duidelijk wat ik wil. Ik kan na wat wikken en wegen op basis van m’n intuïtie een beslissing nemen en ik heb daar achteraf dan ook altijd vrede mee.’
Ben je vatbaar voor stereotiepe schoonheidsidealen en perfecte plaatjes?
‘Ik denk dat niemand daar immuun voor is. Het is ook van alle tijden. Nu worden we vooral beïnvloed door sociale media, maar vroeger spiegelden we ons aan de foto’s die we zagen in magazines of het beeld van acteurs in films. Het geeft een bepaalde druk om aan die ideaalbeelden te voldoen, maar ik denk dat het toch echt een individuele keuze is in hoeverre je je daardoor laat leiden. Ik probeer me dus niet te veel te spiegelen aan anderen en me vooral te focussen op mijn innerlijke zelf.’
Hoe kom je tot rust?
‘Wandelen in het park, racefietsen of kitesurfen. Op die momenten kan ik m’n hoofd helemaal leegmaken en mijn batterijen terug opladen.’
Tot slot: hoeveel punten op tien zou je je leven momenteel geven?
‘Dit hangt volledig af van de context. Als je kijkt naar alle wereldproblematiek, alle ellende en alle zorgen van mensen om je heen, dan kan ik niet anders dan mijn leven op dit moment een tien op tien geven. Ik heb een dak boven m’n hoofd, ik heb familie en vrienden die me graag zien en ik kan een job uitoefenen die ik heel graag doe, dus eigenlijk heb ik heel veel geluk.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
