Laura en Silke van ‘de volksjury’: ‘We wachten altijd op het telefoontje dat niet komt: ““Ge zijt gecanceld!““’

Ze spelen voor volle theaterzalen, brachten net op tijd voor kerst een tweede boek uit, hebben hun naam op totebags, kerstballen en verschillende krantenartikels zien staan. Het gaat hard voor Laura en Silke van ‘de volksjury’. Tijd voor een babbel!

‘Welkom bij aflevering 105 van “de volksjury“.’ Like als jullie hartslag ook sneller gaat bij het horen van deze zin. Maandelijks kijken 375.000 luisteraars en ik reikhalzend uit naar de nieuwste aflevering van de leading ladies van de Vlaamse podcasts: Laura Scheerlinck en Silke Vandenbroeck. Deze maand startten ze een nieuwe liveshow waarbij ze telkens een (on)opgeloste moordzaak voorstellen en het publiek vragen om mee te raden wie de dader is. Tijd dus om nog eens bij te praten. Of ik als fangirl stiekem een beetje uitkeek naar dit gesprek? Guilty as charged.

De laatste keer dat we jullie voor Flair interviewden, zaten jullie aan 15.000 luisteraars. Dat zijn er nu 375.000. Jullie staan aan de vooravond van 8 uitverkochte shows en we spreken elkaar net na de deadline voor jullie tweede boek. Silke, Laura, hoe is het? 

(In koor:) ‘Druuuuuuuuk!’

Laura: ‘Ja, het is weer pittig geweest. Het betekent echt naast onze day jobs (Laura en Silke werken allebei voltijds) avonden doorwerken aan een boek. Avondjes televisie met je lief opofferen. Maar het feit dat we het samen doen, houdt me wel recht. Het is heel druk, maar we steunen elkaar. Daardoor is niets wat ik ooit al gedaan heb voor “de volksjury” tegen mijn goesting geweest.’

Silke: ‘En er is nu een klein financieel aspect: we verdienen er iets aan. Dat is nog niet veel, maar we weten nu dat we op weg zijn naar een toekomst voor “de volksjury”, naar een verdienmodel. Daarom gaan we nu honderd procent of zelfs meer om te zien hoe ver we kunnen komen. We vinden het supertof om te doen, maar dit is wel een extra steun. We steken er zoveel tijd en energie in, dit is een mooie beloning. Al blijven de mooie reacties die we krijgen van luisteraars de grootste motivatie.’

Jullie kwamen steeds meer van achter de schermen en staan nu zelf in the spotlight. Wat doet dat met jullie zelfvertrouwen? Zijn de zenuwen van in het begin minder?

Silke: ‘Ik denk na elke opname nog na over wat ik allemaal gezegd heb. We zijn erin gegroeid en hebben al veel geleerd, maar het blijft spannend tot een dag nadat de opname live is gegaan. Als er dan geen stroom aan reacties is binnengekomen, dan ontspan ik. Maar eerlijk? We krijgen weinig slechte reacties.’

Laura: ‘Ik post de aflevering op onze socials en elke keer wacht ik dan op het telefoontje dat niet komt: “Ge zijt gecanceld!” Ik hoop dat ik in een volgend interview kan zeggen dat ik het eindelijk heb losgelaten. Maar helaas nu nog niet.’

Silke: ‘Dat is een onzeker kantje bij ons beiden. We hebben zulke diverse luisteraars, we willen niemand schofferen. We leren heel veel van de feedback die we krijgen. Tegelijkertijd willen we spontaan blijven, dan moet je het ergens loslaten.’

Laura: ‘De dag dat we met uitgeschreven teksten beginnen omdat we niets verkeerds willen zeggen, zijn we het concept voorbij. Dan zijn we onszelf niet meer. Dus om die spontaneïteit te bewaren moeten wij onze nachtrust maar opofferen. Het is zo (lacht)!’

Jullie zeggen dat de reacties overwegend positief zijn. Dat moet een fijn gevoel geven.

Laura: ‘Ik heb oprecht een beter mensbeeld gekregen door het publiek van “de volksjury”.’

Silke: ‘De try-out in Oostende met een liveshow, dat was een eyeopener. Plots sta je oog in oog met de luisteraars. Best eng. Maar dan merk je dat het zo’n lief publiek is. Die mensen zijn daar echt voor ons, en dat voelden we ook. We kregen veel steun. Op straat krijgen we alleen positieve feedback. Het is altijd lief! Mensen komen ons vertellen hoeveel ze aan onze podcast gehad hebben tijdens de covidperiode. Dus echt eng is het niet geweest om zichtbaarder te worden.’

Laura: ‘We zijn echt wel van nul tot honderd gegaan door de covidperiode. Ons publiek is enorm gegroeid. We zijn toen ook meer met onze gezichten op social media gekomen, iets wat we voordien niet deden. En dan kwam die zomer van de bevrijding, waarin we weer buiten mochten. Wij zijn toen ook naar heel veel festivals en concerten geweest, en daar kwamen we plots al onze luisteraars ook live tegen. Begin 2022 hadden we niet durven dromen dat we nu voor acht uitverkochte shows zouden staan. Het is echt heel snel gegaan.’

‘De volksjury’ won een diversiteitsaward van çavaria voor de aflevering over de zaak van Ihsane Jarfi, de eerste officiële homofobe moord in België. Maar ook in de andere afleveringen wordt er vaak bewust aandacht besteed aan inclusief denken. Hoe voelt het om rolmodellen te zijn?

Silke: ‘Het vertrekt vanuit onze eigen overtuigingen, maar we vinden het belangrijk om ons platform ten goede in te zetten. Als we bij één iemand de oogkleppen kunnen afnemen door iets open te bespreken, dan moeten we dat proberen. Het is belangrijk dat iedereen zich welkom voelt in deze groep. Dat vind ik het mooiste compliment, dat iedereen zich veilig voelt in onze community. Jonge tieners die me zeggen dat ze zich gesteund voelen door wat ik gedeeld heb over mijn queer-zijn, daar doe je het voor.’

Laura: ‘Sinds we weten dat we een groot bereik hebben, voelt het fout om daar niets mee te doen. Meningen mogen naast elkaar bestaan. Wie die van ons niet wil horen, zet de podcast gewoon af. De berichten van steun die we krijgen, bevestigen ons in die overtuiging. Als we al eens twijfelen of we niet weer als linkse trutten zullen worden weggezet – ja, die reacties krijgen we ook – dan trekken we ons op aan elk berichtje van iemand die zich net gesteund voelde door wat we zeiden. Het is hetgeen waarop we het meest trots zijn, de community die we samen hebben kunnen bouwen. Het onderzoek moet nog gevoerd worden, maar mensen die houden van true crime zijn gewoon heel toffe mensen. Empatisch, lief, slim. Er moet een verband zijn (lacht).’

Is jullie self-love gestegen door jullie podcast of niet?

Laura: ‘Heel positief is dat wij nooit op ons uiterlijk worden beoordeeld. Dat is dus comfortabel en gaat alvast niet in mijn hoofd zitten. Ik hoop dat ik het nu niet gejinxt heb (lacht). Maar nee, mijn self-love is niet gestegen. Waar ik mee zit: ik ben een blond meisje met blauwe ogen, heel optimistisch. Ik word snel als het domme blondje weggezet. Ik ben gevoelig voor kritiek van mensen die vinden dat ik niet weet waar ik over spreek. Ik ben als de dood om dom of naïef genoemd te worden.’

Silke: ‘Ja, die onzekerheden zitten er bij mij zeker ook nog steeds in, maar het is absoluut een self-love-boost om te zien hoeveel mensen naar ons luisteren. Dan doen we toch iets goed? En het betekent toch ook dat we als persoon iets goeds doen. Waarom zouden mensen anders geïnteresseerd zijn? Ik zie er een bevestiging in dat we goed zijn zoals we zijn. Maar uiteraard gaat dat met ups-and-downs, zo is dat toch met self-love?’

Laura: ‘Ik ben zelfbewuster geworden en dat vind ik niet altijd positief.’

Silke: ‘Ik vind het net goed dat ik die zelfkennis heb. Dankzij “de volksjury” ben ik mezelf veel beter gaan ontdekken. Ik weet dat ik anders ben dan Laura en dat is net helemaal goed. Daardoor ben ik wel gegroeid als persoon. En daardoor ben ik mezelf liever gaan zien. Dat is geen rechtstreeks gevolg van het succes, maar eerder dus van het proces van dit samen met Laura te maken.’

Laura: ‘Ik ben blij met de persoon die ik geworden ben. “De volksjury” heeft absoluut mijn leven veranderd. Als je me op mijn achttiende op een papiertje had gegeven dat dit mijn toekomst zou zijn, ik zou er meteen voor tekenen. Ik ben ongelofelijk trots op wat we verwezenlijkt hebben.’

Hoe ziet de toekomst eruit voor jullie? Wordt ‘de volksjury’ jullie voltijdse bezigheid?

Laura: ‘Ik denk dat we van het merk “de volksjury” zeker nog meer kunnen maken. De podcast blijft onze motor. Het is wat we het liefste doen, twee minuten voor uitzending zijn we het gelukkigst. Maar door de verschillende uitingen zoals de shows en het boek kunnen we zien wat er nog mogelijk is met het merk. Want ja, hopelijk wordt het ooit onze échte job. Het is ons kind, we willen er het beste voor.’

Silke: ‘We doen allebei onze jobs nog altijd graag, dus het moment is er gewoon nog niet en laten we eerlijk zijn: met tweewekelijkse afleveringen gaan we onze lening niet afbetalen. We geven onszelf zeker nog wat tijd. Ik ga liever iets te traag, dan te snel. We bouwen dingen bewust traag op, zoals advertentieruimte in de podcast. Die hebben we pas toegevoegd toen we er ons goed bij voelden.’

Wat was voor jullie de moeilijkste zaak om te brengen?

Silke: ‘Die van Junku Furuta, het Japanse meisje dat door haar leeftijdsgenoten is vermoord. Toen we dat aan het vertellen waren, voelde ik dat het enorm in ons hoofd kroop. Daar heb ik écht wakker van gelegen. Over femicide vertellen vind ik ook elke keer zwaar. Hoe is dit toch mogelijk? denk ik dan.’

Laura: ‘Een echte krop in de keel had ik bij de aflevering over Ihsane Jarfi, omdat ook Silke haar verhaal daar heeft gedeeld. Het was moeilijk om daarna nog een hele aflevering te maken over homohaat. En we waren ook allebei heel emotioneel bij de aflevering over Peter R. de Vries. Dat waren de twee zaken waarbij ik écht bijna zat te huilen tijdens de opname.’

Staan jullie angstiger in het leven door zoveel moordzaken te onderzoeken?

Laura: ‘Nee, ik word hier geen cynisch mens van. Hoe pijnlijk het ook is, het slachtoffer heeft hier geen schuld aan. Het is altijd een samenloop van tragische omstandigheden. Kwaad kan ik wel worden. Zeker als het gaat om minderheden die iets wordt aangedaan. Dat is gewoon onrecht.’

Silke: ‘Ik ben echt een bangerik, ik fiets niet graag in het donker en ben niet graag alleen thuis. Ook al vóór “de volksjury” trouwens. Ik ben nu niet banger, gewoon iets alerter. Maar ik parkeer nog steeds niet met de bestuurderskant vooruit in een parkeergarage om sneller weg te komen.’

Over welke zaak willen jullie dé gouden tip?

Laura: ‘De Bende van Nijvel! Het is heel urgent, we hebben nog maar een jaar of twee. Dit moet opgelost worden.’

Welke podcast moeten we – naast ‘de volksjury’ – nu luisteren?

Laura: ‘Eefke, in rook opgegaan.’

Silke: ‘Even The Rich en Sounds like a cult.’

Oh ja, hebben jullie onze podcast van Flair al gehoord?

(Fluisterend): ‘Da’s iets met seks zeker (lachen beiden)?’

Lees meer over ‘de volksjury’ op devolksjury.be en beluister de podcast in je favoriete podcastapp.

Lees ook:

• Jens Dendoncker (32) presenteert ‘The Masked Singer’: ‘Ik ben er vrij zeker van dat er heel wat pakken totáál niet geraden zullen worden’
• Ruth Beeckmans (40) presenteert ‘Verliefd, Verloofd, Getrouwd in 24u’: ‘Ik kan mensen echt op het hart drukken dat ze die grote liefde moeten koesteren’
• Barbara Sarafian (54): ‘Ik voel me nog altijd een klein meisje, maar de buitenwereld ziet mij natuurlijk niet zo’